Πολλές φορές λέμε ότι συμπονούμε κάποιον χωρίς να τον νιώθουμε.Ζητάμε συγγνώμη χωρίς πραγματικά να καταλαβαίνουμε το λόγο.
Κοροϊδεύουμε τους ανθρώπους που είναι γύρω μας, τους πληγώνουμε. Οδηγημένοι πολλές φορές είτε από κάποιο αίσθημα, είτε για το κενό που νιώθουμε μέσα μας. Τους αγαπάμε, μα δε το δείχνουμε. Φοβόμαστε να το δείξουμε!
Εμπιστευόμαστε ανθρώπους, λάθος ανθρώπους τις περισσότερες φορές. Ανθρώπους που στις δύσκολες στιγμές μας εγκαταλείπουν, μας αγνοούν. Δημιουργούν μέσα μας το φόβο της εγκατάλειψης, της μοναξιάς, το φόβο να εμπιστευτείς ξανά.
Κάνουμε λάθη από τα οποία αρνούμαστε να μάθουμε. Λάθη που μας καταστρέφουν και το αντιλαμβανόμαστε όταν είναι πλέον πολύ αργά.
Η ζωή μας είναι γεμάτη νήματα που ελέγχουν τα συναισθήματά μας, τη σκέψη μας, τη λογική μας.
Ποιος, όμως, είναι που τα νήματα κινεί;
