Παρασκευή 29 Μαρτίου 2013

Νίτσε ΠΕΡΑΝ ΤΟΥ ΚΑΛΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΚΑΚΟΥ

- Παλιότερα έκαναν θυσίες στο Θεό τους ανθρώπους. Μάλιστα, πιθανόν να θυσίαζαν όσους αγαπούσαν πιο πολύ. Όλες οι προϊστορικές θρησκείες είχαν τέτοιες θυσίες αλλά τις συναντάμε και σε Ρωμαίους αναχρονιστικούς όπως στον αυτοκράτορα Τιβέριο στην σπηλιά του Μίθρα, του νησιού Κάπρι.

- Όταν φτάσαμε στην εποχή της «ηθικής», οι άνθρωποι θυσίαζαν στο θεό τα ίδια τους τα πιο άγρια ένστικτα, τη φύση του...ς κι έτσι εφευρέθηκε ο ασκητής, με το σκληρό βλέμμα όπου ξέσπαγε η χαρά.

- Τελικά μη μένοντας τίποτε σχεδόν να θυσιαστεί, σκέφτηκαν να βρουν οτιδήποτε παρηγορούσε, θεράπευε, ηρεμούσε, όλες τις ελπίδες και τις κρυφές αρμονίες: τη θυσία του ίδιου του Θεού.

Νοιώθοντας αποστροφή για τον ίδιο τους τον εαυτό λάτρεψαν τις πέτρες, την κουταμάρα, τη μοίρα, την ανοησία, το τίποτα.

Στη δική μας γενιά που ανέρχεται, αναμένεται το περίεργο και τελευταίο θηριώδες μυστήριο, η θυσία του Θεού στο τίποτα.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου