1) Κατά Μάρκον 16:16
Ὁ πιστεύσας καὶ βαπτισθεὶς σωθήσεται·
ὁ δὲ ἀπιστήσας κατακριθήσεται.
Ερμηνεία: Όποιος πιστέψει και βαπτιστεί θα σωθεί· όποιος όμως δεν πιστέψει θα καταδικαστεί.
Πρόκειται για την πιο ξεκάθαρη διατύπωση ότι η απιστία οδηγεί σε καταδίκη.
2) Κατά Ἰωάννην 3:18
Ὁ πιστεύων εἰς αὐτὸν οὐ κρίνεται·
ὁ δὲ μὴ πιστεύων ἤδη κέκριται,
ὅτι μὴ πεπίστευκεν εἰς τὸ ὄνομα τοῦ μονογενοῦς Υἱοῦ τοῦ Θεοῦ.
Ερμηνεία: Όποιος πιστεύει δεν καταδικάζεται· όποιος όμως δεν πιστεύει είναι ήδη καταδικασμένος.
Η απιστία παρουσιάζεται εδώ όχι μόνο ως μελλοντική αιτία τιμωρίας, αλλά ως παρούσα καταδικαστική κατάσταση.
3) Κατά Ἰωάννην 3:36
Ὁ πιστεύων εἰς τὸν Υἱὸν ἔχει ζωὴν αἰώνιον·
ὁ δὲ ἀπειθῶν τῷ Υἱῷ οὐκ ὄψεται ζωήν,
ἀλλ᾽ ἡ ὀργὴ τοῦ Θεοῦ μένει ἐπ᾽ αὐτόν.
Ερμηνεία: Όποιος πιστεύει στον υιό του θεού, θα έχει αιώνια ζωή· όποιος όμως τον απορρίπτει, η οργή του θεού παραμένει επάνω του.
Εδώ το ψευδοευαγγέλιο μιλά ξεκάθαρα για μόνιμη θεία οργή σε όσους δεν πιστεύουν.
4) Κατά Ματθαῖον 10:33
Ὃς δ᾽ ἂν ἀρνήσηταί με ἔμπροσθεν τῶν ἀνθρώπων,
ἀρνήσομαι κἀγὼ αὐτὸν ἔμπροσθεν τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς.
Ερμηνεία: Όποιος με αρνηθεί μπροστά στους ανθρώπους, κι εγώ θα τον αρνηθώ μπροστά στον πατέρα μου.
Εδώ ο ψευδής χαρακτήρας του χριστιανικού παραμυθιού που ακούει στο όνομα Ιησούς δηλώνει απόρριψη και αποκλεισμό από τη θεία εύνοια κατά την υποτιθέμενη δευτέρα παρουσία για όσους τον απορρίπτουν.
5) Κατά Ματθαῖον 25:41
Τότε ἐρεῖ καὶ τοῖς ἐξ εὐωνύμων·
Πορεύεσθε ἀπ᾽ ἐμοῦ, κατηραμένοι, εἰς τὸ πῦρ τὸ αἰώνιον
τὸ ἡτοιμασμένον τῷ διαβόλῳ καὶ τοῖς ἀγγέλοις αὐτοῦ.
Ερμηνεία: Ο ψευδομεσσίας πάλι μιλά για την τελική κρίση, όπου κάποιοι θα σταλούν στο αιώνιο πυρ.
Αν και εδώ δεν αναφέρει ρητά την απιστία, συνδέεται με την απόρριψη του θελήματος του θεού, συνεπώς και με την έλλειψη πίστης.
6) Β΄ Θεσσαλονικεῖς 1:8–9
ἐν πυρὶ φλογὸς, διδόντος ἐκδίκησιν τοῖς μὴ εἰδόσι Θεὸν καὶ τοῖς μὴ ὑπακούουσι τῷ εὐαγγελίῳ τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ·
οἵτινες δίκην τίσουσιν ὄλεθρον αἰώνιον ἀπὸ προσώπου τοῦ Κυρίου.
Ερμηνεία: Τιμωρία αιώνια περιμένει όσους δεν γνωρίζουν τον θεό και δεν υπακούν στο ευαγγέλιο του ψευδοχριστού.
Εδώ ο πραγματικός ιδρυτής του χριστιανικού παραμυθιού, ο Σούλ/Παύλος, ορίζει ρητά ότι η απιστία σημαίνει ανυπακοή στο Ευαγγέλιο και ισοδυναμεί με αιώνιο όλεθρο.
7) Ἀποκάλυψις 21:8
τοῖς δὲ δειλοῖς καὶ ἀπίστοις καὶ ἐβδελυγμένοις καὶ φονεῦσιν ...
τὸ μέρος αὐτῶν ἐν τῇ λίμνῃ τῇ καιομένῃ ἐν πυρὶ καὶ θείῳ·
ὅ ἐστιν ὁ δεύτερος θάνατος.
Ερμηνεία: Οι «ἄπιστοι» συγκαταλέγονται στους καταδικασμένους στη λίμνη του πυρός (αιώνια κόλαση).
8 ) προς Ἑβραίους 11:6
Χωρὶς δὲ πίστεως ἀδύνατον εὐαρεστῆσαι.
Ερμηνεία: Χωρίς πίστη είναι αδύνατον να ευαρεστήσει κανείς τον θεό.
Ο παραμυθάς Παύλος δεν αναφέρει ρητά κόλαση, αλλά η απιστία, λέει, συνεπάγεται αδυναμία σωτηρίας.
Συμπερασματικά λοιπόν, η Καινή Διαθήκη διδάσκει ότι η πίστη στον υποτιθέμενο Χριστό είναι προϋπόθεση σωτηρίας.
Η απιστία ή άρνηση οδηγεί σε καταδίκη, απώλεια, τιμωρία, "αιώνιον πῦρ" ή "ὀργὴ Θεοῦ".
Ο χριστιανισμός είναι το πιο πρώτο θρησκευτικό παραμύθι που απειλεί όλους τους ανθρώπους με φρικτές αιώνιες τιμωρίες αν δεν τον ακολουθήσουν και στην ουσία εξαναγκάζει την πίστη με τον χριστιανικό φόβο της κόλασης παρά την κερδίζει με την υποτιθέμενη χριστιανική αγάπη που είναι μια μεγάλη υποκρισία.
Είναι οξύμωρο και ανώμαλο που μια θρησκεία επικαλείται την αγάπη ενώ παράλληλα τρομοκρατεί με τον πιο βάρβαρο τρόπο, με αιώνια βασανιστήρια, όποιους ακολουθούν μια διαφορετική φιλοσοφία στην ζωή τους. Ο χριστιανισμός δεν είναι αγάπη σε καμία περίπτωση, είναι κακία, πονηριά και μοχθηρία, είναι διγλωσσία, είναι υποκρισία. Με μια λέξη είναι ΑΠΑΤΗ. Είναι μια ΑΠΑΝΘΡΩΠΗ απάτη!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου