Ιουλιανού ύμνοι

Ευχή πρός Ήλιον Και εγκώμιον του θείου Ιαμβλίχου υπο του Αυτοκράτορος Ιουλιανού
Είθε οι βασιλείς Θεοί να μου παράσχουν την εύνοια να υμνήσω και να τελέσω τα μυστήρια αυτών, ο δε Βασιλεύς Όλων Ήλιος ιδιαίτερως. Προελθών αιωνίως από την γόνιμον ουσία του Αγαθού, μέσος εν μέσω των Νοερών Θεών, εξασφαλίζει την συνοχήν αυτών, το απεριόριστον κάλλος, την ανεξάντλητη γονιμότητα, τον τέλειον νου, και προικίζει αθρόως και αχρόνως τα πάντα με αγαθά. Προβάλλοντας στο εμφανή σύμπαν την λάμψιν του εφ’ όλης της ορατής περιοχής εν μέσω των ουρανίων εκτάσεων τις οποίες διατρέχει − έδρα που του έχει αποδοθεί εξ’ αϊδίου − μεταδίδει στο εμφανή σύμπαν το νοητόν κάλλος και γεμίζει ολόκληρον τον ουρανό με τόσους Θεούς όσους αυτός περιέχει νοερώς στον εαυτόν του, οι οποίοι πληθύνονται αμερίστως γύρω από αυτών και είναι συνενωμένοι με αυτόν ενοειδώς. Αλλά και τον υπό σελήνην τόπο συνέχει διά της αειγενεσίας και τα εκ του κυκλικού σώματος ενδιδώμενα αγαθά, επιμελούμενος γενικώς του ανθρωπίνου γένους και ειδικώς της δικής μας πόλεως, όπως και εξ’ αϊδίου έδωσε υπόστασιν στην ψυχή μας και την κατέστησε οπαδό του. Γι’ αυτό και είθε οι προ ολίγου διατυπωθείσες ευχές μου να πραγματοποιηθούν παρ’ αυτού. Εύχομαι επίσης να παρέχει στην πόλι μας δια το καλόν όλων αιωνιότητα, και να χορηγεί την αγαθοποιόν του προστασία. Όσο για μένα τον ίδιο, είθε να μου χαρίσει την επιτυχία σε όλες τις ανθρώπινες και θείες πράξεις και ενέργειες, σε όλο τον ειμαρμένο βίο μου. Είθε ακόμη να με ευνοήσει να ζήσω και να κυβερνήσω με το μέτρον του πρέποντος και της ευδαιμονίας, το ευχάριστον τόσον είς εκείνον, όσον και σε μένα και τα συμφέροντα του Ρωμαϊκού κράτους.

Ιδού, φίλε Σαλούστιε, οι απόψεις μου για την τριπλή δημιουργία του Θεού, οι οποίες κατά το μέτρο των δυνάμεών μου, ήλθαν στην μνήμη μου κατά την διάρκεια το πολύ τριών νυκτών. Ετόλμησα να σου τις γράψω διότι και εκείνα που εξέθεσα πρότερον για τις εορτές του Κρόνου δεν φαίνεται να τα έκρινες ως τελείως άχρηστα. Αν επιθυμείς να γνωρίσεις τελειότερους και μυστικότερους λόγους για αυτά τα θέματα, τότε θα πρέπει να διαβάσεις τα συγγράμματα του Θείου Ιαμβλίχου πάνω σε αυτά, και εκεί θα βρεις την τελειότητα της ανθρώπινης σοφίας. Είθε ο Μέγας Ήλιος να μου χαρίσει να τον γνωρίσω όχι λιγότερο από εκείνον, δια να μπορέσω να διδάξω όλους δημοσίως, ιδίως όμως εκείνους που είναι άξιοι διδαχής.

