Πάντα, ο χρόνος της ανθρώπινης σκέψης αφήνει πίσω όσα έγιναν, και καλά και κακά, κι η Ζωή Αναβλύζει την Στιγμή που Ζούμε Φρέσκια, σαν το ολόδροσο νερό της πηγής… μόνο οι ανόητοι δένονται με το παρελθόν.
Όποιος είναι εξοικειωμένος με τον Ουρανό και την γη γνωρίζει τα μυστικά της ύπαρξης, κι ειρηνικά πορεύεται, και σε εύφορες κοιλάδες και σε ερήμους.
Στον Κόσμο, στην σκέψη των ανθρώπων, σε κάθε εξέλιξη της αντίληψης υπάρχει πάντα Μια Και Μοναδική Κορυφή, ο Θεός.
Η Αλήθεια δεν έχει ανάγκη από υπεράσπιση. Στο τέλος, πάντα επικρατεί.
Στην αντίληψη των ανθρώπων τον μεγαλύτερο ρόλο τον παίζει, όχι η άμεση αντίληψη αυτού που υπάρχει, αλλά η φαντασία των ανθρώπων που οικοδομεί την εικόνα αυτού που θα έπρεπε να είναι… έτσι όμως οι άνθρωποι λοξοδρομούν από την Πραγματικότητα.
Η Νοημοσύνη, επειδή Ζει στο Παρόν, είναι αναγκασμένη να «αυτοσχεδιάζει» σύμφωνα με τα γεγονότα. Μόνο η σκέψη των ανθρώπων φτιάχνει σχέδια και προσπαθεί να προσαρμόσει στα σχέδια την Πραγματικότητα, αλλά η Πραγματικότητα Ακολουθεί τον Δικό της Δρόμο, δεν ακολουθεί ποτέ την φαντασία των ανθρώπων.
Για τον Φωτισμένο άνθρωπο δεν υπάρχουν καλοί και κακοί άνθρωποι, υπάρχουν καλοί άνθρωποι κι άνθρωποι που ακολουθούν λάθος δρόμο.
Ο Δρόμος της Αλήθειας
Στον Δρόμο για το Αληθινό, πάντα, είναι λάθος να πεις έφτασα. Η Αλήθεια δεν γίνεται κτήμα κανενός εγώ… Θα έχεις φτάσει πραγματικά όταν δεν θα υπάρχει Ούτε «Αλήθεια», ούτε «κάποιος» να αποκτήσει εμπειρία της… ούτε προσπάθεια ακόμα, παρά μόνο Ατέλειωτη Ειρήνη.
Ούτε Απόλυτο Υπάρχει, ούτε Φώτιση, για το εγώ που σκαρφαλώνει στο βουνό της σκέψης. Αυτά «Εμφανίζονται» όταν σβήνει το εγώ… αλλά, δεν υπάρχει κανείς εκεί για να τα «δει»… Υπάρχει Μόνο Φως και Μακαριότητα.
Ο Αληθινός Σκοπός της Ζωής είναι να Περάσουμε «Πέραν», όχι να αφοσιωνόμαστε σε εγκόσμιους σκοπούς και να χανόμαστε σε επίγεια προβλήματα.. ολόκληρη η Δημιουργία είναι μονάχα ένα όνειρο.
Υπάρχει μονάχα ένας τρόπος να απελευθερωθείς από τα δεσμά που σε δένουν στο κόσμο, να τα εγκαταλείψεις όλα. Υπάρχει μονάχα ένας Δρόμος που Οδηγεί στην Αλήθεια, η ταπεινότητα, η εξάλειψη του εγώ. Υπάρχει μονάχα Ένας Ουρανός, ο Ουρανός της Αιωνιότητας.
Μονάχα τα Οράματα που είναι φτιαγμένα από Ουρανό βγαίνουν αλήθεια. Τα οράματα της νύχτας, που είναι φτιαγμένα από σκέψη, πάντα τελειώνουν με την Ανατολή της Αλήθειας
Μονάχα τότε ο άνθρωπος βλέπει ολοκάθαρα, όταν σβήνουν οι σκέψεις κι οι αισθήσεις καταλαγιάζουν. Τότε μονάχα ο Κόσμος είναι Φωτεινός κι ο Δρόμος της Αιωνιότητας ανοιχτός και ο Ορίζοντας χωρίς τέλος.
Τον Ουρανό και την Κόλαση, μόνοι τους οι άνθρωποι χτίζουν, σκέψη την σκέψη, πράξη την πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου