Οι αρχαίοι υμών πρόγονοι μέσα από τη μυθολογία έκαναν προσπάθειες να εξηγήσουν όλες της ανθρώπινες ιδιότητες και αδυναμίες. Εξηγούσαν τα φαινόμενα που έβλεπαν γύρω τους, όσα ένιωθαν, αλλά αδυνατούσαν να καταλάβουν πλήρως. Εξηγούσαν τα δυνατά και τα ανεξήγητα. Και υπάρχει πιο δυνατό και ταυτόχρονα πιο μεγάλο ανεξήγητο από τον έρωτα; Από αυτή την αόρατη δύναμη που εμφανίζεται από το πουθενά και ασκεί τόσο μεγάλη επιρροή πάνω μας; Που μας έλκει σε έναν άνθρωπο με τόση ένταση που νιώθουμε ότι ο έλεγχος δεν είναι πια στο χέρι μας, αλλά κάποιος ή κάτι άλλο έχει πάρει τα ηνία των αποφάσεων; Η μυθολογία, λοιπόν, είναι γεμάτη από περιπτώσεις άλλοτε απαγορευμένου έρωτα, άλλοτε ανεκπλήρωτου κι άλλοτε απλώς πολύ δυνατού, οι οποίες αντανακλούν πράγματα που είτε έχουμε δει γύρω μας, είτε έχουμε ζήσει οι ίδιοι. Ας δούμε μαζί δέκα από τις πιο χαρακτηριστικές: 1) Απόλλων και Δάφνη
Μια απ’ τις φορές που βγήκε για κυνήγι ο θεός Απόλλων πρωτοείδε την πανέμορφη νύμφη Δάφνη και αποφάσισε να την κατακτήσει. Σύντομα ανακάλυψε ότι ο μεγαλύτερος του αντίζηλος ήταν ο Λεύκιππος, ο οποίος προκειμένου να είναι κοντά στο αντικείμενο του πόθου του είχε μεταμφιεστεί σε γυναίκα και βρίσκονταν ανάμεσα στις νύμφες. Θέλοντας να απαλλαγεί από αυτόν τις συμβούλεψε να κολυμπήσουν όλες μαζί γυμνές και όταν αποκαλύφθηκε το φύλο του Λεύκιππου, η Δάφνη μαζί με τις υπόλοιπες νύμφες του επιτέθηκαν και τελικά τον σκότωσαν. Ο Απόλλων θεώρησε πως πλέον μπορούσε να την κάνει δική του, όταν όμως την πλησίασε εκείνη έκανε τα πάντα για να τον αποφύγει, με αποκορύφωμα την έκκληση που έκανε στη μητέρα της Γαία να τη βοηθήσει. Εκείνη δημιούργησε ένα χάσμα, στο οποίο η Δάφνη χάθηκε και στη θέση της εμφανίστηκε το ομώνυμο δέντρο. Από τα κλαδιά του ο θεός έφτιαξε ένα στεφάνι το οποίο δεν έβγαλε ποτέ από το κεφάλι του. Φρόντισε να κουβαλάει πάντα ένα κομμάτι της αγαπημένης του πάνω του.
2) Ωραία Ελένη και Πάρης
Όταν οι τρεις θεές Ήρα, Αθηνά και Αφροδίτη διεκδικούσαν τον τίτλο της ωραιότερης και το μήλο της Έριδος ο Πάρης τέθηκε κριτής. Οι θεές προσπάθησαν να τον δωροδοκήσουν. Η Ήρα του πρόσφερε δύναμη και πλούτη. Η Αθηνά σοφία και ικανότητα στη μάχη. Τίποτα όμως δεν κατάφερε να κερδίσει τη προσφορά της Αφροδίτης, η οποία απλόχερα του πρόσφερε την Ελένη, την ομορφότερη γυναίκα στον κόσμο. Η Αφροδίτη πήρε το μήλο και εμφύσησε έρωτα στην Ελένη για τον Πάρη. Εκείνος πήγε να την αρπάξει από το σύζυγό της Μενέλαο και κάπως έτσι ο γνωστότερος πόλεμος στην ιστορία της μυθολογίας ξεκίνησε. Γιατί ως γνωστόν έρωτας και πόλεμος στη μυθολογία πάνε χεράκι- χεράκι. Όλο και κάτι ήξεραν μάλλον οι αρχαίοι υμών.
3) Πηνελόπη και Οδυσσέας
Όταν ξεκίνησε ο τρωικός πόλεμος ο Οδυσσέας ήταν ένας από αυτούς που πήγαν να πολεμήσουν στο πλευρό του Μενέλαου τιμώντας έναν όρκο που είχε δώσει. Το κόστος όμως ήταν μεγάλο. Αναγκάστηκε να αφήσει την αγαπημένη του σύζυγο Πηνελόπη πίσω, γνωρίζοντας ότι πιθανότατα δε θα την ξαναέβλεπε ποτέ. Πριν φύγει ο Οδυσσέας της είπε ότι εάν εκείνος δε γύριζε, εκείνη θα μπορούσε να ξαναπαντρευτεί. Παρόλα αυτά εκείνη υπομονετικά τον περίμενε για είκοσι ολόκληρα χρόνια, ακόμη και όταν όλοι τον θεωρούσαν νεκρό. Πολλοί οι μνηστήρες που την πολιόρκησαν, εκείνη όμως με διάφορα τεχνάσματα τους κρατούσε μακριά μη αφήνοντας την ελπίδα να σβήσει. Υπέρμετρη υπομονή ή απλώς παράφορος έρωτας; Μάλλον ένας άρτιος συνδυασμός που στο τέλος απέδωσε, με τον Οδυσσέα να επιστρέφει στην αγκαλιά της αγαπημένης του συζύγου.
4) Δίας και Καλλιστώ
Η νύμφη Καλλιστώ όντας ερωτευμένη με τον Δία αποκτάει μαζί του έναν γιο, τον Αρκάδα. Η θεά Ήρα κυριευμένη από ζήλια μεταμορφώνει την Καλλιστώ σε μία αρκούδα (αλλιώς άρκτο) και εκείνη ηττημένη χάνεται στο δάσος. Ο γιος της μεγαλώνει και μία μέρα ενώ είχε πάει για κυνήγι βρίσκεται αντιμέτωπος με τη μητέρα του, την οποία ετοιμάζεται να σκοτώσει. Ο Δίας θέλοντας να τη σώσει μεταμορφώνει τον Αρκάδα σε ένα μικρό αρκουδάκι και εκείνος με μιας αναγνωρίζει τη μαμά του. Ο Δίας, όμως, ήξερε ότι η Ήρα δε θα τους άφηνε να γλυτώσουν τόσο εύκολα και αποφασισμένος να τους προστατέψει μεταφέρει και τους δύο στον ουρανό και τους μετατρέπει σε αστερισμούς. Τη γνωστή σε όλους μας μικρή και μεγάλη Άρκτο. Ένας έρωτας στην ελληνική μυθολογία που κυριολεκτικά έφτασε στα άστρα και έδωσε σε εμάς την ευκαιρία να τον θυμόμαστε κάθε φορά που κοιτάμε τον έναστρο ουρανό.
5) Ορφέας και Ευρυδίκη
Ο Ορφέας ήταν ένας μουσικός τόσο ταλαντούχος που οι μελωδίες του μάγευαν τους πάντες, μιας και είχε μάθει μουσική δίπλα στον ίδιο τον Απόλλωνα. Σε μία βόλτα του στο δάσος συναντά την Ευρυδίκη. Οι δυο τους ερωτεύονται και ζουν ευτυχισμένοι μέχρι τη στιγμή που ένα φίδι δαγκώνει την Ευρυδίκη και αυτή πεθαίνει. Ο Ορφέας κατεβαίνει στον κάτω κόσμο και με τη μουσική του γαληνεύει τον Κέρβερο, ο οποίος του επιτρέπει να περάσει. Ο θεός Πλούτωνας με τη σειρά του απολαμβάνει τόσο τη μουσική που ακούει που πείθεται να τον αφήσει να πάρει την αγαπημένη του πίσω μαζί του. Του θέτει όμως έναν όρο. Μέχρι να βγουν από τον κάτω κόσμο δεν έπρεπε να γυρίσει να την κοιτάξει. Ενώ αρχικά δέχεται, τελευταία στιγμή παρασυρόμενος από την αγάπη του στρέφει το βλέμμα του και η Ευρυδίκη χάνεται για πάντα. Μένει για πάντα μόνος μην μπορώντας να δεχτεί ότι έχασε τη γυναίκα του από δικό του λάθος και μόνο, αφού δεν μπόρεσε να ελέγξει την αδυναμία του.
6) Ηρώ και Λέανδρος
Δύο νέοι που αν και ζούσαν σε αντίπερα όχθες απολάμβαναν τον απαγορευμένο έρωτα τους στο έπακρο. Κάθε βράδυ η Ηρώ άναβε ένα λυχνάρι και το έβαζε στη κορυφή του πύργου της. Εκείνος έπεφτε στη θάλασσα και ακολουθούσε το φως του λυχναριού για να φτάσει στην αγκαλιά της, την οποία όμως άφηνε πριν το ξημέρωμα για να γυρίσει πίσω. Όταν ήρθε ο χειμώνας το ζευγάρι ανανέωσε το ραντεβού του για την άνοιξη, ένα βράδυ όμως το λυχνάρι άναψε. Ο Λέανδρος που το είδε το εξέλαβε ως ερωτικό κάλεσμα και έπεσε στην αγριεμένη θάλασσα για να πάει στη καλή του. Ένα κύμα όμως τον παρέσυρε και την επομένη το πρωί το νερό τον ξέβρασε στην ακτή. Η Ηρώ που δεν άντεξε τα νέα έπεσε και εκείνη στο νερό για να συναντήσει τον αγαπημένο της. Ένας μύθος που μας διδάσκει ότι μια όμορφη ιστορία δεν έχει πάντα ένα ευτυχισμένο τέλος.
7) Σελήνη και Ενδυμίωνας
Ο Ενδυμίωνας, γιος του Δία, ήταν ο πιο ωραίος μεταξύ των θνητών σύμφωνα με τη μυθολογία. Η Σελήνη τον ερωτεύτηκε και τον επισκεπτόταν κάθε μέρα, έκανε μάλιστα μαζί του πενήντα κόρες. Η Σελήνη, όμως, δεν άντεχε στη σκέψη πως, όντας θνητός, ο Ενδυμίωνας θα γερνούσε χάνοντας την ομορφιά του και εντέλει θα πέθαινε. Ζήτησε από τον Δία να τη βοηθήσει και εκείνος του έδωσε το προνόμιο όσο κοιμάται να μένει αγέραστος και αθάνατος. Η Σελήνη τον μάγεψε με αιώνιο ύπνο και έτσι έμεινε για πάντα νέος και προσκολλημένος σε αυτή. Ένας μύθος που συμβολίζει τον αιώνιο έρωτα και μας θυμίζει ότι αυτό το συναίσθημα μπορεί να υπνωτίσει τον καθένα μας.
8) Περσέας και Ανδρομέδα
Ένας δράκοντας κρατάει την Ανδρομέδα δεμένη σε έναν βράχο, ως τιμωρία εξαιτίας των γονιών της, οι οποίοι καυχήθηκαν ότι η κόρη τους είναι πιο όμορφη ακόμη και από της νηρηίδες. Ο Περσέας, ο οποίος έχει μόλις νικήσει τη μέδουσα και σέρνει το κεφάλι της ως λάφυρο απολιθώνει το δράκοντα και σώζει την όμορφη κοπέλα. Οι δυο τους ερωτευμένοι γυρίζουν στη Σκιάθο όπου αντιμετωπίζουν τον άνδρα της Ανδρομέδας. Ο Περσέας όμως και πάλι χρησιμοποιώντας το κεφάλι τον κατατροπώνει υπερασπιζόμενος τον έρωτά του για την αγαπημένη του. Ένας έρωτας που αντιμετώπισε κάθε εμπόδιο και στέφθηκε νικητής.
9) Άδωνις και Αφροδίτη
Ο Άδωνις από μωρό ακόμη ήταν τόσο όμορφο που θάμπωσε τη θεά Αφροδίτη. Τον έβαλε σε ένα σεντούκι και τον κατέβασε στον κάτω κόσμο παραδίδοντάς τον στην Περσεφόνη για να τον μεγαλώσει. Ο Άδωνις μεγάλωσε και η Αφροδίτη κατέβηκε ξανά στον Άδη ζητώντας να τον πάρει πίσω, η Περσεφόνη όμως θαμπωμένη από την ομορφιά του αρνήθηκε, θέλοντας να τον κρατήσει για τον εαυτό της. Τελικά ο Δίας έλυσε τη διαφωνία αποφασίζοντας ότι ο Άδωνις θα πέρναγε ένα τρίτο του χρόνου με τη μία, ένα με την άλλη και ένα τρίτο θα κράταγε για τον εαυτό του περνώντας το όπως επιθυμούσε. Αυτός όμως ερωτεύτηκε την Αφροδίτη και περνούσε όλο το χρόνο του μαζί της, μέχρι τη μέρα που σκοτώθηκε στο κυνήγι. Από το αίμα του που χύθηκε στη γη φύτρωσαν τα ρόδα και από τα δάκρυα της Αφροδίτης οι ανεμώνες. Ένας έρωτας που μέσα από τον θάνατο μιλάει για αναγέννηση και μας θυμίζει ότι κάποιοι έρωτες δεν πεθαίνουν ποτέ.
10) Έρωτας και Ψυχή
Η Ψυχή ήταν μία πανέμορφη θνητή, την οποία άνθρωποι επισκεπτόντουσαν από παντού προκειμένου να θαυμάσουν την ομορφιά της και να την τιμήσουν. Κατέληξαν να την τιμούν παραπάνω και από την ίδια τη θεά Αφροδίτη, η οποία κυριευμένη από ζήλια ζήτησε από τον γιο της, τον Έρωτα, να δηλητηριάσει τις ψυχές των ανδρών, ώστε να μην επιθυμούν την Ψυχή. Εκείνος το έκανε, κατά λάθος όμως έστρεψε το βέλος του κατά του εαυτού του με αποτέλεσμα ο ίδιος να την ερωτευτεί παράφορα. Την παντρεύτηκε χωρίς να της αποκαλύψει ποιος είναι. Εμφανιζόταν σε εκείνη μόνο τα βράδια υπό την κάλυψη του σκοταδιού, παρόλα αυτά ήταν τόσο τρυφερός και καλόκαρδος που η Ψυχή τον ερωτεύτηκε. Η περιέργειά της όμως κάποια στιγμή τη νίκησε. Μία νύχτα, αφού ο έρωτας είχε κοιμηθεί, πήρε ένα λυχνάρι και το πλησίασε στο πρόσωπό του. Όταν τον αντίκρισε τα έχασε από την ομορφιά του, το λυχνάρι έγειρε και καυτό λάδι έπεσε πάνω του. Εκείνος ξύπνησε από τον πόνο και πέταξε μακριά, λέγοντας της πως δε θα μπορούσαν να είναι μαζί πια, αφού αυτή –μια θνητή– είδε το πρόσωπο ενός αθάνατου. Η Ψυχή αναζήτησε τον Έρωτα και η Αφροδίτη για να τη σταματήσει την έριξε σε αιώνιο ύπνο, όταν όμως ο γιος της το έμαθε με τη βοήθεια του Δία έσωσε την αγαπημένη του και το πιο βαθύ συναίσθημα νίκησε. Ένας μύθος που μας έμαθε ότι κανένας δεν είναι άτρωτος στον έρωτα. Ούτε καν ο ίδιος ο θεός του.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου