ΖΕΝ είναι το Πραγματικό

Ζεν είναι η βίωση του Πραγματικού. Ό,τι «εμφανίζεται» είναι μία ρέουσα πραγματικότητα, μία ροή φαινομένων που έρχονται και φεύγουν. Αυτό που «Μένει» είναι μια Βαθιά Αίσθηση Ελευθερίας, Γαλήνης και Μακαριότητας που ρέει μαζί με τα φαινόμενα, είτε υπάρχουν, είτε δεν υπάρχουν. Όλα «αυτά», τα φαινόμενα, δεν είναι κάποια «ουσία», μετασχηματισμοί κάποιας «ουσίας» αλλά απλές αντανακλάσεις, δηλαδή «δυναμικές πραγματικότητες» που οι συνειδήσεις «βλέπουν» σαν πραγματικές οντότητες. Δεν υπάρχει τίποτα να «κρατηθείς», τίποτα να «κρατήσεις». Όλα ρέουν κι όλα είναι ένα «όνειρο». Η Μόνη Πραγματικότητα είναι αυτό που βιώνεις πέρα από όλα αυτά.

Οι άνθρωποι δεν βιώνουν το Πραγματικό, αυτό που συμβαίνει πραγματικά. Δεν βιώνουν την Αληθινή Κενότητα του Πνεύματος, την Βαθιά Αίσθηση της Ελευθερίας είτε υπάρχουν φαινόμενα είτε όχι, σαν μια Κατάσταση Πέραν, πέρα από την άγνοια, την δυαδικότητα και τον ονειρικό κόσμο. Νοιώθουν ότι τα φαινόμενα έχουν κάποια ουσία. Με την σκέψη τους απομονώνουν κάποια στοιχεία της ρέουσας πραγματικότητας, τον χώρο, φαινόμενα, γεγονότα και φτιάχνουν μια εικονική πραγματικότητα. Την αντικαθρεφτίζουν όσο γίνεται καλύτερα. Ακόμα και την αίσθηση της ροής. Κι έτσι ξεγελιούνται οι άνθρωποι. Που βρίσκεται η αυταπάτη; Απλά οι άνθρωποι απορροφώνται στα φαινόμενα, τα στηρίζουν διοχετεύοντας ενέργεια, τα κρατούν ζωντανά όσο γίνεται κι εξαιτίας αυτής της «προσκόλλησης» τα θεωρούν όλα αυτά αληθινά. Απλά δίνουν μια λανθασμένη «ερμηνεία» σε αυτά που συμβαίνουν.

Τελικά, για να το εξηγήσουμε καλύτερα, τι βλέπει ο Φωτισμένος που δεν βλέπουν οι άνθρωποι; Απλά ο Φωτισμένος (επειδή ακριβώς έχει «αποσπαστεί» από αυτό που συμβαίνει και δεν ξεγελιέται πιά) βλέπει ολόκληρο τον κόσμο των φαινομένων να ρέει και να «χάνεται» και να ανανεώνεται συνεχώς διατηρώντας έτσι την αυταπάτη μιας ρέουσας πραγματικότητας. Είναι «έξω» από όλο αυτό. Οι άνθρωποι (επειδή ακριβώς «απορροφώνται» στο θέαμα ξεγελιούνται και) βλέπουν μια σταθερή πραγματικότητα (που βέβαια υπάρχει μόνο στην «φαντασία» τους) μέσα στην οποία ρέουν τα πράγματα. Εδώ ακριβώς είναι η ουσία της αυταπάτης. Οι άνθρωποι υποθέτουν και παραδέχονται αυθαίρετα ότι η αντίληψη μιας πραγματικότητας υπάρχει αντικειμενικά κι ανεξάρτητα από την δική τους αντίληψη. Με την σκέψη την τοποθετούν έξω από τον εαυτό τους. Περιορίζονται απλά να παρατηρούν τις εναλλαγές των φαινομένων μέσα στην υποτιθέμενη αντικειμενική πραγματικότητα. Εξαιτίας της άγνοιας και της μη προσεκτικής αναγνώρισης αυτού που συμβαίνει απορροφώνται στο όνειρο που αυτοί κατασκευάζουν. Έτσι, αντίθετα με τον Φωτισμένο είναι «μέσα» σε όλο αυτό.

Η «εκπαίδευση» στο Ζεν συνίσταται πολύ απλά στην απόρριψη του μη πραγματικού, στο σπάσιμο όλων των δεσμών με το μη πραγματικό, δηλαδή αυθαίρετη αντικειμενικοποίηση δικών μας αντιλήψεων, εικονοπλαστικές λειτουργίες της σκέψης, αντιλήψεις, «αντικείμενα». Συνίσταται δηλαδή η πρακτική σε βιωματική απελευθέρωση, πραγματική απελευθέρωση. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την δήθεν απελευθέρωση που επιζητούν οι άνθρωποι στον κόσμο της άγνοιας, της δυαδικότητας και της προσπάθειας διάσωσης του εγώ. Αυτοί που βιώνουν το Πραγματικό, επειδή ακριβώς το βιώνουν σαν ελευθερία από το μη πραγματικό, αναγνωρίζουν αμέσως την ψευτοπνευματικότητα, την ψευδοφώτιση, και το «εγώ» που τα στηρίζει όλα αυτά. Υπάρχουν πολλοί που καλλιεργούν την ψευδαίσθηση του «φωτισμένου», του «διδασκάλου» και κάποιοι είναι παγκόσμια γνωστοί. Είναι μέρος του κοσμικού ονείρου που ζουν οι αμαθείς. Μόνο κάποιος που έχει περάσει Πέραν μπορεί να «περάσει» κάποιον στην Άλλη Όχθη. Και πρέπει κάποιος όντως να είναι αποφασισμένος να περάσει Πέραν αλλιώς σπαταλάει τον καιρό του.

Επειδή το Ζεν είναι βίωση του Πραγματικού δεν έχει καμία σχέση με θεωρίες, με εξηγήσεις και συμπεράσματα (ακόμα κι αυτά που γράφονται εδώ γράφονται κατά «παράβαση»). Το Ζεν είναι ζωή, «πως» να ζεις. Κι έτσι το Ζεν είναι απόλυτα πρακτικό. Είναι η πραγματική απελευθέρωση που συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο, στο απόλυτο παρόν. Το Ζεν δεν υπάρχει μέσα στον χρόνο. Και δεν έχει καμία σχέση με όσα πιστεύουν ή λένε οι άνθρωποι για το Ζεν. Το Ζεν είναι η Σιωπή όταν Ανατέλλει η Κατανόηση. Όταν η Αλήθεια Υπάρχει δεν χρειάζεται να κάνεις ή να πεις τίποτα. Απλά Υπάρχει η Αλήθεια.