Πέμπτη 15 Μαΐου 2014

Ο Μύθος του Ερμαφρόδιτου - αποσυμβολισμός


Όπως ήδη ανέφερα στον ΕΡΕΒΟΚΤΟΝΟ ο Ερμαφρόδιτος παρουσιάζεται στην Ελληνική και Ρωμαϊκή μυθολογία και τέχνη ως το ον που έχει ταυτόχρονα τα χαρακτηριστικά και των δύο φύλων. 

Ήταν γιος του Ερμή και της Αφροδίτης τον οποίο ανέθρεψαν οι νύμφες στις σπηλιές του όρους Ίδη της Φρυγίας. Στο πρόσωπό του αντιφέγγιζε η χάρη και η ομορφιά και των δύο γονέων του, από τους οποίους πήρε και το όνομά του. Όταν έγινε δεκαπέντε χρόνων, εγκατέλειψε το βουνό όπου μεγάλωσε για να περιπλανηθεί στη Μικρά Ασία και να γνωρίσει καινούργια μέρη. Πέρασε από πόλεις της Λυκίας, καθώς και από την Καρία, όπου σταμάτησε να ξεκουραστεί σε μια πηγή που ονομαζόταν Σαλμακίς, τα νερά της οποίας σχημάτιζαν λίμνη.

Η ομώνυμη νύμφη της πηγής, η φιλάρεσκη Σαλμακίς, μαγεύτηκε από την ομορφιά του νέου και τον ερωτεύτηκε παράφορα. Ο Ερμαφρόδιτος όμως έμεινε ασυγκίνητος και αδιάφορος μπροστά στο ερωτικό πάθος της. Όταν εκείνη ένιωσε πως οι προσπάθειές της να τον κατακτήσει απέβαιναν μάταιες, προσποιήθηκε την αδιάφορη και απομακρύνθηκε από την πηγή. Ο Ερμαφρόδιτος, νομίζοντας ότι έμεινε μόνος, βούτηξε στο νερό της πηγής. Η Σαλμακίς όμως, που είχε κρυφτεί σε ένα γειτονικό θάμνο και παρακολουθούσε τις κινήσεις του νέου, βλέποντάς τον ανυπεράσπιστο μέσα στο βασίλειό της, βούτηξε και αυτή στην πηγή.

Ο Ερμαφρόδιτος, όσο και αν προσπάθησε, δεν κατάφερε να ξεφύγει από την αγκαλιά της νύμφης, που τυφλωμένη από το πάθος παρακάλεσε τους θεούς να μη χωρίσουν ποτέ οι δυο τους. Οι θεοί πραγματοποίησαν την επιθυμία της και συνένωσαν τα δύο σώματα σε ένα, δημιουργώντας ένα καινούργιο ον με διττή φύση, ούτε ξεκάθαρα γυναικεία ούτε ξεκάθαρα ανδρική. Ο Ερμαφρόδιτος, καθώς ένιωθε το σώμα του να αφομοιώνεται με το θηλυκό, καταράστηκε την πηγή και παρακάλεσε τους γονείς του όποιος άντρας πέφτει στα νερά της να χάνει τον ανδρισμό του και να εκθηλύνεται. Ο Ερμής και η Αφροδίτη εισάκουσαν την παράκληση του γιου τους και έδωσαν στην πηγή τη μυστηριώδη αυτή δύναμη.

Ας εξετάσουμε τώρα και την «εσωτερική παράδοση» στην οποία γίνεται συμβολικά αναφορά στο αρχέγονο ερμαφρόδιτο στάδιο τόσο της κοσμογονίας όσο και της «ανθρωπογονίας».

Στην Ορφική Κοσμογονία ο Ηρικαπαίος ή και Ηρικεπαίος ήταν ερμαφρόδιτο ον το οποίο και χαρακτηριζόταν κυρίαρχη πρωτόγονη και ζωοδότης δύναμη του κόσμου. Κατά την κοσμογονία δημιουργήθηκε στην αρχή ο Χρόνος και εξ αυτού η δυάδα Αιθήρ και Χάος, τα οποία μετά του κοσμογονικού Ωού (αυγού) παρήγαγαν την πρώτη θεϊκή τριάδα. Στη συνέχεια από τη γονιμοποίηση του Ωού προήλθαν ο Έρως, ο Φάνης (δηλαδή ο θεός του φωτός) και ο Μήτις (ο θεός της σκέψης, της φρόνησης) που αποτέλεσαν έτσι τη δεύτερη θεϊκή τριάδα.

Στην Ερμητική παράδοση σύμφωνα με τον Ερμή τον Τρισμέγιστο, ο πατέρας Νους του κόσμου ήταν αρσενικοθήλυκος ζωή και φως, από τον οποίο ξεπηδά ο «Λόγος». Ο κόσμος του φωτός είναι το αρχέτυπο του αισθητού κόσμου, ο οποίος δημιουργείται από το κατώτερο μέρος του, ύστερα από απόφαση του Θεού και δια της συμμετοχής του «Λόγου», υιού του Θεού.

Στην συνέχεια ο πατέρας Νους γέννησε έναν άλλο δεύτερο δημιουργό Νου, ο οποίος μέσω του «Λόγου» δημιουργεί τον δικό μας αισθητό κόσμο, που υπακούει στους κανόνες της Ειμαρμένης. Καθήκον του κατώτερου αισθητού κόσμου είναι να μιμείται τον ιδεατό (αρχέτυπο). Ο «Λόγος» με τον δημιουργό «Νού», θέτουν σε κίνηση τους επτά κύκλους, του πυρός.

«Ο Νους-Θεός που είναι αρσενικό-θηλυκός, ζωή και φως μαζί, γέννησε με έναν λόγο, άλλον δημιουργό Νου, ο οποίος είναι Θεός της φωτιάς και του πνεύματος και ο ενιαίος δημιουργός επτά διοικητών που περιέχουν σε κύκλους τον αισθητό κόσμο και η διοίκησή τους καλείται Ειμαρμένη και αμέσως από τα κατώτερα στοιχεία (του Θεού) ξεπήδησε ο Θεϊκός Λόγος στην περιοχή της καθαρής φυσικής δημιουργίας κι ενώθηκε με τον δημιουργό Νου (προς τον οποίον είναι ομοούσιος)....... Και ο δημιουργός Νους μαζί με τον Λόγο, που περιβάλλει τους κύκλους και τους κάνει να στριφογυρίζουν με κραδασμούς στριφογύρισε τα δικά του δημιουργήματα και τα άφησε να στρέφονται από απροσδιόριστο χρόνο και θα συνεχίσουν να στρέφονται διαρκώς χωρίς τέλος». Λόγοι, Ι 9,10.

Ο άνθρωπος δημιουργήθηκε «κατ’ εικόνα» του Θεού. Η δημιουργία του ανθρώπου ξεκινάει με την δημιουργία του ανθρώπου αρχέτυπο, που τον δημιουργεί ο πρωταρχικός Νους κατ’ εικόνα του πατέρα:

«Κι ο πατέρας όλων ο Νους, που είναι ζωή και φως, γέννησε τον άνθρωπο, ίσον με τον εαυτό του, τον οποίον αγάπησε ως γέννημα δικό του. Και ήταν πανέμορφος ο άνθρωπος γιατί είχε την εικόνα του πατέρα του. Επειδή ο Θεός αγάπησε την ίδια του την μορφή, του παρέδωσε όλα τα δημιουργήματα ». Λόγοι, Ι 12-15

Η δημιουργία του ανθρώπου γίνεται με την δημιουργία του ανθρώπου –αρχέτυπο, που τον δημιουργεί ο πρωταρχικός Νους κατ’ εικόνα του πατέρα. Στην συνέχεια και ο άνθρωπος συμμετέχει στην δημιουργία. Αρχικά ο άνθρωπος δεν είχε φύλο ήταν αρσενικοθήλυκος κάτι που συναντάμε επίσης στην αρχαιοελληνική γραμματεία τόσο στον Ησίοδο όσο και τον Πλάτωνα 

«Οι ψυχές παιδί μου, Ώρε έχουν όμοια φύση, καθότι προέρχονται από τον ίδιο τόπο, όπου τις πλάθει ο δημιουργός, και δεν είναι ούτε αρσενικές ούτε θηλυκές. Διότι η διάκριση αυτή γίνεται στα σώματα και όχι στα ασώματα.» Από τον Λόγο του Ερμή προς τον Τατ, απόσπασμα 24, 8

«Όταν επληρώθη η περίοδος, λύθηκε ο δεσμός που συγκρατούσε τα πάντα με την θέληση του Θεού. Έτσι όλα τα ζώα που ήταν αρσενικοθήλυκα κι ο άνθρωπος μαζί, διαλύθηκαν κι άλλα έγιναν αρσενικά κι άλλα θηλυκά. Και τότε ο Θεός είπε άγιο λόγο. Αυξάνεστε και πληθύνεστε όλα τα κτίσματα και τα δημιουργήματα». Ποιμάνδρης Ι, 18.

Ο άνθρωπος - αρχέτυπο διαπερνόντας τους πλανητικούς κύκλους παρουσιάστηκε στην φύση, και εισέρχεται την ύλη. Κάτι όμως που είχε ως συνέπεια την πτώση του, διότι ως Νάρκισσος αγάπησε την μορφή του, την αντανάκλασή του στον υλικό κόσμο, και συνειδητά επέλεξε να κατοικήσει στην άλογη μορφή.

«... Και τότε ο άνθρωπος είδε στην κατώτερη φύση την ωραία μορφή του Θεού κι όταν είδε το απέραντο κάλλος κι όλη την ενεργητικότητα των διοικητών να ενώνονται στην μορφή του Θεού, εκείνος μειδίασε από αγάπη, γιατί είδε την υπέροχη μορφή του ανθρώπου να αντανακλάται στο νερό και στην σκιά του πάνω στην γη. Κι αυτός βλέποντας την όμοια με αυτόν μορφή στο νερό την αγάπησε και θέλησε να κατοικήσει σε αυτήν. Κι αμέσως η βουλή έγινε ενέργεια και κατοίκησε στην άλογη μορφή. Και για αυτόν τον λόγο ο άνθρωπος είναι διπλός από όλα τα ζώα της γης: θνητός κατά το σώμα κι αθάνατος στην ουσία του». Λόγοι, Ι 12-15



Εξαιτίας της πτώσης του ο άνθρωπος έχει διπλή φύση, θνητός ως προς το σώμα και αθάνατος ως προς τη ουσία του. Ο άνθρωπος που έχει επίγνωση της αθάνατης φύσης του, προχωράει προς την γνώση του υπέρτατου αγαθού και την ένωση με τον Θεό, που γίνεται με την ενδοσκόπηση, ενώ ο άνθρωπος που ερωτεύτηκε το σώμα του παραμένει στο σκοτάδι και τον θάνατο. Με τον θάνατο βέβαια δεν καταστρέφεται τίποτα απλώς γίνεται μια διάλυση των υλικών στοιχείων.

«-Δεν παθαίνουν πατέρα, τα ζώα που βρίσκονται μέσα σε αυτό (Θείο) και είναι μέρη του;

-Κράτα τον λόγο σου τέκνο μου, γιατί πλανάσαι στην ονομασία των φαινομένων. Δεν πεθαίνει τίποτα τέκνο μου, αλλά ως σύνθετα σώματα, διαλύονται. Η διάλυση δεν είναι θάνατος, αλλά διάλυση του κράματος. Και διαλύεται όχι για να χαθεί αλλά για να γίνει κάτι νέο. Γιατί ποια είναι η ενέργεια της ζωής: Δεν είναι η κίνηση; Και υπάρχει τίποτα ακίνητο στον κόσμο; Τίποτε, παιδί μου.

-Ούτε η Γη δεν είναι ακίνητη πατέρα κατά την γνώμη σου;

-Όχι παιδί μου. Η γη είναι και πολυκίνητος από μόνη της και στάσιμη. Πόσο γελοίο είναι να λέμε την τροφό των πάντων ακίνητη, αυτή που βλασταίνει και γεννάει τα πάνα.

Είναι αδύνατο να βλασταίνει κάτι δίχως να κινείται…(… )

Τέκνο μου, ο κόσμος ως σύνολο είναι αμετάβλητος , αλλά τα μέρη του είναι μεταβλητά, ενώ τίποτα δεν είναι φθαρτό και τίποτα δεν χάνετε. Μόνο οι ορισμοί μπερδεύουν τους ανθρώπους. Δεν είναι η γένεση ζωή, αλλά η αίσθηση, ούτε ο θάνατος αλλά λήθη». Λόγοι ΙΒ, 17,18

Η ψυχή απελευθερώνεται και αναβαίνει περνώντας από τις εφτά σφαίρες αφήνοντας όλα της τα πάθη έως ότου φτάσει στην όγδοη φύση και την ένωση της με τον Θεό.

«Η ασεβής ψυχή μένει στην ίδια ουσία, κολάζεται από αυτήν και ζητάει γήινο σώμα για να εισέλθει. Σε ζώου σώμα δεν χωράει ανθρώπινη ψυχή και η Θέμιδα δεν επιτρέπει η ανθρώπινη ψυχή να εκπέσει σε αλόγου ζώου σώμα. Νόμος του Θεού είναι για να προφυλάσσει την ανθρώπινη ψυχή από μία τέτοια ύβρη». Λόγοι, X, 19

Σύμφωνα με την «εσωτερική παράδοση» η εξέλιξη του ανθρώπου προχωρά μέσα από Επτά Κοσμικές Περιόδους που αντιστοιχούν σε διαδοχικές «καταστάσεις» από τις οποίες περνά η Γη όσο και τα όντα που ζουν σε αυτή, συνεπώς και ανθρωπότητα από το πνεύμα πρός την Ύλη. (Ο Ησίοδος στο «Έργα και Ημέραι» αναφέρει πως υπήρχαν πέντε έως τώρα γένη της ανθρωπότητας, χαρακτηρίζοντάς τα κατά σειρά φθίνουσας αξίας μετάλλων: Πρώτο είναι το «Χρυσό» Γένος, όπου οι άνθρωποι ζούσαν σαν τους θεούς χωρίς μόχθο, βάσανα και γηρατειά. Δεύτερο το «Αργυρό» Υπερβόρειοι-Ουρανός, τρίτο το «Χάλκινο» Λεμούρειοι-Κρόνος, τέταρτο το Γένος των Ηρώων Άτλαντες-Δίας και πέμπτο το «Σιδερένιο» Γένος, το πιο «άθλιο» απ’ όλα, το δικό μας).

Εμείς βρισκόμαστε τώρα στην τετάρτη Κοσμική Περιόδο. Έχουν προηγηθεί η «Κρόνια», η «Ηλιακή» και η «Σεληνιακή» και θα ακολουθήσει η περίοδος του «Δία», της «Αφροδίτης» και του «Ηφαίστου», κατά τις οποίες η ανθρωπότητα θα γίνεται διαρκώς πνευματικότερη. Οι τρεις προηγούμενες αλυσίδες αντιστοιχούν συμβολικά στην «ορυκτή», «φυτική» και «ζωική» εξέλιξη του ανθρώπου και κατ’ αυτές εμφανίστηκαν διαδοχικά τα στοιχεία Φωτιά, Αέρας και Νερό.

Το πρώτο γένος των ανθρώπων, το κατεξοχήν Θείο ή «Χρυσό» ήταν καθαρά αιθερικό αποτελούμενο από τα αστρικά σώματα των «Σεληνιακών Προγόνων» πάνω στα οποία άρχισε να δομεί η Φύση του υλικό σώμα του ανθρώπου.

Το δεύτερο γένος (Υπερβόρειοι) ήταν άφυλο ενώ το τρίτο (Λεμούρειοι) ερμαφρόδιτο. Στα μέσα περίπου αυτού του τρίτου γένους των Λεμουρείων έγινε ο διαχωρισμός των φύλων ή «η πτώση στη γέννηση» και ο προηγουμένως ερμαφρόδιτος άνθρωπος, ο οποίος πολλαπλασιαζόταν μέχρι τότε μόνο με τη θέλησή του, απέκτησε φύλο και χρειαζόταν πια για την αναπαραγωγή του τη συνεύρεσή του με ένα ον του αντιθέτου φύλου. Στα προηγούμενα γένη ο πολλαπλασιασμός ήταν αγενής (ασεξουαλικός) είτε με τη στερέωση ενός «εκτοπλασματικού» σώματος που πρόβαλλε ο γονέας ή με εκβλάστηση, ή με «ιδρωτογέννηση» ή με άγνωστες σε μας μορφές ωοτοκίας.

Σύμφωνα με αυτή την παράδοση, η τελευταία ερμαφρόδιτη ανθρωπότητα είχε τέσσερα χέρια και δύο πρόσωπα και την ικανότητα της κυκλοτερούς όρασης (μπρος και πίσω). Μπορούμε έτσι να καταλάβουμε τις παράξενες Ινδουιστικές θεότητες με τα τέσσερα χέρια ή την παράδοση για τους Κύκλωπες (=κύκλος + ώψ-μάτι, δηλαδή ετυμολογικά οι έχοντες κυκλοτερή όραση) και τον εκφυλισμό του τρίτου ματιού της «πλάτης» μας μετά τη πτώση των Ερμαφρόδιτων, οπότε αυτό τελικά αποσύρθηκε με τα χρόνια μέσα στο κεφάλι μας και αποτελεί τη σημερινή υπόφυση.

Ας δούμε πως περιγράφει στο Συμπόσιο ο Πλάτωνας το αρχέγονο αυτό όν:

«… υπήρχε λοιπόν τότε το ανδρόγυνο, που και στην εμφάνιση και στο όνομα αποτελούσε συνδυασμό του αρσενικού και του θηλυκού" τώρα όμως δεν υφίσταται πια αλλά το όνομα χρησιμεύει σαν βρισιά. Έπειτα ολόκληρο το σώμα κάθε ανθρώπου ήταν στρογγυλό, έχοντας ολόγυρα τη ράχη και τα πλευρά. Χέρια είχε τέσσερα και πόδια ίσα με τα χέρια, και πρόσωπα δύο πάνω από κυκλικό αυχένα, ολόιδια μεταξύ τους. Κεφάλι ένα πάνω από τα δύο πρόσωπα που βρίσκονταν το ένα απέναντι στο άλλο και αυτιά τέσσερα και διπλά γεννητικά όργανα, και όλα τα άλλα όπως θα μπορούσε κανείς από αυτά να εικάσει.

Προχωρούσε λοιπόν και όρθιο όπως και τώρα προς οποιαδήποτε κατεύθυνση ήθελε, αλλά και όταν επιθυμούσε να τρέξει γρήγορα, όπως οι ακροβάτες, που φέρνοντας τα πόδια επάνω κινούνται κυκλικά, έχοντας τότε οχτώ σκέλη, στηριζόταν σ' αυτά και μετακινούνταν γρήγορα κυκλικά. Και ήταν τρία τα γένη και τέτοια, γιατί το αρσενικό γεννήθηκε αρχικά από τον ήλιο, το θηλυκό από τη γη κι εκείνο που μετείχε και των δύο από τη σελήνη, γιατί και η σελήνη μετέχει και των δύο. Ήταν δε κυκλικά, και αυτά και η πορεία τους, γιατί ήταν όμοια με τους γονείς τους και ήταν φοβερά ως προς τη δύναμη και τη σωματική τους αντοχή και είχαν πολύ μεγάλη έπαρση.

Τα έβαλαν μάλιστα και με τους θεούς, και αυτό που λέει ο Όμηρος για τον Εφιάλτη και για τον Ώτο, για εκείνους το λέει, το ότι δηλαδή προσπάθησαν να ανεβούν στον ουρανό για να επιτεθούν στους θεούς. Ο Ζευς τότε και οι άλλοι θεοί σκέφτονταν τι πρέπει να τους κάνουν και δεν έβρισκαν λύση, γιατί δεν μπορούσαν ούτε να τους σκοτώσουν και, όπως τους Γίγαντες, να τους κατακεραυνώσουν για να αφανίσουν το γένος τους (γιατί έτσι οι τιμές προς αυτούς και οι θυσίες των ανθρώπων θα χάνονταν), ούτε όμως και να τους αφήσουν να παρεκτρέπονται.

Τέλος ο Ζευς σκέφτηκε κάτι και τους λέει: Μου φαίνεται, είπε, πως μηχανεύτηκα έναν τρόπο ώστε και να διατηρηθούν οι άνθρωποι και να πάψει ο εκτραχηλισμός τους, αφού θα έχουν γίνει ασθενέστεροι. Τώρα λοιπόν αυτούς, είπε, θα τους κόψω τον καθένα στη μέση, κι έτσι και ασθενέστεροι θα είναι και χρησιμότεροι σ' εμάς, γιατί θα είναι πολυπληθέστεροι. Και θα βαδίζουν όρθιοι πάνω στα δύο σκέλη.

Αν όμως εξακολουθήσουν να παρεκτρέπονται και δεν θελήσουν να ησυχάσουν, και πάλι είπε, θα τους κόψω στα. δύο, ώστε να περπατούν πάνω στο ένα πόδι σα να παίζουν κουτσό. Αφού τα είπε αυτά, έκοψε τους ανθρώπους στη μέση, όπως εκείνοι που κόβουν τα μούσμουλα για να τα ξεράνουν, ή όπως εκείνοι που κόβουν τα αβγά με μια τρίχα. Και όποιον έκοβε, έβαζε τον Απόλλωνα να του γυρίζει το πρόσωπο και τον μισό λαιμό προς την τομή, ώστε βλέποντας το κόψιμό του να γίνει ο άνθρωπος φρονιμότερος και τον έβαζε να γιατρέψει και τα άλλα.

Αυτός λοιπόν του γύριζε το πρόσωπο και, τραβώντας από παντού το δέρμα προς αυτό που λέμε τώρα κοιλιά, όπως τα σουρωτά πουγκιά, το έδενε στη μέση της κοιλιάς αφήνοντας ένα στόμιο, αυτό που λέμε αφαλό. Και τις άλλες ρυτίδες τις πολλές τις λείαινε και διάρθρωνε τα στήθη έχοντας ένα όργανο παρόμοιο μ' εκείνο που χρησιμοποιούν οι τσαγκάρηδες για να λειαίνουν τις ρυτίδες των δερμάτων γύρω από τα καλαπόδια. Άφησε όμως λίγες, αυτές που βρίσκονται γύρω από την κοιλιά και τον αφαλό, για να αποτελούν ανάμνηση του παλιού παθήματος. Επειδή λοιπόν η φύση διχοτομήθηκε, ποθώντας το καθένα το μισό του, πήγαινε μαζί του.

Και τυλίγοντας τα χέρια του ο ένας γύρω από τον άλλον και αγκαλιασμένοι μεταξύ τους, θέλοντας να ξαναενωθούν, πέθαιναν από την πείνα και την απραξία, γιατί δεν ήθελαν να κάνει τίποτα ο ένας χωρίς τον άλλον. Και όποτε πέθαινε το ένα από τα δυο μισά και παρέμενε το άλλο, εκείνο που παρέμενε επιζητούσε άλλο και αγκαλιαζόταν μαζί του, είτε τύχαινε να είναι το ήμισυ μιας ολόκληρης γυναίκας (αυτό που τώρα ονομάζουμε γυναίκα), είτε ενός άντρα, και έτσι χάνονταν. Τους λυπήθηκε όμως ο Ζευς και μηχανεύτηκε κάτι άλλο, μεταθέτοντας τα γεννητικά τους όργανα μπροστά γιατί προηγουμένως τα είχαν κι αυτά προς τα έξω και η γονιμοποίηση και η γέννηση γινόταν όχι επάνω τους αλλά στη γη, όπως και στα τζιτζίκια.

Τα μετέθεσε λοιπόν έτσι αυτά μπροστά και έκανε ώστε μ' αυτά να γίνεται η γονιμοποίηση μέσα τους, με το αρσενικό μέσα στο θηλυκό, ώστε με το αγκάλιασμα, αν τύχει να είναι ανάμεσα σε άντρα και γυναίκα, να γίνεται γονιμοποίηση και να αναπαράγεται το γένος, ή αν είναι άντρας με άντρα, να επέρχεται κορεσμός από τη συνουσία και να υπάρχουν παύσεις, και να στρέφονται στις δουλειές τους και να ασχολούνται με τα διάφορα ζητήματα της ζωής.

Είναι λοιπόν από τόσο παλιά ο έρωτας έμφυτος στους ανθρώπους και τους επαναφέρει στην αρχαία φύση, και επιχειρεί να κάνει από τα δύο ένα, και να γιατρέψει την ανθρώπινη φύση. Ο καθένας λοιπόν από μας είναι κομμάτι ανθρώπου, σαν κομμένος από ένα στα δύο, όπως οι γλώσσες τα ψάρια, κι αναζητεί πάντοτε ο καθένας το κομμάτι που του λείπει…»

Θα μπορούσε να πεί κανείς πως και σε Ψυχολογικό επίπεδο η αναζήτηση του άλλου μισού που αναφέρει ο Πλάτωνας, βρίσκει την έκφραση του μέσα από την θεωρία του Carl Jung Animus και Anima. Σύμφωνα με αυτή τόσο οι άντρες όσο και οι γυναίκες έχουν μέσα τους στοιχεία και του αντίθετου φύλου. Κάθε άντρας έχει και μια θηλυκή πλευρά και κάθε γυναίκα έχει ασυνείδητα αρσενικά χαρακτηριστικά. Το θηλυκό αρχέτυπο στον άντρα αποκαλείται «Anima», ενώ το αρσενικό αρχέτυπο στη γυναίκα αποκαλείται «Animus».

"Αυτοί που επιθυμούν να πράττουν το σωστό, πρέπει να φιλοσοφούν"

"Αυτοί που επιθυμούν να πράττουν το σωστό, πρέπει να φιλοσοφούν"
"Εάν αυτό που καθοδηγεί τα αγαθά είναι η αμάθεια, τότε τα αγαθά αυτά θα γίνονται περισσότερο κακά παρά καλά, διότι έτσι είναι πιο άξια να υπηρετούν τον κακό που τα χρησιμοποιεί.
Όταν όμως τα καθοδηγεί η φρόνηση και η σοφία, τότε είναι ύψιστα αγαθά...

Αυτά, τώρα, καθ' εαυτά είναι ουδέτερα χωρίς καμία αξία.
Έτσι, μοναχά η σοφία είναι αγαθό, ενώ η αμάθεια κακό.

Καθώς, λοιπόν, επιθυμούμε να είμαστε ευδαίμονες, είναι ξεκάθαρο ότι θα το επιτύχουμε χρησιμοποιώντας τα πράγματα, με τον ορθό μάλιστα τρόπο.
Αυτή όμως που μας παρέχει ορθότητα και ευτυχία είναι η επιστήμη. Όπως φαίνεται, λοιπόν, ο κάθε άνθρωπος μπορεί να προσπαθεί, με κάθε τρόπο, να γίνεται σοφότερος, καθώς μονάχα αυτό από όλα τα πράγματα, κάνει τον άνθρωπο ευδαίμονα και ευτυχισμένο.
Αυτοί λοιπόν που επιθυμούν να πράττουν το σωστό, πρέπει να φιλοσοφούν.
Και η φιλοσοφία είναι η όρεξη και η κατάκτηση της επιστήμης, όχι η επιθυμία που αφορά μονάχα την κατάκτηση των αγαθών, ούτε αυτή που μονάχα τα δημιουργείχωρίς να τα χρησιμοποιεί".
Ιάμβλιχος (Προτρεπτικός επί φιλοσοφίαν)

Κάνε τις Δυσκολίες Τροχοπέδη ή Εφαλτήριο

Κάνε τις Δυσκολίες Εφαλτήριο και Λύσε Όλα τα Προβλήματα σου: Όταν αντιμετωπίζεις δυσκολίες στο να επιλύσεις ένα πρόβλημα που σε βασανίζει και που θέλεις να το ξεπεράσεις, χρειάζεται αρχικά να έχεις την ικανότητα -Ενέργεια- να Διακρίνεις την λύση, αλλά το σημαντικότερο είναι, να απομονώσεις το εγώ που συνήθως δημιουργεί το πρόβλημα. Δηλ. χρειάζεται Διάκριση και Αποστασιοποίηση κι αυτό δεν είναι απλώς θέμα μόρφωσης, ενημέρωσης, ή συμβουλών, αλλά θέμα Πρόθεσης, Αισθήματος και Ενέργειας, που να εξασφαλίσουν την συνειδητοποίηση της λύσης. Δηλαδή η επίλυση μιας δυσκολίας απαιτεί την άνοδό σε ένα υψηλότερο Ενεργειακό επίπεδο Συνειδητότητας και ενεργοποίησης της Θέλησης ή Πρόθεσης. Απαιτεί ταυτόχρονα, την βελτίωση ως άνθρωπος και την απομάκρυνση από το Εγώ.

Ας δούμε ένα παράδειγμα. Υπάρχει ένα αταίριαστο ζευγάρι. Η ζωή τους είναι μη αναστρέψιμα δύσκολη γιατί το εγώ του καθενός τους κυριαρχεί και το διαζύγιο προβάλει ως η μόνη λογική λύση. Σε αυτό το ζευγάρι υπάρχουν έντονες οι εκδηλώσεις του εγώ και πώς να μην είναι όταν η κατάσταση ανάμεσα σε δύο ανθρώπους φτάνει στο απροχώρητο, βρίσκονται σε αμοιβαία εξάρτηση, ντροπή για το τι θα πει ο κόσμος, φόβος για την αλλαγή κλπ. Επομένως ο χρόνος αναλώνεται μεταξύ βασάνων και μάταιης αναζήτησης οποιασδήποτε άλλης λύσης, εκτός από την προφανή. Αν το εγώ τους μπει στην άκρη, η κατάσταση θα αλλάξει προς το καλύτερο και τότε αυτομάτως μπορούν να διακρίνουν την λύση του προβλήματός τους, η οποία αντί για τροχοπέδη, αυτόματα μετατρέπεται σε λύτρωση και εφαλτήριο για μεγαλύτερες ευκαιρίες.

Η ντροπή για το τι θα πει ο κόσμος είναι αυτή που μειώνει το ‘σημαντικότατο’ εγώ π.χ. και διώχνει από τον νου, την σκέψη της προφανούς λύσης (Ολοφάνερης). Ψάχνουν τότε για οτιδήποτε άλλο, βασανίζονται και κωλυσιεργούν, αλλά λύση δεν βρίσκουν. Όταν ξεπεράσουν αυτή την εμπλοκή και απομακρύνουν τις σκέψεις του Εγώ, θα αντιληφθούν πως, το τι θα πει ο κόσμος, η μαμά, η φίλη και όλη η υφήλιος, είναι ένα από τα μυστικά της αποτυχίας.

Το Μυστικό της αποτυχίας συνοψίζεται σε αυτές τις τρείς συναισθηματικές εγωιστικές καταστάσεις.
> Να θέλεις να συμφωνούν όλοι μαζί σου.
> Να θέλεις να τους ευχαριστείς όλους.
> Να μην επιλέγεις αυστηρά τις συναναστροφές σου.

και είναι και οι τρείς εκδηλώσεις του εγώ, όπως είναι προφανές και Ολοφάνερο.

