Στην κακοφωνία της σύγχρονης ζωής, όπου οι περισπασμοί αφθονούν και το μυαλό αναδεύεται ασταμάτητα από σκέψεις, προβολές και παραμορφώσεις, είναι ένα σπάνιο αλλά βαθύ δώρο να κοιτάζεις τον κόσμο με ένα ήσυχο μυαλό. Όταν το μυαλό αδειάζει από την αδιάκοπη φλυαρία του, συμβαίνει μια θαυματουργή μεταμόρφωση. Ο κόσμος, που προηγουμένως έγινε αντιληπτός μέσα από τον κατακερματισμένο φακό της δυαδικότητας, απλώνεται ως Μία Ευρεία Ενότητα, αποκαλύπτοντας ένα Βάθος Νοήματος που υπερβαίνει τη συνηθισμένη κατανόηση. Αυτή η αποκάλυψη γεννά μια Αγάπη χωρίς όρους, μια Άπειρη Ειρήνη και μια Ακλόνητη Ευδαιμονία που τυλίγει τον παρατηρητή.
Καθώς τα φαινόμενα εκτυλίσσονται ειρηνικά, στη Στιγμή που Τρέχει στη Σιωπή, μοιάζουν με βουβή ταινία—γεγονότα και δράσεις που διαδραματίζονται χωρίς την κακοφωνία του ψυχικού θορύβου. Ακόμη και οι αντιπαλότητες, οι διαμάχες και οι συγκρούσεις —που συχνά γεννιούνται από την άγνοια και τη δυαδικότητα που ενυπάρχει μέσα της— φαίνονται από μια υψηλότερη πλεονεκτική θέση. Σε αυτήν την κατάσταση αυξημένης επίγνωσης, Στέκεστε Πάνω από τη Δυαδικότητα και αντιλαμβάνεστε τη Βαθύτερη Ενότητα και Συνεργασία που βρίσκονται κάτω από κάθε ύπαρξη.
Καταλαβαίνεις την παροδικότητα των φαινομένων. Σηκώνονται σαν κύματα στη Θάλασσα της Ύπαρξης, για να εγκατασταθούν ξανά σε απόλυτη ηρεμία, χωρίς να αφήνουν ίχνη. Και αυτό που απομένει, αυτό που αποκαλύπτεται σε αυτή την υπερβατική απουσία δραστηριότητας, είναι η Βαθύτερη Μία Ουσία. Αυτή η Ουσία Υποστηρίζει, Προωθεί, Αποδέχεται και Αφομοιώνει όλες τις δραστηριότητες, όπως να περνάνε στιγμές που δεν αφήνουν σημάδια στην Αιώνια Πραγματικότητά της.
Σε αυτή την εξαιρετική κατάσταση, γίνεται φανερό ότι υπάρχει μόνο ΑΥΤΟ, η Μία Ουσία, και οι εκδηλώσεις της. Τα φαινόμενα που προκύπτουν μέσα σε αυτήν την Ουσία είναι εμποτισμένα με νόημα αποκλειστικά μέσα από το πρίσμα της Γνώσης ή της άγνοιας. Η δημιουργία είναι αυτό που συμβαίνει, μια συνεχής διαδικασία που ξετυλίγεται στιγμή προς στιγμή. Ωστόσο, το νόημα, η σημασία και η αξία που αποδίδονται σε αυτά τα φαινόμενα εξαρτώνται από την υπαρξιακή μας οπτική, που συχνά διαμορφώνεται από άγνοια.
Όταν υπερβαίνουμε αυτή την άγνοια και ενστερνιζόμαστε την αληθινή φύση της ύπαρξης, βιώνουμε μια Άπειρη Ειρήνη. Όλα νιώθουν ότι έχουν εκπληρωθεί. Η ζωή ανθίζει σε κάθε στιγμή, και κάθε στιγμή γίνεται η κορύφωση της εμπειρίας της Ύπαρξης. Αυτή η Αιωνιότητα Ξετυλίγεται σε μια συνεχή ροή, ατελείωτη και πάντα παρούσα. Μόνο μέσω της σκέψης κατασκευάζουμε θεωρίες για τη ζωή, χαράσσουμε μονοπάτια στα όνειρα και ακολουθούμε ανύπαρκτες διαδρομές.
Το να αγκαλιάσεις αυτή την κατάσταση σημαίνει να εισέλθεις σε ένα βασίλειο όπου κυριαρχεί ο Ήρεμος Νους. Είναι μάρτυρας του ξεδιπλώματος της ύπαρξης χωρίς προσκόλληση, κρίση ή ανάγκη για ερμηνεία. Είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι η αληθινή ουσία της ζωής δεν βρίσκεται στο να κάνεις, αλλά στο είναι – στη σιωπηλή, ειρηνική παρουσία που βρίσκεται κάτω από κάθε δραστηριότητα.
Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί από τον κόσμο που παρατηρούμε. Είμαστε αναπόσπαστο μέρος της Μίας Ευρείας Ενότητας, διασυνδεδεμένοι με όλα όσα υπάρχουν. Αυτή η κατανόηση διαλύει την ψευδαίσθηση του χωρισμού και μας φέρνει σε αρμονία με τη ροή της ύπαρξης. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, όπου είμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Τελικά, το ταξίδι προς αυτό το Ήσυχο Μυαλό δεν έχει να κάνει με την επίτευξη κάτι καινούργιου, αλλά με το να πετάξουμε τα στρώματα σκέψης και άγνοιας που συσκοτίζουν την αληθινή μας φύση. Πρόκειται για την επιστροφή στην απλότητα και την αγνότητα της παρούσας στιγμής, όπου η ζωή βιώνεται στην πληρέστερη, πιο ζωντανή της μορφή.
Και έτσι, με ένα ήσυχο μυαλό, κοιτάμε τον κόσμο, και κάνοντας αυτό, ανακαλύπτουμε ξανά τη βαθιά αλήθεια που ήταν πάντα εκεί - περιμένοντας να τη δούμε. Είναι η αλήθεια της Ενότητας, της Άπειρης Ειρήνης και της Απεριόριστης Αγάπης. Είναι η Αιώνια Πραγματικότητα που υποστηρίζει και συντηρεί τα πάντα, και στην οποία βρίσκουμε την τελική μας εκπλήρωση.
Καταλαβαίνεις την παροδικότητα των φαινομένων. Σηκώνονται σαν κύματα στη Θάλασσα της Ύπαρξης, για να εγκατασταθούν ξανά σε απόλυτη ηρεμία, χωρίς να αφήνουν ίχνη. Και αυτό που απομένει, αυτό που αποκαλύπτεται σε αυτή την υπερβατική απουσία δραστηριότητας, είναι η Βαθύτερη Μία Ουσία. Αυτή η Ουσία Υποστηρίζει, Προωθεί, Αποδέχεται και Αφομοιώνει όλες τις δραστηριότητες, όπως να περνάνε στιγμές που δεν αφήνουν σημάδια στην Αιώνια Πραγματικότητά της.
Σε αυτή την εξαιρετική κατάσταση, γίνεται φανερό ότι υπάρχει μόνο ΑΥΤΟ, η Μία Ουσία, και οι εκδηλώσεις της. Τα φαινόμενα που προκύπτουν μέσα σε αυτήν την Ουσία είναι εμποτισμένα με νόημα αποκλειστικά μέσα από το πρίσμα της Γνώσης ή της άγνοιας. Η δημιουργία είναι αυτό που συμβαίνει, μια συνεχής διαδικασία που ξετυλίγεται στιγμή προς στιγμή. Ωστόσο, το νόημα, η σημασία και η αξία που αποδίδονται σε αυτά τα φαινόμενα εξαρτώνται από την υπαρξιακή μας οπτική, που συχνά διαμορφώνεται από άγνοια.
Όταν υπερβαίνουμε αυτή την άγνοια και ενστερνιζόμαστε την αληθινή φύση της ύπαρξης, βιώνουμε μια Άπειρη Ειρήνη. Όλα νιώθουν ότι έχουν εκπληρωθεί. Η ζωή ανθίζει σε κάθε στιγμή, και κάθε στιγμή γίνεται η κορύφωση της εμπειρίας της Ύπαρξης. Αυτή η Αιωνιότητα Ξετυλίγεται σε μια συνεχή ροή, ατελείωτη και πάντα παρούσα. Μόνο μέσω της σκέψης κατασκευάζουμε θεωρίες για τη ζωή, χαράσσουμε μονοπάτια στα όνειρα και ακολουθούμε ανύπαρκτες διαδρομές.
Το να αγκαλιάσεις αυτή την κατάσταση σημαίνει να εισέλθεις σε ένα βασίλειο όπου κυριαρχεί ο Ήρεμος Νους. Είναι μάρτυρας του ξεδιπλώματος της ύπαρξης χωρίς προσκόλληση, κρίση ή ανάγκη για ερμηνεία. Είναι να συνειδητοποιήσουμε ότι η αληθινή ουσία της ζωής δεν βρίσκεται στο να κάνεις, αλλά στο είναι – στη σιωπηλή, ειρηνική παρουσία που βρίσκεται κάτω από κάθε δραστηριότητα.
Σε αυτή τη συνειδητοποίηση, διαπιστώνουμε ότι δεν είμαστε ξεχωριστοί από τον κόσμο που παρατηρούμε. Είμαστε αναπόσπαστο μέρος της Μίας Ευρείας Ενότητας, διασυνδεδεμένοι με όλα όσα υπάρχουν. Αυτή η κατανόηση διαλύει την ψευδαίσθηση του χωρισμού και μας φέρνει σε αρμονία με τη ροή της ύπαρξης. Είναι μια κατάσταση καθαρής ύπαρξης, όπου είμαστε σε ειρήνη με τον εαυτό μας και τον κόσμο γύρω μας.
Τελικά, το ταξίδι προς αυτό το Ήσυχο Μυαλό δεν έχει να κάνει με την επίτευξη κάτι καινούργιου, αλλά με το να πετάξουμε τα στρώματα σκέψης και άγνοιας που συσκοτίζουν την αληθινή μας φύση. Πρόκειται για την επιστροφή στην απλότητα και την αγνότητα της παρούσας στιγμής, όπου η ζωή βιώνεται στην πληρέστερη, πιο ζωντανή της μορφή.
Και έτσι, με ένα ήσυχο μυαλό, κοιτάμε τον κόσμο, και κάνοντας αυτό, ανακαλύπτουμε ξανά τη βαθιά αλήθεια που ήταν πάντα εκεί - περιμένοντας να τη δούμε. Είναι η αλήθεια της Ενότητας, της Άπειρης Ειρήνης και της Απεριόριστης Αγάπης. Είναι η Αιώνια Πραγματικότητα που υποστηρίζει και συντηρεί τα πάντα, και στην οποία βρίσκουμε την τελική μας εκπλήρωση.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου