Η Μαφία του Πυριτίου

Το ολοκληρωτικό καθεστώς του Μεγάλου Αδελφού, παρακολουθώντας συνεχώς τους πάντες και τα πάντα μέσα από αμέτρητες διαδραστικές τηλεοθόνες, ασκεί τον απόλυτο έλεγχο στις πράξεις και τις συνειδήσεις. Ολα προσαρμόζονται στην μία και μοναδική αλήθεια, αυτή που πρεσβεύει το Κόμμα, ο μόνος αλάθητος μηχανισμός, του οποίου προσωποποίηση είναι ο Μεγάλος Αδελφός. Ολα, ακόμα και το παρελθόν: όποιος ελέγχει το παρελθόν ελέγχει το μέλλον, και όποιος ελέγχει το παρόν ελέγχει το παρελθόν. Το έγκλημα της σκέψης είναι θανάσιμο αμάρτημα. Γι’ αυτό πρέπει να εξαλειφθεί οτιδήποτε οδηγεί στην διάπραξή του: ελευθερία, γλώσσα, ανθρώπινα αισθήματα. Κι όποιος υποπέσει σε έγκλημα σκέψης, πρέπει να οδηγηθεί στον θάνατο αναμορφωμένος: θα πεθάνει αγαπώντας τον Μεγάλο Αδελφό.

Το έτος 1984 αναπτύχθηκε ένας διάλογος σχετικά με το ποια από όσα προέβλεψε ο Οργουελ στο μυθιστόρημά του έγιναν πραγματικότητα και ποια όχι. Το σοβιετικό πραξικόπημα-πείραμα και η αποτυχία της κομμούνας, υπήρξε η αφορμή που ενέπνευσε τον συγγραφέα. Εκείνο που καθιστά ανατριχιαστικά προφητικό το 1984 είναι η διαπίστωση ότι σήμερα όχι μόνο ο Μεγάλος Αδελφός βρίσκεται παντού, αλλά και ότι δεν είναι λίγοι όσοι συνεπαίρνονται από την “χαρά της σκλαβιάς”. Χιλιάδες άνθρωποι στην Δύση το θεωρούν μεγάλη τύχη να τους κλείσουν στο σπίτι του Μεγάλου Αδελφού. Γι’ αυτό είχε τόσο μεγάλη επιτυχία το σλόγκαν “Μένουμε σπίτι”.

Περνώντας από την ανάκριση, που είναι η καθεστωτική μορφή της πλύσης εγκεφάλου, ο ήρωας του Οργουελ καταλήγει στο τέλος με δάκρυα χαράς στα μάτια να “συνειδητοποιήσει” ότι ανέκαθεν αγαπούσε τον Μεγάλο Αδελφό. Σήμερα πλέον η παράνοια έχει προχωρήσει πολλά βήματα πιο πέρα. Ο Μεγάλος Αδελφός δεν χρειάζεται καν να προβάλλει την εικόνα του στην οθόνη. Τον έχει αντικαταστήσει η κάμερα, το βιομηχανικό ξόανο που έχει πάρει το όνομά του. Η σκλαβιά εκχωρείται πλέον ελεύθερα. Αξίζει να διαβάσει κάποιος νέος το βιβλίο του Οργουελ, όπως και το βιβλίο του Χάξλεϊ, για ν’ αντιληφθεί νωρίς-νωρίς ότι, τα κελεύσματα για διάφορες ουτοπίες είναι απλώς ένας ευφημισμός, ένας φερετζές, της πορείας προς τον όλεθρο και να λυτρωθεί σε μικρή ηλικία, , τουλάχιστον νοητικά.

Oι Τοξικοί Δυτικοί Τεχνολογικοί Γίγαντες.

Η Google μπλόκαρε τους λογαριασμούς στο YouTube ορισμένων Ρωσικών μέσων ενημέρωσης (το κανάλι Tsargrad TV, το Κοινωνία Δικέφαλου αετού, την ομάδα κατά των αμβλώσεων “Za Zhizn” και τα Geopolitika.ru) και ατομικούς λογαριασμούς ηλεκτρονικού ταχυδρομείου. Το κίνητρο για όλο αυτό ήταν το ίδιο, η δήθεν παραβίαση της νομοθεσίας για τις εξαγωγές. Κάπως νωρίτερα, αρκετά άλλα Ρωσικά μέσα ενημέρωσης όπως τα Anna News, News Front, Crimea 24, Federal News Agency, είχαν επίσης αντιμετωπίσει διακρίσεις και λογοκρισία από τα Δυτικά δίκτυα.

Την κατάσταση σχολίασαν ο Γραμματέας Τύπου του Προέδρου, Dmitry Pesko και η Εκπρόσωπος Τύπου του Ρωσικού υπουργείου Εξωτερικών, Maria Zakharova, οι οποίοι καταδίκασαν αμφότερες τις ενέργειες της Αμερικανικής μονοπωλιακής εταιρείας, χωρίς ωστόσο να λένε εάν θα ληφθούν μέτρα για την προστασία των δικαιωμάτων και των συμφερόντων των Ρώσων πολιτών.

Ενώ συνήθως ήταν τα Facebook και Twitter που έφταναν σε τέτοιες εξάρσεις, την διαγραφή και το κλείδωμα των λογαριασμών των ομάδων, των πολιτικών, των ηγετών της κοινής γνώμης και των μέσων ενημέρωσης, η σκυτάλη έχει πλέον περάσει σε έναν άλλο γίγαντα της πληροφορικής και αυτός είναι ακόμη πιο σκληρός. Στο ελάχιστο, η Google έρχεται σε αντίθεση με τους δικούς της κανόνες, δεδομένου ότι οι Οροι Παροχής Υπηρεσιών της αναφέρουν, ότι η εταιρεία πρέπει πρώτα να προειδοποιήσει τον κάτοχο του εκάστοτε λογαριασμού, σε περίπτωση παραβίασης των όρων της. Δεν το έκανε. Επιπλέον, αν ο αποκλεισμός των καναλιών YouTube ορισμένων μέσων ενημέρωσης δεν ταιριάζει με το όραμα της εταιρείας, τότε τι γίνεται με τους ιδιωτικούς λογαριασμούς ηλεκτρονικού ταχυδρομείου; Ωστόσο, όταν ρωτήθηκε για την νομιμότητα των πράξεών της, η Google απάντησε ότι “οι λογαριασμοί αφαιρέθηκαν σύμφωνα με τον νόμο.” Τίνος τον νόμο;

Και δεν είναι μόνο οι Ρώσοι πολίτες και οργανώσεις που έχουν υποφέρει στα χέρια των Δυτικών μονοπωλίων. Πολλές Ευρωπαϊκές χώρες έχουν επίσης επηρεαστεί από τέτοιου είδους γενικούς αποκλεισμούς. Ως επί το πλείστον, στοχοθετήθηκαν πατριωτικά μέσα ενημέρωσης και ιδιώτες. Δεν υπάρχει απλή λογοκρισία εδώ, ή όποια εφαρμογή νόμου, αλλά, πολύ πιο σημαντικά ζητήματα, φίμωσης και μαφιόζικης πρακτικής.

Πρώτον, δεδομένου ότι δεν είναι μόνο οι πολίτες της Ρωσίας αλλά και των χωρών της Δύσης που υπόκεινται σε φιλτράρισμα και απαγόρευση της ελευθερίας της έκφρασης, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ο θάνατος του κοινωνικού συμβολαίου στην φιλελεύθερη δημοκρατική κοινωνία, είναι εδώ. Σύμφωνα με την έννοια αυτή, οι πολίτες παραχωρούν ορισμένα από τα δικαιώματά τους στην κυβέρνηση, σε αντάλλαγμα για την διασφάλιση των συμφερόντων τους. Τώρα ωστόσο, οι κυβερνήσεις στην Δύση, είναι ανίσχυρες να προστατεύσουν τα συμφέροντα των πολιτών τους. Αν και εξακολουθεί να υπάρχει μια ομοιότητα με την δημοκρατία και οι πολίτες ψηφίζουν για τους εκπροσώπους των διαφόρων κομμάτων να τροποποιήσουν τους νόμους και να συνεχίσουν να φροντίζουν τα συμφέροντά τους σύμφωνα με το πνεύμα της εποχής, αρκετές μεγάλες εταιρείες πληροφορικής, επιβάλλουν τώρα επιθετικά τα προϊόντα και τους κανόνες τους.

Είναι ενδεικτικό ότι οι εκπρόσωποι της “φιλελεύθερης” ιδεολογίας, οι οποίοι θα πρέπει φαινομενικά να προστατεύουν την ελευθερία της έκφρασης, ανταποκρίθηκαν με αισιοδοξία στο κλείδωμα και την διαγραφή των λογαριασμών. Συγκεκριμένα, ο Γάλλος βουλευτής Meyer Habib, σχολιάζοντας την σύλληψη του Γάλλου συγγραφέα Alain Soral, δήλωσε ότι «το Facebook και το YouTube έχουν επιτέλους αρχίσει να καθαρίζουν λίγο και η Γαλλία πρέπει να ακολουθήσει».

Δεν είναι περίεργο που οι Google, Amazon, PayPal, Facebook, Twitter και μια σειρά από άλλες μεγάλες εταιρείες των ΗΠΑ, έχουν το παρατσούκλι της Μαφίας του Πυριτίου, δεδομένου ότι δεν είναι ποτέ υπόλογοι στην κυβέρνηση των ΗΠΑ και μπορούν να χρησιμοποιήσουν το κεφάλαιό τους για να ασκήσουν πιέσεις για τα συμφέροντά τους στο Κογκρέσο και τον Λευκό Οίκο. Αυτές οι εταιρείες θεσπίζουν τους δικούς τους κανόνες του παιχνιδιού, που απέχουν πολύ από τους δημοκρατικούς κανόνες.

Ενώ η Google, το Facebook και το Twitter αναζητούν και διαγράφουν τους λογαριασμούς των “αντιφρονούντων” το PayPal είναι διάσημο για το γεγονός ότι μπλοκάρει τα χρήματα των χρηστών χωρίς λόγο. Είναι σχεδόν αδύνατο να τα πάρει κάποιος πίσω, όπως τα θύματα του paypal γράφει σε διάφορα φόρουμ για χρόνια τώρα. Γι’ αυτό λογαριασμό PayPal κάνουμε πάντοτε μέσω τραπέζης για να είναι υπόλογη. Προσπάθησε να μου κρατήσει ένα πολύ σημαντικό ποσό χρημάτων, από εταιρικό λογαριασμό μου, ζητώντας μου επανειλημμένως χαρτιά και πιστοποιήσεις που είχα ήδη αποστείλει. Το θέμα διευθετήθηκε ακαριαία όταν επικοινώνησα με την τράπεζα μου που μέσα από αυτήν είχα ανοίξει τον λογαριασμό PayPal. Πάντοτε, όταν πρόκειται για χρήματα και για Πολυεθνικές Μαφίες, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή. Αν χάσεις, να χάσεις το λιγότερο δυνατό.

Η Amazon λογοκρίνει συγγραφείς από διάφορες χώρες, στερώντας τους την ευκαιρία να χρησιμοποιήσουν την αγορά της.

Υπάρχουν σημαντικά ερωτήματα που οι ρυθμιστικές αρχές των διαφόρων χωρών θα έπρεπε να ρωτούν την Google και τις άλλες εταιρείες, όσον αφορά το που αποθηκεύουν τα δεδομένα χρηστών και σε ποιους διακομιστές. Από την άποψη της εθνικής ασφάλειας, οι Χάρτες της Google και το πρόγραμμα περιήγησης ιστού της (Google Chrome), θα πρέπει να αναλυθούν. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η εταιρεία εργάζεται προς το συμφέρον του Πενταγώνου, αναπτύσσοντας έργα αποθήκευσης στο cloud και τεχνητής νοημοσύνης.

Αυτό το είδος συνεργασίας δείχνει ότι, παρά την ρητορική του Ντόναλντ Τραμπ εναντίον ορισμένων εταιρειών, λόγω διαφορετικών πολιτικών απόψεων (ο ιδιοκτήτης της Amazon και της Washington Post, Τζεφ Μπέζος ήταν πάντα επικριτικός προς τον Τραμπ, αλίμονο), τα συμφέροντα της Αμερικανικής κυβέρνησης, συμπίπτουν με τις φιλοδοξίες της Μαφίας του Πυριτίου στις περισσότερες περιπτώσεις. Επιπλέον, υπάρχει μια σαφής συμβίωση στην ανωτέρω σχέση.

Η Εθνική Συμμαχία για την Ασφάλεια στον Κυβερνοχώρο των ΗΠΑ, συνεργάζεται στενά με κορυφαίες τεχνολογικές εταιρείες όπως η Google, το Facebook, το Dropbox και την Microsoft. Και μέρος της χρηματοδότησης που παρέχεται στην Μαφία του Πυριτίου, προέρχεται απευθείας από τις αμερικανικές υπηρεσίες πληροφοριών. Για παράδειγμα, το Palantir ιδρύθηκε ως μέρος ενός έργου από τον ιδρυτή της PayPal Peter Thiel το 2004 και ο πρώτος εξωτερικός επενδυτής της, ήταν η εταιρεία επιχειρηματικών κεφαλαίων της CIA, In-Q-Tel. Ο κατάλογος πελατών του Palantir περιλαμβάνει το Υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ, την CIA, το FBI, τον Στρατό, τους Πεζοναύτες, την Πολεμική Αεροπορία, τα αστυνομικά τμήματα στην Νέα Υόρκη και το Λος Άντζελες και ένα μεγάλο αριθμό αμερικανικών χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων. Σημειώνεται ότι το Παλαντίρ ενεπλάκη σε σκάνδαλο το 2011, όταν κατηγορήθηκε ότι «δημιούργησε ηλεκτρονικούς φακέλους για πολιτικούς αντιπάλους της Βουλής με παράνομα μέσα».

Το 2012, η διευθύντρια της DARPA Ρετζίνα Ντούγκαν, πήγε να εργαστεί για την Google. Σύμφωνα με την Ντούγκαν, δεν μπορούσε να πει “όχι” σε μια τόσο «καινοτόμο εταιρεία». Και ένας από τους ιδρυτές της Google, ο Eric Schmidt, είναι τεχνικός σύμβουλος της Alphabet και μέλος του διοικητικού συμβουλίου της εταιρείας. Είναι επίσης πρόεδρος του Συμβουλίου Αμυντικής Καινοτομίας, του Υπουργείου Άμυνας των ΗΠΑ.

Οι δυτικοί τεχνολογικοί γίγαντες όπως η Google, το Jigsaw και το Ίδρυμα Hewlett, παρέχουν οικονομική στήριξη στο Πρόγραμμα Υπεράσπισης της Ψηφιακής Δημοκρατίας στο Belfer Center του Πανεπιστημίου Χάρβαρντ, το οποίο ξεκίνησε τον Ιούλιο του 2017. Φυσικά, η ιδέα της ρωσικής παρέμβασης στις εκλογές (τόσο του παρελθόντος όσο και του μέλλοντος), προωθείται με κάθε δυνατό τρόπο.

Και η χειραγώγηση των λογαριασμών των μέσων κοινωνικής δικτύωσης είναι μια προσπάθεια να καταστρέψει οποιαδήποτε εναλλακτική άποψη. Αυτό επιβεβαιώνεται από μια ειδική έκθεση που δημοσιεύθηκε στις 4 Αυγούστου 2020 από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ. Ο τίτλος της έκθεσης είναι “Πυλώνες της παραπληροφόρησης της Ρωσίας και το οικοσύστημα προπαγάνδας” και είναι περίπου 80 σελίδες. Η έκθεση αναφέρει τα μέσα ενημέρωσης των οποίων οι λογαριασμοί έχουν ήδη διαγραφεί, μια σειρά άλλων δημοσιεύσεων και ορισμένους διαδικτυακούς τόπους στην Δύση. Οι περισσότεροι από τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται από τους συντάκτες της έκθεσης (τα ονόματά τους δεν δίνονται), είναι αβάσιμοι και άνευ στοιχείων.

Στις 5 Αυγούστου, έγινε ενημέρωση με τον ειδικό απεσταλμένο του Υπουργείου Εξωτερικών των ΗΠΑ για την έκθεση, η οποία αναφέρθηκε ως “η πρώτη ολοκληρωμένη ανάλυση του οικοσυστήματος παραπληροφόρησης και προπαγάνδας της Ρωσίας”. Σύμφωνα με το Υπουργείο Εξωτερικών, “η Ρωσία συνήθως επιδιώκει να υπονομεύσει τους δημοκρατικούς θεσμούς και τους δημοκρατικούς κανόνες και να διαδώσει φόβο και σύγχυση, καθώς και προσπαθεί να δημιουργήσει αμφιβολίες για τους δημοκρατικούς κανόνες”.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι αυτή η άρπα-κόλλα εργασία, έγινε για την ενίσχυση των επικείμενων προεδρικών εκλογών, έτσι ώστε το Υπουργείο Εξωτερικών να μπορέσει να δικαιολογήσει τον εαυτό του στους φορολογούμενους των ΗΠΑ και να αποδείξει την αξία του. Αλλά αν οι συγγραφείς προσπαθούσαν να καταλάβουν και να αναλύσουν τι συμβαίνει στην χώρα τους και τον αριθμό των αμερικανικών ιστοσελίδων που ασχολούνται με την διάδοση των θεωριών συνωμοσίας και την υποκίνηση της βίας και του διεθνικού (διαθρησκευτικού) μίσους, τότε θα υπήρχε αρκετή δουλειά για να τους κρατήσει απασχολημένους για πολλά, πολλά χρόνια.

Είναι σαφές από αυτά τα παραδείγματα, ότι η μαφία Westpoint, όπως ονομάζεται το σημερινό πολιτικό κατεστημένο των ΗΠΑ, συνεργάζεται στενά με την μαφία του πυριτίου, η οποία καθίσταται ανυπόληπτη και σε άλλες χώρες. Η παρουσία τους γίνεται επίσης όλο και πιο τοξική. Εάν επρόκειτο να εξετάσουμε το πρόβλημα από την άποψη του απλού καταναλωτή, τότε αυτός ή αυτή εμπιστεύεται τα δεδομένα του (προσωπικές επιστολές, αποθήκευση αρχείων) σε μια αμφίβολη ομάδα εταιρειών. Και αυτά τα δεδομένα θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν, χωρίς την συγκατάθεσή τους ή απλώς να εξαφανιστούν μια μέρα.

Ενώ τέτοια πράγματα συμβαίνουν σε μια χώρα, είναι αδύνατο να πούμε ότι η χώρα αυτή έχει πλήρη κυριαρχία. Το ζήτημα πρέπει να αντιμετωπιστεί επειγόντως. Αν και η Google τιμωρήθηκε με πρόστιμο 1,5 εκατομμυρίου ρουβλίων από δικαστήριο της Μόσχας στις 10 Αυγούστου για άρνηση φιλτραρίσματος απαγορευμένου περιεχομένου, η κίνηση θεωρείται ανεπαρκής. Στο παρελθόν, αυτοί οι τοξικοί αμερικανικοί γίγαντες πληροφορικής τους επιδόθηκαν συχνά πολύ μεγαλύτερα πρόστιμα από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Για χάρη της δικαιοσύνης και της προστασίας των δικαιωμάτων των ατόμων, μπορεί οι διεθνείς προσπάθειες, να είναι ακριβώς αυτό που χρειάζεται για να περιοριστεί η αυξανόμενη επιρροή της μαφίας του Πυριτίου.

Brain Hacking

“Το εικοσιτετράωρο της καθημερινότητάς μας; Μια κόλαση περισπασμού. Περνάμε ώρες ολόκληρες μπροστά σε οθόνες, με συνεχείς ειδοποιήσεις, ατέλειωτα μηνύματα, αιτήματα, πληροφορίες, ανεξακρίβωτες ειδήσεις, φωτογραφίες, βίντεο. Οι συσκευές που κρατάμε μας καλούν, μας καταδιώκουν, μας κατέχουν. Εχουμε άραγε μετατραπεί σε χρυσόψαρα, στερούμενοι κάθε δυνατότητα να ζήσουμε διαφορετικά, ανίκανοι να σκεφτούμε ή να ελπίσουμε, δεσμώτες της απόλυτης διαφάνειας, βυθισμένοι στον ωκεανό του Ιντερνέτ και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης, υποκείμενοι στον έλεγχο των αλγόριθμων; Η εξέλιξη αυτή δεν είχε προβλεφθεί ακριβώς. Ωστόσο, με αταλάντευτη αποφασιστικότητα, οι νέες αυτοκρατορίες οικοδόμησαν ένα μοντέλο ψηφιακής εθελοδουλίας, χωρίς μέτρα προφύλαξης και χωρίς στρατηγικές πρόληψης. Στον πυρήνα τούτης της εξέλιξης δεν βρίσκεται κάποιος τεχνολογικός ντετερμινισμός αλλά ένα πρόγραμμα που σηματοδοτεί την μετάβαση σε μια νέα μορφή καπιταλισμού. Αυτή είναι η οικονομία της προσοχής, η οικονομία των εννέα δευτερολέπτων, η οποία επιχειρεί να αυξήσει την παραγωγικότητα του χρόνου ώστε να εξαγάγει από αυτόν ακόμη περισσότερη αξία. Ο χρόνος, λοιπόν, παρατείνεται διά της συμπίεσής του, έχει γίνει ένα ατέρμονο τώρα. Η επιτάχυνση έχει αντικαταστήσει την συνήθεια, με την προσοχή και την ικανοποίηση με τον εθισμό. Το πλεόνασμα του χρόνου μας υφαρπάζεται από τους μηχανικούς των λογισμικών πίσω από τις οθόνες. Και πωλείται στις διαφημιστικές εταιρείες. Αρκεί να μας αποσπούν με τα κατάλληλα μηνύματα την προσοχή. Ηρθε ο καιρός να στοχαστούμε έξω από την γυάλα μας.” -Bruno Patino

Πώς εφαρμόζεται στους χρήστες η εγκεφαλική πειρατεία, η χρονοθηρία, η υπερπαραγωγή σημείων, η νευροεπιστήμη του διαδικτυακού εθισμού; Πώς το μάτι και ο εγκέφαλος, στις ιντερνετικές ροές και εικόνες, εδραιώνουν για τα πάντα έναν άμεσο συσχετισμό. Και πώς δημιουργείται το συναισθηματικό πυροδότημα και η διαχείριση των συγκινήσεων που ενισχύει προκαταλήψεις του νου.

Λίγοι ξέρουν το Εργαστήριο Τεχνολογιών της Πειθούς στο Stanford των ΗΠΑ. Εκεί ο καθηγητής Πληροφορικής B.J. Fogg διδάσκει στα μελλοντικά στελέχη των κολοσσών της Silicon Valley «πως ο δεσμός που συνδέει έναν άνθρωπο με τον υπολογιστή είναι πολύ πιο σύνθετος από εκείνον που τον συνδέει με ένα απλό εργαλείο». Το Εργαστήριο αυτό θυμίζει ότι κάθε αυτοκρατορία (Facebook, Amazon, Google, κ.ά.) διαθέτει το μαύρο της άστρο, όπως αναλύει ο Bruno Patino στο έξοχο βιβλίο του.

Ο 54χρονος Γάλλος συγγραφέας με ερευνητικά ενδιαφέροντα γύρω από την ψηφιακή εποχή και με αρκετές σπουδές και εμπειρία σε ΜΜΕ- αναλύει καταπληκτικά την νέα οικονομία που στηρίζει και στηρίζεται, το ιντερνετικό οικοδόμημα: την οικονομία της προσοχής. Αναλύει με όρους πολιτικής οικονομίας και κοινωνικής ψυχολογίας την αλχημιστική τακτική των αλγορίθμων, των μηχανών αναζήτησης και των στελεχών των κολοσσών του διαδικτύου που στοχεύουν στο να μας αποσπάσουν την προσοχή και να μας «αυξήσουν τον χρόνο» προς όφελος φυσικά της διαφήμισης. Το βιβλίο είναι εξαιρετικά χρήσιμο σε όσους υποψιάζονται πως εφαρμόζεται στους χρήστες η εγκεφαλική πειρατεία (brain hacking), η χρονοθηρία, η υπερπαραγωγή σημείων, η νευροεπιστήμη του διαδικτυακού εθισμού. Πως το μάτι και ο εγκέφαλος, στις ιντερνετικές ροές και εικόνες, εδραιώνουν για τα πάντα έναν άμεσο συσχετισμό. Και πώς δημιουργείται το συναισθηματικό πυροδότημα (emotional triggering) και η διαχείριση των συγκινήσεων που ενισχύει προκαταλήψεις του νου: επιβεβαίωσης, αντιπροσωπευτικότητας, έκθεσης (Bronner).

O Patino προχωράει παραπέρα από την απλή εξόρυξη και ανάλυση των δεδομένων, την γνωστή πλέον αλγοριθμική μηχανική κι εξηγεί την χρήση ψυχολογικών εργαλείων που συστηματικά εφαρμόζεται από το τεχνοκρατικό ολιγοπώλιο της Silicon Valley. Παρουσιάζει τις οθόνες των smartphones ως ένα οικουμενικό στροβοσκόπιο που έχει υπαχθεί στον κανόνα της διέγερσης της προσοχής μας. Εχουμε γίνει «μεταλλωρύχοι στο ορυχείο του ελεύθερου χρόνου μας. Η επιστροφή στον Οργουελ (1984) δεν συντελείται διά της πολιτικής αλλά διά της οικονομικής οδού. Και η διασταύρωσή του με τον Χάξλεϊ (Θαυμαστός καινούργιος κόσμος) πραγματοποιείται στην προσωπική κλίμακα του καθενός. Είμαστε οι δράστες της ίδιας μας της προπαγάνδας».

Η προσοχή μέσα στις οθόνες των smartphones δεν είναι στατική. Και αυτό γιατί η επιθυμία είναι αδιάκοπη και συνεχής. Η εκθετική ροή περιεχομένου «μας βοηθάει να ξεχάσουμε ότι θα πεθάνουμε». Σε αυτό το εργοστάσιο του πραγματικού είναι που αξίζει να στοχαστούμε. Στις οθόνες του κινητού μας φυλακιζόμαστε σε μια πληροφοριακή φούσκα και σε μια δυναμική κοινωνικής συμμόρφωσης. Ξορκίζοντας τον θάνατο με την ροή εικόνων, λέξεων, εμπορευμάτων. Δουλεύουμε, παράγουμε, καταναλώνουμε. Αλλά η πραγματικότητα είναι πάντοτε προσωπική.

“Κάθε ανθρώπινο ον συγχέει τα όρια του δικού του οπτικού πεδίου με τα όρια του κόσμου” δίδαξε ο Σοπενχάουερ. Ομως πλέον γνωρίζουμε πως “Η Μαφία του Πυριτίου” με εργαλείο το internet έγινε το εργοστάσιο αυτής της εξατομικευμένης πραγματικότητας, παράγοντας μια αυτοκρατορία τεχνητού ψεύδους: «ψευδείς εαυτοί, ψευδείς ειδήσεις, ψευδή περιεχόμενα, συνεργάζονται για να αποκομίσουν αληθινά δολάρια».