Όπως ήδη έχουμε ξαναπεί κάθε συν-αίσθημα είναι αποτέλεσμα των σκέψεων, δημιουργείται από τις σκέψεις που κυριαρχούν στον νου σου. Όταν αλλάξεις την ποιότητα των σκέψεων, ταυτόχρονα αλλάζει και η αντιληπτική ικανότητα κι άμεσα Διακρίνεις την λύση, το αν θα την εφαρμόσεις είναι θέμα ενός άλλου κεφαλαίου, γιατί το Εγώ είναι πανίσχυρο και δεν σκοπεύει να σου επιτρέψει τόσο εύκολα να απαγκιστρωθείς από τις αλυσίδες του.

Να γνωρίζεις πως οι εκδηλώσεις του εγώ μέσα στον υλικό κόσμο εκδηλώνονται με αυτόν τον τρόπο:
Εγώ
Σκέψεις
Λέξεις
Συν-Αίσθημα.


Άρα κάθε τι που μπορείς να το σκεφτείς και να το περιγράψεις με λέξεις και κατά προέκταση να το συν-αισθανθείς, ανήκει στο πεδίο δράσης του ΕΓΩ.
Σκέψου πως τα αγκάθια -τα εμπόδια- είναι χρήσιμα στην φύση και στην ζωή, πολύτιμοι σύμμαχοι για εξάσκηση.

Η Θέληση από την άλλη δεν λειτουργεί με σκέψεις, λέξεις, η συναισθήματα. Αυτό που την εκδηλώνει είναι η απουσία του Εγώ. Θέληση> Δράση> Αποτελέσματα. Χωρίς σκέψεις λέξεις συναισθήματα, χωρίς Εγώ. Επίσης μην ξεχνάς πως για να ενεργοποιηθεί η Θέληση και να επιτευχθούν τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα χρειάζεσαι αυξημένη Ενέργεια.

Ας δούμε ένα ακόμη παράδειγμα: Θέλεις να επιβάλεις μια λογική τιμωρία στο παιδί. Αν είσαι ανασφαλής ως γονέας ή ως άνθρωπος γενικότερα και συνεχώς επιζητείς την επιβεβαίωση, (εγώ) δεν θα μπορέσεις να έχεις τα αποτελέσματα που επιδιώκεις. Δείχνοντας φοβισμένη, το παιδί, άμεσα αντιλαμβάνεται τον φόβο, ήδη γνωρίζει πως να χειρίζεται την κατάσταση και δεν θα σου αρέσουν καθόλου τα αποτελέσματα, του να δημιουργήσεις μα και να αντιμετωπίσεις έναν μικρό τύραννο, με όπλα που γνωρίζει άριστα πώς να τα χρησιμοποιεί.

Ξεπερνώντας όμως την ανασφάλειά του Εγώ και μη δειλιάζοντας μπροστά στις συνέπειες, ασήμαντες έτσι κι αλλιώς και λειτουργώντας αξιοπρεπώς ως γονέας, δρώντας στο τρίπτυχο της Θέλησης και χωρίς σκέψεις ή συναισθήματα κάνεις αυτό που θεωρείς απαραίτητο. Να είσαι σίγουρη –απόλυτα σίγουρη- πως ο μικρός τύραννος θα το καταλάβει, όσο μικρός κι αν είναι και την επόμενη φορά, η κατάσταση που πιθανόν προκύψει, θα είναι λιγότερο έντονη μέχρι να εξαφανισθεί εντελώς.

Αυτό φυσικά δεν κάνει τον τύραννο –μικρό ή μεγάλο, μέσα ή έξω από το σπίτι- να καταθέσει τα όπλα, αλλοίμονο, κάνει όμως εσένα τόσο δυνατή να τον αντιμετωπίσεις, όσο δυνατή είναι η Θέληση σου και η Ενέργεια που διαθέτεις για να την ενεργοποιεί. Έτσι δεν θα αναρωτιέσαι χωρίς τέλος, για το πως θα επιβληθείς σε κάθε μικρό η μεγάλο τύραννο, ούτε θα παίρνεις ηρεμιστικά, αλλά με σιγουριά, αποφασίζεις τι Θέλεις να κάνεις και το κάνεις.

Βλέπουμε ότι πολλά προβλήματα χρονίζουν και παραμένουν άλυτα βασανίζοντάς, τον αναποφάσιστο και υπόδουλο στο εγώ του άνθρωπο, για μια ολόκληρη ζωή, επειδή κάποια αδυναμία (όλες οι αδυναμίες είναι εκδηλώσεις του Εγώ) τον εμποδίζει να βρει και να εφαρμόσει την λύση, που είναι μπροστά στα μάτια του, που τριγυρνάει στον νου του όλη μέρα και την απωθεί εφευρίσκοντας δεκάδες αληθοφανείς δικαιολογίες, διαιωνίζοντας το πρόβλημα, την μιζέρια, τον πόνο. Αυτός ο πόνος τρέφει το εγώ, στερώντας από τον άνθρωπο την απαραίτητη Ενέργεια για να Δράσει.

Συνήθως επειδή δεν θέλει το εγώ να ξεβολευτεί, επαναπαύεται ο υπόδουλος και αναβάλει την λύση έως ότου οδηγηθεί σε αδιέξοδα, οπότε αναλαμβάνει δράση την τελευταία στιγμή, άδειος από Ενέργεια. Χρειάζεται δηλαδή να αρχίσει να υποφέρει πολύ πόνο, ώστε να αφυπνιστεί ο άνθρωπος και να αλλάξει τον εαυτό και την ζωή του. Αλλιώς βολεύεται και συνηθίζει να ζει με τα προβλήματά που το εγώ προκαλεί, κατηγορώντας τους άλλους, την κοινωνία, τον θεό, τον διάβολο και όποιον άλλο έχει πρόχειρο. Αποφεύγει να αναλάβει την Ευθύνη της Ζωής του, όπως ο διάβολος το λιβάνι.

Η λύση είναι μπροστά στα μάτια του, αλλά αυτός κοιτάει τις καλογυαλισμένες αλυσίδες που είναι δεμένος και τις βλέπει σαν κοσμήματα, αποκτήματα, που φοβάται να χάσει και για αυτό δεν τολμάει ή κοιτάει αλλού, πολλές φορές με μια περίεργη εμπάθεια, αρνούμενος πεισματικά να δει το ΟΛΟΦΑΝΕΡΟ. Υπάρχουν επίσης περιπτώσεις ανθρώπων που προτιμούν να καταστραφούν, προτιμούν να ζουν στον πόνο και στον φόβο, συμπαρασύροντας τους συνανθρώπους που τους περιβάλλουν, παρά να αλλάξουν τακτική κι αυτό είναι φυσικό, γιατί το ΕΓΩ είναι πανίσχυρο, χρειάζεται η Ενέργεια που το συντηρεί να διοχετευθεί στο κανάλι της Θέλησης, γιατί τα προβλήματα δεν λύνονται εθελοτυφλώντας, ούτε με πείσματα, μα με ορθή δράση.

Σαν συμπέρασμα μπορείς να πεις ότι, για να αλλάξεις τον εαυτό προς το καλύτερο πρέπει τελικά να υποφέρεις και αυτό ισχύει για τον άνθρωπο συνήθως. Διαφορετικά, αν περνά καλά στην ζωή δεν έχει λόγους να κάνει το οτιδήποτε. Τρώει κρέατα, πίνει, ξενυχτά, βλάπτει. Όσο διασκεδάζει, ο φόβος για την υγεία του είναι θεωρητικός. Όταν όμως πάθει κάτι τότε κόβει και το ποτό και το κάπνισμα και τα ξενύχτια.

Αυτή η συμπεριφορά είναι εκ διαμέτρου αντίθετη με την ζωή ενός πολεμιστή, που αναλαμβάνει την Ευθύνη της ζωής του και δεν περιμένει να αρρωστήσει για να πάει στον γιατρό, παρά φροντίζει να ζει με τέτοιον τρόπο που να μην χρειαστεί να πάει ποτέ στον γιατρό. Δεν περιμένει τον πόνο να τον ενεργοποιήσει, είναι ήδη από επιλογή και Θέληση ενεργοποιημένος, έχει ήδη χειριστεί τον φόβο και την διαύγεια μα και την δύναμη που απορρέει από αυτόν τον χειρισμό.

Από την άλλη ο άνθρωπος της μάζας ζει, σε μια κατάσταση αδράνειας και για τους περισσότερους μόνο τα χτυπήματα της ζωής είναι κίνητρο για αλλαγή. Έχει ειπωθεί ότι μόνο όσοι έχουν βιώσει την απογοήτευση και την διάψευση των ελπίδων, μπορούν να δουλέψουν με τον εαυτό τους.

Οι υπόλοιποι, οι ικανοποιημένοι που ζουν σε πραγματική ή φανταστική επάρκεια, δεν έχουν ισχυρά κίνητρα και τα πνευματικά τους ενδιαφέροντα συχνά είναι κίβδηλα για να περνάει ευχάριστα η ώρα. Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε γύρω μας, μιας και ο τόπος είναι γεμάτος από κίβδηλους σοφούς, πρόθυμους να διαθέσουν την πραμάτεια τους σε όποιον είναι διαθέσιμος να εγκλωβιστεί. Άνθρωποι που δεν έχουν χειριστεί τον Φόβο και το Εγώ, ό,τι κι αν λένε ό,τι κι αν κάνουν είναι άλλη μια παγίδα και χρειάζεται να έχεις μπόλικη Διάκριση και ικανότητα Παρατήρησης του Ολοφάνερου για να δεις πότε η Φαινομενικότητα δεν είναι ταυτόσημη με την Πραγματικότητα.

Ζει οι μαζάνθρωπος με το σκεπτικό ότι θα την γλιτώσει και τότε γιατί να αλλάξει; Γιατί να κόψει το κρέας όσο υπάρχει μέσα του η σκέψη ότι ο καρκίνος αφορά μόνο τους άλλους; Γιατί να απαλλαγεί από τα ελαττώματά του όταν αδικεί, κατηγορεί, σκοτώνει, λαιμαργεί, ελευθεριάζει, ζηλεύει, κλέβει… Γιατί να αλλάξει, όταν πείθει τον εαυτό του ότι πάντοτε φταίνε οι άλλοι και «μα τι να κάνω, Εγώ είμαι απλώς ένα αθώο θύμα των περιστάσεων»

Όταν κάποτε μοιραία συναντήσει τις συνέπειες των πράξεών του και τις συνειδητοποιήσει, βγαίνοντας από τον ουτοπικό κόσμο της ατιμωρησίας, οι αυταπάτες του καταρρέουν και ψάχνει για λύσεις. Ψάχνει όμως σε άλλες αυταπάτες, κυνηγώντας χίμαιρες, έως ότου διαψευσθούν με την σειρά τους και αυτές. Τότε αηδιασμένος ίσως, αν έχει την απαιτούμενη ενέργεια, να πάψει να επιρρίπτει ευθύνες στους άλλους και να στραφεί στην μόνη αληθινή λύση, που είναι η απομάκρυνση από το Εγώ. Θα σκοντάψει μια, δύο, δέκα φορές, έως ότου το πάρει απόφαση να προσέχει που πατάει, διαφορετικά θα υποφέρει χωρίς να γνωρίζει το γιατί και φυσικά θα φταίνε πάντοτε οι άλλοι, θα θέλει να αλλάξει τους άλλους, μέχρι να συνειδητοποιήσει κάποτε ότι στην ουσία ο υπεύθυνος της μιζέριας του είναι το ασήμαντο Λερναιοκέφαλο Εγώ του και κανένας άλλος. Πρέπει να χειριστεί το εγώ Εγώ ΕΓΩ … και τίποτε άλλο.

Ένας τρόπος να χειριστεί το εγώ, για όποιον δεν είναι πολεμιστής και δεν ζει με Επίγνωση και δεν έχει ήδη αναλάβει την Ευθύνη της ζωής του, είναι να βάζει μόνος του δυσκολίες στην καθημερινότητα για να οδηγηθεί, νομοτελειακά στην απαλλαγή από το Εγώ του και στην ταυτόχρονη ενεργοποίηση της Θέλησης του. Αυτό μπορεί να γίνει σκόπιμα με ΕΠΙΓΝΩΣΗ όπως ζουν και δρουν, οι άνθρωποι πολεμιστές.

Μπορείς να αγνοείς τα συμπτώματα μιας ασθένειας από φόβο, ή από αφέλεια για όσο θέλεις, μέχρι να καταλήξεις στο κρεβάτι. Εκεί πλέον επιβάλλεται να δράσεις με συγκεκριμένο τρόπο, διότι δεν υπάρχει οδός διαφυγής, Δρας σωστά ή πεθαίνεις! …και μπορείς να επιλέξεις να πεθάνεις για να υποστηρίξεις το εγώ σου και την ανάγκη του να έχει πάντα δίκιο, αλλά μπορείς και να ζήσεις … ευτυχισμένος κάνοντας την ασθένεια σου εφαλτήριο αντί για τροχοπέδη, η επιλογή είναι δική σου και ή θα ακούσεις το Εγώ σου ή την Θέληση σου.

Όσο πιστεύεις ότι ο εγωισμός είναι «χρήσιμος» δεν θα εργαστείς ποτέ για την απαλλαγή από δαύτον. Όταν αλλάξεις νοοτροπία μετά από αρκετά χτυπήματα στην ζωή, τότε έχεις πιθανόν ωριμάσει για εσωτερική εργασία. Έχεις στραφεί στο πεδίο της Θέλησης. Το θέμα είναι ό,τι κάποιες φορές έχει χαθεί πολύτιμος χρόνος και η ενέργεια που έχει απομείνει είναι ελάχιστη για να επιτευχθεί αυτή η αλλαγή.

Βρίσκεσαι πλέον στο σημείο όπου έχεις αποφασίσει ειλικρινά την αλλαγή κι αν έχεις αρκετή ενέργεια ίσως την καταφέρεις. Δεν ελπίζεις ότι θα την γλιτώσεις χωρίς να αλλάξεις, ότι θα κάνεις το λάθος και θα απολαμβάνεις την ζωή σου, σαν να έχεις κάνει το σωστό. Εδώ τώρα απαιτείται ένα ακόμη άλμα στην συνειδητότητα. Μια περαιτέρω βελτίωση ώστε να μπορέσεις, να διακρίνεις την σωστή λύση και να βρεις την δύναμη να την εφαρμόσεις.

Ναι οι δυσκολίες, τα εμπόδια εξελίσσουν, με τον όρο όμως ότι τα αποδέχεσαι και αποφασίζεις να σταματήσεις την καταστροφική δράση του εγώ, χρησιμοποιώντας το σαν μέσο «εκγύμνασης». Διδάσκεσαι, αναλαμβάνοντας την ευθύνη των πράξεων, δρας με Θέληση και έτσι βελτιώνεσαι. Αν όμως επιχειρείς να αποφύγεις τις δυσκολίες και τα προβλήματα με πλάγια μέσα, χωρίς να δίνεις πραγματικές λύσεις, χωρίς να δημιουργείς αποδεκτά αποτελέσματα, τότε λειτουργείς με κουτοπονηριά. Το Πνεύμα όμως δεν μπορείς να το εξαπατήσεις έτσι εύκολα και ο ‘Αετός’ καραδοκεί όπως και ο εντεταλμένος του ο Θάνατος.

Αντίθετα, αν δράσεις υπεύθυνα, δηλ. αναλάβεις την Ευθύνη των πράξεων σου, τότε διαπιστώνεις ότι σου παρέχονται πολλές εξυπηρετήσεις. «Τυχαία» περιστατικά, «συμπτώσεις», μαθήματα, συμβολικά γεγονότα, εσωτερική ενίσχυση και άλλα πολλά, που διευκολύνουν την Θέληση στο να ενεργοποιηθεί και να παράγει τα επιδιωκόμενα αποτελέσματα. Αρχίζουν να ανοίγουν διάφορες «πόρτες» μέσα κι έξω, γιατί εισέρχεσαι πλέον στο ρεύμα της εξέλιξης και οι Δυνάμεις του Πνεύματος τίθενται στην διάθεσή σου.

Η ειλικρινής απόφαση και η κάθε μικρή πράξη προς την υλοποίηση της είναι το ήμισυ του παντός. Από εκεί και πέρα διαπιστώνεις ότι αυξάνουν οι εσωτερικές δυνατότητές, η αποφασιστικότητά σου και επίσης ότι δέχεσαι αρκετή υποστήριξη από το περιβάλλον σου. Όχι μόνο από ανθρώπους, αλλά ορισμένα γεγονότα διευθετούνται με τέτοιο τρόπο ώστε να σε βοηθούν. Συμβαίνει συχνά, μετά από μια σοβαρή και σταθερή απόφασή και αλλαγή τρόπου δράσης, σκέψεων, συναισθημάτων και λέξεων που χρησιμοποιείς, να δημιουργηθούν τέτοιες καταστάσεις στην ζωή σου, οι οποίες να σου προσφέρουν ευκαιρίες για κάποια συγκεκριμένη εργασία επί του Είναι. Ξαφνικά ο παρατηρητής δημιουργεί το παρατηρούμενο και τον κόσμο γύρω από αυτό.

Ας πούμε ένα υποθετικό παράδειγμα. Έστω ότι αποφασίζεις, μετά από πιέσεις και κάμποσο πόνο που δέχτηκες στην ζωή, αποτέλεσμα των δυσκολιών που προκάλεσες, να απαλλαγείς από την κακοβουλία. Συνειδητοποιείς ότι εσύ, ο ίδιος έχεις δυσκολέψει την ζωή σου, με το να διαβάλεις τον έναν στον άλλο και τούμπαλιν και δεν ευθύνονται οι γύρω σου, που και μόνο με την υποψία, ό,τι κυκλοφορείς κάπου εκεί κοντά, εξαφανίζονται με ταχύτητα αστραπής.

Θέλεις ειλικρινά να αλλάξεις, να πάψεις να λες ό,τι άσχημο πέφτει στην αντίληψη σου διανθίζοντας το μάλιστα με μπόλικη φαντασία και αναμεταδίδοντας το εκεί που δεν πρέπει. Ναι το αποφάσισες διαφορετικά θα μείνεις απόλυτα μόνος και επιπλέον ξέρεις ό,τι αυτό σου το ελάττωμα κάνει κακό, πολύ κακό. Όπως τότε που λέγοντας στον Νίκο που είδες την γυναίκα του, έκαναν έναν άγριο καυγά, φτάνοντας στα πρόθυρα του διαζυγίου, μέχρι να διαπιστώσουν πως ήταν απλά μια παρεξήγηση που εσύ Σκόπιμα προκάλεσες.

Αποφάσισες λοιπόν να γίνεις χρήσιμος άνθρωπος για το Είναι, μα και για τους συνανθρώπους σου. Μετά από λίγο καιρό, βλέπεις το πως ανοίγουν οι νοητικοί σου ορίζοντες, αλλάζοντας τον τρόπο που σκέφτεσαι και δρας μέσα σου, χωρίς καν να κοπιάσεις, μόνο και μόνο επειδή αποφάσισες να κάνεις κάτι επί καλό.

Βλέπεις τότε Ολοφάνερα τις συνέπειες της κακοβουλίας. Δημιουργούνται καταστάσεις με έναν ανεξήγητο τρόπο. Αρχίζεις να συναντάς ανθρώπους που χρειάζονται αυτό που έχεις να πεις και να κάνεις εσύ. Είναι ευκαιρίες για να πεις το καλό, για να δράσεις κάνοντας όσο περισσότερο καλό γίνεται.

Διακρίνεις πολλές ευκαιρίες, που από πάντοτε υπήρχαν, αλλά η κακοβουλία σου, σ’ έκανε να στρέφεις το βλέμμα σου στην ικανοποίηση του εγώ σου, αδιαφορώντας για το κακό που προκαλούσες. Βλέπεις τώρα πολλές νέες ευκαιρίες για να δράσεις επί καλό, που λες και τις προκάλεσε η απόφασή σου για αλλαγή με έναν «μαγικό» τρόπο. Η απόφασή σου άλλαξε το περιβάλλον σου. Είναι σαν θαύμα, σαν μια μαγική κατάσταση, ζήτησες εκπαιδευτικές συνθήκες για να αποβάλλεις την κακοβουλία και αυτές σου δόθηκαν. Δεν μένει παρά να τις αξιοποιήσεις στο έπακρο, να τις κάνεις εφαλτήριο για την καλυτέρευση σου.

Μερικές φορές η απόφασή σου για αλλαγή επί καλό, δεν είναι απολύτως συνειδητή, συνήθως δεν είναι. Έχεις κουραστεί από κάποιες αδυναμίες σου και Θέλεις, με έναν υποσυνείδητο τρόπο, να τις αποβάλλεις. Έχουν ωριμάσει οι συνθήκες μέσα σου, χωρίς να το έχεις συνειδητά καταλάβει. Τότε διάφορα γεγονότα, ευκαιρίες θα ‘λεγα, εμφανίζονται στην ζωή σου όπως και στην περίπτωση των συνειδητών αποφάσεων. Εσύ όμως δεν γνωρίζεις την σημασία τους, απλά σου συμβαίνουν. Ακολουθώντας την αντίστροφη οδό, από την φύση των γεγονότων μπορείς να συνειδητοποιήσεις την ενδόμυχη απόφαση που έχει ήδη παρθεί και την εργασία που αυτή επιβάλλει να πραγματοποιήσεις.

Η ερμηνεία των γεγονότων δηλ. η Παρατήρηση του Ολοφάνερου, φέρνει την απόφασή από το υποσυνείδητο στο συνειδητό. Το περιβάλλον είναι στην ουσία ένας δάσκαλος. Αν σύμφωνα με το προηγούμενο παράδειγμα διαπιστώσεις, ότι αρχίζεις να περιστοιχίζεσαι από ανθρώπους που έχουν ανάγκη να αναμεταδώσεις μια σημαντική επικοινωνία και αναρωτηθείς, τι σημαίνουν αυτές οι συγκυρίες, εύκολα αντιλαμβάνεσαι ότι είναι η εξωτερική έκφραση μιας ενδόμυχης επιθυμίας. Να απαλλαγείς από την κακοβουλία σου.

Αντιλαμβάνεσαι λοιπόν πόσο αστείο ακούγεται να κλαψουρίζεις πως είσαι άνεργος, χρωστάς και σου φταίει το ένα ή το άλλο, αλλά όχι το εγώ σου που το χεις αφήσει ανεξέλικτο και δεν αναλαμβάνεις την Ευθύνη της ζωής σου. Εμείς πάντως εδώ γελάμε μαζί σου, ειδικά όταν κατεβαίνεις στις πλατείες ψευδώς διαμαρτυρόμενος αντί να αναλάβεις δράση, χωρίς εγωισμό, γιατί δουλειές υπάρχουν, αλλά δεν μπορείς να τις δεις, σε τυφλώνει το εγώ σου που βολεύεται και αυτοϊκανοποιείται να διαμαρτύρεται. Μένεις λοιπόν δεμένος στο λιμάνι να σαπίζεις, ενώ έχεις τις ικανότητες και τις δυνατότητες για ταξίδια στα πέλαγα.

Θα σου προσφέρω λοιπόν μια πολύτιμη πληροφορία. Υπάρχουν χιλιάδες επιχειρήσεις παγκόσμια που αναζητούν μόνιμα ικανούς πωλητές, γιατί γνωρίζουν πως οι ικανοί και αποτελεσματικοί πωλητές είναι οι μόνοι που τροφοδοτούν την επιχείρηση με χρήματα και πελάτες, συντηρώντας την μα και όλους τους υπόλοιπους εργαζόμενους σε αυτήν. Λέγοντας πωλητές, δεν νοούνται αυτοί που ξεσκονίζουν τις ηλεκτρικές συσκευές στα πολυκαταστήματα και τους ψάχνεις με τα κιάλια για να σε εξυπηρετήσουν, μα όποιοι δημιουργούν ανοδικές στατιστικές άμεσων πωλήσεων. Αυτό όμως απαιτεί δουλειά με τον εαυτό όπως αυτή που περιγράφεται σε αυτό το άρθρο, γιατί ο ικανός πωλητής έχει πολλά μα πάρα πολλά εμπόδια και δυσκολίες να επιλύσει σε ελάχιστο χρόνο και πάμπολλες φορές στην διάρκεια μιας ημέρας, γι αυτό και είναι ανάρπαστος και καλοπληρωμένος.

Κάνε αυτή την απλή άσκηση αντιμετώπισης δυσκολιών

> Γράψε σε ένα χαρτί ένα πρόβλημα ή μια δυσκολία που αντιμετωπίζεις.

> Γράψε με ποιόν τρόπο αυτό το πρόβλημα μπορεί να λυθεί.

> Γράψε γιατί δεν το έχεις ήδη κάνει.

> Γράψε τι συναισθήματα νοιώθεις στην σκέψη του, να κάνεις αυτό που χρειάζεται για να λυθεί το πρόβλημα.

> Σκέψου τώρα πως το πρόβλημα είναι ήδη λυμένο κι εσύ βιώνεις ήδη τα αποτελέσματα, πως νοιώθεις; τι συναισθήματα αισθάνεσαι;  Γράψε τα.

> Γράψε βήμα βήμα τι χρειάζεται να κάνεις, ανάλογα με τον βαθμό δυσκολίας. Ξεκίνα γράφοντας τα εύκολα βήματα.

> Πήγαινε και ΚΑΝΕ, ΤΩΡΑ, το πρώτο πιο εύκολο από αυτά που έγραψες, χωρίς σκέψη και χωρίς συναίσθημα. (ψάχνοντας για δουλειά μπορεί να είναι το να αγοράσεις μια εφημερίδα αγγελιών ή να ξυριστείς ή να σταματήσεις να ξενυχτάς ή να πάψεις να πηγαίνεις στις διαδηλώσεις … )

> Συνέχισε με τα δυσκολότερα, βήμα βήμα, πάντα χωρίς σκέψη και χωρίς συναίσθημα.

> Γράψε γιατί δεν μπορείς να  νοιώσεις ευχαρίστηση ή χαρά προσπερνώντας μια δυσκολία στην ζωή σου.

> Ξεκίνα να το κάνεις.

> Συνέχισε με δυσκολότερα προβλήματα και γίνε ο ειδικός στην επίλυση τους, ευχαριστώντας για την βοήθεια που σου έρχεται, με το να είσαι χαρούμενος με αυτά που έχεις ήδη.

Το Πνεύμα δεν κοιτάει αυτό που νομίζεις ότι θέλεις, αλλά αυτό που η Θέληση ξέρει ότι χρειάζεσαι στο μονοπάτι της αναζήτησης ή έστω πιο απλά στο μονοπάτι της ζωής σου και αυτό το μονοπάτι για να το περπατήσεις χρειάζεσαι καρδιά με λογική. Το Πνεύμα δεν απαντάει στις επιθυμίες του μυαλού σου, αλλά στις βαθύτερες επιθυμίες της καρδιάς σου, αν έχεις κι αν δεν έχεις ολότελα αποκοπεί απ αυτήν.

Αυτά που στην ζωή φαίνονται ως ευχάριστες συμπτώσεις, ή ανεπιθύμητες δυσκολίες, είναι στην πραγματικότητα το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που εσύ ο ίδιος στο επίπεδο του Είναι, Θέλησες, χωρίς συχνά να το γνωρίζεις συνειδητά και όχι δεν είσαι αβοήθητος, αρκεί να πάρεις την απόφαση να ξεκινήσεις με Επίγνωση, να κάνεις τις δυσκολίες και τα εμπόδια εφαλτήρια αντί για τροχοπέδη.

Οι καλύτεροι στο μίσος όποιοι κηρύττουν αγάπη

Υπάρχει αρκετή πανουργία, μίσος, βια και παραλογισμός στο μέσο άνθρωπο, που αρκεί για να προμηθεύσει οποιονδήποτε στρατό μια οποιαδήποτε μέρα, και οι καλύτεροι στο φόνο είναι αυτοί που κηρύττουν εναντίον του, και οι καλύτεροι στο μίσος είναι αυτοί που κηρύττουν αγάπη, και οι καλύτεροι στον πόλεμο είναι τελικά αυτοί που κηρύττουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν θεό, χρειάζονται θεό
Εκείνοι που κηρύττουν ειρήνη, δεν έχουν ειρήνη.
Εκείνοι που κηρύττουν αγάπη, δεν έχουν αγάπη.
Προσοχή στους κήρυκες. Προσοχή στους γνώστες.
Προσοχή σ’ εκείνους που όλο διαβάζουν βιβλία.
Προσοχή σ’ εκείνους που είτε απεχθάνονται τη φτώχεια,
είτε είναι περήφανοι γι’ αυτήν.
Προσοχή σ’ εκείνους που βιάζονται να επαινέσουν γιατί θέλουν επαίνους για αντάλλαγμα
Προσοχή σ’ εκείνους που βιάζονται να κρίνουν, φοβούνται αυτά που δεν ξέρουν. Προσοχή σ’ εκείνους που αναζητούν τα πλήθη, γιατί είναι ένα τίποτα μόνοι τους.
Προσοχή στο μέσο άντρα. Τη μέση γυναίκα.
Προσοχή στην αγάπη τους, η αγάπη τους είναι μέτρια αναζητά το μέτριο.
Αλλά υπάρχει ιδιοφυΐα στο μίσος τους, υπάρχει αρκετή ιδιοφυΐα στο μίσος τους για να σας σκοτώσει, να σκοτώσει τον καθένα. Δεν αντέχουν τη μοναξιά, δεν καταλαβαίνουν τη μοναξιά. Θα προσπαθήσουν να καταστρέψουν οτιδήποτε. Οτιδήποτε διαφοροποιείται απ τα δικά τους μέτρα.
Ανίκανοι όπως είναι να δημιουργήσουν τέχνη, ανίκανοι είναι και να την καταλάβουν, θα εκλάβουν την αποτυχία τους ως δημιουργών μόνο ως αποτυχία του κόσμου συνολικά. Ανίκανοι όπως είναι να αγαπήσουν πλήρως θα θεωρήσουν και τη δική σας αγάπη ελλειπή και θα σας μισήσουν γι’ αυτό και το μίσος τους θα είναι τέλειο.
Όπως ένα αστραφτερό διαμάντι όπως ένα μαχαίρι, όπως ένα βουνό, όπως μια τίγρη, όπως το δηλητήριο. Η πιο τελειοποιημένη Τέχνη τους.

Μπουκόφσκι: Η Ιδιοφυΐα του πλήθους

Το μέλλον της μουσικής


Στο μέλλον, οι στοχαστές θα ανακαλύψουν πώς η μουσική δημιουργεί ορισμένες ασθένειες σε κάποια μέρη του σώματος. Θα είναι σε θέση να ανιχνεύσουν την προέλευση της ασθένειας στην μουσική την οποία άκουγε το άτομο για χρόνια, ή για όλη του τη ζωή.

Το σώμα μας είναι δομημένο πάνω στην αρχή του ήχου, που εκφράζεται μέσα από νότες, κραδασμούς και συχνότητες. Τα λουλούδια, οι θάμνοι και τα δέντρα είναι χτισμένα πάνω στην ίδια αρχή. Τα ηχητικά κύματα δημιουργούν είτε αρμονία ή διαταραχή σε αυτά. Για παράδειγμα, επειδή ακούγατε ορισμένα ήδη μουσικής, αναπτύξατε προβλήματα στο συκώτι ή στα νεφρά ή στην καρδιά ή στο δέρμα. Ή λόγω της μουσικής που ακούγατε, έχετε την καλύτερη δυνατή υγεία.

Οι άνθρωποι ανησυχούν μόνο για την πυρηνική ακτινοβολία, αλλά δεν σκέφτηκαν ποτέ ότι η μουσική είναι μια μορφή ακτινοβολίας. Ο ήχος “βομβαρδίζει” το σώμα, τον εγκέφαλο και τους αδένες, και δημιουργεί ορισμένες συνέπειες.

Οι νότες στη μουσική είναι χημικά στοιχεία ήχου. Ένας καλός μουσικός είναι ένας καλός χημικός που ξέρει πότε να χρησιμοποιήσει κάθε στοιχείο και σε τι αναλογία. Αυτές οι χημικές ουσίες μπορούν να αλλάξουν τα στοιχεία του σώματός σας και να δημιουργήσουν αλλαγές στην ψυχολογία, την συμπεριφορά, τις σχέσεις, τη σκέψη, τα συναισθήματα, την ομιλία σας κλπ.

Όταν ακούτε μουσική, πρέπει να ξέρετε ότι απορροφάτε χημικά στοιχεία στο σύστημά σας. Δεν έχουμε ακόμα τις συσκευές εκείνες για να πείσουμε τους “τυφλούς” γι’ αυτά τα γεγονότα, αλλά η προσεκτική παρατήρηση και εμπειρία με την μουσική δεν θα αφήσει καθόλου αμφιβολίες στο νου των ανθρώπων για τις χημικές αλλαγές.

Ο ήχος ελέγχει την λειτουργία των κυττάρων και των νευρώνων, και των χημικών αντιδράσεων και εκκρίσεων των αδένων. Τελικά, οι επιστήμονες θα αποδείξουν ότι τόσο οι διανοητικά διαταραγμένοι, όσο και οι ιδιοφυίες, είναι το αποτέλεσμα χρόνιου βομβαρδισμού από ορισμένες μουσικές.

Συνίσταται να μην παίζετε μουσική όταν κοιμάστε. Διεγείρει τον εγκέφαλο και δημιουργεί συνειρμικές διαταραχές. Σας κρατά επίσης σε χαμηλά πεδία και δεν σας αφήνει να απασχοληθείτε με τις ανώτερες υποχρεώσεις σας.

Στο μέλλον, θα συντεθεί ένα είδος μουσικής που θα σας βοηθά να αποχωρείτε απ’ το σώμα σας και να υψώνετε τον εαυτό σας σε υψηλότερες σφαίρες. Αυτή η μουσική θα συντεθεί από εκείνους που έχουν γνώση σχετικά με την αστρική, νοητική και διαστημική μουσική.

Η τοποθεσία στην οποία ακούτε μουσική είναι πολύ σημαντική. Πρέπει να ταιριάζει με τη μουσική και ακόμα με τον σκοπό για τον οποίο ακούτε τη μουσική. Η τοποθεσία πρέπει να είναι γαλήνια, άνετη, όμορφη και ήσυχη. Μπορείτε επίσης να ανάψετε κεριά. Μπορείτε να ακούτε μουσική κοντά στους ήχους των καταρρακτών, των ποταμών, των ωκεανών ή του αέρα που περνά μέσα απ’ τα δέντρα. Παίξτε τη μουσική απαλά.

Απίστευτο: Ήταν θαμμένος 17 χρόνια..

Στον σεισμό 7,8 ριχτερ που έγινε το το 1997 κατέρρευσε το τμήμα που βρισκόταν ο άτυχος ανθρακωρύχος !

Μαζί του θάφτηκαν και τα 78 θύματα εργάτες του ανθρακωρυχείου !
Ο άτυχος ανθρακωρύχος κατάφερε να επιζήσει επειδή ένας αεραγωγός είχε ακόμα επαφή με την επιφάνεια.
Για τροφή χρησιμοποίησε όλο το απόθεμα ρυζιού και νερού που υπήρχε ακριβως για την περίπτωση ατυχήματος άλλα και τρώγοντας ποντίκια και βρυα τα οποια ηταν και η μόνη πηγή βιταμινών για τα 17 χρόνια εγκλωβισμού του!
Σε όλη την διάρκεια της περιπέτειας του ο Κινέζος ανθρακωρύχος παρα την σωματική του καταπόνηση άλλα και το τεράστιο ψυχολογικό στρες κατάφερε να κάνει σωστή ταφή και στα 78 νεκρα μέλη του ανθρακωρυχείου!
Φανερά εξασθενημένος σωματικά άλλα και Ψυχικό ο Mr. Cheung μεταφέρθηκε στο νοσοκομείο.Η περίπτωση του κ. Cheung παραμένει μοναδική, ωστόσο, και αποτελεί παγκόσμιο ρεκόρ

«Θερίζει» τους εφήβους η κατάθλιψη

Τα πρώτα συμπτώματα εμφανίζονται μέχρι τα 14

Η κατάθλιψη είναι η πρώτη συχνότερη αιτία ασθένειας και ανικανότητας στους εφήβους παγκοσμίως και η αυτοκτονία η τρίτη συχνότερη αιτία θανάτου, ανακοίνωσε σήμερα ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ).
Τα συμπεράσματα αυτά περιλαμβάνονται σε νέα έκθεση της υπηρεσίας αυτής των Ηνωμένων Εθνών, που συγκέντρωσε δημοσιευμένα στοιχεία, σε συνδυασμό με μαρτυρίες εφήβων από 10 έως 19 ετών σε όλο τον κόσμο, προκειμένου να αξιολογήσει τα προβλήματα υγείας που αντιμετωπίζουν.
«Η διεθνής κοινότητα δεν έχει δώσει τη δέουσα προσοχή στην υγεία των εφήβων», δήλωσε η Φλάβια Μπουστρέο, επικεφαλής του τμήματος για την υγεία της οικογένειας, των γυναικών και των παιδιών του ΠΟΥ.
Κάποιες μελέτες έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι οι μισοί από εκείνους που εμφανίζουν ψυχικές διαταραχές παρουσιάζουν τα πρώτα συμπτώματα μέχρι τα 14 χρόνια τους, αναφέρει η έκθεση.
«Αν οι έφηβοι με ψυχικά προβλήματα λαμβάνουν την φροντίδα που χρειάζονται, αυτό μπορεί να οδηγήσει στην πρόληψη θανάτων και στην αποφυγή του πόνου στη διάρκεια της ζωής τους», αναφέρει η ίδια πηγή.
Η έκθεση εξέτασε μία σειρά θεμάτων όπως: καπνός, αλκοόλ, ναρκωτικές ουσίες, ο ιός του AIDS, o HIV, τραυματισμοί, ψυχική υγεία, διατροφή, σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία και βία.
Μετά την κατάθλιψη, η δεύτερη συχνότερη αιτία ασθένειας ή ανικανότητας ήταν οι τραυματισμοί σε τροχαία με τα αγόρια να έχουν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να καταλήξουν από αυτό σε σχέση με τα κορίτσια.
Ο ΠΟΥ ανακοίνωσε ότι είναι σημαντικό να μειώσουν οι χώρες τον προαναφερθέντα κίνδυνο αυξάνοντας, μεταξύ άλλων, την πρόσβαση σε αξιόπιστα και ασφαλή μέσα μαζικής μεταφοράς, βελτιώνοντας τους κανονισμούς ασφαλείας των δρόμων, όπως το όριο ταχύτητας και ποσότητας κατανάλωσης αλκοόλ, και κατασκευάζοντας ασφαλείς πεζοδρόμους γύρω από τα σχολεία.
Σε παγκόσμιο επίπεδο εκτιμάται ότι 1,3 εκατομμύρια έφηβοι πέθαναν το 2012, αναφέρει η έκθεση. Οι τρεις συχνότερες αιτίες θανάτου παγκοσμίως ήταν οι τραυματισμοί σε τροχαία, ο HIV και το AIDS, και η αυτοκτονία.
Ο HIV ήταν η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου των εφήβων παγκοσμίως, σύμφωνα με τον ΠΟΥ, που εκτιμά ότι τα ποσοστά των θανάτων εφήβων από αυτή την αιτία αυξάνονται.
Αυτό παρατηρείται κυρίως στην Αφρική σε μία περίοδο κατά την οποία οι θάνατοι που σχετίζονται με τον HIV μειώνονται σε όλες τις υπόλοιπες ηλικιακές ομάδες.
«Δεν θα πρέπει να εγκαταλείψουμε τις προσπάθειες να προωθήσουμε και να διασφαλίσουμε την σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία των εφήβων, περιλαμβανομένου του HIV», δήλωσε η επιστήμονας του ΠΟΥ Τζέιν Φέργκιουσον, επικεφαλής της έκθεσης.
Αναφορικά με τα κορίτσια εφήβους, η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου μετά την αυτοκτονία είναι οι επιπλοκές στον τοκετό. Κι αυτό παρά την σημαντική πρόοδο που έχει επιτευχθεί σε αυτό το μέτωπο, αναφέρει ο ΠΟΥ και προσθέτει ότι τα ποσοστά θανάτων μειώθηκαν από το 2000, κατά 57% στην Ασία, 50% στη Μέση Ανατολή και 37% στην Αφρική.
Άλλες μολυσματικές νόσοι παραμένουν σημαντικές αιτίες θανάτου, παρά τις επιτυχίες που έχουν σημειωθεί, όπως η μείωση κατά 90% του ποσοστού των θανάτων και της ανικανότητας από ιλαρά στην Αφρική κατά την τελευταία δεκαετία χάρις στον εμβολιασμό των παιδιών.
Μία από τις μεγαλύτερες δυσκολίες είναι η αντιμετώπιση των κοινών μολυσματικών νόσων που πλήττουν τα παιδιά και βρίσκονται στο επίκεντρο της δράσης του Οργανισμού. Για παράδειγμα, η διάρροια και οι λοιμώξεις του κατώτερου αναπνευστικού καταλαμβάνουν τη δεύτερη και τέταρτη αντίστοιχα συχνότερη αιτία θανάτου εφήβων από 10 έως 14 ετών. Σε συνδυασμό με την μηνιγγίτιδα, αυτές οι παθήσεις αντιστοιχούν στο 18% όλων των θανάτων σε αυτή την ηλικιακή ομάδα, ποσοστό που σύμφωνα με τον ΠΟΥ δεν έχει μεταβληθεί σημαντικά από το 2000.

Η εξαφάνιση του χρόνου από τον Γκέντελ


O Immanuel Kant υποστήριζε την άποψη ότι η αλλαγή είναι μια αυταπάτη που οφείλεται στους ειδικούς μας ανθρώπινους τρόπους πρόσληψης.
Συγκεκριμένα, στην Κριτική του Καθαρού Λόγου, ο Καντ δηλώνει:

«Εκείνα τα συναισθήματα τα οποία παρουσιάζουμε στους εαυτούς μας ως αλλαγές, σε όντα με άλλες μορφές διαίσθησης θα προκαλούσαν μια πρόσληψη στην οποία η ιδέα του χρόνου, και συνεπώς και της αλλαγής, δε θα εμφανιζόταν καθόλου».
Το 1949 ο Kurt Gödel (Γκέντελ), προς τιμή των εβδομηκοστών γενεθλίων του Αϊνστάιν, παρουσίασε ένα άρθρο με λύσεις των εξισώσεων πεδίου του Αϊνστάιν στη ΓΘΣ. Οι λύσεις του παρήγαγαν θεωρητικά σύμπαντα στα οποία «δεν μπορούσε κανείς με τίποτε να υποθέσει αντικειμενική παρέλευση του χρόνου».
Σ’ ένα τέτοιο κόσμο, ταξίδια στο χρόνο μέσα στο μέλλον ή στο παρελθόν είναι δυνατά με τον ίδιο ακριβώς τρόπο με τον οποίο μπορούμε να ταξιδεύουμε σε διαφορετικές διευθύνσεις στο χώρο.
Στο σύμπαν του Γκέντελ, εγκαταλείπεται η διάκριση ανάμεσα σε νωρίτερα και αργότερα. Το ερώτημα είναι αν εάν μπορούμε, με βάση τα αποτελέσματα παρατηρήσεων, να αποκλείσουμε την πιθανότητα να είναι αυτό το μαθηματικά δυνατό σύμπαν υποψήφιο για το φυσικό σύμπαν……
Αν ο Αϊνστάιν μεταμόρφωσε το χρόνο σε χώρο, ο Γκέντελ πέτυχε κάτι ακόμα πιο μαγικό: τον εξαφάνισε. Έχοντας ήδη σείσει συθέμελα το μαθηματικό κόσμο με το θεώρημα της μη πληρότητας, τώρα ο Γκέντελ καταπιανόταν με τον Αϊνστάιν και τη σχετικότητα.
Τα μαθηματικά, η φυσική και η φιλοσοφία των ευρημάτων του Γκέντελ ήταν εντελώς καινούρια.
Στους πιθανούς κόσμους που θα διέπονταν απ’ αυτές τις νέες κοσμολογικές λύσεις, (τα αποκαλούμενα περιστρεφόμενα ή σύμπαντα Γκέντελ), προέκυπτε πως η δομή του χωροχρόνου στρεβλώνεται ή καμπυλώνεται τόσο πολύ από την κατανομή της ύλης, ώστε δημιουργούνται χρονοειδείς διαδρομές με φορά προς το μέλλον, που αν τις ακολουθήσει ένα ταχύτατο διαστημόπλοιο – ο Γκέντελ είχε βρει ακριβώς την ταχύτητα και τα καύσιμα που θα απαιτούνταν, ξεχνώντας μόνο το φαγητό των κοσμοναυτών – μπορεί να εισέλθει σε οποιαδήποτε περιοχή του παρελθόντος, του παρόντος ή του μέλλοντος.
Ο Γκέντελ, αυτός ο συνδυασμός Κάφκα και Αϊνστάιν, απέδειξε για πρώτη φορά στην ιστορία, χρησιμοποιώντας τις εξισώσεις της σχετικότητας, ότι τα ταξίδια στο χρόνο δεν ήταν μια φαντασίωση των φιλοσόφων αλλά μια επιστημονική πιθανότητα…..
Ο Γκέντελ έσπευσε να επισημάνει, πως, εάν μπορούμε να επισκεφτούμε το παρελθόν, αυτό σημαίνει ότι δεν έχει πραγματικά «παρέλθει». Όμως, ο χρόνος που δεν περνάει δεν είναι χρόνος….
Μελετώντας ξανά το περιστρεφόμενο σύμπαν Γκέντελ, ο Stephen Hawking (Χόκινγκ)ένιωσε την ανάγκη να εκφράσει τον θαυμασμό του.
Τα αποτελέσματα του Γκέντελ (που δείχνουν πως το ταξίδι στο χρόνο συνάδει με τους νόμους της σχετικότητας), του φάνηκαν τόσο απειλητικά ώστε βάλθηκε να σκαρώσει ένα αντι-γκεντελιανό αίτημα.
Εάν γίνει αποδεκτή η περίφημη «εικασία για την προστασία της χρονολογίας» του Χόκινγκ, τότε ακυρώνεται η συνεισφορά του Γκέντελ στην σχετικότητα. Ευρήματα σαν αυτά του Γκέντελ, ήταν κατά τον Χόκινγκ τόσο απαράδεκτα από φυσική άποψη ώστε πρότεινε μια ad hoc τροποποίηση των νόμων της φύσης που οδηγούσε στην απόρριψη του σύμπαντος Γκέντελ ως φυσικά δυνατού…

Δείτε πώς επηρεάζει η κάθε ώρα της ημέρας την εγκεφαλική μας λειτουργία


Το μυαλό μας δε λειτουργεί εξίσου αποτελεσματικά κάθε στιγμή της ημέρας και οι επιδόσεις μας εξαρτώνται τόσο από τις ώρες που έχουμε ξεκουραστεί όσο και από τα ερεθίσματα γύρω μας.

Αυτό όμως που καθορίζει σε μεγαλύτερο βαθμό την κατάσταση εγρήγορσης του εγκεφάλου μας είναι το εσωτερικό μας ρολόι.
Δείτε πώς επηρεάζει η κάθε ώρα της ημέρας την εγκεφαλική μας λειτουργία:
 

Ανακαλύφθηκε τεράστιο απολιθωμένο σπερματοζώαριο ηλικίας 16 εκατομμυρίων ετών


Επιστήμονες ανακάλυψαν στην Αυστραλία ένα απολιθωμένο σπερματοζώαριο-γαργαντούα, ηλικίας τουλάχιστον 16 εκατ. ετών (ίσως και 23 εκατ. ετών), το οποίο όχι μόνο είναι το παλαιότερο που έχει βρεθεί ποτέ, αλλά επιπλέον είναι τεράστιο, ξεπερνώντας σε μήκος το ένα χιλιοστό, περίπου 20 φορές μεγαλύτερο από ένα ανθρώπινο σπερματοζωάριο.

Την ανακάλυψη έκανα ερευνητές, με επικεφαλής τη γεωβιολόγο Ρενάτε Μάτζκε-Κάρατζ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιαν του Μονάχου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό βιολογίας της ανέφεραν ότι το εν λόγω αναπαραγωγικό κύτταρο (γαμέτης) προέρχεται από ένα μαλακόστρακο σαν μικρή γαρίδα, που έμοιαζε σαν… φασόλι με πόδια.
«Είναι αξιοθαύμαστο ότι ο τρόπος αναπαραγωγής αυτών των μικρών μαλακόστρακων έχει ουσιαστικά παραμείνει αμετάβλητος μέχρι σήμερα» δήλωσε η Γερμανίδα ερευνήτρια.
Είναι, επίσης, εντυπωσιακό ότι το σπερματοζωάριο είχε μήκος 1,26 χιλιοστών, πιθανώς μεγαλύτερο και από το μήκος του ίδιου του υδρόβιου οργανισμού, που έφθανε τα 1,2 έως 1,3 χιλιοστά.
Παραμένει άγνωστο από εξελικτική άποψη γιατί ένα τόσο μικρό πλάσμα χρειαζόταν έναν τόσο μεγάλο γαμέτη, ο οποίος ήταν «κουλουριασμένος» μέσα στα σεξουαλικά όργανα, γι' αυτό έφθανε σε τέτοιο μήκος. Η ανακάλυψη δημοσιεύεται στην επιθεώρηση «Proceedings of Royal Society B»
Το αρχαίο μαλακόστρακο ζούσε σε στάσιμα νερά μέσα σε ένα σπήλαιο. Το σπερματοζωάριό του που μόλις ανακαλύφθηκε, είναι ιδιαίτερο, επειδή δεν διαθέτει την χαρακτηριστική ουρά που αποτελεί τον «κινητήρα» των περισσότερων αναπαραγωγικών κυττάρων.
Αποτελείτο απλώς από ένα μεγάλο επίμηκες κεφάλι, το οποίο κινείτο χάρη σε συνεχείς συσπάσεις που έκανε η μεμβράνη του. Η μελέτη του απολιθώματος έγινε με τη βοήθεια ακτίνων-Χ στις εγκαταστάσεις του Ευρωπαϊκού Συγχρότρου στη Γκρενόμπλ της Γαλλίας.
Το προηγούμενο αρχαιότερο γνωστό σπερματοζωάριο μαλακόστρακου ήταν ηλικίας μόλις 15.000 ετών. Παλαιότερα, είχε βρεθεί ένα ακόμη αρχαιότερο σπερματοζωάριο μέσα σε ένα έντομο ηλικίας περίπου 40 εκατ. ετών, το οποίο όμως δεν ήταν απολιθωμένο, αλλά παγιδευμένο μέσα σε κεχριμπάρι.
Το μεγαλύτερο σπερματοζωάριο που υπάρχει σήμερα στη φύση, ανήκει σε μια μύγα «δροσόφιλα» και ξεπερνά τα πέντε εκατοστά.

Οι δεινόσαυροι όπως δεν τους έχετε ξαναδεί


Θα θέλατε να ταξιδέψετε στην εποχή των δεινοσαύρων και να δείτε πως ζούσαν τα τρομακτικά προϊστορικά θηρία όπως ο Τυραννόσαυρος και ο βροντόσαυρος.
Οι δεινόσαυροι έζησαν την Προϊστορική εποχή, όταν δεν υπήρχαν ακόμη άνθρωποι και τα πάντα καλύπτονταν από δάση.

Οι πιο κάτω φωτογραφίες είναι από έρευνα του παλαιοντολόγου Julius Csotonyi που τα έργα του εκτίθενται σε μουσεία σε όλον τον κόσμο αλλά εκδίδει και σχετικό βιβλίο με τα τελευταία έργα του που βασίζονται στις επιστημονικές θεωρίες.
Απολαύστε ορισμένα από αυτά: