Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2015

Ο γρήγορος κρύφτηκε, ο δυνατός έφυγε, ο επιδέξιος στα λόγια μπήκε στο παλάτι…

Οι συλλογές παροιμιών συνιστούν μια ξεχωριστή κατηγορία της Σουμεριακής λογοτεχνίας και οι παλαιότερες ανάγονται στην Παλαιοβαβυλωνιακή περίοδο, δηλαδή ήδη από τη δεύτερη χιλιετία π.Χ..

Γράφονταν και αντιγράφονταν στα σχολεία από τους γραφείς που μάθαιναν γραφή και ανάγνωση και έτσι έχουν διασωθεί γραμμένες σε πινακίδες σφηνοειδούς γραφής.

Το ενδιαφέρον με τις παροιμίες αυτές είναι ότι πολλές από αυτές, παρόλο που προέρχονται από μιά κοινωνία με δομές εντελώς διαφορετικές από αυτές της εποχής μας, βρίσκουν εφαρμογή και στη σημερινή ζωή γιατί απηχούν τη λαϊκή σοφία και τον κοινό νου.

Τα σημαντικότερα θέματα με τα οποία ασχολούνται οι Σουμεριακές παροιμίες είναι η ζωή του αγαθού, δίκαιου, φτωχού ανθρώπου σε αντίθεση με τον κακό, άδικο, πλούσιο˙ οι δυσκολίες των επαγγελμάτων (κυρίως του αγρότη, του βοσκού, του έμπορου)˙ η οικογενειακή ζωή (σχέσεις γονέων-παιδιών και σχέσεις συζύγων)˙ η σχέση με την εξουσία (το «ανάκτορο»)˙ η Μοίρα και οι θεοί.
Συχνά χρησιμοποιούνται παρατηρήσεις από τη ζωή των ζώων για να γίνουν έξυπνοι παραλληλισμοί με τα ανθρώπινα. Εκτός από τις παροιμίες, καταγράφονται και παροιμιώδεις φράσεις («ο άντρας μου είναι τόσο καλός που μου καθαρίζει τα κόκκαλα απ’το ψάρι») ή απλές συμβουλές διατυπωμένες σε προστακτική («Παντρέψου τη γυναίκα της επιλογής σου»).

Η σημερινή ανάρτηση είναι μια μικρή επιλογή παροιμιών που συνέταξα συμβουλευόμενη τις συλλογές Σουμεριακών παροιμιών που δημοσιεύονται στο Διαχρονικό Σώμα Σουμεριακής Λογοτεχνίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης (The Diachronic Corpus of Sumerian Literature). Συμβουλεύτηκα επίσης το βιβλίο του Bendt Alster, Proverbs of Ancient Sumer: The World’s Earliest Proverb Collections, 1997.

     ΟΙ ΠΑΡΟΙΜΙΕΣ
•  Ό,τι σε πληγώνει, κράτα το μυστικό.
  •  Στη πόλη που δεν έχει σκύλους, αφεντικό είν’η αλεπού.
•  Η κακιά γυναίκα μες στο σπίτι είναι χειρότερη απ’όλες τις αρρώστειες.
  •  Το να παντρευτείς είναι ανθρώπινο, το να αποκτήσεις παιδιά θείο.
•  Η μοίρα είναι σκύλος – μπορεί αν θέλει να δαγκώσει.
•  Ο φτωχός μασάει ό,τι του δίνουν.
  •  Κάθε αλεπού είναι πιο αλεπού απ’τη μάνα της     (πρβ. την ελληνική παροιμία: η αλεπού δέκα χρονών και το αλεπουδάκι έντεκα)
•  Πες ένα ψέμα και μετά πες μια αλήθεια: θα θεωρηθεί ψέμα.
  •  Ο σκύλος του σιδερά δεν μπορεί να αναποδογυρίσει το αμόνι, κι έτσι ρίχνει το καλάθι και το αγγείο.
•  Όποιος για το κέφι του παντρεύτηκε, μόλις το ξανασκέφτηκε χώρισε.
•  Δεν βρίσκει κανείς ξεκούραση στο σπίτι που η γυναίκα δε μιλάει, στο σπίτι που ο νοικοκύρης δεν λέει λόγια χαράς.
•  Άμα κοιμάσαι στα καλάμια, θα σε φάν οι αρουραίοι.
      •  Θα πάω σήμερα, λέει ο βοσκός. Θα πάω αύριο, λέει το βοσκόπουλο. Με το σήμερα και το αύριο περνάει ο καιρός.
•  Άμα ξεφορτωθείς το βοσκό, τα πρόβατα δεν θα γυρίσουν.
  •  Ν’αλέθεις όσο έχει ακόμα φως.
  •  Στο ανοιχτό στόμα μπαίνουν μύγες.
  •  Το νύχι μου που πονάει το κρύβω στη χούφτα μου. Το πόδι που πονάει στο σανδάλι μου. Μα ποιος θα βρει την πονεμένη μου καρδιά;
•  Αυτός που διαρκώς δραπετεύει, τρέχει να ξεφύγει από το παρελθόν του.
  •  Ο μοναχικός ας μένει μόνος, γιατί είναι πάντα ύπουλος.
  •  Αν δεν μπορείς να ξεπεράσεις τους φόβους σου, κόψε ό,τι τους τροφοδοτεί.
•  Η δύναμη δεν μπορεί να συναγωνιστεί την ευφυΐα
•  Μια καρδιά που αγαπά χτίζει σπίτια, μια καρδιά που μισεί, τα καταστρέφει.
•  Ο άνθρωπος που συμπεριφέρεται σαν βρεγμένο καλάμι μπροστά στους άλλους ανθρώπους δεν λέει την αλήθεια.
  •  Για τον καλό άνθρωπο ακόμη κι η μυλόπετρα θα επιπλεύσει στο ποτάμι.
  •  Είναι ανίερο να συμπεριφέρεσαι άσχημα στο μετανάστη.
  •  Το ανάκτορο και ο Κάτω κόσμος απαιτούν υπακοή από τους κατοίκους τους.
  •  Ο γλυκός ο σύζυγος δεν φυτρώνει στην έρημο.
•  Ο φτωχός άνθρωπος δεν χτυπάει ούτε μια φορά το γιό του. Τον φυλάει για πάντα σαν θησαυρό.
  •  Ο γρήγορος κρύφτηκε, ο δυνατός έφυγε, ο επιδέξιος στα λόγια μπήκε στο παλάτι.
•  Χτίσε σαν άρχοντας να ζήσεις σαν σκλάβος! Χτίσε σαν σκλάβος να ζήσεις σαν άρχοντας!
•  Όταν ο ήλιος δύει έξω και δεν μπορείς ούτε το χέρι μπροστά σου να αναγνωρίσεις, μπες μέσα!
  •  Παντρέψου τη γυναίκα της επιλογής σου.
•  Δέξου τη μοίρα σου και κάνε τη μάνα σου ευτυχισμένη! Τρέξε γρήγορα και κάνε το θεό σου ευτυχισμένο!
•  Ο άντρας μου είναι τόσο καλός που μου καθαρίζει τα κόκκαλα απ’το ψάρι.
  •  Τρώγε λίγο για να ζεις υπέροχα. Κι όταν περπατάς, να έχεις τα πόδια σου στο έδαφος!
  •  Ο ψεύτης είναι υπερόπτης. Πάντα ψεύδεται. Πάντα συκοφαντεί.
•  Αυτός που έχει ασήμι είναι ευτυχής. Αυτός που έχει στάρι είναι άνετος. Αυτός που έχει ζώα δεν μπορεί να κοιμηθεί.
•  Αν και οι δυστυχισμένες μέρες είναι αναρίθμητες, ωστόσο η ζωή είναι καλύτερη από το θάνατο.
•  Αυτός που πληρώνει με καλό ασήμι, διαπραγματεύεται μια ευνοϊκή θέση.
•  Στη μέση της ζύμης δεν έχει ψημένη πίτα.
•  Αυτός που έχει ελαφρύ φορτίο μπορεί και να χορέψει.
•  Όσοι έχασαν τα σπίτια τους καταφεύγουν στις αποθήκες.
•  Εκεί που περπατάει ο άντρας, βρίσκει κάτι. Εκεί που περπατάει η γυναίκα, χάνει κάτι.
•  Ο γιός του δίκαιου ανθρώπου κοιμάται νηστικός.
•  Κι αν είναι δεμένος ο σκύλος, όμως δεν καθαρίζεις το πηγάδι.
  •  Αυτός που έχει νοικοκυριό να πάει στο νοικοκυριό του! Αυτός που έχει μάνα και νοικοκυριό να πάει στη μάνα του!
  •  Η μάνα του είναι κουτσή; τα χέρια του παράλυτα.
•  Είναι ανίερο να είσαι πλούσιος και να απαιτείς περισσότερα.
  •  Να είσαι άρρωστη εντάξει, να είσαι έγκυος οδυνηρό. Μα άρρωστη και έγκυος παραπάει.
  •  Ο ατιμασμένος γραφέας γίνεται παπάς. Ο ατιμασμένος τραγουδιστής παίζει το φλάουτο. Ο ατιμασμένος έμπορος γίνεται απατεώνας.
•  Η σκλάβα που δεν έχει εξουσία στην κυρά της, τραβάει τα μαλλιά του άντρα της.
  •  Όσο κι αν ξεχωρίζει η ευφυΐα, ο βλάκας πάντα πετυχαίνει ό,τι χρειάζεται.
•  Αν η αλεπού δεν ακούει καλά, θα χάσει το πόδι της.
  Η ανάρτηση εικονογραφείται με σκηνές από ένα μικρό τραπεζοειδές ξύλινο αντικείμενο με ένθετη ψηφιδωτή διακόσμηση από όστρεο, lapis lazuli και ερυθρό λίθο. Στις δύο μακρές πλευρές του φέρει πομπικές σκηνές σε τρεις ζώνες με ειρηνικό και πολεμικό χαρακτήρα αντίστοιχα. Έχει ερμηνευθεί ως λάβαρο, υποστήριγμα άλλου αντικειμένου ή το ηχείο άγνωστου μουσικού οργάνου. Βρέθηκε σε τάφο της Ουρ και χρονολογείται μεταξύ 2600-2400 π.Χ.

Το αγαπημένο μανιτάρι των γυναικών

Οι θεραπευτικές ιδιότητες ορισμένων φυτών είναι ευρέως γνωστές και μάλιστα χρησιμοποιούνται εδώ και χιλιάδες χρόνια για να θεραπεύσουν από συγκεκριμένες ασθένειες. Ωστόσο ανάμεσά τους, υπάρχει κι ένα λιγότερο γνωστό είδος μύκητα με μια ασυνήθιστη αλλά πολύ σημαντική δύναμη.
 
Ο λόγος για τα αφροδισιακά μανιτάρια, που φαίνεται να αναπτύσσονται στις παρυφές του ηφαιστείου της Χαβάης και μετρούν 600 έως 1000 χρόνια ζωής. Και με τη χρήση του όρου αφροδισιακά εννοούμε πως μπορούν να προκαλέσουν αυθόρμητους οργασμούς σε μια γυναίκα όταν εκείνη τα μυρίσει.
 
Ερευνητές έχοντας ακούσει γι αυτή τους την ιδιότητα, αποφάσισαν να προχωρήσουν σε πειράματα προκειμένου να την επιβεβαιώσουν ή να την διαψεύσουν. Χρησιμοποιώντας εθελόντριες δημοσίευσαν τα αποτελέσματα της έρευνας για τα αφροδισιακά γυναικεία μανιτάρια στην International Journal of Medicinal Mushrooms.
 
Σύμφωνα με τα αποτελέσματα τουλάχιστον οι μισές από τις εθελόντριες ένιωσαν στιγμιαίους οργασμούς καθώς τα μύριζαν. Σύμφωνα με τους ερευνητές η μυρωδιά που προέρχεται από τους σπόρους των μανιταριών ενεργοποιούν τους ανθρώπινους νευροδιαβιβαστές με τον ίδιο τρόπο που απελευθερώνονται κατά την σεξουαλική συνεύρεση.
 
Το μυρωδάτο παρόλα αυτά μανιτάρι, σύμφωνα με τα πειράματα, φαίνεται πως δεν έχει τα ίδια αποτελέσματα στους άντρες.

Κι αν υπάρχει Θεός;...

Ένα απ' τ' «ακλόνητα» επιχειρήματα των χριστιανών -και γενικά των οπαδών θρησκειών όπου υπάρχει το δίπολο Παράδεισου και Κόλασης- που ενισχύει την «πίστη» τους στον φανταστικό φίλο τους που τον ονομάζουν «Θεό», είναι η υπόθεση του Γάλλου μαθηματικού Μπλεζ Πασκάλ, που συνοψίζεται ως εξής: «Δεν μπορούμε να αποδείξουμε ότι υπάρχει Θεός. Αλλά αν υπάρχει Θεός, τότε ο πιστός θα κερδίσει τα πάντα (θα πάει στον Παράδεισο) και ο άπιστος θα χάσει τα πάντα (θα πάει στην Κόλαση). Εάν πάλι Θεός δεν υπάρχει, τότε ο πιστός δεν χάνει τίποτα και ο άπιστος δεν κερδίζει τίποτα. Έτσι λοιπόν, με το να πιστεύουμε στον Θεό έχουμε τα πάντα να κερδίσουμε και τίποτα να χάσουμε».
Καλύτερη ομολογία ιδιοτελούς και ανειλικρινούς πίστεως, δεν θα μπορούσαμε να βρούμε. Διότι τι μας λέει εδώ ο Πασκάλ; Ότι οι θρήσκοι πιστεύουν από ανάγκη και μόνο. Πιστεύουν, μόνο και μόνο επειδή βλέπουν να αιωρείται πάνω απ' τα κεφάλια τους η «δαμόκλειος σπάθη» του μπαμπούλα που έχουν επινοήσει οι απατεώνες της θρησκείας, και λέγεται «Κόλαση». Μας λέει εμμέσως πλην σαφώς, πως τίποτε αυθόρμητο δεν έχει η υποτιθέμενη πίστη τους. Πως είναι καθαρός υπολογισμός. Μας λέει δηλαδή, πως αν υπήρχε η βεβαιότητα στο μυαλό των «πιστών», πως δεν υπάρχει Θεός, τότε ίσως, να μην ήταν και τόσο...«ηθικοί». Στην ουσία υποστηρίζει πως ο άνθρωπος είναι ένα ανήθικο πλάσμα, που μόνο η πίστη και η αφοσίωση στον «Πανάγαθο» Θεό, μπορεί να τον μεταμορφώσει σε ηθικό στοιχείο.

Κάποιος που έχει ρίξει έστω και μια γρήγορη ματιά στην Αγία Γραφή και ειδικότερα στην Παλαιά Διαθήκη, δικαίως θα αναρωτηθεί: Πως είναι δυνατόν να γίνεται τιμητής της ηθικής, η πιο αιμοβόρα,  και εκδικητική και ανήθικη μορφή των «ιερών» γραφών, που ονομάζεται «Θεός» (ή ακριβέστερα, Γιαχβέ); Γιατί αξίζει λατρείας και θαυμασμού ένα τόσο μοχθηρό ον; Και δεν μπορεί κανείς να μην επισημάνει το γεγονός, ότι ο Πασκάλ βάζει έναν αστερίσκο για την ύπαρξη του Θεού, αλλά θεωρεί ως δεδομένα τα -επίσης ανύπαρκτα- «δημιουργήματά» του, που ονομάζονται Παράδεισος και Κόλαση.

Ο Πασκάλ και όσοι ενστερνίζονται τον συλλογισμό του, «αμελούν» να διερωτηθούν το εξής: Τι θα γίνει με όσους δεν είχαν την «τύχη» να λάβουν γνώση της υπάρξεως του «Παντογνώστη», όπως οι φυλές ιθαγενών που εξακολουθούν μέχρι και σήμερα να ζουν σε πρωτόγονη κατάσταση, και οι οποίοι δεν πίστευαν σ' αυτόν, όχι από πεποίθηση, αλλά από άγνοια; Τι προβλέπεται γι' αυτούς, αλλά και για όσους έζησαν πριν το 6.000 π.Χ. που τοποθετούν οι Ιουδαιοχριστιανοί την δημιουργία του σύμπαντος απ' τον «Ύψιστο»; (Να θυμίσουμε, πως όσον αφορά την Γη, έχει αποδειχθεί επιστημονικά πως έχει ηλικία τουλάχιστον 4.5 δισεκατομμυρίων ετών).

Υποστηρίζει ο Πασκάλ και οι συν αυτώ, πως ο «πιστός» δεν έχει να χάσει τίποτε στην περίπτωση που δεν υπάρχει Θεός. Λάθος. Ο «πιστός» έχει χάσει το νόημα και την χαρά της ζωής του, ζώντας μέσα στον φόβο και το άγχος του μην χάσει το εισιτήριο για τον ανύπαρκτο Παράδεισο (τον οποίο κατά πάσαν πιθανότητα, δεν θα επισκεφθεί ούτως ή άλλως καθώς οι «ιερές» γραφές θέτουν κι ορισμένες πολύ «σοβαρές»...προϋποθέσεις). Θυσιάζει μια πραγματική ζωή, για να ζήσει μια φανταστική. Θέτει ανόητους και γελοίους φραγμούς στη ζωή του για ν' αποφύγει την επίσης ανύπαρκτη Κόλαση, επειδή κάποιοι αμόρφωτοι και απολίτιστοι γιδοβοσκοί πριν 3.000 χρόνια, καθώς και μερικοί επιτήδειοι (βλέπε «Πατέρες» της Εκκλησίας), αιώνες αργότερα, θεσμοθέτησαν τον σκοταδισμό τους και τον επέβαλλαν ως υπέρτατη αλήθεια και ιδανικό.

Κι επιτέλους, ας απαντήσει και κάποιος -ιδίως η Εκκλησία που έχει «απαντήσεις» για όλα- στο «ανόητο» εύλογο ερώτημα: Τον «Δημιουργό» ποιος τον δημιούργησε;

Το βίντεο που «στρεβλώνει» την πραγματικότητα

Το βίντεο που «στρεβλώνει» την πραγματικότητα

Νομίζετε ότι ξέρετε τι συμβαίνει όταν ενεργοποιείτε την τηλεόραση ή όταν πατήσετε το πλήκτρο home του υπολογιστή σας; Ξανασκεφτείτε το!
Παρακολουθήσετε το βίντεο Input/Output, που είναι εξαιρετικά έξυπνο και πολύ διασκεδαστικό.
Δείτε το βίντεο:


Λυκόφως: Ένα εκπληκτικό ουράνιο φαινόμενο

Με τον όρο Λυκόφως χαρακτηρίζεται γενικά η χρονική περίοδος από την έναρξη της δύσης του Ηλίου μέχρι την έλευση του πλήρους σκότους. Στις Ελληνικές δημώδεις εκφράσεις αναφέρεται και ως σούρουπο, σουρούπωμα, μούχρωμα καθώς και σύθαμπο

Όταν ο ήλιος είναι κάτω από τον ορίζοντα, αυτό που βιώνουμε δεν είναι πάντα κατ “ανάγκην αυτό που θα αναφέρεται ως «νύχτα».
Πράγματι, υπάρχει μια περίοδος που ονομάζεται λυκόφως, η οποία συμβαίνει λίγο πριν την ανατολή του ηλίου και αμέσως μετά το ηλιοβασίλεμα. Η λάμψη που βλέπουμε στον ουρανό πριν την ανατολή του ηλίου την αποκαλούμε «αυγή», το διάστημα αμέσως μετά το ηλιοβασίλεμα είναι αυτό που λέμε «σούρουπο» .
Ο λόγος που έχουμε λυκόφως είναι ότι ο ήλιος φωτίζει τη γήινη ατμόσφαιρα για λίγο προτού ανατείλει και λίγο μετά αφού δύσει.
Οι προβλέψεις του αστρονομικού λυκόφωτος στα περισσότερα ημερολόγια βασίζονται στην αρχή ότι το σούρουπο τελειώνει (ή η αυγή αρχίζει) όταν το κέντρο του δίσκου του ήλιου είναι 18 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα – ένα πρότυπο μέτρησης που χρονολογείται πίσω στην εποχή του Κλαύδιου Πτολεμαίου, γύρω στο 130 μ.Χ.!
Αυτός ο αριθμός 18 μοιρών αναφέρεται στο τέλος του αστρονομικού λυκόφωτος, όταν ο ουρανός είναι εντελώς σκοτεινός – δηλαδή νύχτα. Σε αυτή τη συγκεκριμένη εποχή του χρόνου στα μέσα βόρεια γεωγραφικά πλάτη (περίπου 40 μοίρες βόρεια), το λυκόφως μπορεί να διαρκέσει δύο ώρες.
Έτσι, από δύο ώρες πριν από την ανατολή του ηλίου σε δύο ώρες μετά τη δύση του ηλίου, ο ουρανός δεν είναι εντελώς σκοτεινός – πράγμα που σημαίνει ότι αυτό που αποκαλούμε «νύχτα» πραγματικά διαρκεί μόνο για περίπου πέντε ώρες.

Διαφορετικοί Ορισμοί Του Λυκόφωτος
Υπάρχουν δύο άλλες έννοιες του λυκόφωτος εκτός από το αστρονομικό λυκόφως.
Ναυτικό λυκόφως είναι όταν το κέντρο του ήλιου βρίσκεται 12 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα και μόνο γενικά ή αόριστα περιγράμματα αντικειμένων είναι ορατά. Αυτό είναι το σημείο που ο ορίζοντας γίνεται δυσδιάκριτος (το βράδυ) ή αρχίζει να είναι ευδιάκριτος (το πρωί).
Ο όρος χρονολογείται από τις ημέρες που ιστιοφόρα πλοία ταξίδευαν χρησιμοποιώντας τα αστέρια. Πράγματι, στην αρχή ή στο τέλος του ναυτικού λυκόφωτος, πολλά από τα φωτεινότερα αστέρια – αυτά του 1ου και 2ου μεγέθους – είναι ορατά με γυμνό μάτι.

Πολιτικό λυκόφως, από την άλλη πλευρά, είναι όταν το κέντρο του ήλιου έγκειται 6 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα. Αυτή την φορά, υπάρχει αρκετό φως για τα αντικείμενα ώστε να διακρίνονται σαφώς, υπαίθριες δραστηριότητες μπορούν να αρχίσουν (αυγή) ή να τελειώσουν (σούρουπο) χωρίς τεχνητό φωτισμό. Πολιτικό λυκόφως είναι ο ορισμός του λυκόφωτος που χρησιμοποιείται ευρύτατα από το ευρύ κοινό.

Καθόλου Νύχτα
Το λυκόφως διαρκεί ακόμα περισσότερο σε πιο βόρεια γεωγραφικά πλάτη. Όταν κάποιος φτάνει τις 49 μοίρες βόρεια (η καναδική πόλη Γουίνιπεγκ, για παράδειγμα), το αστρονομικό λυκόφως δεν τελειώνει καθόλου γύρω από την περίοδο του θερινού ηλιοστασίου. Και στις βόρειες περιοχές της Ευρασίας και της Βόρειας Αμερικής, το φωτεινό λυκόφως μπορεί να διαρκέσει μέχρι και ένα μεγάλο μέρος της νύχτας.
Από τη Γλασκώβη, στην Σκωτία, για παράδειγμα (γεωγραφικό πλάτος 55,9 μοίρες), το αστρονομικό λυκόφως παραμένει όλη τη νύχτα από τις 6 Μαΐου έως τις 7 Αυγούστου και το ναυτικό λυκόφως διαρκεί από τις 4 Ιουνίου έως τις 9 Ιουλίου. Και κατευθυνόμενοι βόρεια στο γεωγραφικό πλάτος 60 μοιρών, το πολιτικό λυκόφως καθυστερεί στη διάρκεια της νύχτας (μερικές φορές αναφέρεται ως «λευκή νύχτα»).
Βόρεια του Αρκτικού Κύκλου (γεωγραφικό πλάτος 66,5 μοίρες), ο ήλιος παραμένει πάνω από τον ορίζοντα για 24 ώρες στο θερινό ηλιοστάσιο, φθάνοντας στο υψηλότερο σημείο του κατά το τοπικό μεσημέρι και στη συνέχεια εμφανίζεται ακριβώς πάνω από το βόρειο ορίζοντα τα μεσάνυχτα – ο λεγόμενος «ήλιος του μεσονυκτίου».
Σε αυτή τη εποχή του χρόνου, το βορειότερο τμήμα της Νορβηγίας, της Σουηδίας και της Φινλανδίας βιώνουν αυτό το φαινόμενο. Στο βόρειο Καναδά, ένα μέρος όπου μπορείτε να δείτε τον ήλιο τα μεσάνυχτα είναι ένα μικρό χωριουδάκι στο Resolute στο νησί Cornwallis. Αποτελεί το σπίτι για περίπου 215 άτομα και 110 σπίτια, το Resolute είναι επίσης γνωστό ως «Qausuittug» («τόπος χωρίς αυγή»). Πράγματι, εκεί ο ήλιος λάμπει για 24 ώρες την ημέρα από τις 29 Απριλίου έως τις 13 Αυγούστου.

Τροπικές Νύχτες
Η διάρκεια του λυκόφωτος εξαρτάται από το πόσο χρόνο χρειάζεται ήλιος για να πέσει 18 μοίρες κάτω από τον ορίζοντα. Στον ισημερινό, όπου η κίνηση αυτή είναι κάθετη προς τον ορίζοντα, το λυκόφως διαρκεί μόνο 75 λεπτά.
Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο οι άνθρωποι που ζουν σε βόρεια κλίματα είναι συνήθως έκπληκτοι από το πόσο γρήγορα πέφτει το σκοτάδι αυτή τη στιγμή του έτους, όταν επιχειρούν να κατέβουν νότια για τροπικές διακοπές.