Ο Θεός των Χριστιανών Γιαχβέ ή Ιεχωβά συμφωνα με το Ιουδαιοχριστιανικό δόγμα είναι τριαδικός (Αγία Τριάδα). Αποτελείται δηλαδή από τρεις (3) υποστάσεις... τον Πατέρα, τον Υιό (τον ενσαρκωθέντα στην ¨Καινή Διαθήκη¨ ως Ιησού Χριστό) και το Άγιο πνεύμα. Επομένως όπου στην Παλαιά Διαθήκη (Ο΄) αναφέρεται η λέξη Θεός, για τους Χριστιανούς, σημαίνει Πατήρ, Υιός-Ιησούς και Άγιο Πνεύμα μαζί.Αυτό είναι πολύ σημαντικό και ενδιαφέρον διότι είναι καιρός να ΜΑΘΟΥΜΕ όλοι τί ΕΙΠΕ και τί ΕΠΡΑΞΕ ο Υιός-Ιησούς Χριστός (;) -σε συνεργασία πάντα με τις άλλες δύο υποστάσεις της ¨Αγίας Τριάδος¨- κατά την προ της «ενσαρκώσεως» εποχή:
¨και κατακυριεύσατε της αυτής (=της γης) και άρχετε των ιχθύων της θαλάσσης και των πετεινών του ουρανού και πάντων των κτηνών και πάσης της γης και πάντων των ερπόντων της γης¨ (Γένεσις Α΄ 28)
[Η οικολογικές αντιλήψεις του Γιαχβέ...]
¨πληθύνων πληθύνω τας λύπας σου και τον στεναγμόν σου, εν λύπαις τέξη τέκνα και προς τον άνδρα σου η αποστροφή σου και αυτός σου κυριεύσει... επικατάρατος η γη εν τοις έργοις σου, εν λύπαις φάγη αυτήν πάσας τας ημέρας της ζωής σου¨ (Γεν. Γ΄ 16)
[Τιμωρίες και κατάρες του Γιαχβέ στους πρωτοπλάστους Αδάμ και Εύα... κι όλα αυτά επειδή θέλησαν να γνωρίσουν το καλό και το κακό...]
¨Εγενήθη δε μεσούσης της νυκτός και Κύριος επάταξε παν πρωτότοκον εν γη Αιγύπτω, από πρωτοτόκου Φαραώ του καθημένου επί του θρόνου έως πρωτοτόκου της αιχμαλώτιδος της εν τω λάκκω και έως πρωτοτόκου παντός κτήνους¨ (Έξοδος ΙΒ΄ 29)
[Απίστευτος εγκληματίας Θεός... μέχρι και τα πρωτότοκα ζώα σκότωσε.]
¨τους βωμούς αυτών καθελείτε και τας στήλας αυτών συντρίψετε και τα άλση αυτών εκκόψετε και τα γλυπτά των Θεών αυτών κατακαύσατε εν πυρί¨ (Έξ. ΛΔ΄ 13)
[απίστευτη βαρβαρότητα... ο Γιαχβέ διατάσσει μέχρι και την καταστροφή δασών(!!!)... Έλεος!!!]
¨εγώ γαρ ειμί Κύριος ο θεός σου, θεός ζηλωτής, αποδιδούς αμαρτίας πατέρων επί τέκνα, έως τρίτης και τετάρτης γενεάς τοις μισούσι με...¨ (Εξ. Κ΄ 5)
[ο Θεός των Χριστιανών είναι εκτός από ζηλιάρης και βάναυσα άδικος.]
¨και ελάλησε Κύριος προς Μωυσήν λέγων εκδίκει την εκδίκησιν¨ (Αριθμοί ΛΑ΄ 1)
[Θεός της αγάπης είπατε;]
¨και τας σφηκίας αποστελεί Κύριος ο Θεός σου εις αυτούς, έως αν εκτριβώσιν οι καταλελειμένοι και οι κεκρυμμένοι από σου... και καταναλώσει Κύριος ο Θεός σου τα έθνη ταύτα από προσώπου σου κατά μικρόν-μικρόν ου δυνήση εξαναλώσαι αυτούς το τάχος, ινά μη γένηται η γη έρημος και πληθυνθή επί σε τα θηρία τα άγρια. Και παραδώσει αυτούς Κύριος ο Θεός σου εις τάς χείρας σου και απολείς αυτούς απωλεία μεγάλη, έως αν εξωλοθρεύσητε αυτούς¨ (Δευτερονόμιον Ζ΄ 20)
[Για να μην γλυτώσει κανείς ο Κύριος στέλνει και σφήκες για να εντοπίσουν όσους θα έχουν κρυφθεί (!!!). Η γενοκτονία όμως πρέπει να γίνη σιγά σιγά μη τυχόν και ερημωθεί η γη και γεμίσει με άγρια θηρία (!!!).]
¨ου ζωγρήσατε απ΄αυτών πάν έμπνεον, αλλ΄ή αναθέματι αναθεματιείτε αυτούς, τον Χετταίον και Αμορραίον και Χαναναίον και Φερεζαίον και Ευαίον και Ιεβουσαίον και Γεργεσαίον, όν τρόπον ενετείλατο σοι Κύριος ο Θεός σου¨ (Δευτ. Κ΄ 16)
[Να μην συλληφθεί κανείς ζωντανός!!! Σφάξτε ότι αναπνέει... λέγει Κύριος.]
¨ότι πυρ εκκέκαυται εκ του θυμού μου, καυθήσεται έως Άδου κάτω, καταφάγεται γήν και τα γεννήματα αυτής, φλέξει θεμέλια όρεων. Συνάξω εις αυτούς κακά και τα βέλη μου συντελέσω εις αυτούς... οδόντας θηρίων απαποστελώ εις αυτούς μετά θυμού συρρόντων επί γήν¨ (Δευτ. ΛΒ΄ 22-25)
¨μεθύσω τα βέλη μου αφ΄αίματος και η μάχαιρά μου φάγεται κρέα, αφ΄ αίματος τραυματιών και αιχμαλωσίας, από κεφαλής αρχοντών εχθρών¨ (Δευτ. ΛΒ΄ 42)
[Τί να σχολιάσει κανείς;]
¨και εγεννήθησαν οι πεσόντες εν τη ημέρα εκείνη από ανδρός και έως γυναικός δώδεκα χιλιάδες, πάντας τους κατοικούντας Γαι πλην των κτηνών και των σκύλων... κατά πρόσταγμα Κυρίου.¨ (Ιησούς Ναυί Η΄ 25-27)
[12.000 άνδρες και γυναίκες σκοτώνονται... κατά πρόσταγμα ΚΥΡΙΟΥ Γιαχβέ.]
¨και Κύριος επέρριψεν αυτοίς λίθους χαλάζης εκ του ουρανού έως Αζηκά, και εγένοντο πλείους οι αποθανούντες διά τους λίθους της χαλάζης η ούς απέκτειναν οι υιοί Ισραήλ μαχαίρα εν τω πολέμω... και έστη ο ήλιος και η σελήνη εν στάσει, έως ημύνατο ο Θεός τους εχθρούς αυτών¨ (Ιησ. Ναυ. Ι΄ 11-13)
[Εδώ ο Κύριος σκοτώνει περισσότερους δια λίθων χαλάζης απ όσους οι Εβραίοι δια της μαχαίρας. Πιο αποτελεσματικός ο Κύριος... φυσιολογικό αλλιώς τι Θεός θα ήτο! Επειδή όμως νύχτωνε και οι Εβραίοι δε θα έβλεπαν καλά για να τους σφάξουν όλους, ο Γιαχβέ σταμάτησε μέχρι και τον ήλιο και την σελήνη (!!!)]
¨και πατάξεις τον Αμαλήκ και Ιερίμ... και εξολοθρεύσεις αυτόν και αναθεματιείς αυτόν και πάντα τα αυτού και ου φείση απ΄αυτού και αποκτενείς από ανδρός έως γυναικός και από νηπίου έως θηλάζοντος και από μόσχου έως προβάτου και από καμήλου έως όνου¨ (Βασιλειών Α' ΙΕ΄ 3)
[Εξολόθρευση πάντων, μηδέ εξαιρουμένων μόσχων, προβάτων, καμήλων και όνων... Ο Γιαχβέ διατάσσει μέχρι και την σφαγή ΝΗΠΙΩΝ και θηλαζόντων βρεφών (!!!)]
¨διότι ΘΥΜΟΣ Κυρίου επί πάντα τα έθνη και ΟΡΓΗ επί τον αριθμόν αυτών του απολέσαι αυτούς και παραδούναι αυτούς εις ΣΦΑΓΗΝ, οι δε ΤΡΑΥΜΑΤΙΑΙ αυτών ριφήσονται και οι νεκροί, και αναβήσεται αυτών η οσμή, και βραχήσεται τα όρη από του αίματος αυτών¨ (Ησαίας ΛΔ΄ 2)
[Ούτε στους τραυματίες δε δείχνει έλεος ο Θεός τους... η ατμόσφαιρα θα μυρίζει από τα πτώματα, βουνά θα γεμίσουν με αίματα... (!!!)]
¨κόψει Κύριος πάντας τους λαούς, όσοι επεστράτευσαν επί Ιερουσαλήμ τακήσονται αι σάρκες αυτών εστηκότων αυτών επί τους πόδας αυτών, και οι οφθαλμοί αυτών ρυήσονται εκ των οπών αυτών, και η γλώσσα αυτών τακήσεται εν τω στόματι αυτών¨ (Ζαχαρίας ΙΔ΄ 12)
[Ο Γιαχβέ θα ¨κόψη¨ όλους τους λαούς... σάρκες και γλώσσες θα λιώσουν (!!!) τα μάτια τους θα πεταχτούν έξω από τις κόγχες τους (!!!)]
[Και σας έδωσε γη για την οποία δεν κοπιάσατε και πόλεις τις οποίες δεν χτίσατε και αμπέλια και ελαιώνες τα οποία δεν φυτέψατε αλλά από τα οποία τρώτε.
Ο Θεός έδωσε στους Ισραηλίτες πράγματα άλλων ανθρώπων (αφού τους σκότωσε)]
¨και πατάξω πάντας τους κατοικούντας εν τη πόλει ταύτη, τους ανθρώπους και τα κτήνη, εν θανάτω μεγάλω και αποθανούνται¨ (Ιερεμίας ΚΑ΄ 6)
[Μανία με τα κτήνη... Και καλά οι άνθρωποι... τα ζώα τι του έφταιγαν;... ο δε θάνατος θα είναι... μεγάλος (!!!)]
¨Ούτως είπε Κύριος ο Θεός Ισραήλ, λάβε το ποτήριον του οίνου του ακράτου τούτου εκ χειρός μου και ποτιείς πάντα τα έθνη, προς α εγώ αποστέλλω σε προς αυτούς, και πίονται και εξεμούνται και εκμανήσονται από προσώπου της μαχαίρας, ης εγώ αποστέλλω ανά μέσον αυτών¨ (Ιερ. ΛΒ΄ 1-2)
[Ο Γιαχβε θα ποτίση τα έθνη με ¨άκρατον οίνον¨ για να μεθύσουν και να μη μπορέσουν να αντιδράσουν όταν θα τους στείλη την ΜΑΧΑΙΡΑ!]
¨ότι οργή Κυρίου εξήλθε θυμώδης, εξήλθεν οργή στρεφομένη, επ΄ασεβείς ήξει, ου μη αποστραφή οργή θυμού Κυρίου, έως ποιήσει και έως καταστήση εγχείρημα καρδίας αυτού¨ (Ιερ. ΛΖ΄ 23-24)
[οργή... θυμός... συνήθεις εκδηλώσεις ενός θεού της ΑΓΑΠΗΣ (!!!)]
¨Θεός ζηλωτής και ΕΚΔΙΚΩΝ Κύριος, εκδικών Κύριος μετά θυμού, εκδικών Κύριος τους υπεναντίους αυτού και εξαιρών τους εχθρούς αυτού (;)¨ (Ναούμ Α΄ 2)
[Ζηλιάρης, εκδικητικός, θυμωμένος και δολοφόνος... πολύ υψηλού επιπέδου θεολογία...]
ΚΑΤΑΡΕΣ
Τί θα συμβεί σε περίπτωση που οι Ισραηλίτες δεν εφαρμόσουν τον νόμο του Μωυσή;
¨επικατάρατα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γεννήματα της γής σου... τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου... προσκολλήσαι Κύριος εις σε τον ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΑΞΑΙ σε Κύριος εν απορία και ΠΥΡΕΤΩ και ΡΙΓΕΙ και ΕΡΕΘΙΣΜΩ και ΑΝΕΜΟΦΘΟΡΙΑ και τη ΩΧΡΑ (!!!) πατάξαι σε Κύριος παραπληξία και αορασία και εκστάσει διανοίας γυναίκα λήψη και ανήρ έτερος έξει αυτήν (!) πατάξαι σε Κύριος εν ΕΛΚΕΙ πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας (!) και φάγη τα έκγονα της κοιλίας σου, κρέα υιών σου και θυγατέρων σου (!!!)¨ (Δευτ. ΚΗ΄ 15-69)
[Τί να πει κανείς γι΄ αυτές τις αδιανόητες κατάρες που εξεστόμισε ο Θεός της αγάπης (;)]
ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
¨και δανιείς έθνεσι πολλοίς, σύ δε ου δανιεί και άρξεις εθνών πολλών, σου δε ουκ άρξουσιν¨ (Δευτ. ΙΕ΄ 6)
[ο Γιαχβέ συμβουλεύει τους Εβραίους να δανείζουν τους άλλους λαούς αλλά αυτοί να μην δανείζονται από κανένα... για να καταφέρουν να κυβερνήσουν ΠΟΛΛΑ έθνη... και πράγματι το κατάφεραν!]
¨τω αλλοτρίω εκτοκιείς, τω δε αδελφώ σου ουκ εκτοκιείς, ινά ευλογήση σε Κύριος ο Θεός σου¨ (Δευτ. ΚΓ΄ 21)
[Τους αλλοεθνείς να δανείζεις με τόκο, τους δε ομοφύλους σου χωρίς τόκο... έξυπνη συμβουλή αλλά ηχεί λίγο παράξενα όταν την ξεστομίζει ο ίδιος ο Θεός... πάντως οι Εβραίοι την εφήρμοσαν και την εφαρμόζουν αποτελεσματικά εδώ και χιλιετίες.]
¨εμόν το αργύριον και εμόν το χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ¨ (Αγγαίος Β΄ 8)
[το χρυσάφι και το ασήμι ΔΙΚΟ μου λέει ο Γιαχβέ.... τί να σχολιάσει κανείς εδώ;]
ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
¨Αιτήσαι παρ΄εμού και δώσω σοι έθνη την κληρονομίαν σου και την κατάσχεσίν σου τα πέρατα της γής. ποιμανείς αυτούς εν ράβδω σιδηρά ως σκεύη κεραμέως συντρίψεις αυτούς, και νυν βασιλείς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οι κρίνοντες την γήν δουλεύσατε τω Κυρίω εν ΦΟΒΩ και αγαλλιάσθε αυτώ εν ΤΡΟΜΩ¨ (Ψαλμός Β΄)
[Ο Γιαχβέ τάζει στον Δαυίδ όλα τα έθνη της γης για να τα... ποιμάνη με σιδηρά ράβδο... και να τα σπάσει σαν σκεύη κεραμέως...]
Κι όλη αυτή η ιδιαίτερη αγάπη του Θεού για τους Εβραίους επειδή...
¨ότι λαός άγιος εί Κυρίω τω Θεώ σου και σε προείλετο Κύριος ο Θεός σου είναι αυτώ λαόν περιούσιον παρά πάντα τα έθνη όσα επί προσώπου γης¨ (Δευτ. Ζ΄ 6)
[οι Εβραίοι λοιπόν είναι ο ¨εκλεκτός¨ λαός του Γιαχβέ από όλα τα έθνη της γης... λαός άγιος (!!!)]
ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ - ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ
Είναι ο Γιαχβέ παντογνώστης;
¨και εκάλεσε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ και είπεν αυτώ. Αδάμ πού εί;¨ (Γεν. Γ΄ 9)
[ο «παντογνώστης» Θεός ρωτά τον κρυμμένο, μέσα στην βλάστηση του παραδείσου, Αδάμ πού είναι (!!!)]
¨Πού έστιν Άβελ ο αδελφός σου;¨ (Γεν. Δ΄ 9)
[Μετά την δολοφονία του Άβελ από τον Κάιν ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ υποτίθεται Γιαχβέ κάνει αυτή την απίστευτη ερώτηση στον Κάιν...]
Το φαιδρότερο όμως όλων είναι η παρακάτω εντολή του Γιαχβέ...
¨απόστειλον σεαυτώ άνδρας και κατασκεψάσθωσαν την γην των Χαναναίων¨ (Αρ. ΙΓ΄ 3)
[Τι ανάγκη έχει ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Θεός από ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΥΣ για να πληροφορηθεί την κατάσταση στην Χαναάν; Αν είναι ποτέ δυνατόν....]
¨και ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ ο Θεός ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης και διενοήθη¨ (Γεν. ΣΤ΄ 6)
[ο Θεός θυμήθηκε ότι δημιούργησε τον άνθρωπο... γιατί το είχε ξεχάσει;;;]
Είναι ο Ιησούς μονογενής Υιός του Πατρός;
¨ιδόντες δε οι ΥΙΟΙ του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλοί εισίν έλαβον εαυτούς γυναίκας από πασών ων εξελέξαντο¨ (Γεν. ΣΤ΄ 2)
¨και επεσκέψατο Κύριος την Άνναν, και έτεκεν έτι τρεις υιούς και δύο κόρες¨ (Βασιλ. Α' Β΄ 21)
[Μπράβο αποτελεσματικότητα... Πολύ καρπερός ο ¨Κύριος¨. Πέντε παιδιά με μία επίσκεψι (!!!)... και ομιλούν για μονογενή Χριστό...]
¨και είπεν ο Θεός. απαλείψω τον άνθρωπον όν εποίησα από προσώπου της γής ότι ΜΕΤΕΜΕΛΗΘΗΝ (!!!) ότι εποίησα αυτούς¨ (Γεν. ΣΤ΄ 7)
[ο Θεός λες κι είναι κανένα ανώριμο παιδάκι ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ που έφτιαξε τον άνθρωπο!!!]
¨και Κύριος ΜΕΤΕΜΕΛΗΘΗ ότι εβασίλευσε τον Σαούλ επί Ισραήλ¨ (Βασ. Α' ΙΕ΄ 35)
[εδώ μετανιώνει που έκανε (έχρισε) τον Σαούλ βασιλέα των Εβραίων... μα ως παντογνώστης υποτίθεται Θεός θα πρεπε να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι η επιλογή του αυτή θα είναι άστοχη... μα τι είναι ο Θεός να κάνη λάθη;... και να μετανιώνει μετά... δεν είναι αλάνθαστος;;;]
Ο Θεός συμπεριφέρεται σα να είναι άνθρωπος...
¨και εγώ καταβήσομαι μετά σου εις Αίγυπτον¨ (Γεν. ΜΣΤ΄ 4)
[Ο Θεός-«δημιουργός» του σύμπαντος κατεβαίνει στην Αίγυπτο με τον Ιακώβ... είπε να επισκεφτεί τις πυραμίδες;;;]
¨εγώ είμαι Κύριος κατασκηνών εν μέσω των υιών Ισραήλ¨ (Αρ. ΛΕ΄ 34)
[ο Θεός σαν -λάτρης του κάμπινγκ- κατασκηνώνει με τους Εβραίους...]
¨ότι αρώ εις τον ουρανόν την χείρα μου¨ (Δευτ. ΛΒ΄ 40)
[Ο Θεός σηκώνει στον ουρανό το χέρι του (!!!)... και καλά ας «δεχθούμε» ότι έχει χέρι... δεν βρίσκεται όμως ήδη στον ουρανό ως Θεός που είναι.;;; πως το σηκώνει στον ουρανό τότε;;;... ή μήπως βρίσκεται στην γή;;;... εντελώς φαιδρό εδάφιο.]
Ο Αρχισέφ των ουρανών Γιαχβέ καί τα «πιάτα» που προτείνει...
¨και ιδού χειρ εκτεταμένη προς με και εν αυτή κεφαλίς βιβλίου... και είπε προς με υιέ ανθρώπου κατάφαγε την κεφαλίδα ταύτην και λάλησον τοις υιοίς Ισραήλ... και διήνοιξε το στόμα μου και εψώμισε με την κεφαλίδα... και εγένετο εν τω στόματί μου ως μέλι γλυκάζον. (Ιεζεκιήλ Γ΄ 1-3)
[ο Γιαχβέ ετάισε τον Ιεζεκιήλ ολόκληρο τόμο βιβλίου... ο προφήτης παραδόξως κατάφερε να το καταπιεί!... το δε βιβλίο ήταν γλυκό σαν μέλι...!!!]
¨και σύ λάβε σεαυτώ πυρούς και κρίθας και κύαμον και φακόν και κέγχρον και όλυραν και εμβαλείς αυτά εις άγγος οστράκινον και ποιήσεις αυτά σεαυτώ εις άρτους... και εγκρυφίαν κρίθινον φάγεσαι αυτά εν βολβίτοις ΚΟΠΡΟΥ ανθρωπίνης εγκρύψεις αυτά... και είπα μηδαμώς, Κύριε Θεέ του Ισραήλ... και είπε προς με ιδού δέδωκα σοι βόλβιτα ΒΟΩΝ αντί των βολβίτων των ανθρώπων, και ποιήσεις τους άρτους σου επ΄αυτών¨ (Ιεζ. Δ΄ 9-15)
[Εδώ ξεπεράσθηκε κάθε όριο!!!...Ο Θεός υποχρεώνει τον Ιεζεκιήλ να φάη ανθρώπινα ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ!!! Ο προφήτης διαμαρτύρεται... και ο Γιαχβέ κάνει την παραχώρηση... του ΔΙΝΕΙ βοδινά κόπρανα!!! Τι καλός Θεός!!! Θαυμάστε θεόπνευστο κείμενο... Τους χαρίζουμε αυτόν τον Θεό όπως και την... συνταγή του!]
Έχει ο άνθρωπος δυνατότητα επιλογής των πράξεών του;
¨ότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός ο άγιος Ισραήλ ο ΠΟΙΗΣΑΣ τα ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ¨ (Ησαίας. ΜΕ΄ 11)
[Ο Θεός έχει δημιουργήσει τα ΜΕΛΛΟΝΤΑ γεγονότα...τα πάντα είναι λοιπόν προκαθορισμένα... ο άνθρωπος στερείται ελευθέρας βουλήσεως... Αν όμως είναι έτσι.... τί νόημα έχει να έρχεται μετά ο Ιησούς και να λέει «ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗΣ»... αφού είναι ήδη προκαθορισμένο από τον Θεό το ΑΝ ΘΑ πιστέψω ή ΟΧΙ δηλαδή το ΑΝ ΘΑ καταλήξω στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ή στην ΚΟΛΑΣΗ. Εδώ λοιπόν έχουμε ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗ των δογμάτων τους.]
Είναι ο Θεός ΚΑΛΟΣ;
¨εγώ ο κατασκευάσας φως και ποιήσας σκότος, ο ποιών ειρήνην και κτίζων ΚΑΚΑ¨ (Ησαίας ΜΕ΄ 7)
[ο Θεός Γιαχβέ ΚΤΙΖΕΙ τα ΚΑΚΑ...είναι λοιπόν ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ του ΚΑΚΟΥ κατά παραδοχή του.... άρα αφού αυτός δημιουργεί το ΚΑΚΟ είναι ή αιτία του ΚΑΚΟΥ... οπότε είναι αναγκαστικά ΚΑΚΟΣ.]
ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Ο Γιαχβέ κατά των Ελληνικών πόλεων της Φιλισταίας:
¨και εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου και εξαρθήσεται φυλή εξ Ασκαλώνος και επάξω την χείρα μου επί Ακκαρών και απολούνται οι κατάλοιποι των αλλοφύλων λέγει Κύριος¨ (Αμώς Α΄8 )
¨Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης πάροικοι Κρητών... και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων¨ (Σοφονίας Β΄ 4-6)
[αλλοίμονο στους Κρητικούς... λέγει Κύριος... η Κρήτη θα γίνη μάνδρα προβάτων!!! Τα γνωρίζουν αυτά οι λεβέντες της Κρήτης που είναι Χριστιανοί;]
¨επιφανήσεται Κύριος επ΄αυτούς και εξολοθρεύσει πάντας τους Θεούς των εθνών της γής και προσκυνήσουσιν αυτώ έκαστος εκ του τόπου αυτού, πάσαι αι νήσοι των εθνών¨ (Σοφ. Β΄ 11)
[Από τότε το είχε άχτι ο Γιαχβέ να γίνει Θεός και των Ελλήνων... Οι Χριστιανοί έκαναν το όνειρό του πραγματικότητα επιβάλλοντας το βάρβαρο τους δόγμα στους προγόνους μας...]
¨διότι ενέτεινα σε Ιούδα,εμαυτώ εις τόξον, έπλησα τον Εφραίμ και ΕΞΑΓΕΡΩ τα τέκνα σου, Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων και ψηλαφήσω σε ως ρομφαίαν μαχητού. και Κύριος ΕΣΤΑΙ επ΄αυτούς και εξελεύσεται ως αστραπή βολίς, και Κύριος παντοκράτωρ υπερασπιεί αυτούς, και καταναλώσουσιν αυτούς, και καταχώσουσιν αυτούς εν λίθοις σφενδόνης και εκπιόνται αυτούς ως οίνον και πλήσουσιν ως φιάλας θυσιαστηρίων¨ (Ζαχαρίας Θ΄ 13-15)
¨και ράξει ο Θεός τους επανισταμένους επί όρος Σιών επ΄ αυτούς και τους εχθρούς αυτών διασκεδάσει, Συρίαν, αφ΄ηλίου ανατολών και τους Έλληνας αφ΄ηλίου δυσμών, τους κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι, επί πάσι τούτοις ουκ απεστράφη ο ΘΥΜΟΣ, αλλ΄ έτι η χειρ υψηλή¨ (Ησαίας Θ΄11-13)
Το ανθελληνικό παραλήρημα συνεχίζεται...
¨ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΩ Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος, εν τω δούναι την εκδίκησιν μου επ΄ αυτούς¨ (Ιεζ. ΚΕ΄ 16-17)
[Οι προφήτες σπεύδουν να καταδείξουν ποιός είναι ο κύριος εχθρός των Εβραίων...]
Τι λέει όμως αργότερα ο ΙΗΣΟΥΣ για όλα αυτά τα γεμάτα ΜΙΣΟΣ ανθελληνικά εδάφια των προφητών;...
¨Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΑΣ. ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι¨ (Ματθαίος Ε΄17)
Ο Ιησούς λοιπόν δεν ήρθε να καταργήση αυτά τα ανθελληνικά εδάφια των προφητών, όπως σαφώς δηλώνει, αλλά να τα συμπληρώσει.... ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΕΙ δήλαδη με τις παραπάνω εκτοξεύσεις μίσους και τις διαταγές ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ... δεν βρίσκει κανένα λόγο να τα καταργήσει... όλα είναι σύμφωνα και προς το δικό του θέλημα... αλλά έτσι κι αλλιώς είναι ΑΥΤΟΣ ο ΙΔΙΟΣ που μιλά στους προφήτες των Εβραίων και υπαγορεύει τις ΣΦΑΓΕΣ κατά των Ελλήνων στην Π.Δ (πάντα μαζί με τον Πατέρα του και το Άγιο Πνεύμα).... θα ήτο άτοπο δε να καταργήσει κάτι που ο ίδιος είπε μέσω των προφητών... ίσα ίσα που με αυτή του την φράση παραμένει συνεπής στα λεγόμενα του.
ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ;
¨ΘΕΟΥΣ ου κακολογήσεις¨ (Εξ. ΚΒ΄ 28 )
[ουδέν σχόλιον...]
¨και ηυξάμην προς τον Θεόν και είπα. Κύριε βασιλεύ των ΘΕΩΝ...¨ !!! (Δευτ. Θ΄ 26)
[βασιλεύς των Θεών ο Γιαχβέ (!!!)... Ποιοί είναι οι άλλοι και πόσοι;;;... Μονοθεϊστές σου λένε μετά (!!!)]
ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένοι νόμοι που θέσπισε ο Μωυσής:
¨εάν δε καρατίση ταύρος άνδρα ή γυναίκα και αποθάνη, λίθοις λιθοβοληθήσεται ο ταύρος, και ου βρωθήσεται τα κρέα αυτού¨ (Εξ. ΚΑ΄ 28 )
[ο ταύρος σε περίπτωση που σκοτώσει άνθρωπο με τα κέρατά του... ΛΙΘΟΒΟΛΕΙΤΑΙ... λες και είναι κανένας συνειδητός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ και ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ...!!! τι να πει κανείς... αδιανόητο πραγματικά...]
¨και ος αν δω κοιτασίαν αυτού εν ΤΕΤΡΑΠΟΔΙ θανάτω θανατούσθω και το τετράποδον αποκτενείτε. και γυνή ήτις προσελεύσεται προς παν κτήνος βιβασθήναι αυτήν υπ' αυτού αποκτενείτε την γυναίκα ΚΑΙ το ΚΤΗΝΟΣ. θανάτω θανατούσθωσαν, ΕΝΟΧΟΙ εισίν¨ (Λευίτικον Κ΄ 15-16)
[ο Γιαχβέ γνωρίζων τις συνήθειες των Εβραίων νομοθετεί και περί της κτηνοβασίας αν και στην γέννηση (2, 20) ο ίδιος ο Γιαχβέ στον Αδάμ αντί για σύντροφό του την γυναίκα του προορίζει οποιοδήποτε άλλο ζώο. (καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ).
ΕΚΔΙΚΗΣΗ... το πορτρέτο ενός θεού... της ΑΓΑΠΗΣ!
«Θα εξαγάγει ο Κύριος τον λαόν Ισραήλ, εξ Αιγύπτου, μαζί με εκδίκηση μεγάλη». Έξοδος 7:4
«Ο Κύριος σκότωσε όλα τα πρωτότοκα τους, εκδικούμενος τους Αιγυπτίους». Αριθμοί 33:4
«Όποιος δεν θα υπακούσει στους λόγους των Προφητών μου, θα υποστεί την εκδίκησή μου». Δευτερονόμιο 18:19.
«Ευφραίνεται ο δίκαιος όταν δει την εκδίκηση των ασεβών και τα χέρια του πλένει στο αίμα των αμαρτωλών». Ψαλμοί: 57:11.
«Θεὸς ἐκδικήσεων ο Κύριος». Ψαλμοί 93:1.
«Εκδίκηση κατά του ασεβούς είναι το πυρ και τα σκουλήκια».Σοφία Σειράχ 7:17.
«Οργισμένος θα κάνω εκδίκηση κατά των εθνών που δεν με εισάκουσαν».Μιχαίας 14:1.
«Με φοβερό θυμό παίρνει εκδίκηση ο Κύριος και τους αντιπάλους του οργισμένα εκδικείται» Ναούμ 1:2.
«Με τέσσερεις τρόπους θα εκδικηθώ: Το ξίφος θα τους σκοτώσει τα σκυλιά θα τους διαμελίσουν οι γύπες και οι ίαινες θα τους εξαφανίσουν».Ιερεμίας 15:3.
«Εγώ ο αληθινός θεός το βεβαιώνω. Τέσσερεις είναι οι θανατηφόρες εκδικήσεις μου: Εχθροί, πείνα, άγρια θηρία και αρρώστιες. Αν κάποια χώρα απιστήσει σε μένα θα της στείλω πείνα για να την αφανίσω. Θα τους στείλω άγρια "θηρία" (σήμερα αντί θηρίων μας στέλνει βαρβάρους). Δεν θα μπορέσουν να σώσουν ούτε τα παιδιά τους. Θα στείλω αρρώστιες σ' εκείνη τη χώρα και η οργή μου θα ξεσπάσει πάνω τους με θανατικό εξοντώνοντας ανθρώπους και ζώα». Ιεζεκιηλ 14: 12-
«Μεγάλη εκδίκηση θα πάρω από τους Κρήτες και θα τους εξολοθρεύσω. Θα αφανίσω το υπόλοιπο αυτού του λαού». Ιεζεκιήλ 25:16.
¨και πατάξω πάντας τους κατοικούντας εν τη πόλει ταύτη, τους ανθρώπους και τα κτήνη, εν θανάτω μεγάλω και αποθανούνται¨ (Ιερεμίας ΚΑ΄ 6)
[Μανία με τα κτήνη... Και καλά οι άνθρωποι... τα ζώα τι του έφταιγαν;... ο δε θάνατος θα είναι... μεγάλος (!!!)]
¨Ούτως είπε Κύριος ο Θεός Ισραήλ, λάβε το ποτήριον του οίνου του ακράτου τούτου εκ χειρός μου και ποτιείς πάντα τα έθνη, προς α εγώ αποστέλλω σε προς αυτούς, και πίονται και εξεμούνται και εκμανήσονται από προσώπου της μαχαίρας, ης εγώ αποστέλλω ανά μέσον αυτών¨ (Ιερ. ΛΒ΄ 1-2)
[Ο Γιαχβε θα ποτίση τα έθνη με ¨άκρατον οίνον¨ για να μεθύσουν και να μη μπορέσουν να αντιδράσουν όταν θα τους στείλη την ΜΑΧΑΙΡΑ!]
¨ότι οργή Κυρίου εξήλθε θυμώδης, εξήλθεν οργή στρεφομένη, επ΄ασεβείς ήξει, ου μη αποστραφή οργή θυμού Κυρίου, έως ποιήσει και έως καταστήση εγχείρημα καρδίας αυτού¨ (Ιερ. ΛΖ΄ 23-24)
[οργή... θυμός... συνήθεις εκδηλώσεις ενός θεού της ΑΓΑΠΗΣ (!!!)]
¨Θεός ζηλωτής και ΕΚΔΙΚΩΝ Κύριος, εκδικών Κύριος μετά θυμού, εκδικών Κύριος τους υπεναντίους αυτού και εξαιρών τους εχθρούς αυτού (;)¨ (Ναούμ Α΄ 2)
[Ζηλιάρης, εκδικητικός, θυμωμένος και δολοφόνος... πολύ υψηλού επιπέδου θεολογία...]
ΚΑΤΑΡΕΣ
Τί θα συμβεί σε περίπτωση που οι Ισραηλίτες δεν εφαρμόσουν τον νόμο του Μωυσή;
¨επικατάρατα τα έκγονα της κοιλίας σου και τα γεννήματα της γής σου... τα βουκόλια των βοών σου και τα ποίμνια των προβάτων σου... προσκολλήσαι Κύριος εις σε τον ΘΑΝΑΤΟΝ ΠΑΤΑΞΑΙ σε Κύριος εν απορία και ΠΥΡΕΤΩ και ΡΙΓΕΙ και ΕΡΕΘΙΣΜΩ και ΑΝΕΜΟΦΘΟΡΙΑ και τη ΩΧΡΑ (!!!) πατάξαι σε Κύριος παραπληξία και αορασία και εκστάσει διανοίας γυναίκα λήψη και ανήρ έτερος έξει αυτήν (!) πατάξαι σε Κύριος εν ΕΛΚΕΙ πονηρώ επί τα γόνατα και επί τας κνήμας (!) και φάγη τα έκγονα της κοιλίας σου, κρέα υιών σου και θυγατέρων σου (!!!)¨ (Δευτ. ΚΗ΄ 15-69)
[Τί να πει κανείς γι΄ αυτές τις αδιανόητες κατάρες που εξεστόμισε ο Θεός της αγάπης (;)]
ΤΟΚΟΓΛΥΦΙΑ
¨και δανιείς έθνεσι πολλοίς, σύ δε ου δανιεί και άρξεις εθνών πολλών, σου δε ουκ άρξουσιν¨ (Δευτ. ΙΕ΄ 6)
[ο Γιαχβέ συμβουλεύει τους Εβραίους να δανείζουν τους άλλους λαούς αλλά αυτοί να μην δανείζονται από κανένα... για να καταφέρουν να κυβερνήσουν ΠΟΛΛΑ έθνη... και πράγματι το κατάφεραν!]
¨τω αλλοτρίω εκτοκιείς, τω δε αδελφώ σου ουκ εκτοκιείς, ινά ευλογήση σε Κύριος ο Θεός σου¨ (Δευτ. ΚΓ΄ 21)
[Τους αλλοεθνείς να δανείζεις με τόκο, τους δε ομοφύλους σου χωρίς τόκο... έξυπνη συμβουλή αλλά ηχεί λίγο παράξενα όταν την ξεστομίζει ο ίδιος ο Θεός... πάντως οι Εβραίοι την εφήρμοσαν και την εφαρμόζουν αποτελεσματικά εδώ και χιλιετίες.]
¨εμόν το αργύριον και εμόν το χρυσίον, λέγει Κύριος παντοκράτωρ¨ (Αγγαίος Β΄ 8)
[το χρυσάφι και το ασήμι ΔΙΚΟ μου λέει ο Γιαχβέ.... τί να σχολιάσει κανείς εδώ;]
ὑμεῖς δὲ ἱερεῖς Κυρίου κληθήσεσθε, λειτουργοὶ Θεοῦ· ἰσχὺν ἐθνῶν κατέδεσθε καὶ ἐν τῷ πλούτῳ αὐτῶν θαυμασθήσεσθε. [ἀντὶ τῆς αἰσχύνης ὑμῶν τῆς διπλῆς καὶ ἀντὶ τῆς ἐντροπῆς ἀγαλλιάσεται ἡ μερὶς αὐτῶν]. οὕτως ἐκ δευτέρας κληρονομήσουσι τὴν γῆν, καὶ εὐφροσύνη αἰώνιος ὑπὲρ κεφαλῆς αὐτῶν. (Ησ. 61, 6-7)
[Σεις δε θα γίνετε και θα ονομασθήτε ιερείς Κυρίου, λειτουργοί του Θεού. Θα συντηρήσθε από τας πλουσίας εισφοράς των εθνών και θα γίνετε αξιοθαύμαστοι με τον πλούτον εκείνων, δηλαδή παράσιτα.
Έτσι δε οι Ιουδαίοι θα κληρονομήσουν δια δευτέραν φοράν την γην της Επαγγελίας. Αιωνία χαρά και αγαλλίασις θα στεφανώνη τας κεφαλάς των.]
[Σεις δε θα γίνετε και θα ονομασθήτε ιερείς Κυρίου, λειτουργοί του Θεού. Θα συντηρήσθε από τας πλουσίας εισφοράς των εθνών και θα γίνετε αξιοθαύμαστοι με τον πλούτον εκείνων, δηλαδή παράσιτα.
Έτσι δε οι Ιουδαίοι θα κληρονομήσουν δια δευτέραν φοράν την γην της Επαγγελίας. Αιωνία χαρά και αγαλλίασις θα στεφανώνη τας κεφαλάς των.]
ΣΙΩΝΙΣΤΙΚΕΣ ΔΙΑΘΕΣΕΙΣ
¨Αιτήσαι παρ΄εμού και δώσω σοι έθνη την κληρονομίαν σου και την κατάσχεσίν σου τα πέρατα της γής. ποιμανείς αυτούς εν ράβδω σιδηρά ως σκεύη κεραμέως συντρίψεις αυτούς, και νυν βασιλείς, σύνετε, παιδεύθητε, πάντες οι κρίνοντες την γήν δουλεύσατε τω Κυρίω εν ΦΟΒΩ και αγαλλιάσθε αυτώ εν ΤΡΟΜΩ¨ (Ψαλμός Β΄)
[Ο Γιαχβέ τάζει στον Δαυίδ όλα τα έθνη της γης για να τα... ποιμάνη με σιδηρά ράβδο... και να τα σπάσει σαν σκεύη κεραμέως...]
Κι όλη αυτή η ιδιαίτερη αγάπη του Θεού για τους Εβραίους επειδή...
¨ότι λαός άγιος εί Κυρίω τω Θεώ σου και σε προείλετο Κύριος ο Θεός σου είναι αυτώ λαόν περιούσιον παρά πάντα τα έθνη όσα επί προσώπου γης¨ (Δευτ. Ζ΄ 6)
[οι Εβραίοι λοιπόν είναι ο ¨εκλεκτός¨ λαός του Γιαχβέ από όλα τα έθνη της γης... λαός άγιος (!!!)]
ΑΝΤΙΦΑΣΕΙΣ - ΦΑΙΔΡΟΤΗΤΕΣ
Είναι ο Γιαχβέ παντογνώστης;
¨και εκάλεσε Κύριος ο Θεός τον Αδάμ και είπεν αυτώ. Αδάμ πού εί;¨ (Γεν. Γ΄ 9)
[ο «παντογνώστης» Θεός ρωτά τον κρυμμένο, μέσα στην βλάστηση του παραδείσου, Αδάμ πού είναι (!!!)]
¨Πού έστιν Άβελ ο αδελφός σου;¨ (Γεν. Δ΄ 9)
[Μετά την δολοφονία του Άβελ από τον Κάιν ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ υποτίθεται Γιαχβέ κάνει αυτή την απίστευτη ερώτηση στον Κάιν...]
Το φαιδρότερο όμως όλων είναι η παρακάτω εντολή του Γιαχβέ...
¨απόστειλον σεαυτώ άνδρας και κατασκεψάσθωσαν την γην των Χαναναίων¨ (Αρ. ΙΓ΄ 3)
[Τι ανάγκη έχει ο ΠΑΝΤΟΓΝΩΣΤΗΣ Θεός από ΚΑΤΑΣΚΟΠΟΥΣ για να πληροφορηθεί την κατάσταση στην Χαναάν; Αν είναι ποτέ δυνατόν....]
¨και ΕΝΕΘΥΜΗΘΗ ο Θεός ότι εποίησε τον άνθρωπον επί της γης και διενοήθη¨ (Γεν. ΣΤ΄ 6)
[ο Θεός θυμήθηκε ότι δημιούργησε τον άνθρωπο... γιατί το είχε ξεχάσει;;;]
Είναι ο Ιησούς μονογενής Υιός του Πατρός;
¨ιδόντες δε οι ΥΙΟΙ του Θεού τας θυγατέρας των ανθρώπων ότι καλοί εισίν έλαβον εαυτούς γυναίκας από πασών ων εξελέξαντο¨ (Γεν. ΣΤ΄ 2)
¨και επεσκέψατο Κύριος την Άνναν, και έτεκεν έτι τρεις υιούς και δύο κόρες¨ (Βασιλ. Α' Β΄ 21)
[Μπράβο αποτελεσματικότητα... Πολύ καρπερός ο ¨Κύριος¨. Πέντε παιδιά με μία επίσκεψι (!!!)... και ομιλούν για μονογενή Χριστό...]
¨και είπεν ο Θεός. απαλείψω τον άνθρωπον όν εποίησα από προσώπου της γής ότι ΜΕΤΕΜΕΛΗΘΗΝ (!!!) ότι εποίησα αυτούς¨ (Γεν. ΣΤ΄ 7)
[ο Θεός λες κι είναι κανένα ανώριμο παιδάκι ΜΕΤΑΝΙΩΝΕΙ που έφτιαξε τον άνθρωπο!!!]
¨και Κύριος ΜΕΤΕΜΕΛΗΘΗ ότι εβασίλευσε τον Σαούλ επί Ισραήλ¨ (Βασ. Α' ΙΕ΄ 35)
[εδώ μετανιώνει που έκανε (έχρισε) τον Σαούλ βασιλέα των Εβραίων... μα ως παντογνώστης υποτίθεται Θεός θα πρεπε να γνωρίζει εκ των προτέρων ότι η επιλογή του αυτή θα είναι άστοχη... μα τι είναι ο Θεός να κάνη λάθη;... και να μετανιώνει μετά... δεν είναι αλάνθαστος;;;]
Ο Θεός συμπεριφέρεται σα να είναι άνθρωπος...
¨και εγώ καταβήσομαι μετά σου εις Αίγυπτον¨ (Γεν. ΜΣΤ΄ 4)
[Ο Θεός-«δημιουργός» του σύμπαντος κατεβαίνει στην Αίγυπτο με τον Ιακώβ... είπε να επισκεφτεί τις πυραμίδες;;;]
¨εγώ είμαι Κύριος κατασκηνών εν μέσω των υιών Ισραήλ¨ (Αρ. ΛΕ΄ 34)
[ο Θεός σαν -λάτρης του κάμπινγκ- κατασκηνώνει με τους Εβραίους...]
¨ότι αρώ εις τον ουρανόν την χείρα μου¨ (Δευτ. ΛΒ΄ 40)
[Ο Θεός σηκώνει στον ουρανό το χέρι του (!!!)... και καλά ας «δεχθούμε» ότι έχει χέρι... δεν βρίσκεται όμως ήδη στον ουρανό ως Θεός που είναι.;;; πως το σηκώνει στον ουρανό τότε;;;... ή μήπως βρίσκεται στην γή;;;... εντελώς φαιδρό εδάφιο.]
ΔΕΣ:
Ο Αρχισέφ των ουρανών Γιαχβέ καί τα «πιάτα» που προτείνει...
¨και ιδού χειρ εκτεταμένη προς με και εν αυτή κεφαλίς βιβλίου... και είπε προς με υιέ ανθρώπου κατάφαγε την κεφαλίδα ταύτην και λάλησον τοις υιοίς Ισραήλ... και διήνοιξε το στόμα μου και εψώμισε με την κεφαλίδα... και εγένετο εν τω στόματί μου ως μέλι γλυκάζον. (Ιεζεκιήλ Γ΄ 1-3)
[ο Γιαχβέ ετάισε τον Ιεζεκιήλ ολόκληρο τόμο βιβλίου... ο προφήτης παραδόξως κατάφερε να το καταπιεί!... το δε βιβλίο ήταν γλυκό σαν μέλι...!!!]
¨και σύ λάβε σεαυτώ πυρούς και κρίθας και κύαμον και φακόν και κέγχρον και όλυραν και εμβαλείς αυτά εις άγγος οστράκινον και ποιήσεις αυτά σεαυτώ εις άρτους... και εγκρυφίαν κρίθινον φάγεσαι αυτά εν βολβίτοις ΚΟΠΡΟΥ ανθρωπίνης εγκρύψεις αυτά... και είπα μηδαμώς, Κύριε Θεέ του Ισραήλ... και είπε προς με ιδού δέδωκα σοι βόλβιτα ΒΟΩΝ αντί των βολβίτων των ανθρώπων, και ποιήσεις τους άρτους σου επ΄αυτών¨ (Ιεζ. Δ΄ 9-15)
[Εδώ ξεπεράσθηκε κάθε όριο!!!...Ο Θεός υποχρεώνει τον Ιεζεκιήλ να φάη ανθρώπινα ΠΕΡΙΤΤΩΜΑΤΑ!!! Ο προφήτης διαμαρτύρεται... και ο Γιαχβέ κάνει την παραχώρηση... του ΔΙΝΕΙ βοδινά κόπρανα!!! Τι καλός Θεός!!! Θαυμάστε θεόπνευστο κείμενο... Τους χαρίζουμε αυτόν τον Θεό όπως και την... συνταγή του!]
"Πᾶν θνησιμαῖον οὐ φάγεσθε· τῷ παροίκῳ τῷ ἐν ταῖς πόλεσί σου δοθήσεται, καὶ φάγεται, ἢ ἀποδώσῃ τῷ ἀλλοτρίῳ" (Δευτ. 14,21)
[Δεν θα τρώτε κανένα ψοφίμι εσείς οι Ιουδαίοι. Τα ψοφίμια θα τα σερβίρετε μόνο στους ξένους που φιλοξενείτε ή θα τα πουλάτε σε ξένους"].
Έχει ο άνθρωπος δυνατότητα επιλογής των πράξεών του;
¨ότι ούτω λέγει Κύριος ο Θεός ο άγιος Ισραήλ ο ΠΟΙΗΣΑΣ τα ΕΠΕΡΧΟΜΕΝΑ¨ (Ησαίας. ΜΕ΄ 11)
[Ο Θεός έχει δημιουργήσει τα ΜΕΛΛΟΝΤΑ γεγονότα...τα πάντα είναι λοιπόν προκαθορισμένα... ο άνθρωπος στερείται ελευθέρας βουλήσεως... Αν όμως είναι έτσι.... τί νόημα έχει να έρχεται μετά ο Ιησούς και να λέει «ΠΙΣΤΕΨΕ ΣΕ ΜΕΝΑ ΓΙΑ ΝΑ ΣΩΘΗΣ»... αφού είναι ήδη προκαθορισμένο από τον Θεό το ΑΝ ΘΑ πιστέψω ή ΟΧΙ δηλαδή το ΑΝ ΘΑ καταλήξω στον ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ ή στην ΚΟΛΑΣΗ. Εδώ λοιπόν έχουμε ΑΥΤΟΑΝΑΙΡΕΣΗ των δογμάτων τους.]
ΔΕΣ:
Είναι ο Θεός ΚΑΛΟΣ;
¨εγώ ο κατασκευάσας φως και ποιήσας σκότος, ο ποιών ειρήνην και κτίζων ΚΑΚΑ¨ (Ησαίας ΜΕ΄ 7)
[ο Θεός Γιαχβέ ΚΤΙΖΕΙ τα ΚΑΚΑ...είναι λοιπόν ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ του ΚΑΚΟΥ κατά παραδοχή του.... άρα αφού αυτός δημιουργεί το ΚΑΚΟ είναι ή αιτία του ΚΑΚΟΥ... οπότε είναι αναγκαστικά ΚΑΚΟΣ.]
ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΣΜΟΣ
Ο Γιαχβέ κατά των Ελληνικών πόλεων της Φιλισταίας:
¨και εξολοθρεύσω κατοικούντας εξ Αζώτου και εξαρθήσεται φυλή εξ Ασκαλώνος και επάξω την χείρα μου επί Ακκαρών και απολούνται οι κατάλοιποι των αλλοφύλων λέγει Κύριος¨ (Αμώς Α΄8 )
¨Ουαί οι κατοικούντες το σχοίνισμα της θαλάσσης πάροικοι Κρητών... και έσται Κρήτη νομή ποιμνίων και μάνδρα προβάτων¨ (Σοφονίας Β΄ 4-6)
[αλλοίμονο στους Κρητικούς... λέγει Κύριος... η Κρήτη θα γίνη μάνδρα προβάτων!!! Τα γνωρίζουν αυτά οι λεβέντες της Κρήτης που είναι Χριστιανοί;]
¨επιφανήσεται Κύριος επ΄αυτούς και εξολοθρεύσει πάντας τους Θεούς των εθνών της γής και προσκυνήσουσιν αυτώ έκαστος εκ του τόπου αυτού, πάσαι αι νήσοι των εθνών¨ (Σοφ. Β΄ 11)
[Από τότε το είχε άχτι ο Γιαχβέ να γίνει Θεός και των Ελλήνων... Οι Χριστιανοί έκαναν το όνειρό του πραγματικότητα επιβάλλοντας το βάρβαρο τους δόγμα στους προγόνους μας...]
¨διότι ενέτεινα σε Ιούδα,εμαυτώ εις τόξον, έπλησα τον Εφραίμ και ΕΞΑΓΕΡΩ τα τέκνα σου, Σιών, επί τα τέκνα των Ελλήνων και ψηλαφήσω σε ως ρομφαίαν μαχητού. και Κύριος ΕΣΤΑΙ επ΄αυτούς και εξελεύσεται ως αστραπή βολίς, και Κύριος παντοκράτωρ υπερασπιεί αυτούς, και καταναλώσουσιν αυτούς, και καταχώσουσιν αυτούς εν λίθοις σφενδόνης και εκπιόνται αυτούς ως οίνον και πλήσουσιν ως φιάλας θυσιαστηρίων¨ (Ζαχαρίας Θ΄ 13-15)
¨και ράξει ο Θεός τους επανισταμένους επί όρος Σιών επ΄ αυτούς και τους εχθρούς αυτών διασκεδάσει, Συρίαν, αφ΄ηλίου ανατολών και τους Έλληνας αφ΄ηλίου δυσμών, τους κατεσθίοντας τον Ισραήλ όλω τω στόματι, επί πάσι τούτοις ουκ απεστράφη ο ΘΥΜΟΣ, αλλ΄ έτι η χειρ υψηλή¨ (Ησαίας Θ΄11-13)
Το ανθελληνικό παραλήρημα συνεχίζεται...
¨ιδού εγώ εκτείνω την χείρα μου επί τους αλλοφύλους και ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΩ Κρήτας και απολώ τους καταλοίπους τους κατοικούντας την παραλίαν και ποιήσω εν αυτοίς εκδικήσεις μεγάλας και επιγνώσονται διότι εγώ Κύριος, εν τω δούναι την εκδίκησιν μου επ΄ αυτούς¨ (Ιεζ. ΚΕ΄ 16-17)
[Οι προφήτες σπεύδουν να καταδείξουν ποιός είναι ο κύριος εχθρός των Εβραίων...]
Τι λέει όμως αργότερα ο ΙΗΣΟΥΣ για όλα αυτά τα γεμάτα ΜΙΣΟΣ ανθελληνικά εδάφια των προφητών;...
¨Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή ΤΟΥΣ ΠΡΟΦΗΤΑΣ. ουκ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι¨ (Ματθαίος Ε΄17)
Ο Ιησούς λοιπόν δεν ήρθε να καταργήση αυτά τα ανθελληνικά εδάφια των προφητών, όπως σαφώς δηλώνει, αλλά να τα συμπληρώσει.... ΔΕΝ ΔΙΑΦΩΝΕΙ δήλαδη με τις παραπάνω εκτοξεύσεις μίσους και τις διαταγές ΓΕΝΟΚΤΟΝΙΑΣ των ΕΛΛΗΝΩΝ... δεν βρίσκει κανένα λόγο να τα καταργήσει... όλα είναι σύμφωνα και προς το δικό του θέλημα... αλλά έτσι κι αλλιώς είναι ΑΥΤΟΣ ο ΙΔΙΟΣ που μιλά στους προφήτες των Εβραίων και υπαγορεύει τις ΣΦΑΓΕΣ κατά των Ελλήνων στην Π.Δ (πάντα μαζί με τον Πατέρα του και το Άγιο Πνεύμα).... θα ήτο άτοπο δε να καταργήσει κάτι που ο ίδιος είπε μέσω των προφητών... ίσα ίσα που με αυτή του την φράση παραμένει συνεπής στα λεγόμενα του.
ΕΙΝΑΙ Ο ΓΙΑΧΒΕ Ο ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ;
¨ΘΕΟΥΣ ου κακολογήσεις¨ (Εξ. ΚΒ΄ 28 )
[ουδέν σχόλιον...]
¨και ηυξάμην προς τον Θεόν και είπα. Κύριε βασιλεύ των ΘΕΩΝ...¨ !!! (Δευτ. Θ΄ 26)
[βασιλεύς των Θεών ο Γιαχβέ (!!!)... Ποιοί είναι οι άλλοι και πόσοι;;;... Μονοθεϊστές σου λένε μετά (!!!)]
¨Ὁ Θεὸς ἔστη ἐν συναγωγῇ Θεῶν, ἐν μέσῳ δὲ θεοὺς διακρινεῖ¨. (Ψαλ. 81, 1)
[Ο Θεός εστάθη ανάμεσα εις συγκέντρωσιν των Θεών. Εν μέσω δε αυτών των Θεών θα κρίνη.]
ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ ΝΟΜΟΙ
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον έχουν ορισμένοι νόμοι που θέσπισε ο Μωυσής:
¨εάν δε καρατίση ταύρος άνδρα ή γυναίκα και αποθάνη, λίθοις λιθοβοληθήσεται ο ταύρος, και ου βρωθήσεται τα κρέα αυτού¨ (Εξ. ΚΑ΄ 28 )
[ο ταύρος σε περίπτωση που σκοτώσει άνθρωπο με τα κέρατά του... ΛΙΘΟΒΟΛΕΙΤΑΙ... λες και είναι κανένας συνειδητός ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΑΣ και ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ...!!! τι να πει κανείς... αδιανόητο πραγματικά...]
¨και ος αν δω κοιτασίαν αυτού εν ΤΕΤΡΑΠΟΔΙ θανάτω θανατούσθω και το τετράποδον αποκτενείτε. και γυνή ήτις προσελεύσεται προς παν κτήνος βιβασθήναι αυτήν υπ' αυτού αποκτενείτε την γυναίκα ΚΑΙ το ΚΤΗΝΟΣ. θανάτω θανατούσθωσαν, ΕΝΟΧΟΙ εισίν¨ (Λευίτικον Κ΄ 15-16)
[ο Γιαχβέ γνωρίζων τις συνήθειες των Εβραίων νομοθετεί και περί της κτηνοβασίας αν και στην γέννηση (2, 20) ο ίδιος ο Γιαχβέ στον Αδάμ αντί για σύντροφό του την γυναίκα του προορίζει οποιοδήποτε άλλο ζώο. (καὶ ἐκάλεσεν Ἀδὰμ ὀνόματα πᾶσι τοῖς κτήνεσι καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τοῦ ἀγροῦ· τῷ δὲ Ἀδὰμ οὐχ εὑρέθη βοηθὸς ὅμοιος αὐτῷ).
[Και ο Αδάμ με την σοφίαν, την κρίσιν και την γνώσιν που είχεν, έδωσεν ονόματα εις όλα τα κτήνη και εις όλα τα πτηνά του ουρανού και εις όλα τα θηρία της υπαίθρου. Κανένα όμως από τα ζώα αυτά δεν ευρέθη βοηθός όμοιος με τον Αδάμ, άξιος και ευχάριστος εις αυτόν]. Ένοχη η συνουσιαζόμενη μετά του κτήνους... ένοχο και το ΤΕΤΡΑΠΟΔΟ(!!!)... Θάνατος και στους δύο...!!! και καλά η διεστραμμένη Εβραιοπούλα... αν και αυστηρή η ποινή μπορεί να την δεχθεί κάποιος... το άμοιρο το τετράποδο πόσο υπεύθυνο και ένοχο μπορεί να χαρακτηριστεί για να πληρώσει με την ζωή του τα βίτσια μιας εβραιοπούλας.;;;]
ΕΚΔΙΚΗΣΗ... το πορτρέτο ενός θεού... της ΑΓΑΠΗΣ!
«Θα εξαγάγει ο Κύριος τον λαόν Ισραήλ, εξ Αιγύπτου, μαζί με εκδίκηση μεγάλη». Έξοδος 7:4
«Ο Κύριος σκότωσε όλα τα πρωτότοκα τους, εκδικούμενος τους Αιγυπτίους». Αριθμοί 33:4
«Όποιος δεν θα υπακούσει στους λόγους των Προφητών μου, θα υποστεί την εκδίκησή μου». Δευτερονόμιο 18:19.
«Ευφραίνεται ο δίκαιος όταν δει την εκδίκηση των ασεβών και τα χέρια του πλένει στο αίμα των αμαρτωλών». Ψαλμοί: 57:11.
«Θεὸς ἐκδικήσεων ο Κύριος». Ψαλμοί 93:1.
«Εκδίκηση κατά του ασεβούς είναι το πυρ και τα σκουλήκια».Σοφία Σειράχ 7:17.
«Οργισμένος θα κάνω εκδίκηση κατά των εθνών που δεν με εισάκουσαν».Μιχαίας 14:1.
«Με φοβερό θυμό παίρνει εκδίκηση ο Κύριος και τους αντιπάλους του οργισμένα εκδικείται» Ναούμ 1:2.
«Με τέσσερεις τρόπους θα εκδικηθώ: Το ξίφος θα τους σκοτώσει τα σκυλιά θα τους διαμελίσουν οι γύπες και οι ίαινες θα τους εξαφανίσουν».Ιερεμίας 15:3.
«Εγώ ο αληθινός θεός το βεβαιώνω. Τέσσερεις είναι οι θανατηφόρες εκδικήσεις μου: Εχθροί, πείνα, άγρια θηρία και αρρώστιες. Αν κάποια χώρα απιστήσει σε μένα θα της στείλω πείνα για να την αφανίσω. Θα τους στείλω άγρια "θηρία" (σήμερα αντί θηρίων μας στέλνει βαρβάρους). Δεν θα μπορέσουν να σώσουν ούτε τα παιδιά τους. Θα στείλω αρρώστιες σ' εκείνη τη χώρα και η οργή μου θα ξεσπάσει πάνω τους με θανατικό εξοντώνοντας ανθρώπους και ζώα». Ιεζεκιηλ 14: 12-
«Μεγάλη εκδίκηση θα πάρω από τους Κρήτες και θα τους εξολοθρεύσω. Θα αφανίσω το υπόλοιπο αυτού του λαού». Ιεζεκιήλ 25:16.
Και άλλα «ηθικά» διδάγματα:
Ίσως είναι κουραστικό, να αναφέρεται κάθε φορά, πως η Αγία Γραφή (και ειδικότερα η Παλαιά Διαθήκη), περιέχει κεφάλαια που είναι «ποτισμένα» με αίμα και «διανθισμένα» με θηριωδίες στο όνομα τού Γιαχβέ (όταν δεν τις διαπράττει ο ίδιος ο Γιαχβέ). Δηλαδή τού θεού των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, (Ιουδαϊσμός, -Χριστιανισμός και -Ισλαμισμός).
Το τραγικό σ' αυτή την υπόθεση είναι, πως οι Ιουδαιοχριστιανοί και οι διάφοροι απολογητές τού Χριστιανισμού, κατορθώνουν και βρίσκουν σ' αυτό το τερατούργημα, που το αποκαλούν «θεόπνευστο», ηθικά διδάγματα και μηνύματα «αγάπης». Όταν δε, έρχονται στη δύσκολη θέση να ερμηνεύσουν τις φρικαλεότητες που αναφέρονται στην Βίβλο, βγάζουν την εύκολη απάντηση που έχουν μονίμως στο τσεπάκι τους: Αυτές οι αναφορές έχουν καθαρά αλληγορική σημασία, κι ως εκ τούτου «άλλο είναι το πραγματικό νόημα». Ένα νόημα, που μάλλον, μόνο αυτοί αντιλαμβάνονται, καθώς κι ο νοσηρός νους που συνέγραψε αυτά τα «θεόπνευστα» κείμενα. Οπότε, δεν θα πρέπει να προκαλεί καμμία έκπληξη το γεγονός, ότι τουλάχιστον η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, δεν έχει κατατάξει ποτέ μέχρι τώρα την Παλαιά Διαθήκη στον Κατάλογο των Απαγορευμένων Βιβλίων που εκδίδει κάθε χρόνο. Μία θέση, που σαφώς την «δικαιούται».
Σήμερα στα ελληνικά σχολεία (κι όχι μόνο), διδάσκεται η ιστορία τού Αβραάμ και της παρ' ολίγον θυσίας τού γιου του Ισαάκ, ως απαράμιλλο παράδειγμα βαθιάς θρησκευτικής πίστης και αφοσίωσης στον Θεό.
Ας θυμηθούμε όμως αυτή την ιστορία: Ο Θεός, θέλοντας να δοκιμάσει την πίστη τού Αβραάμ, τον διατάσσει να θυσιάσει σ' αυτόν, τον γιο του Ισαάκ. Ο Αβραάμ ακολουθεί πιστά την θεϊκή εντολή. Μαζεύει ξύλα, και πάνω σ' αυτά εναποθέτει τον μικρό του γιο Ισαάκ. Την ώρα που υψώνει το μαχαίρι του, για να σφάξει το παιδί του, άγγελος Κυρίου κατεβαίνει και τον προλαβαίνει απ' την εκτέλεση αυτού του ανοσιουργήματος, λέγοντάς του, πως ο Θεός επείσθη για την πίστη του και του δίνει την υπόσχεση, πως αυτός (ο Αβραάμ) και οι απόγονοί του θα γίνουν ένα μεγάλο έθνος που θα μεγαλουργήσει.
Τώρα, αν ψειρίσει κάποιος τον κώλο τής μαϊμούς, δεν έχει παρά να αναρωτηθεί τουλάχιστον δυο πράγματα:
1. Ο Θεός δεν είναι σε θέση, ως «παντογνώστης», να γνωρίζει αν κάποιος πιστεύει πραγματικά σ' αυτόν και ζητά πειστήρια;
2. Αν υποθέσουμε ότι αυτό το «συμβάν» είναι πραγματικό (που δεν είναι βέβαια), τότε, όπως πολύ σωστά αναρωτιέται κι ο Ρίτσαρντ Ντόκινς στο βιβλίο του «Η περί Θεού αυταπάτη», μπορεί να αναλογιστεί κάποιος την ψυχική υγεία ενός παιδιού που βλέπει τον ίδιο τον πατέρα του να υψώνει το μαχαίρι καταπάνω του; Τί ηθικό δίδαγμα μπορεί να βγει από δω;
Φυσικά οι διάφοροι ηθικολόγοι, ως τελικό απόσταγμα αυτής τής ιστορίας εκλαμβάνουν μόνο την αφοσίωση τού Αβραάμ και την αναγνώρισή της εκ μέρους τού «δίκαιου» και «πανάγαθου» Θεού. Όλα τ' άλλα είναι λεπτομέρειες. Κι επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά: Αυτή την φρικιαστική «ιστορία» την διδάσκουν σήμερα στα σχολεία, στα μικρά παιδιά, ως παράδειγμα προς μίμηση. Δηλαδή, τα πιτσιρίκια έρχονται για πρώτη φορά ίσως σε επαφή με ιστορίες αίματος, όχι στην, γεμάτη με αίμα και σπέρμα, τηλεόραση, όπως υποστηρίζεται συνήθως, αλλά μέσα στο ίδιο το σχολείο...
Αλλά, χάριν ευκολίας τής συζήτησης, ας αποδεχτούμε ότι απ' αυτή την βιβλική ιστορία, βγαίνει ένα ηθικό δίδαγμα κι ένα πρότυπο πίστης. Να δούμε όμως κι άλλη μια ιστορία τής Παλαιάς Διαθήκης, η οποία δεν διδάσκεται στο σχολείο και πόσο μάλλον, δεν είναι ευρέως γνωστή στο «ποίμνιο»;
Όπως διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη (Κριταί, 11: 30-40) ο ηγέτης των Ισραηλιτών, Ιεφθάε, κάνει τάμα στον Θεό, πως αν τον βοηθήσει να νικήσει στον πόλεμο τους αντίπαλους Αμμωνίτες, τότε, όταν γυρίσει στο σπίτι του, θα προσφέρει ως θυσία σ' αυτόν, το πρώτο πρόσωπο που θα βγει απ' την πόρτα για να τον προϋπαντήσει. Διευκρινίζει μάλιστα και τον τρόπο θυσίας: «ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα», δηλαδή θα τον ψήσει ζωντανό. Ο Ιεφθάε, πράγματι κερδίζει τον πόλεμο. Δυστυχώς όμως γι' αυτόν, το πρώτο πρόσωπο που αντικρίζει όταν επιστρέφει στο σπίτι του, είναι η ίδια του η κόρη, το μοναχοπαίδι του (δηλαδή, αναρωτιέται κάποιος «αφελής», ποιον άλλον, εκτός από κάποιο μέλος τής οικογένειάς του, θα περίμενε ο Ιεφθάε να τον υποδεχτεί; ο...κουμπάρος;)... Δεν μπορεί όμως να κάνει τίποτε, γιατί έδωσε υπόσχεση στον Θεό. Η κόρη του φέρεται συγκαταβατικά και δέχεται τη θυσία της και στο τέλος γίνεται παρανάλωμα τού πυρός απ' τον ίδιο τον πατέρα της.
Καλούνται τώρα λοιπόν οι διάφοροι απολογητές και ηθικολόγοι, να απαντήσουν στο αυτονόητο ερώτημα: Γιατί ο θεός δεν επέδειξε την ίδια «ευσπλαχνία» όπως και στην περίπτωση τού Αβραάμ; Πόσο μάλλον όταν το «θύμα» προσφέρεται χωρίς αντιρρήσεις. Το ηθικό δίδαγμα εν τέλει, ποιο είναι; Ότι τα χρέη πρέπει να πληρώνονται, ή ότι «δεν είναι κάθε μέρα τ' Άι Γιαννιού»;
Οι Δέκα Εντολές - Μαθήματα «ηθικής»
Οι Δέκα Εντολές (ή Δεκάλογος), υποτίθεται ότι αποτελούν έναν κώδικα ηθικής συμπεριφοράς, που δόθηκαν απ' τον Θεό στους ανθρώπους, μέσω του Μωυσή.
Πριν συνεχίσουμε, ίσως θα ήταν ενδιαφέρον, να παρατεθεί εδώ μια ενδιαφέρουσα μελέτη*, στα πλαίσια τής οποίας τέθηκε το εξής υποθετικό σενάριο:
Σ' ένα νοσοκομείο νοσηλεύονται πέντε άνθρωποι, οι οποίοι χρειάζονται επειγόντως μεταμόσχευση οργάνων (ο καθένας διαφορετικό) για να επιζήσουν. Τα μοσχεύματα δεν υπάρχουν. Ο χειρουργός, παρατηρεί ότι στην αίθουσα αναμονής, κάθεται ένας άνθρωπος καθ' όλα υγιής. Αυθόρμητα, περνά απ' το μυαλό του η σκέψη, πως αυτός ο άνθρωπος, με τον θάνατό του, θα μπορούσε να σώσει πέντε ζωές.
Το δίλημμα που τέθηκε είναι προφανές: Θα έπρεπε να θανατωθεί αυτός ο άνθρωπος για να σωθούν οι πέντε ασθενείς;
Η απάντηση των ερωτώμενων, ήταν μάλλον αναμενόμενη: Το 97% θεώρησε ηθικά ανεπίτρεπτο, να θανατώσουν τον άνθρωπο στα καλά καθούμενα, για να δώσουν τα όργανά του στους ασθενείς.
Αυτό που κάνει ενδιαφέρουσα την απάντηση, δεν είναι τόσο το -αναμενόμενο- ποσοστό, αλλά η σύσταση των ερωτώμενων, οι οποίοι ήταν θρησκευόμενοι και άθεοι.
Τα βασικό συμπέρασμα τής μελέτης ήταν, πως δεν υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα στους θρησκευόμενους και στους άθεους, στην διατύπωσης κρίσης με βάση την ηθική. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται κάποιος θεός που θα υποδεικνύει το τι είναι καλό και τι είναι κακό.
Και θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία εδώ στην καταπληκτική λογική αρκετών θρησκευόμενων, που λέει: Αν υπάρχει Θεός, αυτός που θα χάσει, είναι ο άθεος. Αν δεν υπάρχει, τότε ο θρησκευόμενος, δεν χάνει κάτι επειδή «πίστευε» σ' αυτόν. Υπάρχει δηλαδή η παραδοχή, πως πιστεύουν από ανάγκη και φέρονται ηθικά, μόνο και μόνο επειδή υπάρχει ο φόβος τού Θεού. Με άλλα λόγια, προσποιούνται (αγνοώντας κι αναιρώντας έτσι την «παντογνωσία» τού Θεού). Βεβαίως, αν υπήρχε όντως Θεός, δεν θα πήγαινε κανένας στον υποτιθέμενο Παράδεισο, καθώς αυτή η προσποιητή πίστη και ηθική, ή πίστη από «ανάγκη», που κυριαρχεί στο «ποίμνιο» θα γινόταν άμεσα αντιληπτή απ' τον «Παντογνώστη».
Ξαναγυρνώντας σε αυτές καθ' αυτές τις Δέκα Εντολές, όπως αυτές αναφέρονται στην Αγία Γραφή και ειδικότερα στην Παλαιά Διαθήκη, δεν μπορεί να μην σταθεί κανείς στην διαιωνιζόμενη παρανόηση που υπάρχει. Ο πολύς κόσμος, πιστεύει ότι οι Δέκα Εντολές που «εκδόθηκαν» απ' τον Θεό απευθύνονται σ' όλον τον κόσμο. Μέγα λάθος!
Οι Δέκα Εντολές απευθύνονται στους Ιουδαίους και μόνο σ' αυτούς. Από την πρώτη κιόλας εντολή, καθίσταται σαφές σε ποιους απευθύνεται ο Γιαχβέ: «ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας» (Έξοδος, 20: 2). Επιπλέον, όταν ο Θεός λέει για παράδειγμα: «οὐ κλέψεις» και «οὐ φονεύσεις» (Έξοδος, 20: 14-15), δεν εννοεί μην σκοτώσει ή κλέψει κάποιος, γενικά τον συνάνθρωπό του, αλλά να μην τα διαπράξει αυτά ένας Ιουδαίος πάνω σε άλλον Ιουδαίο.
Αυτό διαφαίνεται έντονα μέσα στην ίδια την Αγία Γραφή, όπου μπορεί να διαπιστώσει κάποιος, ότι ο ίδιος ο Θεός καθοδηγεί τούς Ιουδαίους προς τον φόνο αλλογενών και αλλόθρησκων (άρα δεν υφίσταται αμαρτία). Π.χ.: «ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς φωνῆς μου καὶ ποιήσητε πάντα ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχθρεύσω τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι· πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελός μου ἡγούμενός σου καὶ εἰσάξει σε πρὸς τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον, καὶ ἐκτρίψω αὐτούς» (Έξοδος, 23: 22-23).
Σε άλλες δε περιπτώσεις, αναλαμβάνει να «καθαρίσει» ο ίδιος για λογαριασμό των Ιουδαίων. Ενδεικτικά: «διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ ἀπολῶ τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ' αὐτούς» (Ιεζεκιήλ, 25: 16-17). Αυτό ας το έχουν υπόψιν οι Κρήτες, που πίνουν νερό στο όνομα του Γιαχβέ.
Αν πάει κάποιος στην Καινή Διαθήκη, εκεί μπορεί να διαπιστώσει, ότι ο ίδιος ο Ιησούς παραβιάζει βάναυσα την εντολή που λέει «τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι» (Έξοδος, 20: 12), μιλώντας απαξιωτικά και περιφρονητικά για την μητέρα του: «λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι;» (Κατά Ιωάννην, 2: 4), δηλαδή «τι είναι κοινό ανάμεσα σε μένα και σε σένα, γυναίκα;», ή σε άλλο σημείο που λέει «Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου ἢ οἱ ἀδελφοί μου;» (Κατά Μάρκον, 3: 33), δηλαδή «και ποια είναι η μάνα μου, ή οι αδερφοί μου;». Το πάει δε, ακόμη παραπέρα, όταν θέτει ως προϋπόθεση στους μαθητές του, το μίσος κατά των γονέων τους κι όχι μόνο: «Εἴ τις ἔρχεται πρός με καὶ οὐ μισεῖ τὸν πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάς, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν, οὐ δύναταί μου μαθητής εἶναι» (Κατά Λουκάν, 14: 26).
Πόσο μυθολογικό και κακό μπορεί να είναι ένα "θεϊκό" βιβλίο… πριν ξυπνήσει αμφιβολίες;
Επιγραμματικές ερωτήσεις και επισημάνσεις προς τους απανταχού πιστούς της Βίβλου.
Ίσως είναι κουραστικό, να αναφέρεται κάθε φορά, πως η Αγία Γραφή (και ειδικότερα η Παλαιά Διαθήκη), περιέχει κεφάλαια που είναι «ποτισμένα» με αίμα και «διανθισμένα» με θηριωδίες στο όνομα τού Γιαχβέ (όταν δεν τις διαπράττει ο ίδιος ο Γιαχβέ). Δηλαδή τού θεού των τριών μονοθεϊστικών θρησκειών, (Ιουδαϊσμός, -Χριστιανισμός και -Ισλαμισμός).
Το τραγικό σ' αυτή την υπόθεση είναι, πως οι Ιουδαιοχριστιανοί και οι διάφοροι απολογητές τού Χριστιανισμού, κατορθώνουν και βρίσκουν σ' αυτό το τερατούργημα, που το αποκαλούν «θεόπνευστο», ηθικά διδάγματα και μηνύματα «αγάπης». Όταν δε, έρχονται στη δύσκολη θέση να ερμηνεύσουν τις φρικαλεότητες που αναφέρονται στην Βίβλο, βγάζουν την εύκολη απάντηση που έχουν μονίμως στο τσεπάκι τους: Αυτές οι αναφορές έχουν καθαρά αλληγορική σημασία, κι ως εκ τούτου «άλλο είναι το πραγματικό νόημα». Ένα νόημα, που μάλλον, μόνο αυτοί αντιλαμβάνονται, καθώς κι ο νοσηρός νους που συνέγραψε αυτά τα «θεόπνευστα» κείμενα. Οπότε, δεν θα πρέπει να προκαλεί καμμία έκπληξη το γεγονός, ότι τουλάχιστον η Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία, δεν έχει κατατάξει ποτέ μέχρι τώρα την Παλαιά Διαθήκη στον Κατάλογο των Απαγορευμένων Βιβλίων που εκδίδει κάθε χρόνο. Μία θέση, που σαφώς την «δικαιούται».
Σήμερα στα ελληνικά σχολεία (κι όχι μόνο), διδάσκεται η ιστορία τού Αβραάμ και της παρ' ολίγον θυσίας τού γιου του Ισαάκ, ως απαράμιλλο παράδειγμα βαθιάς θρησκευτικής πίστης και αφοσίωσης στον Θεό.
Ας θυμηθούμε όμως αυτή την ιστορία: Ο Θεός, θέλοντας να δοκιμάσει την πίστη τού Αβραάμ, τον διατάσσει να θυσιάσει σ' αυτόν, τον γιο του Ισαάκ. Ο Αβραάμ ακολουθεί πιστά την θεϊκή εντολή. Μαζεύει ξύλα, και πάνω σ' αυτά εναποθέτει τον μικρό του γιο Ισαάκ. Την ώρα που υψώνει το μαχαίρι του, για να σφάξει το παιδί του, άγγελος Κυρίου κατεβαίνει και τον προλαβαίνει απ' την εκτέλεση αυτού του ανοσιουργήματος, λέγοντάς του, πως ο Θεός επείσθη για την πίστη του και του δίνει την υπόσχεση, πως αυτός (ο Αβραάμ) και οι απόγονοί του θα γίνουν ένα μεγάλο έθνος που θα μεγαλουργήσει.
Τώρα, αν ψειρίσει κάποιος τον κώλο τής μαϊμούς, δεν έχει παρά να αναρωτηθεί τουλάχιστον δυο πράγματα:
1. Ο Θεός δεν είναι σε θέση, ως «παντογνώστης», να γνωρίζει αν κάποιος πιστεύει πραγματικά σ' αυτόν και ζητά πειστήρια;
2. Αν υποθέσουμε ότι αυτό το «συμβάν» είναι πραγματικό (που δεν είναι βέβαια), τότε, όπως πολύ σωστά αναρωτιέται κι ο Ρίτσαρντ Ντόκινς στο βιβλίο του «Η περί Θεού αυταπάτη», μπορεί να αναλογιστεί κάποιος την ψυχική υγεία ενός παιδιού που βλέπει τον ίδιο τον πατέρα του να υψώνει το μαχαίρι καταπάνω του; Τί ηθικό δίδαγμα μπορεί να βγει από δω;
Φυσικά οι διάφοροι ηθικολόγοι, ως τελικό απόσταγμα αυτής τής ιστορίας εκλαμβάνουν μόνο την αφοσίωση τού Αβραάμ και την αναγνώρισή της εκ μέρους τού «δίκαιου» και «πανάγαθου» Θεού. Όλα τ' άλλα είναι λεπτομέρειες. Κι επαναλαμβάνεται για μία ακόμη φορά: Αυτή την φρικιαστική «ιστορία» την διδάσκουν σήμερα στα σχολεία, στα μικρά παιδιά, ως παράδειγμα προς μίμηση. Δηλαδή, τα πιτσιρίκια έρχονται για πρώτη φορά ίσως σε επαφή με ιστορίες αίματος, όχι στην, γεμάτη με αίμα και σπέρμα, τηλεόραση, όπως υποστηρίζεται συνήθως, αλλά μέσα στο ίδιο το σχολείο...
Αλλά, χάριν ευκολίας τής συζήτησης, ας αποδεχτούμε ότι απ' αυτή την βιβλική ιστορία, βγαίνει ένα ηθικό δίδαγμα κι ένα πρότυπο πίστης. Να δούμε όμως κι άλλη μια ιστορία τής Παλαιάς Διαθήκης, η οποία δεν διδάσκεται στο σχολείο και πόσο μάλλον, δεν είναι ευρέως γνωστή στο «ποίμνιο»;
Όπως διαβάζουμε στην Παλαιά Διαθήκη (Κριταί, 11: 30-40) ο ηγέτης των Ισραηλιτών, Ιεφθάε, κάνει τάμα στον Θεό, πως αν τον βοηθήσει να νικήσει στον πόλεμο τους αντίπαλους Αμμωνίτες, τότε, όταν γυρίσει στο σπίτι του, θα προσφέρει ως θυσία σ' αυτόν, το πρώτο πρόσωπο που θα βγει απ' την πόρτα για να τον προϋπαντήσει. Διευκρινίζει μάλιστα και τον τρόπο θυσίας: «ἀνοίσω αὐτὸν ὁλοκαύτωμα», δηλαδή θα τον ψήσει ζωντανό. Ο Ιεφθάε, πράγματι κερδίζει τον πόλεμο. Δυστυχώς όμως γι' αυτόν, το πρώτο πρόσωπο που αντικρίζει όταν επιστρέφει στο σπίτι του, είναι η ίδια του η κόρη, το μοναχοπαίδι του (δηλαδή, αναρωτιέται κάποιος «αφελής», ποιον άλλον, εκτός από κάποιο μέλος τής οικογένειάς του, θα περίμενε ο Ιεφθάε να τον υποδεχτεί; ο...κουμπάρος;)... Δεν μπορεί όμως να κάνει τίποτε, γιατί έδωσε υπόσχεση στον Θεό. Η κόρη του φέρεται συγκαταβατικά και δέχεται τη θυσία της και στο τέλος γίνεται παρανάλωμα τού πυρός απ' τον ίδιο τον πατέρα της.
Καλούνται τώρα λοιπόν οι διάφοροι απολογητές και ηθικολόγοι, να απαντήσουν στο αυτονόητο ερώτημα: Γιατί ο θεός δεν επέδειξε την ίδια «ευσπλαχνία» όπως και στην περίπτωση τού Αβραάμ; Πόσο μάλλον όταν το «θύμα» προσφέρεται χωρίς αντιρρήσεις. Το ηθικό δίδαγμα εν τέλει, ποιο είναι; Ότι τα χρέη πρέπει να πληρώνονται, ή ότι «δεν είναι κάθε μέρα τ' Άι Γιαννιού»;
Οι Δέκα Εντολές - Μαθήματα «ηθικής»
Οι Δέκα Εντολές (ή Δεκάλογος), υποτίθεται ότι αποτελούν έναν κώδικα ηθικής συμπεριφοράς, που δόθηκαν απ' τον Θεό στους ανθρώπους, μέσω του Μωυσή.
Πριν συνεχίσουμε, ίσως θα ήταν ενδιαφέρον, να παρατεθεί εδώ μια ενδιαφέρουσα μελέτη*, στα πλαίσια τής οποίας τέθηκε το εξής υποθετικό σενάριο:
Σ' ένα νοσοκομείο νοσηλεύονται πέντε άνθρωποι, οι οποίοι χρειάζονται επειγόντως μεταμόσχευση οργάνων (ο καθένας διαφορετικό) για να επιζήσουν. Τα μοσχεύματα δεν υπάρχουν. Ο χειρουργός, παρατηρεί ότι στην αίθουσα αναμονής, κάθεται ένας άνθρωπος καθ' όλα υγιής. Αυθόρμητα, περνά απ' το μυαλό του η σκέψη, πως αυτός ο άνθρωπος, με τον θάνατό του, θα μπορούσε να σώσει πέντε ζωές.
Το δίλημμα που τέθηκε είναι προφανές: Θα έπρεπε να θανατωθεί αυτός ο άνθρωπος για να σωθούν οι πέντε ασθενείς;
Η απάντηση των ερωτώμενων, ήταν μάλλον αναμενόμενη: Το 97% θεώρησε ηθικά ανεπίτρεπτο, να θανατώσουν τον άνθρωπο στα καλά καθούμενα, για να δώσουν τα όργανά του στους ασθενείς.
Αυτό που κάνει ενδιαφέρουσα την απάντηση, δεν είναι τόσο το -αναμενόμενο- ποσοστό, αλλά η σύσταση των ερωτώμενων, οι οποίοι ήταν θρησκευόμενοι και άθεοι.
Τα βασικό συμπέρασμα τής μελέτης ήταν, πως δεν υπάρχει σημαντική διαφορά ανάμεσα στους θρησκευόμενους και στους άθεους, στην διατύπωσης κρίσης με βάση την ηθική. Με άλλα λόγια, δεν χρειάζεται κάποιος θεός που θα υποδεικνύει το τι είναι καλό και τι είναι κακό.
Και θα πρέπει να γίνει ιδιαίτερη μνεία εδώ στην καταπληκτική λογική αρκετών θρησκευόμενων, που λέει: Αν υπάρχει Θεός, αυτός που θα χάσει, είναι ο άθεος. Αν δεν υπάρχει, τότε ο θρησκευόμενος, δεν χάνει κάτι επειδή «πίστευε» σ' αυτόν. Υπάρχει δηλαδή η παραδοχή, πως πιστεύουν από ανάγκη και φέρονται ηθικά, μόνο και μόνο επειδή υπάρχει ο φόβος τού Θεού. Με άλλα λόγια, προσποιούνται (αγνοώντας κι αναιρώντας έτσι την «παντογνωσία» τού Θεού). Βεβαίως, αν υπήρχε όντως Θεός, δεν θα πήγαινε κανένας στον υποτιθέμενο Παράδεισο, καθώς αυτή η προσποιητή πίστη και ηθική, ή πίστη από «ανάγκη», που κυριαρχεί στο «ποίμνιο» θα γινόταν άμεσα αντιληπτή απ' τον «Παντογνώστη».
Ξαναγυρνώντας σε αυτές καθ' αυτές τις Δέκα Εντολές, όπως αυτές αναφέρονται στην Αγία Γραφή και ειδικότερα στην Παλαιά Διαθήκη, δεν μπορεί να μην σταθεί κανείς στην διαιωνιζόμενη παρανόηση που υπάρχει. Ο πολύς κόσμος, πιστεύει ότι οι Δέκα Εντολές που «εκδόθηκαν» απ' τον Θεό απευθύνονται σ' όλον τον κόσμο. Μέγα λάθος!
Οι Δέκα Εντολές απευθύνονται στους Ιουδαίους και μόνο σ' αυτούς. Από την πρώτη κιόλας εντολή, καθίσταται σαφές σε ποιους απευθύνεται ο Γιαχβέ: «ἐγώ εἰμι Κύριος ὁ Θεός σου, ὅστις ἐξήγαγόν σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου, ἐξ οἴκου δουλείας» (Έξοδος, 20: 2). Επιπλέον, όταν ο Θεός λέει για παράδειγμα: «οὐ κλέψεις» και «οὐ φονεύσεις» (Έξοδος, 20: 14-15), δεν εννοεί μην σκοτώσει ή κλέψει κάποιος, γενικά τον συνάνθρωπό του, αλλά να μην τα διαπράξει αυτά ένας Ιουδαίος πάνω σε άλλον Ιουδαίο.
Αυτό διαφαίνεται έντονα μέσα στην ίδια την Αγία Γραφή, όπου μπορεί να διαπιστώσει κάποιος, ότι ο ίδιος ο Θεός καθοδηγεί τούς Ιουδαίους προς τον φόνο αλλογενών και αλλόθρησκων (άρα δεν υφίσταται αμαρτία). Π.χ.: «ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς ἐμῆς φωνῆς καὶ ποιήσῃς πάντα, ὅσα ἂν ἐντείλωμαί σοι, καὶ φυλάξητε τὴν διαθήκην μου, ἔσεσθέ μοι λαὸς περιούσιος ἀπὸ πάντων τῶν ἐθνῶν· ἐμὴ γάρ ἐστι πᾶσα ἡ γῆ, ὑμεῖς δὲ ἔσεσθέ μοι βασίλειον ἱεράτευμα καὶ ἔθνος ἅγιον. ταῦτα τὰ ρήματα ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ἰσραήλ· ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε τῆς φωνῆς μου καὶ ποιήσητε πάντα ὅσα ἂν εἴπω σοι, ἐχθρεύσω τοῖς ἐχθροῖς σου καὶ ἀντικείσομαι τοῖς ἀντικειμένοις σοι· πορεύσεται γὰρ ὁ ἄγγελός μου ἡγούμενός σου καὶ εἰσάξει σε πρὸς τὸν Ἀμορραῖον καὶ Χετταῖον καὶ Φερεζαῖον καὶ Χαναναῖον καὶ Γεργεσαῖον καὶ Εὐαῖον καὶ Ἰεβουσαῖον, καὶ ἐκτρίψω αὐτούς» (Έξοδος, 23: 22-23).
Σε άλλες δε περιπτώσεις, αναλαμβάνει να «καθαρίσει» ο ίδιος για λογαριασμό των Ιουδαίων. Ενδεικτικά: «διὰ τοῦτο τάδε λέγει Κύριος· ἰδοὺ ἐγὼ ἐκτείνω τὴν χεῖρά μου ἐπὶ τοὺς ἀλλοφύλους καὶ ἐξολοθρεύσω Κρῆτας καὶ ἀπολῶ τοὺς καταλοίπους τοὺς κατοικοῦντας τὴν παραλίαν· καὶ ποιήσω ἐν αὐτοῖς ἐκδικήσεις μεγάλας, καὶ ἐπιγνώσονται διότι ἐγὼ Κύριος ἐν τῷ δοῦναι τὴν ἐκδίκησίν μου ἐπ' αὐτούς» (Ιεζεκιήλ, 25: 16-17). Αυτό ας το έχουν υπόψιν οι Κρήτες, που πίνουν νερό στο όνομα του Γιαχβέ.
Αν πάει κάποιος στην Καινή Διαθήκη, εκεί μπορεί να διαπιστώσει, ότι ο ίδιος ο Ιησούς παραβιάζει βάναυσα την εντολή που λέει «τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου, ἵνα εὖ σοι γένηται, καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς, ἧς Κύριος ὁ Θεός σου δίδωσί σοι» (Έξοδος, 20: 12), μιλώντας απαξιωτικά και περιφρονητικά για την μητέρα του: «λέγει αὐτῇ ὁ Ἰησοῦς· Τί ἐμοὶ καὶ σοί, γύναι;» (Κατά Ιωάννην, 2: 4), δηλαδή «τι είναι κοινό ανάμεσα σε μένα και σε σένα, γυναίκα;», ή σε άλλο σημείο που λέει «Τίς ἐστιν ἡ μήτηρ μου ἢ οἱ ἀδελφοί μου;» (Κατά Μάρκον, 3: 33), δηλαδή «και ποια είναι η μάνα μου, ή οι αδερφοί μου;». Το πάει δε, ακόμη παραπέρα, όταν θέτει ως προϋπόθεση στους μαθητές του, το μίσος κατά των γονέων τους κι όχι μόνο: «Εἴ τις ἔρχεται πρός με καὶ οὐ μισεῖ τὸν πατέρα ἑαυτοῦ καὶ τὴν μητέρα καὶ τὴν γυναῖκα καὶ τὰ τέκνα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς καὶ τὰς ἀδελφάς, ἔτι δὲ καὶ τὴν ἑαυτοῦ ψυχὴν, οὐ δύναταί μου μαθητής εἶναι» (Κατά Λουκάν, 14: 26).
ΔΕΣ: Οι οικογενειακές ηθικές αξίες στην Αγία Γραφή
Είναι περιττό να ειπωθεί βέβαια, πως οι θρήσκοι χριστιανοί, παραβιάζουν συνειδητά την έκτη εντολή, η οποία απαγορεύει την εργασία το Σάββατο, ακόμα και στα...ζώα (!): «μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν. ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου· τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου· οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί» (Έξοδος, 20: 8-10).
Βέβαια, αυτή δεν είναι η μόνη εντολή που παραβιάζουν, αποδεικνύοντας έτσι και στην πράξη, ότι δεν τους απασχολεί, το «τι ψυχή θα παραδώσουν»...
-------------
* Μελέτη Hauser και Singer («Η περί Θεού αυταπάτη» - Ρίτσαρντ Ντόκινς)
Το φλέγον ερώτημα όμως είναι τι έχει να πη ο Ιησούς Χριστός για κάτι τέτοιους ελεεινούς νόμους;;; συμφωνεί κι αυτός;... μα είναι σαφής:
¨ΜΗ νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. ΟΥΚ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι. αμήν γαρ λέγω ημίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία ΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΛΘΗ από ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ έως αν πάντα γένηται¨ (Ματθαίος Ε΄ 17-18 )+(Λουκάς ΙΣΤ΄ 17)
[Έως ότου καταστραφεί ο ουρανός και η Γή ΟΥΤΕ ένα ΓΙΩΤΑ,ΟΥΤΕ ένα ΚΟΜΜΑ δεν θα ΠΑΡΑΠΕΣΗ, δεν θα ΧΑΣΗ την αξία του από την Μωσαϊκή νομοθεσία... Άρα ο Ιησούς είναι σύμφωνος με τους ανωτέρω ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ και ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ, για έναν λαό που θέλει να καλείται πολιτισμένος, νόμους... Συμφωνεί λοιπόν στο ότι ο ταύρος πρέπει να ΛΙΘΟΒΟΛΗΤΑΙ σε περίπτωση που πληγώσει θανάσιμα κάποιον με τα κέρατά του και επίσης ΣΥΜΦΩΝΕΙ στο ότι πρέπει να ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ το τετράποδο που χρησιμοποιείται από βιτσιόζες Εβραιοπούλες για κτηνοβασίες ΩΣ ΕΝΟΧΟ!!!... Αυτά για να ειπωθούν επί τέλους μετά από εκατονταετίες σκότους κάποιες ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
Είναι περιττό να ειπωθεί βέβαια, πως οι θρήσκοι χριστιανοί, παραβιάζουν συνειδητά την έκτη εντολή, η οποία απαγορεύει την εργασία το Σάββατο, ακόμα και στα...ζώα (!): «μνήσθητι τὴν ἡμέρα τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν. ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου· τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα Κυρίῳ τῷ Θεῷ σου· οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον, σὺ καὶ ὁ υἱός σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου, ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου, ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί» (Έξοδος, 20: 8-10).
Βέβαια, αυτή δεν είναι η μόνη εντολή που παραβιάζουν, αποδεικνύοντας έτσι και στην πράξη, ότι δεν τους απασχολεί, το «τι ψυχή θα παραδώσουν»...
-------------
* Μελέτη Hauser και Singer («Η περί Θεού αυταπάτη» - Ρίτσαρντ Ντόκινς)
Το φλέγον ερώτημα όμως είναι τι έχει να πη ο Ιησούς Χριστός για κάτι τέτοιους ελεεινούς νόμους;;; συμφωνεί κι αυτός;... μα είναι σαφής:
¨ΜΗ νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. ΟΥΚ ήλθον καταλύσαι αλλά πληρώσαι. αμήν γαρ λέγω ημίν, έως αν παρέλθη ο ουρανός και η γη, ιώτα εν ή μία κεραία ΟΥ ΜΗ ΠΑΡΕΛΘΗ από ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ έως αν πάντα γένηται¨ (Ματθαίος Ε΄ 17-18 )+(Λουκάς ΙΣΤ΄ 17)
[Έως ότου καταστραφεί ο ουρανός και η Γή ΟΥΤΕ ένα ΓΙΩΤΑ,ΟΥΤΕ ένα ΚΟΜΜΑ δεν θα ΠΑΡΑΠΕΣΗ, δεν θα ΧΑΣΗ την αξία του από την Μωσαϊκή νομοθεσία... Άρα ο Ιησούς είναι σύμφωνος με τους ανωτέρω ΚΤΗΝΩΔΕΙΣ και ΤΡΙΣΑΘΛΙΟΥΣ, για έναν λαό που θέλει να καλείται πολιτισμένος, νόμους... Συμφωνεί λοιπόν στο ότι ο ταύρος πρέπει να ΛΙΘΟΒΟΛΗΤΑΙ σε περίπτωση που πληγώσει θανάσιμα κάποιον με τα κέρατά του και επίσης ΣΥΜΦΩΝΕΙ στο ότι πρέπει να ΘΑΝΑΤΩΝΕΤΑΙ το τετράποδο που χρησιμοποιείται από βιτσιόζες Εβραιοπούλες για κτηνοβασίες ΩΣ ΕΝΟΧΟ!!!... Αυτά για να ειπωθούν επί τέλους μετά από εκατονταετίες σκότους κάποιες ΑΛΗΘΕΙΕΣ.
ΔΕΣ: Τουλάχιστον 50 λόγοι να ντρεπόσαστε για τον Ιησού και να μην είσαστε οπαδοί του
Ας δούμε τώρα κατά πόσον οι Χριστιανοί τηρούν τις εντολές της θρησκείας τους:
¨Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γή κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γής. Ου προσκυνήσης αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς.¨ (Εξ. Β΄ 4)
[οι Χριστιανοί παραβαίνουν αγρίως αυτήν την εντολή του Θεού τους προσκυνώντας τα δικά τους είδωλα, τις εικόνες, τα λείψανα και ¨ιερά αντικείμενα¨. Αυτή τους η παράβαση καθίσταται ακόμα βαρύτερη αφ΄ ης στιγμής ο Ιησούς έχει ξεκάθαρα τονίσει ότι ¨ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΩΤΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΗ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ¨.]
Ας δούμε τώρα κατά πόσον οι Χριστιανοί τηρούν τις εντολές της θρησκείας τους:
¨Ου ποιήσεις σεαυτώ είδωλον ουδέ παντός ομοίωμα όσα εν τω ουρανώ άνω και όσα εν τη γή κάτω και όσα εν τοις ύδασιν υποκάτω της γής. Ου προσκυνήσης αυτοίς ουδέ μη λατρεύσης αυτοίς.¨ (Εξ. Β΄ 4)
[οι Χριστιανοί παραβαίνουν αγρίως αυτήν την εντολή του Θεού τους προσκυνώντας τα δικά τους είδωλα, τις εικόνες, τα λείψανα και ¨ιερά αντικείμενα¨. Αυτή τους η παράβαση καθίσταται ακόμα βαρύτερη αφ΄ ης στιγμής ο Ιησούς έχει ξεκάθαρα τονίσει ότι ¨ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΓΙΩΤΑ ΟΥΤΕ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑ ΔΕΝ ΘΑ ΧΑΣΗ ΤΗΝ ΑΞΙΑ ΤΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ ΤΟΥ ΜΩΥΣΕΩΣ¨.]
Επιγραμματικές ερωτήσεις και επισημάνσεις προς τους απανταχού πιστούς της Βίβλου.
Στη Βίβλο διαβάζουμε για:
-Θεό που δημιούργησε τον άνθρωπο από πηλό πριν από… 7000 χρόνια, ενώ γνωρίζουμε πως 3000 χρόνια πριν απ' τον φανταστικό βιβλικό Αδάμ, οι άνθρωποι του Αιγαίου ναυσιπλοούσαν για να πάρουν την οψιδιανή πετρά από τη νήσο Μήλο!
-Γυναίκα που πλάθεται… απ’ το πλευρό του άνδρα! Γένεσις 2.22
-Θεός που δοκιμάζει την αφοσίωση των πλασμάτων του με καρπούς δένδρων που φέρνουν γνώση κι αυτή… θάνατο!
-Φίδια που μιλάνε… και καταπίνουν άλλα φίδια. Γένεσις.3.1.
-Γαϊδούρι που μιλάει με ανθρώπινη λαλιά… Αριθμοί 22.28.
-Φλεγόμενη βάτος που όχι μόνο μιλάει αλλά και δεν κατακαίγεται. Έξοδος 3.4.
-Σύννεφο, (στήλη νεφέλης) που μιλάει. Έξοδος 19.9
-Σκηνή (του Μωυσή) που μιλάει. Λευιτικό 1.1.
-Ιερό κιβώτιο που μιλάει! Έξοδος 7.89.
-Απίστευτες χιλιόχρονες ηλικίες ανθρώπων (Μαθουσάλας 969 χρόνια)! Γεν.5.27
-Ουράνια όντα (οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ) που ορέγονται σεξουαλικά και μάλιστα γονιμοποιούν (σαγηνεύοντας ή βιάζοντας) τις γυναίκες των ανθρώπων. (Γεν.6.2)
-Γίγαντες που γεννιούνται απ’ την ένωση αυτή αγγέλων και ανθρώπων, που τελικά διαφθείρουν την ανθρωπότητα! (Γένεσις 6.4) Ο καλός θεός της Βίβλου… αποφασίζει να εξοντώσει όχι τους επιδρομείς διαφθορείς αγγέλους του, αλλά την παθούσα ανθρωπότητα!
-Θεός που γίνεται ναυπηγός, (δίνει οδηγίες για κατασκευή πλοίου 135 μέτρων!), για να σώσει μόνο μια οικογένεια, απ’ τον ίδιο το θυμό του! Γεν.6.13
-Κιβωτός που μπορεί να φιλοξενεί για έναν ολόκληρο χρόνο στ’ αμπάρια του, όλα τα αντιπροσωπευτικά είδη ολόκληρου του ζωικού βασιλείου! Αντίστοιχους, ολόιδιους, μύθους, διαθέτουν αρχαιοτέρους οι Πέρσες (Γιλγαμές) και πληρέστερους οι Έλληνες (Δευκαλίων).
-Θεός που στο θυμό του μετανιώνει που έπλασαν τον άνθρωπο (Γεν.6.6-7) και πνίγει ολόκληρη την ανθρωπότητα αλλά μετά… ξανα-μετανιώνει που την έπνιξε! (Γεν.8.21)
Παρ’ όλα αυτά οι διεφθαρμένοι Γίγαντες (που προσπάθησε να πνίξει) επιζούν (σε γη και ουρανό). Δευτ.3.11,13.
-Μυθολογικός Θεός, που όχι μονό οσφραίνεται αλλά και τέρπεται… από την τσίκνα των θυσιασμένων και ψημένων ζώων! (Γεν.8.21)
-Θεός που θέτει σημάδια (ουράνιο τόξο) για να θυμάται (!) να μην αφανίσει ξανά ζώα και ανθρώπους με νερό. (Γεν.9.16)
Όμως, εξακολουθεί να εκφράζει την μοχθηρία του… συγχέοντας την ανθρώπινη γλώσσα, και στη συνέχεια καίγοντας 4 ολόκληρες πόλεις με ουράνια φωτιά (Σόδομα) Γεν.19.24 Παρ' όλα αυτά έκτοτε καμιά πόλη δεν έγινε ευσεβέστερη.
-Θεός που σκοτώνει αθώα παιδάκια (πρωτότοκα Αιγύπτου)! Ενώ ο βασικός αντίπαλος του ήταν μόνο ο Βασιλιάς της Αιγύπτου Φαραώ! Έξοδος.11.5
Θεός που δίνει εντολές βρεφοκτονίας:
-«και τώρα θανατώσατε εκ των παιδίων πάντα τα αρσενικά, και θανατώσατε πάσας τας γυναίκας, όσαι εγνώρισαν άνδρα»! Αριθμοί 31.15-17-«θανάτωσον άνδρα και γυναίκα και παιδίον θηλάζον»! Α΄ Σαμουήλ 15.3
-«θανατώστε νήπια και θηλάζοντα» (Ο΄) Β΄ Βασιλειών 15.3
-«θέλεις πατάξει πάντα τα αρσενικά εν στόματι μαχαίρας... τας δε γυναίκας και τα βρέφη και τα κτήνη και πάντα όσα ευρίσκονται εν τη πόλει... Ούτω θέλεις κάμει εις πάσας τας πόλεις. εκ των πόλεων όμως των λαών τούτων, τας οποίας Κύριος ο Θεός σου δίδει εις σε κληρονομίαν, δεν θέλεις αφήσει ζων ουδέν έχον πνοήν· αλλά θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς κατά κράτος»! Δευτερονόμιο 20.13-17
-«Βαβυλώνα, η μέλλουσα να ερημωθής… Μακάριος όστις πιάση και ρίψη τα νήπιά σου επί την πέτραν»! Ψαλμ.136 (ή137.9).
-Ραβδιά μετατρέπονται σε δράκοντες και καταπίνουν άλλους δράκοντες. Έξοδος 7.12. και τελικά ξερνάνε και φωτιά: «Και εξήλθε πυρ από ράβδου»! Ιεζεκιήλ 19.14
-Προφήτες που (ομολογούν) σφάζουν με δόλο ολόκληρες πόλεις χωρίς οίκτο και αιτία Περίπτωση Συχέμ: Γένεσις 34.26
-Προφήτες που ορκίζονται ότι δεν θα ξαναπούν ψέματα: «τώρα λοιπόν όμοσον προς εμέ εδώ εις τον Θεόν, ότι δεν θέλεις ψευσθή προς εμέ, ούτε προς τον υιόν μου, ούτε προς τους εγγόνους μου… Και είπεν ο Αβραάμ, Εγώ θέλω ομόσει»! Γένεσις 21.23-24
-Θάλασσες και ποτάμια που σχίζονται στα δυο σαν ζελές! (Μωυσής: Εξ.14.21 - Ηλίας: Β΄ Βασιλέων 2.8.).
-Βουνά που φλέγονται και τρέμουν κατ’ εντολή προφήτη (Μωυσής) Εξ.19.16-18
-Επί σαράντα χρόνια, ένα σύννεφο ακολουθεί σαν σκυλάκι τον λαό του προφήτη και την ημέρα τους προσφέρει σκιά, ενώ τη νύχτα φλέγεται για να τους φέγγει…! Έξοδος .13.22 & Δευτερονόμιο 1.33.
-Μαγικό ραβδί που γίνεται φίδι, σχίζει θάλασσες αλλά τρυπάει και βράχους για να βγει νερό στην έρημο! Έξοδος 17.6. & Αριθμοί 20.10. Παρ' όλα αυτά ο λαός Ισραήλ διψάει μονίμως!
-Πέτρες πέφτουν απ’ τον ουρανό και σκοτώνουν επιλεκτικά μόνο αντιπάλους. Ιησούς του Ναυή 10.11.
-Αστέρια πέφτουν στη γη και σκοτώνουν μόνο αντιπάλους! Κριταί 5.20
-Φωτιά πέφτει απ’ τον ουρανό και σκοτώνει αντίπαλους στρατιώτες. Β΄ Βασιλέων 1.10,14
-Ρούχα και παπούτσια που δεν λιώνουν επί 40 χρόνια! Δευτερον. 29.5
-Πιθάρια με τρόφιμα που δεν στερεύουν! Α' Βασιλέων 17.16
-Φαγητό («άρτος εξ ουρανού») που πέφτει στην έρημο επί 40 χρόνια! Εξ.16.4-14,35
-Κρέας εξ ουρανού (Ορτύκια!) δηλητηριάζει τον λαό Ισραήλ! Αριθ.11.31
Φάτε εωσότου βγει απ' τα ρουθούνια και σας έρθει χολέρα! «έσται υμίν εις χολέραν» Ο΄Αριθμοί 11.20
Χολέρα: εμετοί, δυάρια, δίψα, ωχρότης, λιποθυμίες, καρδιακή ανεπάρκεια, έντονοι κοιλιακοί πόνοι, σπασμοί, κώμα, ΘΑΝΑΤΟΣ!
«Και απέθανε εκεί και ετάφη ο λαός ο επιθυμητής» Αριθμοί 11.34
Παραδοξοτήτων συνέχεια:
-Προφήτες ανασταίνουν νεκρούς και ανασταίνονται! Β΄Βασιλ.4.34-35. & Β'. Βασιλ.13.21
-Επιζούν μέσα σε φλεγόμενο καμίνι χωρίς να κατακαίγονται (3 παίδες) Δανιήλ 3.93
-Ιπτάμενος άγγελος, κρατώντας απ’ τα μαλλιά μεταφέρει τον προφήτη Αβακούμ (που κρατεί μια κατσαρόλα φαί) από την Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα! Ο΄ Δανιήλ Βηλ και Δράκον 37.-
-Ιπτάμενος Μεσσίας - Ματθ.4.1.- Λουκ.4.1.- Μάρκ.1.12.-
-Ανέγγιχτες παρθένες γενούν παιδιά Ησαΐας 7.13-16 & Λουκ.1.35
-Λιοντάρια που δεν τρώνε ανθρώπους (Δανιήλ 6ο κεφ.) αλλά τρώνε άχυρο όπως τα βόδια! Ησαϊας 11.7.
-Σωτήριες που περπατούν πάνω στο νερό. Ματθαίος 14.25-
-Διατάζουν τους ανέμους. Ματθαίος 8.26-
Μυθοπλασίας αναβάθμιση!
-Ήλιος και Σελήνη που κατ’ εντολή προφήτη, σταματούν την αιώνια πορεία τους! Ιησούς του Ναυή 10.13.
-Σε άλλη περίπτωση, όχι μονό σταματάει ο ήλιος, αλλά οπισθοδρομεί κιόλας! Η σκιά του ηλίου στη γη οπισθοχωρεί κατά 10 βαθμούς! (Ο΄) Δ΄ Βασιλειών 20.4.
-Τέρατα και "σφήγκες" εκστρατεύουν κατά των εχθρών του θεού και του προφήτη. Έξοδος 4.21 – Δευτερονόμιο 4.34. & 7.20. Ιησούς του Ναυή 24.12
Αιματοβαμμένη δικαιοσύνη:
-«ο δίκαιος θέλει ευφρανθεί όταν ιδεί την εκδίκηση, και τους πόδας αυτού (Ο΄τας χείρας αυτού) θέλει νίψει εν τω αίματι του ασεβούς (Ο΄ αμαρτωλού)» Μασ. Ψαλμοί 58.10 (ή ΝΗ΄10) Ο΄ Ψαλμοί 57.11.
-Μοχθηροί Άγγελοι καταριόνται πόλεις. Κριταί 5.23
-"Θεϊκές" πληγές πλουτίζουν τους προφήτες που τις θεραπεύουν.
-Η οργή του θεού προκαλεί ανομβρία. Δευτερονόμιο 11.16.
-Θεός που εξασφαλίζει την υποταγή του λαού του, με ατέλειωτες απειλές υγείας και κάθε είδους ασθένειες: Δευτερονόμιο 28.15-68.
Εντολές θεού:
-Καταστρέψτε, κατεδαφίστε, συντρίψτε, κατακάψτε άλση. Δευτ. 12.3.
Απίστευτη εντολή θεού:
-«Δώστε τα ψοφίμια στους ξένους να τα φάνε»: Δευτερονόμιο 14.21.
Εντολές Μωυσέως:
-Καταγκρεμίστε από γκρεμό 10.000 σκλάβους! Β Χρονικών ΚΕ' 12
-Σκοτώστε σκλαβωμένες μάνες και παιδιά... και μόνο τις παρθένες κρατήστε… για πάσα χρήση! Αριθμοί. ΛΑ' 7-18 .
[Ο φανταστικός θεός της Βίβλου, αποδέχεται σιωπηρά όλες τις αγριότητες του Μωυσή!]
Βιβλικών φαντασιώσεων συνέχεια:
-Επτά κεράτινες τρομπέτες γκρεμίζουν το τείχος οχυρωμένης πόλης (την Ιεριχώ ...μόνο που είχε καταστραφεί 300 χρόνια νωρίτερα!) Ιησ. Ναυή 6. 4-20.
-Ουράνιο άρμα αρπάζει στον ουρανό προφήτη. (Ιεζεκιήλ)
-Νεκρός προφήτης ανεβαίνει απ’ τον Άδη και προφητεύει. Α'. Σαμουήλ 28.15-
-Κοράκια τρέφουν προφήτη. A΄ Βασιλ. 17.4.
-Πιθάρια που τρέχουν αστείρευτα λαδί και αλεύρι. A΄ Βασιλ. 17.14.& Β' Βασιλ. 4.6-7.
-Η Γη ανοίγει (το στόμα της) και καταπίνει τους εχθρούς του προφήτη! Αριθμοί 16.30.
-Κομμένα (ξερά) ραβδιά βλαστάνουν, ανθίζουν και… βγάζουν και καρπούς, και όχι ότι νάνε, αλλά ταυτόχρονα καρύδια και αμύγδαλα. Αριθ. 17.8.
-Ανομβριοποιοί αλλά και βροχοποιοί προφήτες (Ηλίας) Α' Σαμουήλ 12.17.
-Ο θεός ανάβει με ουράνια φωτιά θυσιαστήριο και διαλέγει στρατόπεδο. Α΄ Βασιλ. 18.38. Όμως το βιβλικό μυστικό των αυταναφλέξεων (ότι πρόκειται για προϊόν πετρελαίου, δηλαδή Νάφθα) αποκαλύπτεται στο Β' Μακκαβαίων 18-36.
-Ο θεός κάνει επίδειξη της ύπαρξης του με φωνές, σεισμό, αέρα, φωτιά, και σχίσιμο πετράς. A΄ Βασιλέων 19.11. Και δείχνει και τα οπίσθιά του! Έξοδος 33.23.
-Θεϊκός ανεμοστρόβιλος, ή πύρινη άμαξα, ανεβάζει προφήτη στον ουρανό (Ηλίας) Β'. Βασιλέων 2.1. & 2.11.
-Προφήτης καταριέται παιδιά επειδή κορόιδεψαν τη φαλάκρα του… και αρκούδες παρά Κυρίου σκοτώνουν 42 απ’ αυτά τα παιδιά. Β΄ Βασιλ. 2. 23-25.
-Προφήτης πολλαπλασιάζει ψωμιά και στάχια και ταΐζει 100 στρατιώτες. Β'. Βασιλέων 4.43. Το ίδιο επαναλαμβάνεται στην Καινή Διαθήκη σε μεγαλύτερη κλίμακα: Ιωάννης 6.9.
-Λούσιμο στον Ιορδάνη… θεραπεύει την Λέπρα! Β'. Βασιλ. 5.10.
-Προφήτης καταριέται τον δούλο του… και κολλάει λέπρα. Β'. Βασιλ. 5.27
-Σιδερένιο τσεκούρι επιπλέει στο νερό του Ιορδάνη! Β'. Βασιλ.6.6.
-Αμέτρητα αόρατα θεϊκά άρματα μάχονται υπέρ των προφητών. Β'. Βασιλ.6.17.
Ουράνια μοχθηρά πνεύματα:
-Ονοκένταυροι (Ο΄) Ησαΐας 13.21 & 34.11-14)
-Μονόκεροι (Ιωβ 39.9)
-Σειρήνες (Ησαΐας 34.13) –
-Άγγελος Κυρίου σκοτώνει 185.000 ανθρώπους!
«Και προσευχήθη Ησαΐας ο Προφήτης και εβόησεν προς τον ουρανόν και απέστειλεν Κύριος άγγελον όστις αφάνισε πάντας... και την νύχτα εκείνη εξήλθεν ο άγγελος Κυρίου και επάταξεν εν τω στρατοπέδω των Ασσυρίων εκατόν ογδοήκοντα πέντε χιλιάδας και ότε εξηγέρθησαν το πρωί, ιδού, ήσαν πάντες σώματα νεκρά» Β΄ Χρονικών ΛΒ΄ 20 & Β΄ Βασιλέων ΙΘ΄35.
-Βατραχόμορφα δαιμόνια. Αποκάλυψη 16.14
-Μυθικά τέρατα που ξερνούν φωτιά (Λεβιάθαν) πετούν στον αέρα και αφήνουν ίχνη καπνού πίσω τους! Ιώβ 41.20-32
Απάνθρωποι πόλεμοι:
-«Θέλεις πατάξει (τα έθνη) και κατά κράτος θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς. Δεν θέλεις δείξει έλεος. Θέλεις καταστρέψει… συντρίψει… κατακόψει… εξολοθρεύσει, κατακαύσει εν πυρί» Δευτερονόμιο 7.2-5
Μοχθηρές προθέσεις:
-«Θέλετε τρώγει τα αγαθά των εθνών και εις την δόξαν αυτών θέλετε καυχάσθαι» Ησαΐας 61.6
-«Με το πρόσωπο στη γη θα σε προσκυνούν και θα γλύφουν το χώμα των ποδιών σου» Ησαΐας 49.23.
Απερίγραπτη βία:
-«Τον (κατακτημένο) λαό έβαλε (ο Δαβίδ) κάτω από πριόνια και σιδερένια τριβόλια και τσεκούρια και πέρασεν αυτούς δια της καμίνου» Β' Σαμουήλ 12.31.
«Διότι λέγει, Εν τη δυνάμει της χειρός μου έκαμον τούτο, μετέστησα τα όρια των λαών και διήρπασα τους θησαυρούς αυτών και καθήρεσα ως ισχυρός, τους εν ύψει καθημένους, και η χειρ μου εύρηκεν ως φωλεάν τα πλούτη των λαών, και καθώς συνάγει τις ωά αφειμένα, ούτω συνήγαγον πάσαν την γην εγώ, και ουδείς εκίνησε πτέρυγα ή ήνοιξε στόμα ή εψιθύρισεν». Ηαΐας 10.13-14.
Μυθοπλασίας συνέχεια:
-Προφήτες καταπίνονται από μεγάλα ψαριά και επιζούν τρεις ολόκληρες μέρες μέσα στην κοιλιά του! Ιωνάς 2.1.
-Ποθοπλάνταχτος γυναικάς δαίμονας με το όνομα Ασμοδαίος, σκοτώνει 7 άνδρες της γυναίκας που ερωτεύτηκε! Τωβίτ.3.8
-Θυμίαμα από σπλάχνα ψαριού διώχνου τον δαίμονα Ασμοδαίο που καταφεύγει στην έρημο της Αιγύπτου. Τρέχει όμως ξοπίσω του ο Άγγελος Ραφαήλ και τον αλυσοδένει! Ο ήρωάς μας Τωβίτ παντρεύεται την πεντάμορφη παθούσα και με τη χολή του ίδιου ψαριού που εδίωξε τον δαίμονα θεραπεύει την τύφλωση (γλαύκωμα) του πατερά του! Και… έζησαν αυτοί καλά κι εμείς προφανώς… μη χειρότερα! Τωβίτ (S) 8.1-3 & Τωβίτ 11.12.
Διαβάστε ολόκληρο το βιβλίο του Τωβίτ, στην επίσημη και εγκεκριμένη από την ιερά συνοδό Βίβλο των Εβδομήκοντα (Ο΄) και… αν δεν κλάψετε για το χάλι μας σίγουρα θα σκάσετε στα γέλια.
Οολά και Οολιβά
-Απίστευτες, γελοίες, έως και ξεκάθαρα πορνογραφικές βιβλικές αθυροστομίες, θεϊκού έρωτα προς έναν λαό, με αναφορά σε «αιδοία γαϊδάρων και χύσιμο αλόγων»!
Αξίζει να δώσουμε μια μικρή γεύση:
Περίληψη Οολά και Οολιβά: Δυο αδελφές αγάπησε ο θεός την Οολά (Σαμάρεια) και την Οολιβά (Ιερουσαλήμ). Αυτές όμως έγιναν πόρνες και πήγαιναν με εραστές που όχι μονό χάιδευαν τα παρθενικά τους στήθη, αλλά είχαν και μόρια που ήταν γαϊδουρινά "αιδοία όνων" και το χύσιμό τους αλογίσιο, "ρεύσις ίππων"! Ο ερωτευμένος βιβλικός θεός… θα τις κόψει τις μύτες και τ' αυτιά, θα τις δώσει να πιουν δηλητήριο και θα τις αναγκάσει να καταπιούν και τα κομμάτια απ' το σπασμένο ποτήρι! (Ο΄) (Β.Β.) (Μασ.) Ιεζεκιήλ 23.1-48
Δυο σχόλια στα απίστευτα περί Οολά και Οολιβά:
Φυσικά και κανένας "θεός", όσο μικροπρεπή κι αν τον φανταστούμε δεν θα μπορούσε να εκφραστεί έτσι. Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι ο θεός τη βίβλου είναι αποκύημα της φαντασία του βιβλικού ιερατείου! Κανένας θεός δεν θα μπορούσε να θεωρήσει κτήμα του έναν λαό! Γι' αυτόν όλοι οι λαοί της γης θα έπρεπε να είναι παιδία του και όχι ερωμένες του!
Το γελοίο λεξιλόγιο και η ασυγκράτητη αθυροστομία του κειμένου ταιριάζει περισσότερο σε έξαλλους αφιονισμένους ιερείς, που έχασαν την κερδοφόρα κηδεμονία του λαού τους και οπωσδήποτε όχι σε οποιονδήποτε λογικό Θεό!
Μυθοπλασίας αποκορύφωμα:
-Σωτήρες θεραπεύουν πάσαν νόσον και μαλακίαν αλλά δεν άφησαν πίσω τους ούτε ένα φάρμακο! Ανασταίνουν και ανασταίνονται!
-Αρχαίοι Εβραίοι (ζόμπι) ανασταίνονται σωρηδόν και περιφέρονται μέσα στη Ιερουσαλήμ! Ματθ.27.52
-Ξορκιστές ανύπαρκτων δαιμόνων (π.χ. δαιμόνιο ράχης!) Λουκας 13.11.
-Ο Ήλιος και η Σελήνη θα σβήσουν και τ' αστέρια θα πέσουν απ' τον ουρανό! Ματθαίος 24.29
-Η Γη και τα έργα της θα κατακαούν. Β' Πέτρου 3.10.
Αυτός ο καλός βιβλικός θεός υπόσχεται να μας σώσει σε ουράνιο αιώνιο παράδεισο. Όποιος όμως δεν τον δηχθεί θα καίγεται αιωνία στις φωτιές της κόλασης: Λουκάς 16.14. Όπου όμως περιέργως… θα υπάρχουν και ανθεκτικά στη φωτιά σκουλήκια! Μάρκος 9.48.
Η ερώτηση επανέρχεται:
Αν αυτός είναι ένας καλός θεός… τότε πως θα ήταν ένας πραγματικά κακός θεός; Και αν αυτό δεν είναι ένα μυθολογικό βιβλίο, τότε τι παραπάνω θα είχε ένα πραγματικά μυθολογικό βιβλίο;
Επιτέλους: Ποσό μυθολογικό και κακό μπορεί να είναι ένα "θεϊκό" βιβλίο… πριν ξυπνήσει αμφιβολίες; Μήπως ακριβώς αυτή η φοβική μας πίστη βοηθά κάποιος, αιώνες τώρα… να κατατρώνε ανενόχλητοι τον πλούτο των Εθνών;
Αν όλα αυτά και χιλιάδες άλλα παρόμοια δεν σας παρακινούν να επανεξετάσετε την πίστη σας, τότε πράγματι αυτή η μυθική βάρβαρη θρησκεία της ιουδαϊκής Βίβλου ταιριάζει απόλυτα στις μεταφυσικές σας φαντασιώσεις αλλά και την φοβική σας νοημοσύνη! Αν όμως ενδιαφέρεστε για περεταίρω έρευνα… διαβάστε επιτέλους προσεκτικότερα την Βίβλο.
-Θεό που δημιούργησε τον άνθρωπο από πηλό πριν από… 7000 χρόνια, ενώ γνωρίζουμε πως 3000 χρόνια πριν απ' τον φανταστικό βιβλικό Αδάμ, οι άνθρωποι του Αιγαίου ναυσιπλοούσαν για να πάρουν την οψιδιανή πετρά από τη νήσο Μήλο!
-Γυναίκα που πλάθεται… απ’ το πλευρό του άνδρα! Γένεσις 2.22
-Θεός που δοκιμάζει την αφοσίωση των πλασμάτων του με καρπούς δένδρων που φέρνουν γνώση κι αυτή… θάνατο!
-Φίδια που μιλάνε… και καταπίνουν άλλα φίδια. Γένεσις.3.1.
-Γαϊδούρι που μιλάει με ανθρώπινη λαλιά… Αριθμοί 22.28.
-Φλεγόμενη βάτος που όχι μόνο μιλάει αλλά και δεν κατακαίγεται. Έξοδος 3.4.
-Σύννεφο, (στήλη νεφέλης) που μιλάει. Έξοδος 19.9
-Σκηνή (του Μωυσή) που μιλάει. Λευιτικό 1.1.
-Ιερό κιβώτιο που μιλάει! Έξοδος 7.89.
-Απίστευτες χιλιόχρονες ηλικίες ανθρώπων (Μαθουσάλας 969 χρόνια)! Γεν.5.27
-Ουράνια όντα (οἱ υἱοὶ τοῦ Θεοῦ) που ορέγονται σεξουαλικά και μάλιστα γονιμοποιούν (σαγηνεύοντας ή βιάζοντας) τις γυναίκες των ανθρώπων. (Γεν.6.2)
-Γίγαντες που γεννιούνται απ’ την ένωση αυτή αγγέλων και ανθρώπων, που τελικά διαφθείρουν την ανθρωπότητα! (Γένεσις 6.4) Ο καλός θεός της Βίβλου… αποφασίζει να εξοντώσει όχι τους επιδρομείς διαφθορείς αγγέλους του, αλλά την παθούσα ανθρωπότητα!
-Θεός που γίνεται ναυπηγός, (δίνει οδηγίες για κατασκευή πλοίου 135 μέτρων!), για να σώσει μόνο μια οικογένεια, απ’ τον ίδιο το θυμό του! Γεν.6.13
-Κιβωτός που μπορεί να φιλοξενεί για έναν ολόκληρο χρόνο στ’ αμπάρια του, όλα τα αντιπροσωπευτικά είδη ολόκληρου του ζωικού βασιλείου! Αντίστοιχους, ολόιδιους, μύθους, διαθέτουν αρχαιοτέρους οι Πέρσες (Γιλγαμές) και πληρέστερους οι Έλληνες (Δευκαλίων).
-Θεός που στο θυμό του μετανιώνει που έπλασαν τον άνθρωπο (Γεν.6.6-7) και πνίγει ολόκληρη την ανθρωπότητα αλλά μετά… ξανα-μετανιώνει που την έπνιξε! (Γεν.8.21)
Παρ’ όλα αυτά οι διεφθαρμένοι Γίγαντες (που προσπάθησε να πνίξει) επιζούν (σε γη και ουρανό). Δευτ.3.11,13.
-Μυθολογικός Θεός, που όχι μονό οσφραίνεται αλλά και τέρπεται… από την τσίκνα των θυσιασμένων και ψημένων ζώων! (Γεν.8.21)
-Θεός που θέτει σημάδια (ουράνιο τόξο) για να θυμάται (!) να μην αφανίσει ξανά ζώα και ανθρώπους με νερό. (Γεν.9.16)
Όμως, εξακολουθεί να εκφράζει την μοχθηρία του… συγχέοντας την ανθρώπινη γλώσσα, και στη συνέχεια καίγοντας 4 ολόκληρες πόλεις με ουράνια φωτιά (Σόδομα) Γεν.19.24 Παρ' όλα αυτά έκτοτε καμιά πόλη δεν έγινε ευσεβέστερη.
-Θεός που σκοτώνει αθώα παιδάκια (πρωτότοκα Αιγύπτου)! Ενώ ο βασικός αντίπαλος του ήταν μόνο ο Βασιλιάς της Αιγύπτου Φαραώ! Έξοδος.11.5
Θεός που δίνει εντολές βρεφοκτονίας:
-«και τώρα θανατώσατε εκ των παιδίων πάντα τα αρσενικά, και θανατώσατε πάσας τας γυναίκας, όσαι εγνώρισαν άνδρα»! Αριθμοί 31.15-17-«θανάτωσον άνδρα και γυναίκα και παιδίον θηλάζον»! Α΄ Σαμουήλ 15.3
-«θανατώστε νήπια και θηλάζοντα» (Ο΄) Β΄ Βασιλειών 15.3
-«θέλεις πατάξει πάντα τα αρσενικά εν στόματι μαχαίρας... τας δε γυναίκας και τα βρέφη και τα κτήνη και πάντα όσα ευρίσκονται εν τη πόλει... Ούτω θέλεις κάμει εις πάσας τας πόλεις. εκ των πόλεων όμως των λαών τούτων, τας οποίας Κύριος ο Θεός σου δίδει εις σε κληρονομίαν, δεν θέλεις αφήσει ζων ουδέν έχον πνοήν· αλλά θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς κατά κράτος»! Δευτερονόμιο 20.13-17
-«Βαβυλώνα, η μέλλουσα να ερημωθής… Μακάριος όστις πιάση και ρίψη τα νήπιά σου επί την πέτραν»! Ψαλμ.136 (ή137.9).
-Ραβδιά μετατρέπονται σε δράκοντες και καταπίνουν άλλους δράκοντες. Έξοδος 7.12. και τελικά ξερνάνε και φωτιά: «Και εξήλθε πυρ από ράβδου»! Ιεζεκιήλ 19.14
-Προφήτες που (ομολογούν) σφάζουν με δόλο ολόκληρες πόλεις χωρίς οίκτο και αιτία Περίπτωση Συχέμ: Γένεσις 34.26
-Προφήτες που ορκίζονται ότι δεν θα ξαναπούν ψέματα: «τώρα λοιπόν όμοσον προς εμέ εδώ εις τον Θεόν, ότι δεν θέλεις ψευσθή προς εμέ, ούτε προς τον υιόν μου, ούτε προς τους εγγόνους μου… Και είπεν ο Αβραάμ, Εγώ θέλω ομόσει»! Γένεσις 21.23-24
-Θάλασσες και ποτάμια που σχίζονται στα δυο σαν ζελές! (Μωυσής: Εξ.14.21 - Ηλίας: Β΄ Βασιλέων 2.8.).
-Βουνά που φλέγονται και τρέμουν κατ’ εντολή προφήτη (Μωυσής) Εξ.19.16-18
-Επί σαράντα χρόνια, ένα σύννεφο ακολουθεί σαν σκυλάκι τον λαό του προφήτη και την ημέρα τους προσφέρει σκιά, ενώ τη νύχτα φλέγεται για να τους φέγγει…! Έξοδος .13.22 & Δευτερονόμιο 1.33.
-Μαγικό ραβδί που γίνεται φίδι, σχίζει θάλασσες αλλά τρυπάει και βράχους για να βγει νερό στην έρημο! Έξοδος 17.6. & Αριθμοί 20.10. Παρ' όλα αυτά ο λαός Ισραήλ διψάει μονίμως!
-Πέτρες πέφτουν απ’ τον ουρανό και σκοτώνουν επιλεκτικά μόνο αντιπάλους. Ιησούς του Ναυή 10.11.
-Αστέρια πέφτουν στη γη και σκοτώνουν μόνο αντιπάλους! Κριταί 5.20
-Φωτιά πέφτει απ’ τον ουρανό και σκοτώνει αντίπαλους στρατιώτες. Β΄ Βασιλέων 1.10,14
-Ρούχα και παπούτσια που δεν λιώνουν επί 40 χρόνια! Δευτερον. 29.5
-Πιθάρια με τρόφιμα που δεν στερεύουν! Α' Βασιλέων 17.16
-Φαγητό («άρτος εξ ουρανού») που πέφτει στην έρημο επί 40 χρόνια! Εξ.16.4-14,35
-Κρέας εξ ουρανού (Ορτύκια!) δηλητηριάζει τον λαό Ισραήλ! Αριθ.11.31
Φάτε εωσότου βγει απ' τα ρουθούνια και σας έρθει χολέρα! «έσται υμίν εις χολέραν» Ο΄Αριθμοί 11.20
Χολέρα: εμετοί, δυάρια, δίψα, ωχρότης, λιποθυμίες, καρδιακή ανεπάρκεια, έντονοι κοιλιακοί πόνοι, σπασμοί, κώμα, ΘΑΝΑΤΟΣ!
«Και απέθανε εκεί και ετάφη ο λαός ο επιθυμητής» Αριθμοί 11.34
Παραδοξοτήτων συνέχεια:
-Προφήτες ανασταίνουν νεκρούς και ανασταίνονται! Β΄Βασιλ.4.34-35. & Β'. Βασιλ.13.21
-Επιζούν μέσα σε φλεγόμενο καμίνι χωρίς να κατακαίγονται (3 παίδες) Δανιήλ 3.93
-Ιπτάμενος άγγελος, κρατώντας απ’ τα μαλλιά μεταφέρει τον προφήτη Αβακούμ (που κρατεί μια κατσαρόλα φαί) από την Ιερουσαλήμ στη Βαβυλώνα! Ο΄ Δανιήλ Βηλ και Δράκον 37.-
-Ιπτάμενος Μεσσίας - Ματθ.4.1.- Λουκ.4.1.- Μάρκ.1.12.-
-Ανέγγιχτες παρθένες γενούν παιδιά Ησαΐας 7.13-16 & Λουκ.1.35
-Λιοντάρια που δεν τρώνε ανθρώπους (Δανιήλ 6ο κεφ.) αλλά τρώνε άχυρο όπως τα βόδια! Ησαϊας 11.7.
-Σωτήριες που περπατούν πάνω στο νερό. Ματθαίος 14.25-
-Διατάζουν τους ανέμους. Ματθαίος 8.26-
Μυθοπλασίας αναβάθμιση!
-Ήλιος και Σελήνη που κατ’ εντολή προφήτη, σταματούν την αιώνια πορεία τους! Ιησούς του Ναυή 10.13.
-Σε άλλη περίπτωση, όχι μονό σταματάει ο ήλιος, αλλά οπισθοδρομεί κιόλας! Η σκιά του ηλίου στη γη οπισθοχωρεί κατά 10 βαθμούς! (Ο΄) Δ΄ Βασιλειών 20.4.
-Τέρατα και "σφήγκες" εκστρατεύουν κατά των εχθρών του θεού και του προφήτη. Έξοδος 4.21 – Δευτερονόμιο 4.34. & 7.20. Ιησούς του Ναυή 24.12
Αιματοβαμμένη δικαιοσύνη:
-«ο δίκαιος θέλει ευφρανθεί όταν ιδεί την εκδίκηση, και τους πόδας αυτού (Ο΄τας χείρας αυτού) θέλει νίψει εν τω αίματι του ασεβούς (Ο΄ αμαρτωλού)» Μασ. Ψαλμοί 58.10 (ή ΝΗ΄10) Ο΄ Ψαλμοί 57.11.
-Μοχθηροί Άγγελοι καταριόνται πόλεις. Κριταί 5.23
-"Θεϊκές" πληγές πλουτίζουν τους προφήτες που τις θεραπεύουν.
-Η οργή του θεού προκαλεί ανομβρία. Δευτερονόμιο 11.16.
-Θεός που εξασφαλίζει την υποταγή του λαού του, με ατέλειωτες απειλές υγείας και κάθε είδους ασθένειες: Δευτερονόμιο 28.15-68.
Εντολές θεού:
-Καταστρέψτε, κατεδαφίστε, συντρίψτε, κατακάψτε άλση. Δευτ. 12.3.
Απίστευτη εντολή θεού:
-«Δώστε τα ψοφίμια στους ξένους να τα φάνε»: Δευτερονόμιο 14.21.
Εντολές Μωυσέως:
-Καταγκρεμίστε από γκρεμό 10.000 σκλάβους! Β Χρονικών ΚΕ' 12
-Σκοτώστε σκλαβωμένες μάνες και παιδιά... και μόνο τις παρθένες κρατήστε… για πάσα χρήση! Αριθμοί. ΛΑ' 7-18 .
[Ο φανταστικός θεός της Βίβλου, αποδέχεται σιωπηρά όλες τις αγριότητες του Μωυσή!]
Βιβλικών φαντασιώσεων συνέχεια:
-Επτά κεράτινες τρομπέτες γκρεμίζουν το τείχος οχυρωμένης πόλης (την Ιεριχώ ...μόνο που είχε καταστραφεί 300 χρόνια νωρίτερα!) Ιησ. Ναυή 6. 4-20.
-Ουράνιο άρμα αρπάζει στον ουρανό προφήτη. (Ιεζεκιήλ)
-Νεκρός προφήτης ανεβαίνει απ’ τον Άδη και προφητεύει. Α'. Σαμουήλ 28.15-
-Κοράκια τρέφουν προφήτη. A΄ Βασιλ. 17.4.
-Πιθάρια που τρέχουν αστείρευτα λαδί και αλεύρι. A΄ Βασιλ. 17.14.& Β' Βασιλ. 4.6-7.
-Η Γη ανοίγει (το στόμα της) και καταπίνει τους εχθρούς του προφήτη! Αριθμοί 16.30.
-Κομμένα (ξερά) ραβδιά βλαστάνουν, ανθίζουν και… βγάζουν και καρπούς, και όχι ότι νάνε, αλλά ταυτόχρονα καρύδια και αμύγδαλα. Αριθ. 17.8.
-Ανομβριοποιοί αλλά και βροχοποιοί προφήτες (Ηλίας) Α' Σαμουήλ 12.17.
-Ο θεός ανάβει με ουράνια φωτιά θυσιαστήριο και διαλέγει στρατόπεδο. Α΄ Βασιλ. 18.38. Όμως το βιβλικό μυστικό των αυταναφλέξεων (ότι πρόκειται για προϊόν πετρελαίου, δηλαδή Νάφθα) αποκαλύπτεται στο Β' Μακκαβαίων 18-36.
-Ο θεός κάνει επίδειξη της ύπαρξης του με φωνές, σεισμό, αέρα, φωτιά, και σχίσιμο πετράς. A΄ Βασιλέων 19.11. Και δείχνει και τα οπίσθιά του! Έξοδος 33.23.
-Θεϊκός ανεμοστρόβιλος, ή πύρινη άμαξα, ανεβάζει προφήτη στον ουρανό (Ηλίας) Β'. Βασιλέων 2.1. & 2.11.
-Προφήτης καταριέται παιδιά επειδή κορόιδεψαν τη φαλάκρα του… και αρκούδες παρά Κυρίου σκοτώνουν 42 απ’ αυτά τα παιδιά. Β΄ Βασιλ. 2. 23-25.
-Προφήτης πολλαπλασιάζει ψωμιά και στάχια και ταΐζει 100 στρατιώτες. Β'. Βασιλέων 4.43. Το ίδιο επαναλαμβάνεται στην Καινή Διαθήκη σε μεγαλύτερη κλίμακα: Ιωάννης 6.9.
-Λούσιμο στον Ιορδάνη… θεραπεύει την Λέπρα! Β'. Βασιλ. 5.10.
-Προφήτης καταριέται τον δούλο του… και κολλάει λέπρα. Β'. Βασιλ. 5.27
-Σιδερένιο τσεκούρι επιπλέει στο νερό του Ιορδάνη! Β'. Βασιλ.6.6.
-Αμέτρητα αόρατα θεϊκά άρματα μάχονται υπέρ των προφητών. Β'. Βασιλ.6.17.
Ουράνια μοχθηρά πνεύματα:
-Ονοκένταυροι (Ο΄) Ησαΐας 13.21 & 34.11-14)
-Μονόκεροι (Ιωβ 39.9)
-Σειρήνες (Ησαΐας 34.13) –
-Άγγελος Κυρίου σκοτώνει 185.000 ανθρώπους!
«Και προσευχήθη Ησαΐας ο Προφήτης και εβόησεν προς τον ουρανόν και απέστειλεν Κύριος άγγελον όστις αφάνισε πάντας... και την νύχτα εκείνη εξήλθεν ο άγγελος Κυρίου και επάταξεν εν τω στρατοπέδω των Ασσυρίων εκατόν ογδοήκοντα πέντε χιλιάδας και ότε εξηγέρθησαν το πρωί, ιδού, ήσαν πάντες σώματα νεκρά» Β΄ Χρονικών ΛΒ΄ 20 & Β΄ Βασιλέων ΙΘ΄35.
-Βατραχόμορφα δαιμόνια. Αποκάλυψη 16.14
-Μυθικά τέρατα που ξερνούν φωτιά (Λεβιάθαν) πετούν στον αέρα και αφήνουν ίχνη καπνού πίσω τους! Ιώβ 41.20-32
Απάνθρωποι πόλεμοι:
-«Θέλεις πατάξει (τα έθνη) και κατά κράτος θέλεις εξολοθρεύσει αυτούς. Δεν θέλεις δείξει έλεος. Θέλεις καταστρέψει… συντρίψει… κατακόψει… εξολοθρεύσει, κατακαύσει εν πυρί» Δευτερονόμιο 7.2-5
Μοχθηρές προθέσεις:
-«Θέλετε τρώγει τα αγαθά των εθνών και εις την δόξαν αυτών θέλετε καυχάσθαι» Ησαΐας 61.6
-«Με το πρόσωπο στη γη θα σε προσκυνούν και θα γλύφουν το χώμα των ποδιών σου» Ησαΐας 49.23.
Απερίγραπτη βία:
-«Τον (κατακτημένο) λαό έβαλε (ο Δαβίδ) κάτω από πριόνια και σιδερένια τριβόλια και τσεκούρια και πέρασεν αυτούς δια της καμίνου» Β' Σαμουήλ 12.31.
«Διότι λέγει, Εν τη δυνάμει της χειρός μου έκαμον τούτο, μετέστησα τα όρια των λαών και διήρπασα τους θησαυρούς αυτών και καθήρεσα ως ισχυρός, τους εν ύψει καθημένους, και η χειρ μου εύρηκεν ως φωλεάν τα πλούτη των λαών, και καθώς συνάγει τις ωά αφειμένα, ούτω συνήγαγον πάσαν την γην εγώ, και ουδείς εκίνησε πτέρυγα ή ήνοιξε στόμα ή εψιθύρισεν». Ηαΐας 10.13-14.
Μυθοπλασίας συνέχεια:
-Προφήτες καταπίνονται από μεγάλα ψαριά και επιζούν τρεις ολόκληρες μέρες μέσα στην κοιλιά του! Ιωνάς 2.1.
-Ποθοπλάνταχτος γυναικάς δαίμονας με το όνομα Ασμοδαίος, σκοτώνει 7 άνδρες της γυναίκας που ερωτεύτηκε! Τωβίτ.3.8
-Θυμίαμα από σπλάχνα ψαριού διώχνου τον δαίμονα Ασμοδαίο που καταφεύγει στην έρημο της Αιγύπτου. Τρέχει όμως ξοπίσω του ο Άγγελος Ραφαήλ και τον αλυσοδένει! Ο ήρωάς μας Τωβίτ παντρεύεται την πεντάμορφη παθούσα και με τη χολή του ίδιου ψαριού που εδίωξε τον δαίμονα θεραπεύει την τύφλωση (γλαύκωμα) του πατερά του! Και… έζησαν αυτοί καλά κι εμείς προφανώς… μη χειρότερα! Τωβίτ (S) 8.1-3 & Τωβίτ 11.12.
Διαβάστε ολόκληρο το βιβλίο του Τωβίτ, στην επίσημη και εγκεκριμένη από την ιερά συνοδό Βίβλο των Εβδομήκοντα (Ο΄) και… αν δεν κλάψετε για το χάλι μας σίγουρα θα σκάσετε στα γέλια.
Οολά και Οολιβά
-Απίστευτες, γελοίες, έως και ξεκάθαρα πορνογραφικές βιβλικές αθυροστομίες, θεϊκού έρωτα προς έναν λαό, με αναφορά σε «αιδοία γαϊδάρων και χύσιμο αλόγων»!
Αξίζει να δώσουμε μια μικρή γεύση:
Περίληψη Οολά και Οολιβά: Δυο αδελφές αγάπησε ο θεός την Οολά (Σαμάρεια) και την Οολιβά (Ιερουσαλήμ). Αυτές όμως έγιναν πόρνες και πήγαιναν με εραστές που όχι μονό χάιδευαν τα παρθενικά τους στήθη, αλλά είχαν και μόρια που ήταν γαϊδουρινά "αιδοία όνων" και το χύσιμό τους αλογίσιο, "ρεύσις ίππων"! Ο ερωτευμένος βιβλικός θεός… θα τις κόψει τις μύτες και τ' αυτιά, θα τις δώσει να πιουν δηλητήριο και θα τις αναγκάσει να καταπιούν και τα κομμάτια απ' το σπασμένο ποτήρι! (Ο΄) (Β.Β.) (Μασ.) Ιεζεκιήλ 23.1-48
Δυο σχόλια στα απίστευτα περί Οολά και Οολιβά:
Φυσικά και κανένας "θεός", όσο μικροπρεπή κι αν τον φανταστούμε δεν θα μπορούσε να εκφραστεί έτσι. Είναι ηλίου φαεινότερο, ότι ο θεός τη βίβλου είναι αποκύημα της φαντασία του βιβλικού ιερατείου! Κανένας θεός δεν θα μπορούσε να θεωρήσει κτήμα του έναν λαό! Γι' αυτόν όλοι οι λαοί της γης θα έπρεπε να είναι παιδία του και όχι ερωμένες του!
Το γελοίο λεξιλόγιο και η ασυγκράτητη αθυροστομία του κειμένου ταιριάζει περισσότερο σε έξαλλους αφιονισμένους ιερείς, που έχασαν την κερδοφόρα κηδεμονία του λαού τους και οπωσδήποτε όχι σε οποιονδήποτε λογικό Θεό!
Μυθοπλασίας αποκορύφωμα:
-Σωτήρες θεραπεύουν πάσαν νόσον και μαλακίαν αλλά δεν άφησαν πίσω τους ούτε ένα φάρμακο! Ανασταίνουν και ανασταίνονται!
-Αρχαίοι Εβραίοι (ζόμπι) ανασταίνονται σωρηδόν και περιφέρονται μέσα στη Ιερουσαλήμ! Ματθ.27.52
-Ξορκιστές ανύπαρκτων δαιμόνων (π.χ. δαιμόνιο ράχης!) Λουκας 13.11.
-Ο Ήλιος και η Σελήνη θα σβήσουν και τ' αστέρια θα πέσουν απ' τον ουρανό! Ματθαίος 24.29
-Η Γη και τα έργα της θα κατακαούν. Β' Πέτρου 3.10.
Αυτός ο καλός βιβλικός θεός υπόσχεται να μας σώσει σε ουράνιο αιώνιο παράδεισο. Όποιος όμως δεν τον δηχθεί θα καίγεται αιωνία στις φωτιές της κόλασης: Λουκάς 16.14. Όπου όμως περιέργως… θα υπάρχουν και ανθεκτικά στη φωτιά σκουλήκια! Μάρκος 9.48.
Η ερώτηση επανέρχεται:
Αν αυτός είναι ένας καλός θεός… τότε πως θα ήταν ένας πραγματικά κακός θεός; Και αν αυτό δεν είναι ένα μυθολογικό βιβλίο, τότε τι παραπάνω θα είχε ένα πραγματικά μυθολογικό βιβλίο;
Επιτέλους: Ποσό μυθολογικό και κακό μπορεί να είναι ένα "θεϊκό" βιβλίο… πριν ξυπνήσει αμφιβολίες; Μήπως ακριβώς αυτή η φοβική μας πίστη βοηθά κάποιος, αιώνες τώρα… να κατατρώνε ανενόχλητοι τον πλούτο των Εθνών;
Αν όλα αυτά και χιλιάδες άλλα παρόμοια δεν σας παρακινούν να επανεξετάσετε την πίστη σας, τότε πράγματι αυτή η μυθική βάρβαρη θρησκεία της ιουδαϊκής Βίβλου ταιριάζει απόλυτα στις μεταφυσικές σας φαντασιώσεις αλλά και την φοβική σας νοημοσύνη! Αν όμως ενδιαφέρεστε για περεταίρω έρευνα… διαβάστε επιτέλους προσεκτικότερα την Βίβλο.
ΔΕΣ: Συζητήσεις για την θρησκεία και η άρνηση της αλήθειας
Προσοχή!!!…
Η ΒΙΒΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ!
Προσοχή!!!…
Η ΒΙΒΛΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΙΠΑΝ!
