Η σκιά του εαυτού σου

Η σκιά του εαυτού σου ζει εδώ, δηλαδή η αντανάκλαση σου. Όταν ζούμε χωρίς οδηγό την ψυχή μας, ζούμε στα ψέματα με τα ψέματα που μας προκαλεί ο φόβος.

Ναι κάτω από μία σκιά ζούμε και όχι μέσα από αυτό που είμαστε πραγματικά.
Πώς μπορεί μία σκιά να βιώσει αγάπη, αλήθεια, ολοκλήρωση, πληρότητα. Κοίτα για λίγο τη σκιά σου, μπορείς να την πιάσεις, έχει όγκο ? Όχι είναι εκεί ένα μαύρο πράγμα σαν φάντασμα. Το φάντασμα του εαυτού μας το οποίο είναι γεμάτο από μία ψεύτικη ζωή και ιδανικά. Ιδανικά τέτοια που μας έχουν κάνει να τρέχουμε ανελέητα για την ύλη, χωρίς κανέναν σκοπό. Ο σκοπός μας μετατράπηκε σε κέρδος και αυτό το κέρδος το μεταφέραμε σε όλες μας τις σχέσεις, λες και μπορούμε να τις κοστολογήσουμε. Έτσι γίναμε κι εμείς οι ίδιοι υποχείρια μιας σκιάς και ενός ψεύτικου εαυτού.
Ο άνθρωπος δεν έχει καταλάβει ότι η ζωή του δημιουργείται πρώτα στα Ανώτερα επίπεδα δηλαδή το αιθερικό σώμα και το Αστρικό και εδώ κάτω ζει η αντανάκλαση του.
Πώς είναι δυνατόν λοιπόν να δίνουμε μάχες μεταξύ μας για ένα καθρέφτισμα ?
Γιατί είναι καθρέφτισμα ? Γιατί στους Νόμους του Σύμπαντος η ενέργεια προηγείται της εικόνας.
Πρώτα δημιουργείται η ενέργεια, ύστερα η εικόνα και τέλος ο ήχος. Αυτοί είναι οι νόμοι της φυσικής. Έτσι και σε εμάς τους ανθρώπους οι ενέργειά μας είναι η δόνηση της σκέψεις μας η οποία είναι η πρώτη διαδρομή, αυτή δηλαδή της ενέργειας. Αφού η ενέργεια έχει δημιουργήσει τις εικόνες που θα βιώσουμε, μένει η εικόνα και ο ήχος. Όμως πως γίνεται να θέλουμε να βιώσουμε άλλη εικόνα και ήχο από την ενέργεια που έχουμε δομήσει- στείλει προς το Σύμπαν.

Έτσι οι σκέψεις μας έχουν πάρει τη μορφή υλοποίησης τους και μένει να τις βιώσουμε. Τι θα βιώσουμε δηλαδή το καθρέφτισμα της ενέργειάς μας.

Όλο αυτό δεν είναι μεταφυσική αλλά φυσική. Δηλαδή η ενέργεια δεν είναι στοιχείο της μεταφυσικής αλλά της φυσικής. Απλώς ότι θέλουμε να αποφύγουμε και συνήθως αυτό που θέλουμε να αποφύγουμε είναι η αλήθεια, το βαφτίζουμε αιρετικό ή μεταφυσικό για να έχουμε το κεφάλι μας ήσυχο. Δεν γίνεται να ψάχνουμε σε εμάς να βρούμε τι και γιατί δημιουργούνται όλα αυτά στη ζωή μας και να επιλέξουμε μερίδιο ευθύνης μέσα από την δική μας ενέργεια. Άρα το εύκολο είναι να αναζητήσουμε τον φταίχτη έξω από μας.

Όταν όμως το έργο το πάρουμε ανάποδα και πάμε από τον ήχο στην εικόνα θα βρούμε την ενέργεια που δημιούργησε τα δύο πρώτα. Τότε αρχίζουμε να έχουμε καλύτερη εικόνα ως προς όλο το τοπίο. Τότε ξέρουμε, καταλαβαίνουμε ότι εμείς οι ίδιοι «στρώσαμε το τραπέζι με το γεύμα που τρώμε» και κανένας άλλος δεν φταίει.

Αυτό που ζούμε δηλαδή εδώ είναι ένα καθρέφτισμα των σκέψεών μας. Για να μπορέσουμε να έχουμε εικόνα στο καθρέφτισμα ας το δούμε κάπως έτσι. Τα σύννεφα είναι η ενέργεια που στείλαμε εμείς προς επάνω και ύστερα η βροχή και οι κεραυνοί είναι απλώς το βίωμα των σκέψεων αυτών.

Ο πραγματικός μας εαυτός βρίσκεται πάνω από μας και συλλέγει από τη σκιά μας όλη την ενέργεια που εκπέμπει, ύστερα στέλνει προς τα κάτω με εικόνα και ήχο αυτά που είναι να βιώσουμε.
Όλοι πάνω κάτω έχουμε ιδέα τι σκέψεις έχουμε κάνει γενικά και ειδικά. Για να μην κατέβει εδώ η εικόνα και ο ήχος της ενέργειας αυτής μπορούμε να την μηδενίσουμε. Πώς ? Με συγνώμη και συγχώρεση είναι ο ένας τρόπος. Ο άλλος τρόπος είναι να προσπαθώ να βάλω όμορφες διαδρομές στη ζωή μου, όπως είναι η ευγνωμοσύνη. Η ευγνωμοσύνη είναι ένας ισχυρός κυματοθραύστης γιατί αυτός που νιώθει ευγνώμον για όλα όσα τους συμβαίνουν βάζει τα καλύτερα θεμέλια για να έλκει μόνο όμορφα πράγματα στη ζωή του. Άλλωστε έλκω – λέξη δηλαδή σκέφτομαι.

Το να μηδενίσουμε όλο αυτό το κομμάτι που βρίσκεται πάνω από το κεφάλι μας και τα σπίτια μας είναι πια επιλογή μέσα από τη γνώση. Κάθε γνώση για να ευοδώσει θέλει υπομονή και καθημερινή φροντίδα. Όπως θα κάνουμε για έναν νέο σπόρο που θα φυτέψουμε, έτσι θα κάνουμε και για τον «σπόρο» της νέας γνώσης.