Υπάρχουν διάφορες βαθμίδες Αντίληψης της Πραγματικότητας, όχι ξεχωριστοί κόσμοι. Κι όλα αυτά βρίσκονται μέσα στην Μία Πραγματικότητα.
Δεν υπάρχει Έσω, έξω, εσωτερικοί κόσμοι κι εξωτερικός κόσμος. Οι «εσωτερικοί κόσμοι» είναι αντιληπτικές καταστάσεις (Καταστάσεις της Συνείδησης), όχι «χώροι». Η μόνη αντιληπτική κατάσταση που υφίσταται σαν χώρος είναι ο κόσμος των μορφών, ο υλικός κόσμος.
Η Συνείδηση Είναι Εδώ, Τώρα, (Πάντα). Η Συνείδηση Είναι από την Φύση της, Άπειρη, Ελεύθερη, αλλά μπορεί να αποροφιέται σε ιδιαίτερες καταστάσεις, αντιληπτικές καταστάσεις, ή στον κόσμο των μορφών. Στους «Εσωτερικούς Κόσμους» (που είναι μόνο αντιληπτικές καταστάσεις) η Συνείδηση δεν Εκδηλώνεται με κάποιο «φορέα» αλλά με «αντιληπτικούς περιορισμούς». Στον Κόσμο των Μορφών η Συνείδηση εκδηλώνεται με ένα ψυχοσωματικό φορέα, κι ενώ έχει την δυνατότητα να βιώσει κι «εσωτερικές αντιληπτικές καταστάσεις» συνήθως είναι απορροφημένη (μέσω των ψυχοσωματικών λειτουργιών) στον εξωτερικό κόσμο.
Η Βίωση της Πραγματικότητας, η Φώτιση, η Ελευθερωμένη Συνείδηση είναι Συνειδητοποίηση της Αληθινής Φύσης της Συνείδησης. Πρόκειται για μια Διεύρυνση της Συνείδησης, για Διεύρυνση της Αντιληπτικότητας (που είναι εσωτερική κατάσταση και λειτουργία), όταν «στρέφεται» προς την ίδια την λειτουργία της, και δεν έχει καμία σχέση ούτε με τις ψυχοσωματικές λειτουργίες, ούτε με την νόηση, ούτε με τις αισθήσεις, ούτε με τον εξωτερικό κόσμο.
Η Αντίληψη της Πραγματικότητας μας οδηγεί στην Αντίληψη της Μίας Πραγματικότητας που συμπεριλαμβάνει τα πάντα (και την εξωτερική εμπειρία), κι όχι «έξω» από τον κόσμο. Αυτό που «αλλάζει» είναι ο τρόπος που «αντιλαμβανόμαστε» το Εδώ, το Τώρα, την Ζωή, τον κόσμο... δεν μεταφερόμαστε κάπου αλλού.
Η Αντίληψη της Πραγματικότητας μπορεί να εστιάζεται είτε στην Ίδια την Φύση της Συνείδησης (χωρίς αντίληψη του εξωτερικού κόσμου), είτε να δραστηριοποιείται και στον κόσμο των μορφών.
Στην πραγματικότητα η Συνείδηση Είναι Πάντα Ελεύθερη: Παρούσα σαν Συνείδηση, αλλά απούσα σαν εγώ, χωρίς να εμπλέκεται στην κίνηση του νου, στην λειτουργία του ψυχισμού, και στην ψυχοσωματική δραστηριότητα. Υπάρχει Εδώ, Τώρα, χωρίς προσπάθεια, χωρίς επιδιώξεις, σε απόλυτη μακαριότητα, στο «μάτι του κυκλώνα των μορφών» που στροβιλίζεται και κουτρουβαλάει στην δυνατότητα και στο ενδεχόμενο, και στην τυχαιότητα...
Οι περισσότερες συνειδήσεις είναι εγκλωβισμένες στην ψυχοσωματική λειτουργία και χρησιμοποιούν την νόηση για να φτιάξει μια εικόνα για τον κόσμο και να προσανατολιστεί στην δραστηριότητα, στην ζωή και στον κόσμο. Όλα αυτά είναι μόνο «εικόνες του μυαλού». Φαντάζονται ότι ο Θεός είναι κάτι εξωτερικό (από τον Εαυτό τους, απέναντι, ένα «είδωλο» στην πραγματικότητα). Φαντάζονται ότι υπάρχουν άλλοι κόσμοι, πραγματικοί κόσμοι, «χώροι», ότι υπάρχει κάποιος παράδεισος, ή κάποια κόλαση, κι άλλες τέτοιες ανοησίες. Στην πραγματικότητα το μόνο που υπάρχει είναι η Συνείδηση (η δική τους συνείδηση, η κάθε συνείδηση), Εδώ, Τώρα. Η Συνείδηση μπορεί να Ελευθερωθεί, να Διευρυνθεί, να Βιώσει τις εσωτερικές αντιληπτικές καταστάσεις... ή να φαντάζεται πλήθος ανοησίες (μέχρι να αφυπνισθεί). Αν η Συνείδηση δεν Αφυπνισθεί για να Βιώσει τις εσωτερικές αντιληπτικές καταστάσεις, και να «παραμείνει» εκεί, αναγκαστικά θα ξαναεκδηλωθεί στον κόσμο των μορφών, ξανά και ξανά.
Η Συνείδηση Είναι Ελεύθερη. Είναι δική της επιλογή να είναι ελεύθερη από τα ψεύτικα δεσμά (που κατασκευάζουν οι ψυχοσωματικές δραστηριότητες, ο νους, οι αισθήσεις, οι σωματικές εμπειρίες, τα εξωτερικά συμβάντα και αντικείμενα), ή αν θα απορροφηθεί σε όλες αυτές τις ψυχοσωματικές δραστηριότητες που την κρατούν σκλαβωμένη στον κόσμο των μορφών. Κανένας Θεός δεν επιβάλλει σε κανέναν τίποτα. Κανένας Θεός δεν αμείβει και δεν τιμωρεί κανέναν. Όλα είναι Φυσικές Διαδικασίες. Όποιος θέλει να Ακολουθήσει τον Δρόμο της Ελευθερίας μπορεί να το κάνει. Όποιος επιλέγει τον δρόμο της σκιάς, απλά είναι υποχρεωμένος να υποστεί τις συνέπειες της επιλογής του.
Η Ίδια η Συνείδηση (η κάθε συνείδηση, εγώ, εσύ, αυτός) είναι η Πύλη προς την Αυτογνωσία και την Γνώση, την Αλήθεια, και την Μακαριότητα. Κι η Ίδια η Συνείδηση είναι το βάραθρο, η καταστροφή, κι η δυστυχία. Όλα Γίνονται Εδώ, Τώρα (για Πάντα). Το Εδώ και το Τώρα είναι το «Σπίτι» μας. Το Φωτίζουμε, το Καθαρίζουμε, και Ζούμε μέσα σε αυτό, ή το αφήνουμε στο σκοτάδι, να πιάσει αράχνες. Στο Φως βλέπεις κι είσαι ήσυχος και χαρούμενος, ό,τι κι αν γίνει. Το σκοτάδι μόνο φόβους φέρνει κι ανατριχίλα βαθιά μέσα μας. Αλλά όλα εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους, κι ας πορεύονται οι συνάνθρωποί μας στο χάος, κι ας φτιάχνουν κοινωνίες της αδικίας και της εκμετάλλευσης, κι ας έχει γεμίσει ο τόπος άδικους, ανέντιμους, υποκριτές, ψεύτες, και κλέφτες, και κάθε είδους παράσιτο. Πρέπει να είμαστε έξω από όλα αυτά. Πρέπει να είμαστε μέσα στον κόσμο, αλλά χωρίς να αναμειγνυόμαστε στην βρωμιά του. Ένας, δύο, τρεις, κάποια στιγμή χιλιάδες...
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου