Ζούμε σε έναν κόσμο αντιθέσεων, όπου τα πράγματα ξεχωρίζουν μεταξύ τους από τις διαφορές και τις ομοιότητές τους. Πώς όμως αποφασίζουμε τι είναι σημαντικό και τι όχι; Πώς κατευθύνουμε την προσοχή μας στα πράγματα που έχουν σημασία και όχι σε αυτά που μας αποσπούν; Πώς ανακαλύπτουμε την αλήθεια πίσω από τα φαινόμενα και δεν πέφτουμε θύματα ψευδαισθήσεων και προκαταλήψεων; Αυτά είναι μερικά από τα ερωτήματα που απασχολούν τους φιλοσόφους για αιώνες, και που εξακολουθούν να είναι επίκαιρα και σήμερα.
Ένας τρόπος να προσεγγίσουμε αυτά τα ερωτήματα είναι να σκεφτούμε την πραγματικότητα ως φόντο της ζωής, έναν καμβά στον οποίο τα πράγματα είναι ζωγραφισμένα με διαφορετικά χρώματα και σχήματα. Το υπόβαθρο της ζωής είναι το σύνολο όλων όσων υπάρχουν, ό,τι είναι δυνατό, ό,τι είναι φυσικό. Είναι η πηγή κάθε νοήματος και αξίας, αλλά είναι επίσης κρυμμένο από την άμεση αντίληψή μας. Μπορούμε να δούμε μόνο κάποιες πτυχές του, κάποια κομμάτια του, κάποιες αντανακλάσεις του. Και μπορούμε να τα δούμε μόνο μέσα από τις αισθήσεις μας, το μυαλό μας, τις γλώσσες μας, τους πολιτισμούς μας, τις ιστορίες μας. Αυτά είναι τα φίλτρα που διαμορφώνουν την εμπειρία μας για την πραγματικότητα, αλλά και την παραμορφώνουν, την περιορίζουν, την προκατέχουν.
Κάποια πράγματα ξεχωρίζουν από το φόντο της ζωής περισσότερο από άλλα. Μας τραβούν την προσοχή, μας κεντρίζουν την περιέργεια, μας εμπνέουν τα συναισθήματά μας. Είναι τα πράγματα για τα οποία νοιαζόμαστε, που εκτιμούμε, που επιδιώκουμε. Είναι τα πράγματα που μας κάνουν ανθρώπους. Είναι όμως και τα πράγματα που μπορούν να μας εξαπατήσουν, που μπορούν να μας παραπλανήσουν, που μπορούν να μας τυφλώσουν. Είναι τα πράγματα που επιβάλλουμε στην πραγματικότητα, που προβάλλουμε στην πραγματικότητα, που δημιουργούμε στην πραγματικότητα. Είναι τα πράγματα που μας κάνουν να αγνοούμε.
Η ικανότητα εστίασης σε κάποια ερεθίσματα και απομόνωσης από τα υπόλοιπα είναι ένα ισχυρό εργαλείο μάθησης και κατανόησης. Μας επιτρέπει να κάνουμε ζουμ στις λεπτομέρειες, να αναλύουμε τα μέρη, να συγκρίνουμε και να αντιπαραβάλλουμε τα χαρακτηριστικά. Μας επιτρέπει να ανακαλύψουμε μοτίβα, να βρούμε κανονικότητες, να αποκαλύψουμε νόμους. Μας επιτρέπει να κατασκευάζουμε μοντέλα, να διατυπώνουμε θεωρίες, να ελέγχουμε υποθέσεις. Μας επιτρέπει να εξηγήσουμε την πραγματικότητα, να προβλέψουμε την πραγματικότητα, να ελέγξουμε την πραγματικότητα. Έχει όμως και ένα μειονέκτημα. Μπορεί να μας κάνει να χάσουμε το σύνολο, το πλαίσιο, τις συνδέσεις. Μπορεί να μας κάνει να παραβλέψουμε τις αποχρώσεις, τις εξαιρέσεις, τις παραλλαγές. Μπορεί να μας κάνει να αγνοήσουμε το υπόβαθρο της ζωής.
Όποια διαδρομή κι αν ακολουθήσει η εξέλιξη, η λογική μπορεί να βρει χίλιους λόγους για να τη δικαιολογήσει. Κι αυτό γιατί η λογική δεν είναι καθρέφτης της πραγματικότητας, αλλά εργαλείο χειραγώγησης της πραγματικότητας. Η λογική δεν είναι ανακάλυψη της αλήθειας, αλλά δημιουργία αλήθειας. Η λογική δεν είναι μια αντανάκλαση της φύσης, αλλά μια προβολή της φύσης. Η λογική είναι ένα παιχνίδι που παίζουμε με την πραγματικότητα, αλλά είναι και ένα παιχνίδι που η πραγματικότητα παίζει μαζί μας.
Το φυσικό είναι απλό, περιέχει τις λιγότερες πληροφορίες που το αποκαλύπτουν. Το φυσικό είναι το δεδομένο, το προφανές, το αυτονόητο. Το φυσικό είναι αυτό που δεν χρειάζεται εξήγηση, αυτό που δεν απαιτεί αιτιολόγηση, αυτό που δεν απαιτεί απόδειξη. Το φυσικό είναι αυτό που θεωρούμε δεδομένο, αυτό που υποθέτουμε χωρίς αμφιβολία, αυτό που δεχόμαστε χωρίς αμφιβολία. Το φυσικό είναι αυτό που γνωρίζουμε χωρίς να ξέρουμε πώς ξέρουμε.
Αντίθετα, το αφύσικο και το απίθανο είναι αυτά που περιέχουν τις περισσότερες πληροφορίες για να γίνουν γνωστά. Το αφύσικο είναι αυτό που προστίθεται, αυτό που προκαλεί έκπληξη, αυτό που είναι μυστηριώδες. Το αφύσικο είναι αυτό που χρειάζεται εξήγηση, αυτό που απαιτεί αιτιολόγηση, αυτό που απαιτεί απόδειξη. Το αφύσικο είναι αυτό που αμφισβητούμε, αυτό που αμφιβάλλουμε, αυτό που αμφισβητούμε. Το αφύσικο είναι αυτό που μαθαίνουμε μαθαίνοντας πώς μαθαίνουμε.
Το σχέδιο πληροφοριών που οδηγεί τον χορό της εξέλιξης χάνεται στο κοσμικό χάος. Δεν υπάρχει σχέδιο, σκοπός, κατεύθυνση στη φύση. Υπάρχει μόνο πιθανότητα, αναγκαιότητα και προσαρμογή. Υπάρχει μόνο παραλλαγή, επιλογή και κληρονομικότητα. Υπάρχει μόνο διαφορετικότητα, ανταγωνισμός και συνεργασία. Υπάρχει μόνο αλλαγή.
Υπάρχουν πολλά που αγνοούμε σε αυτό το τεράστιο και πολύπλοκο σύμπαν. Υπάρχουν πολλά μυστήρια που περιμένουν την εξερεύνηση και την κατανόησή μας. Υπάρχουν πολλές προκλήσεις που δοκιμάζουν την ευφυΐα και τη δημιουργικότητά μας. Υπάρχουν πολλές ευκαιρίες που προκαλούν την περιέργεια και την απορία μας.
Υπάρχει όμως και κάτι που ξέρουμε με βεβαιότητα: αν δεν μάθεις ορθογραφία δεν μπορείς να διαβάζεις.
Η ορθογραφία είναι το θεμέλιο της ανάγνωσης. Ορθογραφία είναι ο κώδικας που μεταφράζει τους ήχους σε σύμβολα και τα σύμβολα σε ήχους. Η ορθογραφία είναι η γέφυρα μεταξύ λόγου και γραφής και γραφής και ομιλίας.
Η ορθογραφία είναι επίσης μια μεταφορά της γνώσης.
Αν δεν μάθεις να συλλαβίζεις, δεν μπορείς να διαβάσεις την πραγματικότητα.
Αν δεν μάθεις να συλλαβίζεις, δεν μπορείς να καταλάβεις την πραγματικότητα.
Αν δεν μάθεις να συλλαβίζεις, δεν μπορείς να επικοινωνήσεις την πραγματικότητα.
Αν δεν μάθεις να συλλαβίζεις, δεν μπορείς να δημιουργήσεις πραγματικότητα.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης
(
Atom
)
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου