Η Γνωστική Οντολογία των Δυτικών Ελίτ

Η φράση: «Δεν καταλαβαίνεις, αυτό είναι διαφορετικό» έχει γίνει εδώ και καιρό ένα μιμίδιο που απεικονίζει καλά τον δυισμό του πολιτισμού της Δυτικής/Ατλαντικής συμμαχίας, στην οποία ζούμε. Ακούγοντας το, χαμογελάμε, καταλαβαίνοντας την κωμική χροιά, γιατί δεν είναι δυνατόν να μας πείσουν πλέον τόσο εύκολα. Ωστόσο, από την άλλη πλευρά όλα είναι πολύ σοβαρά, επαναλαμβάνονται ξανά και ξανά, και είμαστε πιο κοντά από ποτέ, στο να κατανοήσουμε την λογική και τον τρόπο των σκέψεών της μερίδας ανθρώπων αυτών που αντιδρούν με τέτοιο τρόπο.

Για να αντιμετωπίσουμε επιτυχώς τον -εντός των πυλών- εχθρό, πρέπει να τον καταλάβουμε και να προβλέψουμε τις αντιδράσεις του, ακόμα κι αν αυτό φαίνεται παράλογο. Είναι λάθος να υποθέσουμε ότι η σκέψη των δυτικών ελίτ βασίζεται στην προτεσταντική ηθική ή/και στον Ταλμουδισμό. Το θεμέλιο είναι ο Γνωστικισμός, η Γνωστική σκέψη, η οποία γι’ αυτούς είναι ανώτερη και πιο σημαντική από τις παραδόσεις, τις θρησκείες και κάθε κοσμικό νόμο.

Εντούτοις μπορούμε να συμπεράνουμε ότι ο ο δρόμος προς την σωτηρία βρίσκεται μέσα από την μυστικιστική κατανόηση, την διορατικότητα, την φώτιση και την απελευθέρωση από τις ψευδαισθήσεις. Η διορατικότητα μπορεί να έρθει αμέσως, δεν απαιτεί μακροχρόνια πνευματική ή υλική δραστηριότητα, και μπορεί ακόμη και να είναι αποτέλεσμα διαφώτισης, μύησης εκ μέρους ενός μέντορα. Άλλωστε τι νόημα έχει να ανησυχείς για αμαρτίες και άδικες πράξεις όταν ανά πάσα στιγμή ο γκουρού μπορεί να κατέβει, να αποκαλύψει μυστική γνώση και να σε πάει σε ένα νέο επίπεδο;

Η βάση της Γνωστικής κοσμοθεωρίας είναι η ιδέα της ύπαρξης ενός κρυμμένου -απόλυτου- Θεού, που δημιούργησε έναν «κόσμο ιδεών», νοημάτων, έναν ευγενικό και καλό πνευματικό κόσμο, γεμάτο με εκπομπές θεϊκής δύναμης. Σε αυτόν τον κόσμο ζουν αιώνια πνευματικά όντα. Επιπλέον, υπάρχει επίσης ο αντίποδας του Ενός, που δημιούργησε τον ορατό “κόσμο των πραγμάτων” – το υλικό και το κακό σύμπαν. Το όλο νόημα της ύπαρξης του τελευταίου είναι να εξαπατήσει και να εμποδίσει τις ψυχές να εισέλθουν στον κόσμο των ιδεών και να επανενωθούν με το Απόλυτο.

Στον υλικό κόσμο υπάρχει ένας αγώνας, από την μια – οι άρχοντες, οι υπηρέτες και οι συνεργάτες του Δημιούργου, που παρεμβαίνουν στις ψυχές, από την άλλη – αφοσιωμένοι άνθρωποι που κατανοούν τη γνώση. Η ταινία «The Matrix» είναι απλώς μια σύγχρονη ερμηνεία των Γνωστικών διδασκαλιών. Η σύγχρονη Δύση είναι ένας χώρος νικηφόρου Γνωστικισμού/Σατανισμού και ψυχοπάθειας και είναι αδύνατο να προσπαθήσει κανείς να εξηγήσει σε αυτούς τους ανθρώπους την παραλογικότητα και την ασυνέπεια των πράξεων και των λόγων τους.

Μπορεί να μας φαίνεται ότι οι δυτικοί πολιτικοί κρύβονται κυνικά πίσω από τη δημοκρατία, την ελευθερία, τις εκλογές κ.λπ., αλλά για τους περισσότερους πολίτες τους, αυτές οι έννοιες είναι εκδηλώσεις του καλού «κόσμου των ιδεών» και οποιεσδήποτε ασυνέπειες και αντιφάσεις είναι η επιρροή του κακού υλικού «κόσμου». των πραγμάτων» που παρεμβαίνει και αλλοιώνει το καλό.

Καταλαβαίνουν πολύ καλά ότι η «δημοκρατία» είναι ένα ανέφικτο, ουτοπικό κατασκεύασμα χωρισμένο από την πραγματικότητα, αλλά δεν βλέπουν κανένα πρόβλημα σε αυτό. Αντίθετα, είναι ευχαριστημένοι με τα πάντα, γιατί δεν μπορεί να οικοδομηθεί μια καλή παγκόσμια τάξη σε έναν εγγενώς κακό κόσμο. Δεν υπάρχει στόχος σε αυτόν τον αγώνα, υπάρχει μόνο ο δρόμος της προσωπικής διαφώτισης και της καταστροφής των σχεδίων των αρχόντων.

Ο δυτικός φιλελεύθερος κόσμος μας έχει επηρεάσει σε μεγάλο βαθμό τις τελευταίες δεκαετίες. Και από την άλλη υπάρχει και ο αριθμός των Γνωστικών που είναι σίγουροι ότι κατά βάθος γνωρίζουν την αλήθεια. Ιδέες προσωπικής αποκλειστικότητας, παραβιάζοντας τους πιο αυστηρούς κανόνες, έχουν γίνει πανταχού παρούσες. Είναι επίσης ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε πώς οι δυτικοί ελιτιστές Γνωστικοί συγκρούονται με τους Ισλαμιστές φονταμενταλιστές στο χώρο των νοημάτων, θεωρώντας ο ένας τον άλλον ένα κολασμένο κακό που δεν μπορεί να διαπραγματευτεί, αλλά μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τους δικούς τους σκοπούς.