Παρασκευή 28 Φεβρουαρίου 2014

Το κύκνειο άσμα του Περικλή

Το κύκνειο άσμα του Περικλή

ΜΕ ΤΗΝ ΠΕΝΑ ΤΟΥ ΘΟΥΚΥΔΙΔΗ

Ενώ η Αθήνα μαστιζόταν από τον λοιμό, οι Πελοποννήσιοι εισέβαλαν για δεύτερη φορά στην Αττική και προχωρώντας νότια λεηλάτησαν την περιοχή του Λαυρίου. Οι Αθηναίοι με τη σειρά τους λεηλάτησαν την Επίδαυρο και παραλιακές πόλεις της Πελοποννήσου, απέτυχαν, ωστόσο, να βοηθήσουν ουσιαστικά όσους πολιορκούσαν την Ποτίδαια, καθώς οι στρατιώτες που στάλθηκαν εκεί μετέδωσαν στους συμπολεμιστές τους την ασθένεια. Σε αυτό το σημείο ο ιστορικός αφηγείται το “κύκνειο άσμα” του Περικλή.



Μετά τη δεύτερη εισβολή των Πελοποννησίων, καθώς και η γη τους ήταν ρημαγμένη και η αρρώστια τούς θέριζε μαζί με τον πόλεμο, είχε αλλάξει η διάθεση των Αθηναίων κι από τη μια μεριά κατηγορούσαν τον Περικλή γιατί τους έκανε να μπούνε στον πόλεμο, κ’ έφταιγε αυτός για τις συμφορές που είχαν πέσει, κι από την άλλη έκλιναν να κάνουν υποχωρήσεις προς τους Λακεδαιμονίους· και τους έστειλαν κάτι αντιπροσώπους, αλλά δεν έφεραν αποτέλεσμα.

Και μη βρίσκοντας διέξοδο από πουθενά καθώς τα συλλογίζονταν όλ’ αυτά, εχτρεύονταν τον Περικλή περισσότερο. Αυτός, βλέποντάς τους ν’ αγανακτούνε και να βαρυγκομούν για όλα όσα είχε ο ίδιος υπόψη του πως θα συνέβαιναν, κάλεσε σύναξη του λαού (γιατί ήταν ακόμα στρατηγός) θέλοντας να τους εγκαρδιώσει και να μαλακώσει την οργισμένη τους διάθεση, και συνάμα να τους βγάλει από την ψυχή τους το μεγάλο τους φόβο· και πρόβαλε στο βήμα και είπε απάνω–κάτω τα ακόλουθα.

Περίμενα τα αισθήματα του θυμού σας ενάντιά μου (γιατί νιώθω καλά τις αιτίες), και γι’ αυτό το λόγο κάλεσα τη σύναξη για να σας θυμίσω και να σας μαλώσω αν είτε άδικα αγαναχτείτε μαζί μου, είτε υπερβολικά σας λύγισαν οι συμφορές. Εγώ δηλαδή θεωρώ πως όταν η πολιτεία στο σύνολό της βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ωφελεί κάθε πολίτη περισσότερο παρά όταν ευημερεί σχετικά με τον κάθε πολίτη της, όμως η πολιτεία όλη μαζί παίρνει τον κατήφορο. Γιατί ένας άντρας ευκατάστατος σχετικά με τις δικές του υποθέσεις, αν καταστραφεί η πατρίδα του, δε χάνεται λιγότερο κι ο ίδιος· αν όμως κακοτυχήσει σε πολιτεία που ακμάζει, είναι πολύ πιο πιθανό να σωθεί.

Αφού λοιπόν η πολιτεία μεν μπορεί ν’ ανεβαστάξει τις δυστυχίες του κάθε πολίτη, ο καθένας όμως χωριστά δεν μπορεί ν’ ανεβαστάξει τις δικές της, πώς μπορεί να μην το θεωρήσουν όλοι χρέος τους να τη συντρίψουν, και να μην κάνουν ό,τι κάνετε τώρα σεις, που, χτυπημένοι από τις συμφορές του σπιτιού σας είστε έτοιμοι να παρατήσετε τη σωτηρία του συνόλου, και ρίχνετε την αιτία, τόσο σε μένα που σας ορμήνεψα να πολεμήσετε, όσο και στον εαυτό σας, που συμφωνήσατε μαζί μου, και πήρατε την απόφαση; Κι όμως τα βάζετε με μένα, άντρα παράξιο, που, νομίζω, δεν είμαι χειρότερος από κανένα τόσο στο να διακρίνω τι χρειάζεται σε κάθε περίσταση, όσο ανώτερος από κάθε πειρασμό κέρδους και να σας τα αναπτύξω καθώς πρέπει, και είμαι αφοσιωμένος στην πολιτεία και απολύτως αδέκαστος.
Γιατί εκείνος που τα καταλαβαίνει και δεν μπορεί να τα εξηγήσει καθαρά είναι στην ίδια μοίρα με όσους ούτε τα βάζουνε στο νου τους· κι όποιος, έχοντας και τις δυο ικανότητες, όμως δεν έχει καλή προαίρεση προς την πολιτεία δε θα μιλήσει με την ίδιαν έγνοια για τις δουλειές της σα να ‘τανε δικές του· αλλ’ αν έχει ακόμα κι αυτό, αν αγαπάει δηλαδή την πολιτεία, αλλά δεν μπορεί ν’ αντισταθεί στον πειρασμό του κέρδους, θα πουληθούν απ’ αυτόν όλα για το ένα τούτο. Ώστε αν, νομίζοντας πως έχω ολ’ αυτά τα προσόντα περισσότερο από άλλους έστω και σε μέτριο βαθμό, πειστήκατε στα λόγια μου κι αποφασίσατε να πολεμήσετε, δε θα ήτανε λογικό να ‘χω τώρα την κατακραυγή πως έπραξα άδικα.

Γιατί όσοι μπορούν να διαλέξουν ενώ πηγαίνουν όλα τ’ άλλα καλά, θα ήταν ανόητοι αν διάλεγαν τον πόλεμο· αφού όμως ήταν ανάγκη ή ευθύς να υποχωρήσομε στους ξένους και να τους υποδουλωθούμε, ή να αναλάβομε τον κίντυνο και να νικήσομε, όποιος θέλει ν’ αποφύγει τον κίντυνο αξίζει να κατηγορηθεί περισσότερο από κείνον που στέκεται να τον αντιμετωπίσει. Όσο για μένα, είμαι πάντα ο ίδιος, και δεν το κουνώ από την άποψή μου· εσείς όμως αλλάξατε, γιατί έτυχε, όταν δεχτήκατε τα λόγια μου να μην έχετε πάθει ακόμα τίποτα, αλλ’ άμα κακοπάθατε μετανιώσατε και τα επιχειρήματά μου, τώρα που εξασθένησε το φρόνημά σας δε σας φαίνονται πια σωστά.

Γιατί κείνο που σας βασανίζει είναι αδιάκοπα αισθητό, αλλά την καθαρή απόδειξη της ωφέλειας από τον πόλεμο δεν μπορεί να την πιστέψει κανείς, κ’ επειδή άλλαξαν τα πράματα πολύ προς το χειρότερο, και μάλιστα σε μικρό χρονικό διάστημα, έχει καταπέσει η ψυχική σας διάθεση να εξακολουθήσετε να υπομένετε για κείνα που αποφασίσατε. Γιατί το ξαφνικό και απροσδόκητο κακό, και κείνο που συμβαίνει ενάντια σε κάθε λογική εικασία, υποδουλώνει το νου των ανθρώπων. Κι αυτό ακριβώς σας προκάλεσε κοντά στ’ άλλα, και κατά μεγάλο μέρος, η αρρώστεια.

Όμως εσείς, πολίτες μιας μεγάλης πολιτείας, κι αναθρεμμένοι με συνήθειες ανάλογες μ’ αυτήν, χρέος έχετε και πρόθυμοι να είστε να υπομένετε τις πιο μεγάλες συμφορές, και να μην εξευτελίσετε την αξίωση του μεγαλείου της, (γιατί το ίδιο φαίνεται να καταφρονούν οι άνθρωποι τόσο εκείνον που από νωθρή δειλία πέφτει πιο κάτω από τη φήμη που επικρατεί γι’ αυτόν, όσο και να μισούν όποιον ορέγεται με αναίδεια μεγαλύτερη φήμη απ’ ό,τι του ταιριάζει), αλλά παραμερίζοντας τον πόνο για τις προσωπικές σας συμφορές, να καταπιαστείτε να σώσετε την πολιτεία.

Όσο τώρα για τους μόχτους και τις θυσίες του πολέμου, μην παραπληθύνουν και πάλι δεν ωφελήσουν για να νικήσομε, θα ‘πρεπε να σας φτάνουν οι αποδείξεις που πολλές φορές προτήτερα σας έδωσα πως δεν είναι σωστό να υποψιάζεστε κάτι τέτοιο. Θα σας πω όμως τώρα και το εξής σχετικά με το μεγαλείο της ηγεμονίας μας, που μου φαίνεται πως ούτε σεις οι ίδιοι το βάλατε ποτέ, ως τώρα στο νου σας πως το έχετε, ούτ’ εγώ το ανέφερα στους περασμένους μου λόγους, κι ούτε τώρα θα το μεταχειριζόμουν, γιατί μοιάζει πολύ ρητορικό και καυχησιάρικο, αν δε σας έβλεπα τόσο καταθλιμμένους, πέρ’ απ’ όσο δικαιολογείται λογικά.

Εσείς δηλαδή νομίζετε βέβαια πως είστε άρχοντες μόνο των συμμάχων σας· εγώ όμως ισχυρίζομαι ― και αποδείχνω πως από τα δυο μέρη του κόσμου πού είναι μπορετό να χρησιμοποιήσει ο άνθρωπος, δηλαδή τη γη και τη θάλασσα, είστε σεις απόλυτοι κύριοι του ενός, σε όσην έκταση την εκμεταλλεύεστε τώρα, κι αν θελήσετε, ακόμα μακρύτερα και δεν υπάρχει κανείς που να μπορεί να σας εμποδίσει, με το ναυτικό που έχομε τώρα, να πάτε οπουδήποτε, ούτε ο Μεγάλος Βασιλιάς, ούτε κανένα άλλο κράτος απ’ όσα υπάρχουν σήμερα, ώστε η δύναμη αυτή δεν αναμετριέται με τη χρεία των σπιτιών και των χτημάτων σας, που τώρα νομίζετε πως χάσατε μεγάλα πράματα που τα στερηθήκατε· ώστε δεν είναι λογικό να βαρυγκομάτε γι’ αυτά τώρα, παρά να τ’ αψηφίσετε, θεωρώντας τα σα κηπαράκι, ή μικρό στολίδι του πλούτου μας αν τα συγκρίνετε μ’ αυτή τη δύναμη· και να καταλάβετε πως η ελευθερία, αν τη σώσομε με την αφοσίωσή μας σ’ αυτήν, εύκολα θα σας τα ξαναποχτήσει ολ’ αυτά, για κείνους όμως που υποδουλώνονται σε ξένους, εύκολα ξεπέφτουν και χάνονται και όσα είχαν προτήτερα.
Αποφασίστε λοιπόν να μη φανείτε κατώτεροι, κι από τις δυο πλευρές, από τους πατέρες σας, που τ’ απόχτησαν αυτά με κόπους και θυσίες και δεν τα βρήκαν έτοιμα από άλλους, κι ακόμα τα διατήρησαν και σας τα κληροδότησαν (γιατί είναι μεγαλύτερη ντροπή να του παίρνουν κανενός αυτά που έχει, παρά ν’ αποτύχει στην προσπάθεια ν’ αποχτήσει καινούργια πλεονεχτήματα) και να πολεμήσετε τους εχτρούς όλοι μαζί όχι μόνο με υψηλό το φρόνημα, μα και με καταφρόνεση γι’ αυτούς από την ανωτερότητά σας.

Γιατί κ’ ένας άναντρος ακόμα, αν τυχόν πετύχει η βλακεία του, μπορεί να το καυχηθεί, καταφρονεί όμως τον εχτρό όποιος έχει ενσυνείδητη πεποίθηση πως είναι ανώτερός του, πράμα που αληθεύει για σας. Κι όταν οι πιθανότητες είναι ίσες, η συναίσθηση της αξίας του που κάνει τον άνθρωπο περήφανο του στερεώνει την τόλμη, και στηρίζεται λιγότερο στην αόριστην ελπίδα που παίρνει δύναμη όταν λείπει κάθε άλλη διέξοδος, παρά στην έγκυρη γνώση των όσων έχει, που απ’ αυτή μπορεί πιο σίγουρα να προβλέψει το μέλλον.

Και είναι φυσικό να θέλετε να διαφεντέψετε τις τιμές που έχει η πολιτεία σας, αρχόντισσα των άλλων, και που τις χαίρεστε όλοι, και να μην αποφεύγετε τις θυσίες, ειδ’ άλλως να μην επιδιώκετε και τις τιμές. Και μη νομίζετε πως αγωνίζεστε για ένα πράμα μόνο, την ελευθερία ή την υποδούλωση, αλλά και για τη στέρηση της ηγεμονίας σας, και για τους κιντύνους που θα φέρει το μίσος που προελκύσατε εξ αιτίας της εξουσίας αυτής. Κι ούτε μπορείτε πια να παραιτηθείτε απ’ αυτήν, αν τυχόν κανείς από το φόβο του, την κρίσιμη τούτην ώρα, κάνει το σπουδαίο προτείνοντάς το από δειλία, για ν’ απαλλαγεί από τις ευθύνες.
Γιατί κρατείτε τώρα την ηγεμονία σας σαν τυραννίδα, που φαίνεται άδικο να την πάρει κανείς, να την αφήσει όμως είναι επικίντυνο. Τέτοιοι άνθρωποι, πολύ γρήγορα παρασύροντας και άλλους, θα έχαναντην πολιτεία τους, ακόμη κι αν είχαν κάπου αλλού αυτόνομη διοίκηση μόνοι τους· γιατί όσοι διστάζουνε μπρος στη δράση, δε σώζονται αν δε βρεθούνε δίπλα τους άλλοι, ενεργητικοί άνθρωποι, κι ούτε συμφέρει η απραξία σε πολιτεία ηγεμονική, παρά μόνο σε σκλαβωμένη, που μένει ασφαλισμένη στη δουλεία της.

Σεις όμως δεν πρέπει ούτε να παρασύρεστε από τέτοιους πολίτες ούτε να είστε αγαναχτισμένοι μαζί μου, αφού και σεις οι ίδιοι συμφωνήσατε με τη γνώμη μου ν’ αναλάβετε τον πόλεμo, επειδή τώρα ήρθαν οι εχτροί κ’ έπραξαν ό,τι ήταν επόμενο να πράξουν μια και δε θελήσατε να τους προσκυνήσετε, κ’ επειδή προστέθηκε σ’ αυτά και περ’ απ’ ό,τι περιμέναμε, τούτη η αρρώστεια, το μόνο πράμα απ’ όλα που ξεπέρασε τις λογικές εικασίες μας.

Και ξέρω πως εξ αιτίας της κατά μέγα μέρος με μισήσατε περισσότερο, άδικα, εξόν αν, κι όταν ευτυχήσετε σε κάτι χωρίς να το περιμένετε, το αποδώσετε κι αυτό σε μένα. Χρέος έχομε όμως να υπομένομε με καρτερία κατ’ ανάγκη όσα στέλνουν οι θεοί, και με παλληκαριά όσα μας κάνουν oι εχτροί.

Γιατί έτσι συνειθίζει κι άλλοτε να φέρνεται η πολιτεία τούτη, κι ας μη σταματήσει τώρα από σας. Συλλογιστείτε πως είναι πολυδοξασμένη σ’ όλον τον κόσμο, γιατί δε λυγίζει από τις συμφορές, κ’ έχει ξοδέψει πολλές ζωές και βάσανα στον πόλεμο κι απόχτησε την πιο μεγάλη δύναμη που στάθηκε ποτέ, που η θύμησή της θα μείνει αιώνια στους κατοπινούς, έστω κι αν κάποτε από δω κ’ εμπρός υποστούμε κάποια μείωση (γιατί όλα όσα υπάρχουν έρχεται ώρα που ξεπέφτουν).
Και θα θυμάται ο κόσμος πως Έλληνες εμείς, εξουσιάσαμε τους περισσότερους Έλληνες από κάθε άλλον, κι ανεβαστάξαμε τους πιο μεγάλους πολέμους και προς όλον τον κόσμο και προς πολλούς χωριστά, και πως φτιάξαμε και κατοικήσαμε την πιο μεγάλη και πλούσια σ’ όλα πολιτεία. Αν και σ’ όλα τούτα, θα βρει ψεγάδι ο μισερός κι οκνός· μα όποιος θέλει κι αυτός κάτι να κατορθώσει θα επιδιώξει να κάνει το ίδιο, κι όποιος δεν τα ‘χει, θα τα φθονήσει.

Κι’ άλλοι πολλοί, όσοι θέλησαν να εξουσιάσουν άλλους ανθρώπους, έγιναν μισητοί και βαρείς στους άλλους· όποιος όμως σηκώνει το βάρος του φθόνου για τα πιο μεγάλα επιτεύγματα, αυτός στοχάζεται κι αποφασίζει σωστά. Γιατί το μίσος δεν κρατάει πολύ, αλλά το τρανό μεγαλείο τώρα και η δόξα στο μελλούμενο χρόνο μένουν να τα θυμούνται για πάντα.

Εσείς λοιπόν, ξέροντας πως και το μέλλον θα είναι λαμπρό, κι αποφασίζοντας να μην ντροπιαστείτε στην τωρινή στιγμή, κερδίστε και τα δυο με το άμεσο θαρρετό σας φρόνημα, και μη στέλνετε πια αντιπροσώπους ζητώντας να συνάψετε ειρήνη με τους Λακεδαιμονίους, και μη δείχνετε πως σας βασανίζουν οι τωρινές συμφορές, γιατί εκείνοι που ελάχιστα επηρεάζεται το ηθικό τους από τις εξωτερικές ταλαιπωρίες και που με δύναμη αντιστέκονται με τις πράξεις τους σ’ αυτές, αυτοί είναι οι καλύτεροι και σαν πολιτεία όλοι μαζί απ’ όλες,τις πολιτείες του κόσμου, και σαν άτομα από κάθε άλλον άνθρωπο».

Βασικές Ενεργειακές Αρχές Ζωής

Για να πετύχεις σε ότι θελήσεις, δεν χρειάζεται να έχεις εξασφαλίσει τις σω­στές συνθήκες. Το μόνο που χρειάζεται είναι να έχεις εξασφα­λίσει την σωστή ΕΝΕΡΓΕΙΑ. Δεν έχει σημασία εάν οι καιροί είναι καλοί ή κακοί, αν υπάρχει κρίση οικονομική ή όχι. Το μόνο που έχει σημασία είναι να διαθέτεις την απαραίτητη ενέργεια για να μπορείς να πραγματοποιήσεις και απολαύσεις τα ΘΕΛΩ σου.

Αυτή τη στιγμή που γράφω, οι οικονομικοί δείκτες είναι αρνητικοί και σημειώνουν κατακόρυφη πτώση. Απ’ ό,τι λένε οι ειδικοί οικονομολόγοι αναλυτές –και άλλα τέτοια βαρύγδουπα ονόματα– βρισκόμαστε στο κέντρο μιας απόλυτης οικονομικής καταιγίδας, μιας οικο­νομικής λαίλαπας που παρόμοιά της έχουμε να δούμε από τη δε­καετία του 1930. Ωστόσο, αυτός ο αγώνας ενάντια στην κα­ταιγίδα θα αποτελέσει για κάποιους την τέλεια δικαιολογία. Πολλοί άνθρωποι θα χρησιμοποιήσουν αυτούς τους δύσκολους καιρούς ως άλλοθι, για να μείνουν άπραγοι, περιμένοντας να βελτιω­θούν οι συνθήκες. Είναι εκείνη η αναβλητικότητα που ταλανίζει όποιον δεν έχει ΘΕΛΗΣΗ και περιμένει όταν ΘΑ …τότε να …και ίσως… κλπ κλπ …. στο διηνεκές.

Στα επόμενα χρόνια, οι οικονομικές συνθήκες πιθανώς να βελτιωθούν, πιθανώς και να χειροτερέψουν. Πιθανώς επίσης οι άνθρωποι να μην μπορούν πια να χρησιμοποιούν το επιχείρημα ότι οι συνθήκες δεν είναι πρόσφορες για πρόοδο. Όμως τότε θα ισχυρίζονται ότι ο επιχειρηματικός στίβος είναι κορεσμένος και ο ανταγω­νισμός πολύ σκληρός. Ο αναβλητικός έχει εκατοντάδες δικαιολογίες για να μην κάνει και δεν μιλώ καν για τον τεμπέλη ή τον ανόητο, αν και θεωρώ πως όλες αυτές οι λέξεις στον στίβο της ζωής είναι ταυτόσημες έννοιες.

Η αλήθεια είναι, ότι η επιτυχία έχει περισσότερο να κάνει με τα εφόδια που έχει ο άνθρωπος μέσα του και λιγότερο με τα όσα συμβαίνουν στον εξωτερικό κόσμο τη δεδομένη χρονική στιγμή. Οι επιτυχημένοι άνθρωποι αυτό το γνωρίζουν, όλοι οι υπόλοιποι απλά το παπαγαλίζουν και εμμένουν στις ασήμαντες δικαιολογίες τους.

Δεν είναι οι εξωτερικές συνθήκες -είτε ευνοϊκές, είτε αρνητικές, είτε κάτι ενδιάμεσο- που οδηγούν στην επιτυχία, αλλά αυτές που υπάρχουν μέσα μας. Η βαρύτητα υπάρχει πάντα και εμποδίζει τον πύραυλο να απογειωθεί. Το μοναδικό ερώτημα; Εάν ο πύραυλος είναι εφοδιασμένος με αρκετή ΕΝΕΡΓΕΙΑ, για να μπορέσει να δραπετεύσει απ αυτήν. Η ΕΝΕΡΓΕΙΑ μέσα στον πύραυλο είναι πιο σημαντική, από την έλξη της βαρύτητας και τους νόμους της.

Οι αναβλητικοί άν­θρωποι περιμένουν να εξαφανιστεί η βαρύτητα για να απο­γειωθούν ή κατηγορούν τη βαρύτητα που τους εμποδίζει να κινηθούν ανοδικά: «Άσε ρε φίλε, ας μην ήταν η βαρύτητα και θα πέ­ταγα ήδη στο διάστημα!». Δεν είναι καθόλου άξιο απορίας που δεν απογειώνονται ποτέ, μα σέρνονται κλαίγοντας την κακιά τους μοίρα και ταυτόχρονα κατηγορούν όσους πετούν αγνοώντας την βαρύτητα. Αντίθετες δυνάμεις υπάρχουν παντού και πάντα. Δεν πρόκειται να εξαφανιστούν. Παραμένουν εξίσου ισχυρές και στους καλούς και στους δύσκολους καιρούς. Το Σημαντικό Ερώ­τημα είναι: Έχεις αρκετή ΕΝΕΡΓΕΙΑ για να μπορέσεις να δραπέτευσεις από αυτές τις αντίθετες δυνάμεις;

Οι άνθρωποι δεν γίνονται επιτυχημένοι, όταν καταφέρ­νουν να τρυπώσουν μέσα από ένα «παραθυράκι» ή επειδή βρί­σκουν κάποιον εύκολο δρόμο, ούτε κλέβοντας υποτιμώντας, παραβλέποντας. Κατά κύριο λόγο, γίνονται επι­τυχημένοι επειδή μαθαίνουν πώς να γεμίζουν με ΕΝΕΡΓΕΙΑ το ντεπόζιτο της ζωής τους, ώστε να μπορούν να υπερνικούν τις αντίθετες δυνάμεις που τους κρατούν εγκλωβισμένους. Τόσο η επιτυχία όσο και τα επίπεδα της επιτυχίας τους οφείλονται στην ποσότητα της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ που διαθέτουν και όχι στην απουσία δυσκολιών.

Αύξησε την ΕΝΕΡΓΕΙΑ σου: Ενώ απολάμβανα μια βόλτα με το αυτοκίνητο, συνέβη κάτι τελείως αναπάντεχο. Κάποια στιγμή ακούστηκε ένας ανεπαίσθητος ήχος από το ταμπλό. Αναβόσβηνε η ένδειξη «Βάλε καύσιμα» έπρεπε να ξαναγεμίσω το ντεπόζιτο με βενζίνη. Το αυτοκίνητο θα έπρεπε να έχει μια σειρά ηχητικών μηνυμάτων: «Οδηγέ, με την πρώτη ευκαιρία, καλό θα ήταν να βάλεις βενζίνη -ΕΝΕΡΓΕΙΑ». Παρακάτω στο δρόμο, το μή­νυμα μπορεί να γίνει λίγο πιο επιτακτικό, όπως: «Οδηγέ, σε συμβουλεύω να δώσεις προτεραιότητα στο γέμισμα του ντεπόζιτου, χρειάζομαι ΕΝΕΡΓΕΙΑ για να συνεχίσω». Εάν ο οδηγός αγνοήσει την προειδοποίηση, το μήνυμα μπορεί να γίνει ακόμα πιο πιεστικό: «Έι, κούκλα! Συγκεντρώσου και βάλε βενζίνη, διαφορετικά σύντομα θα πηγαίνεις με τα πόδια!» Το ιδανικό θα ήταν, όταν το αυτοκίνητο περνάει από ένα βενζινάδικο να σταματάει μόνο του, αλλά τότε πως θα παίρναμε το μάθημα « Περπατώ στην μέση του πουθενά και ψάχνω για βενζίνη μες την βροχή γιατί ήμουν αμελής;» …και ναι το χω πάθει.

Με τον ίδιο τρόπο καλό θα ήταν να υπάρχει ένα κόκκινο λαμπάκι που να υπενθυμίζει επίσης να μην ξεχάσω να βάλω ΕΝΕΡΓΕΙΑ στο Πνεύμα μου. Γιατί κάθε μέρα Η ψυχολογική ΕΝΕΡΓΕΙΑ που μας δίνει ώθηση συνεχώς μειώνεται, καθώς προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα με τις ισχυρές δυνάμεις που μπαίνουν ανάμεσα σε μας και το στόχο μας, όσο μικρός ή ασήμαντος κι αν είναι.

Να μην μιλήσω καν αν πρόκειται για τον ΣΚΟΠΟ της ΖΩΗΣ μας εκεί το καθημερινό χάσιμο ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ είναι τρομακτικό. Χρειάζεται όχι απλά ένα κόκκινο λαμπάκι, αλλά μια τεράστια καραμούζα δίπλα στο αυτί μας, να μας ενημερώνει κάθε φορά που χρειάζεται να γεμίσουμε το ρεζερβουάρ της ψυχής μας ή να σταματήσουμε να την σπαταλάμε σε ανοησίες.

Πάρα πολλοί άνθρωποι πα­ραδέχονται ότι έχουν ξεμείνει επικίνδυνα από ΕΝΕΡΓΕΙΑ, μόνο όταν είναι έτοιμοι να καταρρεύσουν ή όταν καταρρεύσουν. Εάν ο σκοπός της ζωής σου είναι σημαντικός και μεγάλος, δύσκολα τον πετυχαίνεις χάνοντας, διασκορπίζοντας και κατασπαταλώντας την τόσο πολύτιμη ΕΝΕΡΓΕΙΑ σου. Όλοι μας, και δεν εξαιρώ τον εαυτό μου, το μα­θαίνουμε αυτό με σκληρό τρόπο, όταν κάποια στιγμή στη ζωή μας βγαίνουμε εκτός μάχης, λέγοντας από μέσα μας: «Δεν μπο­ρεί να μου συμβαίνει εμένα αυτό!».

Το να περιμένεις να ξεμείνεις από βενζίνη για να ξαναγε­μίσεις το ντεπόζιτο είναι πολύ βλακώδης τρόπος για να φτάσεις οπουδήποτε. Το μυστικό για να παραμείνεις δραστήριος και να υλοποιείς την Θέληση σου, βρίσκεται στον τρόπο διαχεί­ρισης της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ σου -να ξέρεις από πού θα προμηθευτεί­ς καύσιμα, πόσο καλής ποιότητας είναι και με κάθε ευκαιρία να γεμίζεις το ρεζερβουάρ της ψυχής σου. Η μελέτη της δυναμικής της επιτυχίας, μπορεί να αποδει­χτεί πολύπλοκη και εξουθενωτική, ενώ όταν διαθέτεις την απαιτούμενη ΕΝΕΡΓΕΙΑ είναι εξαιρετικά απλή.
Μην ξεχνάς πως για να επιτευχθεί ένα Κβαντικό Άλμα το μόνο που χρειάζεται είναι Αυξημένη ΕΝΕΡΓΕΙΑ και τίποτε άλλο.
Βασικές Ενεργειακές Αρχές:
Σκοπός
Ανάληψη Ευθύνης
Ενθουσιασμός
Διάβασμα -Γράψιμο
Πόροι
Εστίαση
Πειθαρχία
Καθώς διαβάζεις το άρθρο, ίσως να σκεφθείς ότι δεν πε­ριέχει τίποτα καινούργιο, κάτι που να μην το γνωρίζεις ήδη. Ίσως, μάλιστα, να σκέφτεσαι « Καλά τα λέει, αλλά τα ‘χω δοκιμάσει όλα και εξακολουθώ να σέρνομαι». Το μυστικό δεν είναι να γνωρίζεις τις Βασικές Ενεργειακές Αρχές. Το μυστικό δεν είναι να τις έχεις κατά καιρούς εφαρμόσει. Το μυστικό δεν είναι να αναγνωρίζεις τη σπουδαιότητά τους. Το μυστικό για να αντλήσεις την απαιτούμενη ΕΝΕΡΓΕΙΑ που κρύβουν οι βασικές Ενεργειακές αρ­χές είναι η καθημερινή σου εξάσκηση σε αυτές, η καθημερινή, ασταμάτητη, πειθαρχημένη ΔΡΑΣΗ, πάνω σε αυτές τις αρχές.

Κάθε πρωί που σηκώνεσαι σκέψου αυτό, τον κατάλογο. Φαντάσου ότι καθεμία από αυτές τις βασικές αρχές αντι­στοιχεί σε έναν νοερό μετρητή. Όπως ακριβώς ο πιλότος ενός αεροσκάφους ελέγχει τις ενδείξεις στον πίνακα των οργάνων πριν από την απογείωση, έτσι κι εμείς πρέπει να έχουμε το νου μας στους μετρητές των βασικών αρχών. Γι αυτό και οι στατιστικές είναι απαραίτητες, για να βλέπουμε με μετρήσιμο τρόπο την πρόοδο μας. Ερωτήσεις σαν κι αυτές πρέπει να βρίσκονται συνεχώς στον νου μας μέχρι να γίνουν κτήμα μας.

> Ζω σύμφωνα με τον Σκοπό της ζωής μου;
> Αυτό που κάνω ΤΩΡΑ ενισχύει αυτόν τον Σκοπό ή τον αποδυναμώνει;
> Πόσο γνωρίζω στον εαυτό μου και όλα όσα αντι­προσωπεύω;
> Πώς είναι η αυτοπεποίθησή μου;
> Έχω κίνητρα;
> Μπορούν οι άλλοι να διακρίνουν τον ενθουσιασμό μου;
> Εστιά­ζομαι αποτελεσματικά;
> Ποια βιβλία διαβάζω τώρα, που μου προσθέτουν ενέργεια;
> Μήπως χάνω Ενέργεια απ αυτά που διαβάζω;
> Για ποιο θέμα γράφω; Γράφω;
> Μήπως να μην πάω στο γήπεδο, γιατί χάνω Ενέργεια;
> Φταίει το αφεντικό μου που με απέλυσε ή εγώ που κοιμόμουν αργά και δεν ξυπνούσα το πρωί με καμία δύναμη;

Η χθεσινή σου Ενέργεια πιθανόν δεν είναι αρκετή για να κινηθείς σήμερα. Ακόμα κι αν οι σκέψεις σου ήταν κατευθυνόμενες σε μια θετική στάση ζωής χθες, σήμερα η ΕΝΕΡΕΙΑ σου μπορεί να έχει στερέψει. Μπορεί να ξεκίνησες την ε­βδομάδα σου με ενθουσιασμό, όμως σήμερα είναι Παρασκευή και κατά πάσα πιθανότητα έχεις ξοδέψει πολύ ΕΝΕΡΓΕΙΑ προ­κειμένου να ξεπεράσεις μερικές από τις δυσκολίες των περασμένων ημερών και να χρειάζεσαι ενίσχυση.

Οι επιτυχημένοι άνθρωποι Εστιάζουν και Πειθαρχούν σε αυτές τις Βασικές Ενεργειακές Αρχές κάθε μέρα. Οι Ενεργειακές Αρχές είναι πάντα μεγά­λης σημασίας και όταν λέω ΠΑΝΤΑ εννοώ ΠΑΝΤΑ. Κάθε στιγμή, κάθε δευτερόλεπτο της ζωής σου, με κάθε σκέψη, κάθε αναπνοή σου, κάθε αμφιταλάντευση ή αυθορμητισμό, ΠΡΕΠΕΙ να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του Νου σου και κάθε σου απόφαση ή δράση πρέπει να υπαγορεύεται από αυτές.

Δεν πρόκειται για νοητικές ασκήσεις με τις ο­ποίες θα ασχοληθείς μέχρι να περάσεις σε ένα επίπεδο νιρβά­να, όπου δεν θα σου είναι πλέον απαραίτητες. Πολλοί από τους ανθρώπους, που κατάφεραν να φτάσουν σε μεγάλη ύψη επιτυχίας, έπεσαν κατακόρυφα επειδή πίστεψαν ότι δεν χρειάζεται να δίνουν πλέον προσοχή στις βασικές Ενεργειακές Αρχές. Φρόντισε να γίνεις ειδικός στον έλεγχο της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ σου. Άραγε θα αναλάμβανε ένας πιλότος να κάνει μια πτήση χωρίς αρκετή Ενέργεια για να φτάσει στον προορισμό του; Χωρίς να κάνει τον απαιτούμενο έλεγχο του σκάφους του; Ή θα επιβιβαζόταν ένας αστροναύτης στον πύραυλο σκεπτόμενος: «Χμ, ένα τέταρτο του ντεπόζιτου είναι γεμάτο; Ναι, μάλλον φτάνει!».

Εάν ετοιμάζεσαι για μια συμφωνία, έρχεσαι σε επαφή με έναν πελάτη ή κάνεις τηλεφωνήματα πωλήσεων, ενώ αναβοσβήνει το «κόκκινο λαμπάκι βενζίνης» κινδυνεύεις να συντριβείς. Το μυστικό για να απο­φύγεις την πρόσκρουση είναι να εξασφαλίσεις το ότι έχεις αρκετή ΕΝΕΡΓΕΙΑ ώστε να καταφέρεις, να διασχίσεις τις αναπόφευκτες αναταράξεις ανάμεσα σε εσένα και στον ΣΚΟΠΌ σου, είτε πρόκειται για Σκοπό ζωής είτε για μια πώληση.

Δεν είναι λοιπόν μυστικό – φυσικό ή μεταφυσικό – η επιτυχία όσων εστιάζουν σε αυτήν, απλά εστιάζουν Καθημερινά και Συνεχώς στις Βασικές Ενεργειακές Αρχές, γιατί απο­τελούν σημαντική μορφή ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ, για κάθε άτομο που ΘΕΛΕΙ να πετύχει τους Σκοπούς του.

Η NASA αντιγράφει το «Σταρ Τρεκ» για τη θεραπεία των αστροναυτών της


Συσκευή την οποία χρησιμοποιούσε το πλήρωμα του... «Σταρ Τρεκ» για άμεση επανόρθωση του δέρματος που έχει υποστεί βλάβη παρήγγειλε η ΝΑSΑ σε εταιρεία του Τέξας ώστε να τη χρησιμοποιήσει το πλήρωμα του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού.

Η εξαιρετική σειρά επιστημονικής φαντασίας, που έκανε το ντεμπούτο της στην αμερικανική τηλεόραση τη δεκαετία του '60, ανέδειξε πληθώρα τεχνολογιών που κάποια στιγμή μεταφέρθηκαν από την οθόνη στην πραγματικότητα.
Αυτή τη φορά η ΝΑSΑ εμπνεύστηκε από μια συσκευή χειρός που επουλώνει τραύματα στο δέρμα και αναγεννά με ταχύτητα φωτός τον κατεστραμμένο ιστό.
Η αμερικανική Διαστημική Υπηρεσία θέλει να κατασκευάσει κι άλλες συσκευές βιοτεχνολογίας, όπως ένα σύστημα που δημιουργεί τρισδιάστατα ανθρώπινα κύτταρα και ένα άλλο που μειώνει τον πόνο στους μυς και στις αρθρώσεις. Η πρώτη συσκευή θα ονομάζεται BioReplicates και δημιουργεί τρισδιάστατα μοντέλα ανθρώπινου ιστού που μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε πειράματα για την παρασκευή φαρμάκων και καλλυντικών.
Σύμφωνα με τη ΝΑSA, η χρήση της τεχνολογίας αυτής θα μειώσει και τα πειράματα σε ζώα. Τα μελλοντικά μοντέλα της συσκευής θα μπορούν να επαναφέρουν το κατεστραμμένο δέρμα στην αρχική μορφή του.
Η δεύτερη συσκευή θα ονομάζεται Scionic και θα χρησιμοποιηθεί κατά των φλεγμονών και του μυοσκελετικού πόνου.
Αντίστοιχο μηχάνημα, το Scenar, χρησιμοποιεί ήδη η ρωσική Διαστημική Υπηρεσία, το οποίο τοποθετείται στο σημείο όπου πονά ο άνθρωπος και μεταφέρει ηλεκτρικά σήματα στον εγκέφαλο μέσω του κεντρικού νευρικού συστήματος. Ο εγκέφαλος τότε απελευθερώνει ενδορφίνες και άλλες φυσικές ουσίες που μειώνουν τον πόνο.

Γιατί βλέπουμε πάντα μία πλευρά της Σελήνης

Αντικρίζουμε το 59% της επιφάνειας του φεγγαριού
Η Σελήνη είναι ο μοναδικός φυσικός δορυφόρος της Γης και το δεύτερο κατά σειρά λαμπρότητας σώμα που αντικρίζουμε στο ουράνιο στερέωμα.

Είναι ο πέμπτος μεγαλύτερος δορυφόρος στο ηλιακό σύστημα και έχει διάμετρο 3476 km, περίπου το ένα τέταρτο της γήινης διαμέτρου και το 1/81 της μάζας της Γης. Η Σελήνη έχει θερμοκρασίες που ποικίλλουν από 123°C στην ημέρα έως -170°C τη νύχτα στον ισημερινό, και κάτω από -233°C στους μόνιμα σκιασμένους πολικούς κρατήρες.
Η απόσταση της Σελήνης από τη Γη κυμαίνεται από 356.400 km έως 406.700 km.
Περιστρέφεται στον ελαφρώς κεκλιμένο άξονά της σε 27 ημέρες 7 ώρες και 43 λεπτά, ακριβώς στον ίδιο χρόνο που διαρκεί η τροχιακή περιφορά της γύρω από τη Γη. Αυτός ο συντονισμός είναι και ο λόγος που από τη Γη βλέπουμε πάντα την ίδια όψη της, κάτι που οφείλεται στην βαρυτική έλξη από τη Γη.
Όμως η πλευρά που βλέπουμε αλλάζει ελαφρώς στα όρια της, ως αποτέλεσμα αρκετών φαινομένων, όπως για παράδειγμα της λίκνισης ή μετάπτωσης, με αποτέλεσμα στη Γη είναι ορατό το 59% της επιφάνειάς της, γράφει η Wikipedia.
Όταν δημιουργήθηκε η Σελήνη η ταχύτητα περιστροφής και η τροχιά της ήταν πολύ διαφορετική από ότι είναι τώρα.
Με την πάροδο του χρόνου, το βαρυτικό πεδίο της Γης επιβράδυνε σταδιακά την περιστροφή της Σελήνης, μέχρι που η τροχιακή περίοδος και η ταχύτητα περιστροφής σταθεροποιήθηκαν, με αποτέλεσμα να «κοιτάζει» πάντα προς τη Γη η μία πλευρά του φεγγαριού.
Το γεγονός ότι μπορούμε να βλέπουμε περίπου το 59% της επιφάνειας της Σελήνης και όχι το 50% οφείλεται στο ότι η τροχιά της γύρω από τη Γη δεν είναι ακριβώς κυκλική, αλλά ελλειπτική, γράφει ο Daven Hiskey στο todayifoundout.com.
Καθώς η απόστασή της από τη Γη μεγαλώνει και μικραίνει, αλλάζει η γωνιακή της ταχύτητα, ενώ η ταχύτητα περιστροφής παραμένει ίδια. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να μπορούμε να βλέπουμε ένα επιπλέον 9% της επιφάνειάς της, απ’ ό,τι θα συνέβαινε αν ακολουθούσε κυκλική τροχιά.
Στη θεωρία, σε μερικά δεκάδες δισεκατομμύρια χρόνια από τώρα, αυτό που θα συμβεί θα είναι το εξής: η Γη θα «κοιτάζει» πάντα προς τη Σελήνη από τη ίδια πλευρά, περιστρεφόμενη μόνο μία φορά ανά σεληνιακό κύκλο, κάτι που σύμφωνα με τις εκτιμήσεις θα συμβαίνει μέσα σε 47 περίπου ημέρες.
Όλα αυτά βέβαια στη θεωρία, συνεχίζει ο αρθρογράφος, γιατί σε περίπου 1 με 2 δισεκατομμύρια χρόνια η φωτεινότητα του Ήλιου θα έχει αυξηθεί σε τέτοιο βαθμό που θα εξατμιστεί όλο το νερό από την επιφάνεια της Γης, με αποτέλεσμα να «εξαφανιστούν» οι παλίρροιες των ωκεανών εντελώς, που παίζουν πολύ σημαντικό ρόλο στην αλληλεπίδραση Γης-Σελήνης-Ήλιου.
Βέβαια, θα σημειωθεί κάποια διόγκωση στο φλοιό της Γης που θα συνεχίσει τη διαδικασία αυτή, ωστόσο σε μικρότερο βαθμό.
Όπως και να έχει, καταλήγει ο αρθρογράφος, φαίνεται πως στα επόμενα… δισεκατομμύρια χρόνια, οι άνθρωποι που θα υπάρχουν στον πλανήτη μας μάλλον θα πρέπει να βρουν καινούριο «σπιτικό».

Έλληνες στην Ουκρανία: Από το χρυσόμαλλο δέρας έως τη Φιλική Εταιρεία


Το φλέγον ζήτημα που έχει ανακύψει τις τελευταίες εβδομάδες στην εμφυλιακή Ουκρανία ανέδειξε τις τελευταίες μέρες και ένα άλλο πολύ σημαντικό θέμα...

Την παρουσία του Ελληνικού στοιχείου στη χώρα και, πιο συγκεκριμένα, των συνολικά 150.000 Ελλήνων που ζουν σήμερα στην Ουκρανία και οι οποίοι τελούν υπό το φόβο και την ανησυχία που προκαλούν οι ένοπλες απειλές των νεοναζιστών εθνικιστών του «Δεξιού Τομέα» που έχουν πάρει τον έλεγχο της χώρας και απειλούν με εθνικές εκκαθαρίσεις.
-Μια υπόθεση 2.500 ετών...
Η παρουσία, ωστόσο, των Ελλήνων στην Ουκρανία και ιδιαιτέρως στην Χερσόνησο της Κριμαίας, έχει μακρότατη ιστορία, η οποία χρονολογείται ήδη από τον 6ο αιώνα π.Χ., οπότε και άρχισε η ελληνική εποίκιση στα παράλια της Μαύρης θάλασσας και στην χερσόνησο.
Τα ερείπια των αρχαίων ελληνικών πόλεων Σεβαστούπολη, Παντικαπαίου (Κιμμέριος Βόσπορος), Xερσονήσου,Φαναγόρειας, Θεοδόσιας κ.ά. μαρτυρούν την παλιά δόξα των Ελλήνων.
Χερσόνησος ονομάζεται σήμερα και επρόκειτο για μία από τις πόλεις που ίδρυσαν οι αρχαίοι Έλληνες σ΄αυτή την περιοχή με τις τεράστιες γεωργικές εκτάσεις, προκειμένου να εξασφαλίσουν σιτηρά για την επιβίωση των δικών τους πόλεων-κρατών.
Συγκεκριμένα η πόλη ιδρύθηκε τον 6ο π. Χ. αιώνα αλλά σύμφωνα με τους αρχαιολόγους στις αρχές του 3ου αιώνα π. Χ., μεγάλο μέρος του αγροτικού πληθυσμού σκοτώθηκε από ξένους εισβολείς.
Οι αρχαίοι Έλληνες ονόμαζαν την Κριμαία Ταυρίδα (αργότερα Ταυρική), σύμφωνα με το όνομα των κατοίκων της, των Ταύρων. Ο ιστορικός Ηρόδοτος αναφέρει ότι ο Ηρακλής όργωσε αυτή τη γη χρησιμοποιώντας ένα γιγάντιο ταύρο.
Κατά τα τέλη του 5ο αιώνα αρχαίοι Έλληνες αποικιστές άρχισαν να εγκαθίστανται κατά μήκος της Μαύρης Θάλασσας. Ανάμεσά τους υπήρχαν Δωριείς από την Ηράκλεια Ποντική η οποίοι και Ίωνες από τη Μίλητο που προσορμίστηκαν στη Θεοδοσία και το Παντικάπαιον.
-Από το Χρυσόμαλλο δέρας...
Δεν πρέπει να ξεχνάμε πως εκεί βρισκόταν η μυθική Κολχίδα από όπου ο Ιάσονας πήρε το χρυσόμαλλο δέρας, δηλαδή το δέρμα (την προβιά) που απέμεινε από το κριάρι που έστειλε η Νεφέλη για να σώσει το γιο της Φρίξο από τη θυσία που ήθελε να κάνει ο πατέρας του.
Σύμφωνα με τον μύθο, ο βασιλιάς Αθάμας έχοντας πάρει τον χρησμό από το μαντείο των Δελφών ότι ήταν ευθύνη του γιου του το γεγονός πως δε φύτρωσε το σιτάρι εκείνη τη χρονιά, αποφάσισε να τον θυσιάσει. Έτσι η μητέρα του Νεφέλη η οποία είχε πεθάνει, έστειλε από τον ουρανό ένα κριάρι με χρυσό δέρμα να τον αρπάξει από την επικείμενη θυσία.
Το κριάρι λοιπόν άρπαξε τον Φρίξο και την Έλλη και τους πήγε στην Κολχίδα. Εκεί ο Φρίξος θυσίασε το κριάρι στο Δία και χάρισε το δέρμα του στο βασιλιά της Κολχίδας, Αιήτη που τον φιλοξενούσε. Εκείνος το κρέμασε σε μια βελανιδιά στο δάσος του θεού Άρη και έβαλε έναν ακοίμητο δράκο να το φυλάσσει.
-Στην Φιλική Εταιρεία
Η Φιλική Εταιρεία ήταν η σημαντικότερη από τις μυστικές οργανώσεις που σχηματίστηκαν για την προετοιμασία επανάστασης για την απελευθέρωση των Ελλήνων από την Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Ιδρύθηκε το 1814 στην Οδησσό (τέταρτη μεγαλύτερη πόλη της Ουκρανίας και σημαντικό λιμάνι στον Εύξεινο Πόντο) και σύμφωνα από τους παλαιότερους ιστορικούς, από τον Εμμανουήλ Ξάνθο, το Νικόλαο Σκουφά, Αθανάσιο Τσακάλωφ. Τέταρτο μέλος της, μυήθηκε ο Αντώνιος Κομιζόπουλος από τη Φιλιππούπολη.
Επίσης από τα πρώτα μέλη που μυήθηκαν ήταν και ο Παναγιώτης Αναγνωστόπουλος (και μάλιστα κατά ορισμένες πηγές συνιδρυτής, πριν τον Ξάνθο που μυήθηκε αργότερα).
Οι Φιλικοί αφού μυούνταν στην Εταιρεία έδιναν όρκο πίστης και επικοινωνούσαν με κώδικες, ψευδώνυμα και συνθηματικές λέξεις.
Το σπίτι της οδού Κράσνη (πάροδος Ν. 18) στην Οδησσό, όπου ιδρύθηκε η Φιλική Εταιρεία.
-Οι Έλληνες της Κριμαίας από τον 18ο αιώνα μέχρι σήμερα
Οι Έλληνες της Κριμαίας διαιρούνται σε δύο ομάδες: Είναι οι λεγόμενοι Ελληνόφωνοι-Ρωμαίοι και οι Τουρκόφωνοι-Ουρούμ. Είναι Έλληνες της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας που προέρχονταν από την περιοχή του Πόντου που μετανάστευσαν και αποίκισαν την Κριμαία.
Και οι δύο ομάδες μετανάστευαν στην περιοχή για πολλούς αιώνες (απ' τον 4ο αιώνα π.Χ. μέχρι και 17ο αιώνα μ.Χ.) από την Ανατολία, κυρίως από τον Πόντο. Οι τελευταίοι εντάθηκαν στην κοινωνική και πολιτισμική ζωή του τόπου, με αποτέλεσμα να υιοθετήσουν την γλώσσα των Τατάρων της Κριμαίας ως μητρική γλώσσα.
Το 1777, μετά την προσάρτηση της Κριμαίας στη Ρωσία, η Μεγάλη Αικατερίνη διέταξε την εγκατάσταση όλων των Ελλήνων από τη χερσόνησο στη Βόρεια Αζοφική, έτσι έγιναν γνωστοί ως Έλληνες της Αζοφικής (приазовские греки / priazovskie Greki).
Μερικοί γλωσσολόγοι πιστεύουν ότι η διάλεκτος που ομιλείται από τους Έλληνες της Αζοφικής διαφέρει από την κοινή γλώσσα των Κριμαίων και ως εκ τούτου αποτελεί μια ξεχωριστή ομάδα γλώσσας αυτής. Οι Ουρούμ είναι Ορθόδοξοι Χριστιανοί.
Από τον 18ο έως τις αρχές του 20ου αιώνα, στον Καύκασο μετανάστευαν μαζικά οι Έλληνες από την Οθωμανική Αυτοκρατορία, κυρίως από την περιοχή του Πόντου. Ο Ρωσοτουρκικός πόλεμος του 1828-29, με την προέλαση του ρωσικού στρατού προς το Ερζερούμ και την Αργυρούπολη και τον ενθουσιασμό που προκάλεσε στους τοπικούς ελληνικούς πληθυσμούς αλλά και τη συμφωνία ειρήνης με τη Συνθήκη της Αδριανούπολης που ακολούθησε με την αποχώρηση των ρωσικών στρατευμάτων από την περιοχή, ανάγκασε ένα μεγάλο αριθμό Ελλήνων (περίπου 42.000) να ακολουθήσει τον ρωσικό στρατό, για το φόβο αντιποίνων.
Η ρωσική κυβέρνηση και ειδικότερα ο τσάρος Νικόλαος Α΄ με απόφασή του, μετά από εισήγηση του στρατηγού Ιβάν Πασκέβιτς, τους εγκατέστησε στην περιοχή της Τσάλκας, όπου ίδρυσαν 27 αμιγή ελληνικά χωριά. Επί της Σοβιετικής Ένωσης αποτελούσαν αναγνωρισμένη ελληνική μειονότητα της Γεωργίας. Ίδρυσαν επίσης τρία χωριά στην περιοχή Γκομαρέτη.
Μέχρι το 13ο αιώνα που ήρθαν οι Τάταροι το Ελληνικό κράτος στη Χερσόνησο της Κριμαίας άκμαζε, μα και μετά η ελληνική παρουσία παρέμενε ισχυρή, κράτησε κάποια εδάφη στην Kριμαία, ενώ Βενετοί και Γενοβέζοι δημιουργούν λιμενικές εγκαταστάσεις. μέχρι να τα πάρουν οι Οθωμανοί το 1485.
Ως το 1778, μέρος του Ελληνικού πληθυσμού έμεινε σε εδάφη που του παραχώρησε η αυτοκράτειρα της Pωσίας Aικατερίνη.
Στη Σοβιετική ένωση του Στάλιν με διάταγμα το 1937 οι Ελληνικοί σύλλογοι χαρακτηρίστηκαν κατασκοπευτικοί, ακολούθησε, μια εθνοκάθαρση και πραγματική τραγωδία για το μικρό ελληνικό λαό της Αζοφικής. Κλείστηκαν τα ελληνικά σχολεία, το θέατρο, η εφημερίδα, καταργήθηκε το λαογραφικό συγκρότημα. Καταστράφηκαν ακόμα και όλα τα έγγραφα που θύμιζαν την ύπαρξή τους.
Με ψευδείς κατηγορίες, εκτελέστηκαν όλοι οι Έλληνες διανοούμενοι, καθώς και χιλιάδες εργάτες και αγρότες ελληνικής καταγωγής. Δεν υπήρχε ελληνική οικογένεια που να μην είχε χάσει ένα μέλος της από τις καταπιέσεις αυτές. Παραμένουν άγνωστα μέχρι σήμερα οι τόποι εκτέλεσης και ταφής των θυμάτων του Στάλιν.
Με την άνοδο στην εξουσία του Νικήτα Χρουστσώφ, οι Έλληνες της Ουκρανίας, όπως και της υπόλοιπης πρώην Σοβιετικής Ένωσης, απέκτησαν σχετική πολιτική ελευθερία. Στη δεκαετία του '70 είχε συσταθεί μια λογοτεχνική ομάδα των Ελλήνων ποιητών που συναντιούνταν κάθε καλοκαίρι στο εξοχικό «Αζοφικό αγλάρ» («Το χελιδόνι της Αζοφικής») του ποιητή Δημήτρη Δεμερντζή.
Σύμφωνα με τον ιστότοπο einai-adynaton.blogspot.gr, στις 25 Ιανουαρίου 1989 στη Μαριούπολη, ιδρύθηκε ο πρώτος ελληνικός σύλλογος, με πρωταρχικό σκοπό την αναγέννηση της ελληνικής διαλέκτου της Μαριούπολης και η εκμάθηση της νέας ελληνικής γλώσσας.
Την 25η Μαρτίου του ίδιου χρόνου γιορτάστηκε για πρώτη φορά η εθνική μας εορτή και ακούστηκε και ο εθνικός ύμνος. Στη γιορτή αυτή είχαν έρθει Έλληνες από τα γύρω χωριά, χόρευαν στη διάρκεια της συναυλίας τους ελληνικούς τοπικούς χορούς.
Μετά από τη συναυλία, οι άνθρωποι αγκαλιάζονταν και έκλαιγαν: για πρώτη φορά μετά από πολλές δεκαετίες, από τη σκηνή ακουγόταν η μητρική τους γλώσσα.
Από το 1992 έως το 2000 στον τοπικό δημοτικό ραδιοφωνικό σταθμό, δυο φορές το μήνα μεταδίδονταν η εκπομπή "Καλησπέρα". Από το 1992 έως 1995 στο Ντονέτσκ εκδίδονταν η εφημερίδα «Λόγος», ενώ από το 1994 άρχισε να κυκλοφορεί η εφημερίδα  «Χρόνος» του ελληνικού συλλόγου της Μαριούπολης και το 1996 άνοιξε Ελληνικό προξενείο.