Ακόμα και αν ανατραφήκαμε να μην αφήνουμε κανέναν δυσαρεστημένο, μεγαλώνοντας ίσως συνειδητοποιήσαμε ότι αυτή η συμπεριφορά είναι όχι μόνο εξαντλητική για εμάς αλλά, επιπλέον, δίνει το περιθώριο σε κάποιους να μας εκμεταλλευτούν.
Πολύ συχνά μεγαλώνουμε με την νοοτροπία του «people pleasing» ή να ευχαριστούμε τον κόσμο. Έτσι χάνουμε την αυθεντικότητά μας, ξεχνάμε τις ανάγκες μας, εύκολα μας προδίδουμε, βάζοντας προτεραιότητα τους άλλους διαρκώς και ικανοποιώντας τα δικά τους θέλω και τις ανάγκες τους, αφήνοντας στην άκρη δικά μας κομμάτια που θέλουν φροντίδα και μοίρασμα. Μπορεί να νιώθουμε ότι δεν ακουγόμαστε κι ότι οι ανάγκες μας μένουν ανικανοποίητες.
Ποτέ δεν είναι αργά ωστόσο να αρχίσουμε να θέτουμε όρια στους άλλους, γιατί τα όρια προσφέρουν εσωτερική γαλήνη και ισορροπίες, ενώ συχνά τοποθετούν τα πράγματα στη θέση τους.
Σε αυτό το σημείο αξίζει να δούμε ορισμένα παραδείγματα και τρόπους με τους οποίους τα όρια τόσο τα δικά μας, όσο και των άλλων παραβιάζονται.
1. Παίρνουμε αποφάσεις για τους άλλους χωρίς να τους ρωτήσουμε.
2. Εμφανιζόμαστε στο σπίτι κάποιου χωρίς πρόσκληση.
3. Πιέζουμε τους άλλους να σκέφτονται όπως εμείς.
4. Παραβιάζουμε την ιδιωτικότητα κάποιου.
5. Χρησιμοποιούμε προσωπικά αντικείμενα άλλων χωρίς την άδειά τους.
6. Μοιραζόμαστε μυστικά άλλων.
7. Υποθέτουμε ότι ορισμένα πράγματα θα γίνουν χωρίς πρώτα να διευκρινίζουμε το τι ζητάμε.
8. Φέρνουμε στη συζήτηση θέματα που ο άλλος μας έχει δηλώσει ότι δεν είναι έτοιμος ακόμη να συζητήσει.
9. Μένουμε στο σπίτι κάποιου χωρίς να ρωτήσουμε.
10. Gaslighting: αρνούμαι και παραποιώ τα γεγονότα/την πραγματικότητα παρουσιάζοντάς τα αντίστροφα, αποπροσανατολίζοντας το άλλο πρόσωπο.
Τώρα ακολουθούν κάποιες φράσεις που προτείνουν οι ειδικοί να λέμε σε διάφορες κατηγορίες ορίων:






Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου