
Όταν ένας πλανήτης περνά μπροστά από το άστρο του, που αποκαλείται διάβαση – και δίνει ως αποτέλεσμα ένα βραχύχρονο τρεμοπαίξιμο στο φως του άστρου που φαίνεται από έναν παρατηρητή. (Μπορεί κάποιος/α να δει περισσότερα για τη μέθοδο διάβασης για την ανίχνευση πλανητών στη NASA).
Η αποστολή Kepler, που εκτοξεύθηκε το 2009, εστίασε σε ένα μέρος του ουρανού και αναζήτησε να βρει πλανήτες όπως η Γη. Ο TESS, από την άλλη μεριά, θα ψάξει άστρα 30 με 100 φορές φωτεινότερα από αυτά που παρατήρησε ο Kepler. Ο TESS επίσης θα σαρώσει μια πολύ μεγαλύτερη περιοχή: θα αφιερώνει σχεδόν ένα μήνα το φορά εστιάζοντας σε μια ζώνη του ουρανού, καλύπτοντας τελικώς όλο τον ουρανό, καθώς αναζητά για γήινους πλανήτες έξω από το ηλιακό μας σύστημα – ακόμα αρκετά κοντά για την συνέχεια της μελέτης με χρήση επίγειων τηλεσκοπίων.
Ο TESS σχεδιάστηκε με τη σταθερότητα που απαιτείται για να εστιάσει τις κάμερές του στα άστρα που θα παρατηρήσει. Η διαστημοσυσκευή βασίστηκε στην LEOStar-2 πλατφόρμα της Orbital ATK, που προηγουμένως χρησιμοποιήθηκε σε διάφορες αποστολές παρατήρησης της NASA, συμπεριλαμβανομένων των NuSTAR και Orbiting Carbon Observatory-2.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου