Το λεξικό Webster ορίζει το «διαλογισμό» ως «ενασχόληση με την ενατένιση ή το στοχασμό». Αυτό αποτελεί μία ακριβή περιγραφή μιας αποτελεσματικής μορφής, που μπορεί να προσλάβει ο σύγχρονος διαλογισμός. Προχωρά πιο πέρα από τη μυστικιστική μέθοδο, που επιδιώκει την εκστατική ένωση με το θείο ή με τον Θεό, για χάρη αυτής της ένωσης. Υπερβαίνει το στόχο πολλών σύγχρονων τύπων διαλογισμού, που δίνουν έμφαση «στην ηρεμία του νου», αποσπώντας το νου από όλες τις φυσιολογικές του λειτουργίες, κάτι δηλαδή που προκαλεί συχνά μια αίσθηση διανοητικής παράλυσης μάλλον παρά ηρεμίας. Μ’ αυτόν τον τρόπο ο νους καθίσταται ανίκανος για καταγραφή, ερμηνεία και εφαρμογή.
Πιθανόν, αυτές οι τρεις λέξεις να αποδίδουν τον πλέον ακριβή ορισμό του δημιουργικού διαλογισμού: καταγραφή, ερμηνεία και εφαρμογή. Υπονοούν διανοητική δραστηριότητα η οποία εμπλέκει αιτία και αποτέλεσμα, επαφή με μια πηγή έμπνευσης και τη συνακόλουθη ικανότητα να χρησιμοποιεί και να εφαρμόζει κάποιος τους καρπούς του διαλογισμού.
Υπάρχει κάποιος τρόπος, με τον οποίον η συνείδηση μπορεί να εστιασθεί, να ευθυγραμμιστεί και να στραφεί προς την πρώτη πηγή της πνευματικής έμπνευσης – την ψυχή και, σε αυτόν, μπορεί κάποιος να εξασκηθεί. Ξεκινά με διανοητική δραστηριότητα. Όχι απλώς και μόνο εκείνη του κατώτερου νου, δηλαδή την ικανότητα ανάλυσης και κατεύθυνσης, αλλά επίσης την ικανότητα να οδηγεί τον κατώτερο νου μέσω συνειδητής κατεύθυνσης, σ’ ευθυγράμμιση με τον ανώτερο νου και την ψυχή. Μια σκέψη, η «σπερματική ιδέα», όταν εξετάζεται στο φως της ψυχής, παράγει νέες σκέψεις, νοητική φώτιση, την οποία ο κατώτερος νους ερμηνεύει και εφαρμόζει.
Δεδομένου ότι ο διαλογισμός ασχολείται με τη διανοητική σύλληψη, είναι ουσιαστικά ένα μέσο για διοχέτευση ενέργειας. Οι επιστήμονες, σήμερα, τείνουν να συμφωνήσουν ότι «τα πάντα είναι ενέργεια» – κάτι που συνιστά ένα βασικό αποκρυφιστικό αφορισμό. Η δύναμη της ζωής που κρατά σύμπασα την ύπαρξη σε εκδήλωση, είναι η ενέργεια. Η συνείδηση είναι ανταπόκριση στην ενέργεια και εμποτίζει τις ανθρώπινες καρδιές και διάνοιες. Η κατευθυνόμενη καθαρή σκέψη κατά το διαλογισμό, με τον νου να διατηρείται σταθερά στο φως της ψυχής, αποτελεί ένα επιστημονικό μέσο για να έλθει κάποιος σε επαφή μ’ εκείνες τις μεγαλύτερες όψης της δύναμης της ζωής, που ονομάζουμε φως και αγάπη και δύναμη, δίνοντάς τους την ορθή ερμηνεία και κατευθύνοντάς τες με τη μορφή ιδεών και προγραμματισμού, σε ειδική δραστηριότητα.
Ο διαλογισμός είναι μια επιστημονική τεχνική πάνω στην οποία μπορεί να βασισθεί κανείς για να παράγει αποτελέσματα, αν την ακολουθήσει με φροντίδα και ακρίβεια σε όλη της την έκταση. Ενώ μπορεί κανείς να μάθει την τεχνική του διαλογισμού, ο τρόπος που εφαρμόζεται η τεχνική ποικίλλει για τον καθένα. Ο καθένας πρέπει μόνος του να βρει αυτόν τον τρόπο, γιατί ακριβώς με τον πειραματισμό αποκτούμε πείρα στην ορθή χρήση του νου, φέρουμε σ’ ευθυγράμμιση τη συνείδηση με την ενέργεια της ψυχής και μαθαίνουμε, με το διαλογισμό, τον τρόπο να εκφράζουμε σωστά τ’ άφθονα πνευματικά μέσα, τα οποία προσφέρονται για υπηρεσία.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου