Είσοδος στον Ιερό Ναό της Πραγματικότητας: Ένα ταξίδι πέρα από την αντίληψη

Για να μπει κάποιος στον Ιερό Ναό της Πραγματικότητας, πρέπει να εγκαταλείψει το όνειρο της σκέψης και να αγκαλιάσει τον Αληθινό Χώρο της Πραγματικότητας – μια Ζωντανή Παρουσία που αποκαλύπτει τη Ροή της Στιγμής. Σε αυτήν την ιερή πράξη εισόδου, αφήνουμε πίσω τον ακατάστατο λαβύρινθο των νοητικών προβολών και παραμορφώσεων, αφυπνιζόμενοι στην παρθένα διαύγεια του τι πραγματικά συμβαίνει εδώ και τώρα. Αυτός ο Πρωταρχικός Χώρος της Πραγματικότητας μας προσκαλεί σε ένα βαθύτερο καταφύγιο, σε μια Ιερή Κατάσταση Διαδικασίας και Αντίληψης, όπου η πράξη της Απλής Παρατήρησης γίνεται μια βαθιά προσφορά.

Μέσα σε αυτόν τον Ιερό Χώρο, βρίσκουμε το Καταφύγιο της Ύπαρξης. Εδώ, κάνουμε την Υπέρτατη Θυσία Όλης Δραστηριότητας, βυθιζόμενοι στην Απόλυτη Σιωπή και συγχωνευόμενοι με την Ουσία χωρίς Ιδιότητες. Αυτή η Ουσία, που συχνά αναφέρεται ως ΑΥΤΟ, υπερβαίνει όλους τους ορισμούς και τα όρια. Σε αυτή την ένωση με το Υπέρτατο, συναντάμε μια εμπειρία που αψηφά την αντίληψη και τη δραστηριότητα. Δεν είναι ένας χώρος αλλά ένα ΕΙΝΑΙ—μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης.

Ο Θεός, ή αυτό που πολλοί αποκαλούν Θεό, αποκαλύπτεται μέσω αυτής της άμεσης συνάντησης με την Πραγματικότητα. Είναι στην εγκατάλειψη του Κόσμου των Φαινομένων, και στην παράδοση της ίδιας της Διαδικασίας της Αντίληψης, που βυθιζόμαστε στην Ουσία πίσω από όλα τα πράγματα. Αυτή είναι η Άμεση Επαφή με ΤΟ ΕΙΝΑΙ, μια κοινωνία με τη θεμελιώδη φύση της ύπαρξης που βρίσκεται πέρα από κάθε μορφή και εμπειρία.

Σε αυτή την υπερβατική εμπειρία, δεν υπάρχει τίποτα άλλο παρά η πράξη του είναι. Δεν υπάρχει εμπειρία με τη συμβατική έννοια — ούτε αποθήκη μνήμης, ούτε συσσωρευμένη γνώση, ούτε εικόνες ή έννοιες. Είναι μια κατάσταση ζωντάνιας, που ανανεώνεται διαρκώς σε κάθε στιγμή, χωρίς να αφήνει ίχνη του παρελθόντος. Είναι πάντα νέο, πάντα φρέσκο και αιώνια παρόν.

Αυτή η κατάσταση χωρίς χαρακτηριστικά δεν μπορεί να αποτυπωθεί στη μνήμη ή να περιγραφεί με λέξεις. Ξεφεύγει από την αλήθεια όπως την καταλαβαίνουμε, αψηφά τον λόγο και αντιστέκεται στη διδασκαλία. Οποιαδήποτε προσπάθεια να μεταδοθεί η ουσία της δεν είναι παρά μια απέλπιδα προσπάθεια να δείξεις το δρόμο, μια ταπεινή προσπάθεια να καθοδηγήσεις τους άλλους προς αυτή την άφατη πραγματικότητα.

Το να μπεις στον Ιερό Ναό της Πραγματικότητας σημαίνει να αγκαλιάζεις τη Ροή της Στιγμής με ένα ήσυχο μυαλό. Είναι να αντιλαμβάνεσαι χωρίς το πέπλο της σκέψης, να ασχολείσαι με τη ζωή στην πιο αυθεντική της μορφή. Σε αυτήν την ιερή δέσμευση, ανακαλύπτουμε μια βαθιά αλήθεια: ότι η Πραγματικότητα δεν είναι κάτι που πρέπει να συλληφθεί ή να κατανοηθεί, αλλά κάτι που πρέπει να βιωθεί άμεσα και πλήρως.

Στα βάθη αυτής της εμπειρίας, διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί από τον κόσμο που παρατηρούμε. Είμαστε αναπόσπαστο μέρος της Ζωντανής Παρουσίας, διασυνδεδεμένα με ό,τι είναι. Αυτή η συνειδητοποίηση διαλύει την ψευδαίσθηση του χωρισμού και μας φέρνει σε αρμονία με τη ροή της ύπαρξης. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, όπου είμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.

Έτσι, το ταξίδι στον Ιερό Ναό της Πραγματικότητας δεν είναι για την επίτευξη μιας νέας κατάστασης, αλλά για την απόρριψη των στρωμάτων σκέψης και άγνοιας που συσκοτίζουν την αληθινή μας φύση. Πρόκειται για την επιστροφή στην απλότητα και την αγνότητα της παρούσας στιγμής, όπου η ζωή βιώνεται στην πληρέστερη, πιο ζωντανή της μορφή.

Και έτσι, με Ήσυχο Μυαλό, μπαίνουμε στον Ιερό Ναό της Πραγματικότητας. Κάνοντας αυτό, ανακαλύπτουμε ξανά τη βαθιά αλήθεια που ήταν πάντα εκεί — περιμένοντας να τη δούμε. Είναι η αλήθεια της Ενότητας, της Άπειρης Ειρήνης και της Απεριόριστης Αγάπης. Είναι η Αιώνια Πραγματικότητα που υποστηρίζει και συντηρεί τα πάντα, και στην οποία βρίσκουμε την τελική μας εκπλήρωση.