Αρχαιοελληνική ονοματοδοσία παιδιού

Η ονοματοδοσία των παιδιών μας, είναι από τις σημαντικότερες στιγμές της ζωής τους. Την Ιερή αυτή ημέρα όχι μόνο επιλέγουμε ένα όνομα, που θα είναι σύντροφος τους για πάντα αλλά και με την διαδικασία της τελετής γίνεται η συνένωση του βρέφους με την οικογένεια και η πρώτη επαφή με τους Εφεστίους θεούς.

«Είναι αισχρόν, να έχεις μόνο το όνομα κάποιου, δίχως να έχεις και τις ιδιότητες του.» – Απολλώνιος Τυανεύς

Είναι καλό να δώσουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην επιλογή του ονόματος και να υπάρχει ομοθυμία, χαρούμενη διάθεση, ευφροσύνη μεταξύ των συντρόφων. Το όνομα μπορούν να το επιλέξουν και οι φίλοι μας.

Στην Τελετή πρωτοστατούν οι γονείς του παιδιού και γίνεται με την συντροφιά συγγενών και φίλων. Μπορεί να γίνει στον οίκο μας, σε υπαίθριο βωμό, σε άλσος, δάσος, λίμνη, ποταμό, η όπου θεωρούμε καταλληλότερο τόπο με προτιμώμενο όμως μέρος τον οίκο όπου διατηρείται η εστία.

ΑΝΟΙΓΜΑ
Θυμίαμα λιβάνου, σπονδή οίνου

Κλύτε ώ Μάκαρες Θεοί, θνητών έξοχοι φίλοι
κραταιόν του Κόσμου στήριγμα,
κλύτε Αθάνατοι Θεοί και χάριν σπονδών
δότε βροτοίς, πάσης παιδείης Αρετήν
μεγίστην ευτυχίαν και περιπόθητον ευδαιμονίαν.

Ο πατέρας ανάβει την πυρά του βωμού επικαλούμενος την Εστία.

ΥΜΝΟΣ ΕΣΤΙΑΣ
Θυμίαμα ποικιλία αρωμάτων, σπονδή οίνου, προσφορά πορτοκαλιών

Εστία ευδυνάτοιο, Κρόνου θύγατερ βασίλεια
συ που κατέχεις το μέσον του οίκου,
του αιώνιου μεγίστου πυρός
θνητών στήριγμα ισχυρόν, οικία των μακαρίων θεών.
έλα θεά στον οίκο μας,
έχοντας διάθεση ίδια με του σοφού Διός,
και φύσηξέ μας υγεία και ευτυχία.

Η μητέρα επικαλείται την Κουροτρόφον Δήμητρα, και κρεμάει το «μέταλλον» γύρω από τον λαιμό του παιδιού.

ΥΜΝΟΣ ΔΗΜΗΤΡΟΣ
Θυμίαμα στύρακος, σπονδή ύδατος, προσφορά πολύσπορου άρτου

Ω Δηώ μητέρα των πάντων, πολυώνυμη θεά
σεβαστή Δήμητρα που τρέφεις τα παιδιά
και δίνεις ειρήνη, πλούτο και ευτυχία.
Περιπόθητη, αγαπημένη θεά που τρέφεις τους ανθρώπους.
φιλόστοργη, σεβαστή φίλη των παιδιών, κουροτρόφε κόρη.
συ που τα νεογέννητα παιδιά κρατάς στην αγκαλιά σου
φύσα γλυκά και το παιδί μου χαρίζοντάς του,
της ψυχής τις αρετές και την ομορφιά της φύσης.

ΥΜΝΟΣ ΘΕΟΥ ΠΡΟΣΤΑΤΟΥ
Επιλέγεται από του γονείς, και υμνείται ταυτόχρονα και από τους δύο.

ΑΠΟΔΟΣΙΣ ΤΟΥ ΟΝΟΜΑΤΟΣ
Ο πατέρας ή η μητέρα ή μια/ένας φίλη/ος, κρατώντας στα χέρια το παιδί, περιφέρονται δεξιόστροφα γύρω από τον βωμό τρεις φορές, λέγοντας στο πέρας κάθε κύκλου, υψώνοντας το παιδί πάνω από τον Βωμό.

Έστωσαν οι θεοί προστάται της/του … (σπονδή οίνου)

Οι προσκεκλημένοι τους ραίνουν με άνθη και τοποθετούν τα δώρα τους γύρω από τον βωμό.

ΕΥΧΗ
Θυμίαμα αρωμάτων, σπονδή οίνου, αρωμάτων και γάλατος

Η μητέρα παίρνει το παιδί και εύχεται:

Ω Αθάνατοι Θεοί σας καλώ να έλθετε ευμενείς
και να χαρίσετε στην/στον … (όνομα παιδιού)
βίον ατάραχον, βίον ηδαίον και Ενάρετον
συνδράμοντας με λόγον, φύσιν και έθος.

ΚΛΕΙΣΙΜΟ

Χαίρετε ώ Μάκαρες Θεοί
μεθ’ ημών αεί εστέ
κι εσείς μεν ούτω χαίρεσθε
παύσατε νούσους χαλεπάς και λύπες αποδιώξτε.
Γένοιτο.

Μοιράζονται στους προσκεκλημένους γλυκά και ακολουθούν οι ευχές τους. Στην συνέχεια μπορεί να δοθεί δείπνο.