Έρωτας, το ναρκωτικό της φύσης

Όταν ερωτεύεσαι, νιώθεις πολύ ευτυχισμένος. Κι αυτό είναι ναρκωτικό, ένα vαρκωτικό που δημιουργούν οι ορμόνες του σώ­ματος σου, ένα βιολογικό vαρκωτικό. Η φύση το χρησιμοποιεί, γιατί δεν μπορεί να βασιστεί σ’ εσένα. Σκέψου, αν δεν υπήρχε ο έρωτας, ο κόσμος θα σταματούσε να υπάρχει, γιατί το σeξ από μόνο του δεν είναι τίποτα.

Αν δεν υπάρχει έρωτας, το σeξ είναι τόσο μηδαμινό. Κανείς δεν θα υπέκυπτε σ’ αυτό, αν δεν υπήρχε το vαρκωτικό, ο έρω­τας. Ο έρωτας είναι το δόλωμα. Η πραγματική επιθυμία της φύσης είναι η αναπαραγωγή. Αλλά δεν μπορεί να βασιστεί σ’ εσένα γι’ αυτό. Αν δεν σε κυριέψει ο έρωτας, δεν θα αναπαρα­χθείς.

Η φύση σου δίνει vαρκωτικό, αποδεσμεύει μες στο σώμα σου ένα vαρκωτικό, ένα φυσικό, βιολογικό, ορμονικό vαρκωτικό. Να γιατί όταν είναι κανείς ερωτευμένος, βαδίζει διαφορετικά. Δεν βρίσκεται στον κόσμο της καθημερινότητας. Ζει μέσα στη φαντασία, μέσα στον πόθο και στο όνειρο, δεν ζει μέσα στην πραγματικότητα. Έχει πάρει vαρκωτικό, χωρίς να το ξέρει.

Κι ύστερα από λίγες μέρες, όταν πια έχει φύγει ο έρωτας -γιατί κανένα ναρκωτικό δεν διαρκεί για πάντα- αρχίζεις να αντιμετωπίζεις την πραγματικότητα κι αρχίζουν μαζί και τα βά­σανα. Γιατί όσα υποσχέθηκες, τα υποσχέθηκες όταν είχες χάσει τη συνειδητότητά σου. Τώρα πρέπει να εκπληρώσεις υποσχέσεις που δόθηκαν όταν ήσουν ρευστός, υγρός, σε απουσία συνειδητότητας. Τώρα το βάρος μεγαλώνει.

Κάθε ερωτoδουλειά καταντάει ασχήμια στο τέλος. Γιατί; Γιατί όλοι οι γάμοι ναυαγούν; Επειδή δεν είναι προϊόν συνει­δητής επιλογής. Αν αγαπήσεις συνειδητά, τότε η αγάπη μπορεί να διαρκέσει αιώνια, γιατί με τη συνειδητότητα τα πάντα είναι αιώνια. Χωρίς αυτή, τα πάντα είναι εφήμερα.

Αν μπορείς να αγαπήσεις συνειδητά -κι όχι σαν θύμα των τεχνασμάτων της φύσης- με μια αγάπη συνειδητή, τότε δεν ολισθαίνεις προς τα πάνω, αλλά ανυψώνεσαι. Τότε η αγάπη γίνεται δύναμη που σε ολοκληρώνει. Δεν σε διαλύει. Γίνεται επί­γνωση. Τότε μέσα στη σχέση γίνεσαι όλο και πιο συνειδητός. Νοιάζεσαι για τον άλλον, μα δεν τον χρησιμοποιείς. Νοιάζεσαι και μοιράζεσαι, μα δεν κατέχεις. Ελευθερώνεις τον άλλον και με την απελευθέρωση του ελευθερώνεσαι κι εσύ. Γίνεστε δυο συνταξιδιώτες σε ένα ανώτερο ταξίδι.

Βοηθάτε ο ένας τον άλλον, γιατί υπάρχουν παγίδες. Ο δρόμος είναι μακρύς και το ταξίδι ατελείωτο κι είναι όμορφο να είσαι με κάποιον που να μοιράζεται μαζί σου κάθε αγωνία, κάθε πόνο, κάθε βάσανα, κάθε χαρά, κάθε στιγμή σιωπής. Κάποιον που να μπορείς να επικοινωνείς, να λες τι σου συμβαίνει, που να μπορείς να βασίζεσαι πως θα σε βοηθήσει σε ό,τι κι αν συμβεί, να βασίζεσαι πως θα σ’ αγαπά σε όλες τις στιγμές, καλές ή κακές, στιγμές οργής ή χαράς, στιγμές θλίψης ή ευτυχίας.

Δεν κρύβεις τίποτα από εκείνον που αγαπάς. Μένεις ανοιχτός και τρωτός. Η αγάπη δεν επιδέχεται όρους. Δεν εξαρτάται από προϋποθέσεις και καταστάσεις.

Η συνειδητή αγάπη είναι φαινόμενο ολοκληρωτικά διαφορετι­κό. Σπάνια συμβαίνει, μα όταν συμβεί είναι από τα πιο όμορφα πράγματα που μπορούν να συμβούν σ’ αυτό τον κόσμο.