Μέχρι της στιγμής που η ευχή μου αυτή πραγματοποιηθεί από τον Θεό, ας προσφέρουμε τιμές στον αγαπητό στον Θεό, τον Ιάμβλιχο. Αυτός είναι η πηγή των όσων ανέφερα εδώ, λίγα από τα πολλά, όσα ήλθαν στον νου μου. Γνωρίζω όμως καλά πως κανείς δεν μπορεί να εκφράσει κάτι τελειότερα από εκείνον, ούτε, ακόμα κι αν προσπαθήσει πολύ, θα μπορέσει να εκφράσει κάτι νέο, διότι είναι φυσικό να μην καταφέρει παρά να απομακρυνθεί από την αληθεστάτη νόησι του Θεού.
Θα ήταν λοιπόν ίσως μάταιο να προσπαθήσω να συνθέσω ό,τι δήποτε μετά τον Ιάμβλιχο πάνω στο ίδιο θέμα, αν είχα συνθέσει τούτο τον λόγο με σκοπό την διδασκαλία. Επειδή όμως η επιθυμία μου ήταν να συντάξω έναν Ύμνο προς τιμήν του Θεού, και θεώρησα ότι το καλλίτερο ήταν να μιλήσω περί της Ουσίας του, όσο μου ήταν δυνατόν, δια τούτο πιστεύω ότι δεν επεχείρησα μάταια την σύνταξι αυτού του λόγου. Διότι το παράγγελμα:
«Κατά την δύναμίν σου πρόσφερε θυσίες στους Αθανάτους Θεούς»
δεν ισχύει μόνον για τις θυσίες αλλά και για του Ύμνους μας προς τους Θεούς.
Για τρίτη φορά, λοιπόν, εύχομαι προς τον Ήλιο, τον Βασιλέα των Όλων, να είναι ευμενής προς εμένα για τούτη μου την προθυμία, και είθε να μου δώσει βίον αγαθόν, τελειοτέρα φρόνησιν, θείον νούν, και την πραότερη εκ της ειμαρμένης απαλλαγή του βίου την κατάλληλη στιγμή. Είθε, να με ανεβάσει μετά και να με κρατήσει δίπλα του στην αιωνιότητα αν είναι δυνατόν, αν όμως τούτο είναι περισσότερο από όσο αξίζουν οι πράξεις του βίου μου, ας είναι για πολλές μυριετείς περιόδους.

—Ιουλιανός, Εις Βασιλέα Ήλιον 43-44
--------------------
'Υμνος εις την μητέρα των θεών υπο του αυτοκράτορος Ιουλιανού


<H Ρέα ως «Μεγάλη Άρτεμις», Πότνια Θηρών με λέοντα και δεξιόστροφες τετρακτίδες !

Ω Θεών και ανθρώπων Μήτερ, ω Σύνθωκε και Σύνθρονε του Μεγάλου Διός, ω Πηγή των Νοητικών Θεών, Συ η οποία συντρέχεις με τας Αχράντους Ουσίας των Νοητών Θεών, η οποία εδέχθεις την κατ’ εξοχήν κοινήν αιτίαν εκ πάντων των όντων και την μεταβιβάζεις εις τους Νοερούς Θεούς, Ζωογόνε Θεά και Μήτις και Πρόνοια, των ημετέρων ψυχών Δημιουργέ, που αγαπάς τον Μέγαν Διόνυσον, Συ η οποία περιέσωσες και πάλιν τον Άττιν εκτεθέντα και τον μετεκάλεσες προς Σε, αφού εβυθίσθη εις τον άντρον της γης, Συ που ηγείσαι όλων των αγαθών στους Νοερούς Θεούς, που πληροίς με αυτά τον αισθητόν κόσμον, και χαρίζεις όλα τα αγαθά σε όλους. Χάρισε εις όλους τους ανθρώπους την ευδαιμονίαν, βάσις της οποίας είναι η γνώσις των Θεών, ιδιαιτέρως στον λαό των Ρωμαίων κάμε ώστε να απαλειφθεί η κηλίς της αθεΐας, και να επικρατήσει η ευμενής Τύχη ώστε διά της αγαθής συνεργασίας εξασφαλιστεί η αρίστη διακυβέρνησις εν τη Αυτοκρατορία επί πολλάς χιλιάδας ετών.

Όσον δι’ εμέ, δέξου όπως συλλέξω τον καρπόν της προς Σε υπηρεσίας μου, την Αλήθειαν έναντι των περί Θεών Δογμάτων, την τελειότητα εν τη Θεουργική ασκήσει, την αρετήν συνοδευομένην υπό της Αγαθής Τύχης εις όλας τας επιχειρήσεις πολιτικάς ή στρατιωτικάς. Ειθε το τέλος του βίου μου να είναι απηλλαγμένον θλίψεων και ευδόκιμον υποστηριζόμενον μετά της Αγαθής Ελπίδος.

—Ιουλιανός, Εις την Μητέρα των Θεών 20