ΝΕΥΡΙΚΟΤΗΤΑ

Η νευρικότητα είναι μια ασθένεια που μπορεί να καταπολεμηθεί μ’ ένα ειδικό φάρμακο: την ηρεμία. Η διατάραξη της νοητικής ισορροπίας, που καταλήγει σε νευρικές διαταραχές, προκαλείται από καταστάσεις συνεχούς υπερδιέγερσης ή από υπέρμετρο ερεθισμό των αισθήσεων.

Το να ενδίδετε συνεχώς σε σκέψεις φόβου, θυμού, μελαγχολίας, εκδίκησης, ζήλειας, λύπης, μίσους, δυσαρμονίας ή ανησυχίας, και η έλλειψη των αναγκαιοτήτων για μια φυσιολογική κι ευτυχισμένη ζωή, όπως είναι η σωστή διατροφή, η κατάλληλη άσκηση, ο καθαρός αέρας, ο ήλιος, μια ευχάριστη δουλειά κι ένας σκοπός στη ζωή, όλα αυτά είναι αιτίες ασθένειας του νευρικού συστήματος.

Κάθε βίαιος ή συνεχής νοητικός, συναισθηματικός ή φυσικός ερεθισμός διαταράσσει σε μεγάλο βαθμό και θέτει εκτός ισορροπίας το ρεύμα της δύναμης της ζωής μέσα στον κιναισθητικό μηχανισμό και τους λαμπτήρες των αισθήσεων. Αν συνδέσουμε ένα λαμπτήρα των διακοσίων είκοσι βολτ με μια πηγή δύο χιλιάδων βολτ, αυτός θα καεί αμέσως. Παρόμοια, το νευρικό σύστημα δεν κατασκευάστηκε για να αντέχει την καταστρεπτική δύναμη κάποιου έντονου συναισθήματος ή επίμονες αρνητικές σκέψεις και συναισθήματα.

Η νευρικότητα δεν είναι ένα απλό πρόβλημα. Είναι ένας θανατηφόρος εχθρός με μακροπρόθεσμες συνέπειες. Στο υλικό επίπεδο, είναι δύσκολο να γιατρέψετε οποιαδήποτε ασθένεια όταν αυτή επιδεινώνεται λόγω της νευρικότητας. Στο πνευματικό επίπεδο, μια ανισορροπία της ενέργειας της ζωής στο σώμα κάνει τον πιστό να δυσκολεύεται εξαιρετικά για να συγκεντρωθεί ή να διαλογιστεί όσο βαθιά χρειάζεται για να επιτύχει γαλήνη και σοφία. Αλλά η νευρικότητα μπορεί να θεραπευτεί.

Όποιος υποφέρει απ’ αυτήν, πρέπει να είναι πρόθυμος να αναλύσει την κατάστασή του και να εξαλείψει τα συντριπτικά συναισθήματα και τις αρνητικές σκέψεις που τον φθείρουν αργά και σταθερά. Η αντικειμενική ανάλυση του προβλήματος κάποιου και η διατήρηση ηρεμίας σε όλες τις περιστάσεις της ζωής θεραπεύουν και την πιο επίμονη περίπτωση νευρικότητας.

Η συνειδητοποίηση ότι όλη η δύναμη να σκεφτόμαστε, να μιλάμε, να νιώθουμε και να πράττουμε προέρχεται από τον Θεό και ότι Αυτός είναι παντοτινά μαζί μας, εμπνέοντας και καθοδηγώντας μας, φέρνει άμεση απελευθέρωση από τη νευρικότητα. Αστραπές από θεϊκή χαρά θα λάμψουν μαζί με τη συνειδητοποίηση αυτή. Κάποιες φορές ένα έντονο φως θα διαπεράσει την ύπαρξη κάποιου, εξαφανίζοντας την ίδια την ιδέα του φόβου. Σαν ένας ωκεανός, η δύναμη του Θεού ξεχύνεται μέσα από την καρδιά σαν μια πλημμύρα που καθαρίζει, απομακρύνοντας όλα τα εμπόδια της απατηλής αμφιβολίας, της νευρικότητας και του φόβου. Η αυταπάτη της ύλης, η συναίσθηση πως δεν είστε παρά μόνον ένα θνητό σώμα, υπερνικάται με την ένωση με τη γλυκιά γαλήνη του Πνεύματος, που κατορθώνεται με καθημερινό διαλογισμό. Τότε μαθαίνετε πως το σώμα είναι μια μικρή φυσαλίδα ενέργειας στη συμπαντική Του θάλασσα.

Το θύμα της νευρικότητας πρέπει να κατανοήσει την περίπτωσή του και πρέπει να συλλογιστεί πάνω στα αλλεπάλληλα σφάλματα σκέψης στα οποία οφείλεται η δυσπροσαρμοστικότητά του στη ζωή. Όταν ο νευρικός άνθρωπος παραδεχτεί πως η ασθένειά του δεν είναι κάτι μυστηριώδες στην αιτία του, αλλά το λογικό αποτέλεσμα των συνηθειών του, ήδη είναι κατά το ήμισυ θεραπευμένος.

Η διέγερση διαταράσσει τη νευρική ισορροπία, στέλνοντας εξαιρετικά μεγάλη ενέργεια σε μερικά μέρη και αποστερώντας από άλλα το φυσιολογικό μερίδιο που τους αναλογεί. Αυτή η έλλειψη σωστής κατανομής της δύναμης των νεύρων είναι η μοναδική αιτία της νευρικότητας.

Ο ήρεμος άνθρωπος –αυτός που αποφεύγει τη διέγερση επειδή δεν είναι ολοσχερώς προσκολλημένος στο εγώ του– είναι ικανός να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε περίσταση στη ζωή, επειδή η ενέργεια των νεύρων του είναι εξισορροπημένη. Ο Κρίσνα είπε: «Αυτός που γνωρίζει το Πνεύμα, που κατοικεί στο Υπέρτατο Ον, με αταλάντευτη διάκριση, ελεύθερος από την αυταπάτη, είναι έτσι ούτε περιχαρής με τις ευχάριστες εμπειρίες, ούτε περίλυπος με τις δυσάρεστες» (Μπάγκαβαντ Γκίτα V:20). Αυτός είναι ο στόχος τον οποίο πρέπει να αγωνιστούμε να κατακτήσουμε.

Είναι πολύ σημαντικό να διατηρούμε τα νεύρα σε κατάσταση τέλειας ισορροπίας, χωρίς να πληγώνουμε ένα μέρος του σώματος με περισσότερη ενέργεια και συνακόλουθα να περιορίζουμε τον εφοδιασμό σε άλλες περιοχές. Όχι με την ανησυχία ή με τις συναισθηματικές αντιδράσεις, αλλά με την ηρεμία, με τη βαθιά εμπιστοσύνη φτάνουμε την κατάσταση αυτήν ενός εξισορροπημένου όντος.

Η διατροφή πρέπει να είναι απλή, ισορροπημένη, και όχι υπέρ το δέον άφθονη. Η άσκηση πρέπει να είναι τακτική. Ο πολύς ύπνος ναρκώνει τα νεύρα και ο λίγος είναι επιζήμιος γι’ αυτά. Αλλά τη μεγαλύτερη σημασία την έχει η επιλογή της συντροφιάς. «Δείξε μου τον φίλο σου να σου πω ποιος είσαι». Οι κόλακες δεν μας βοηθούν. Πρέπει να αναζητήσουμε την παρέα ανώτερων ανθρώπων – εκείνων που μας λένε την αλήθεια και μας βοηθούν να βελτιωθούμε. Ο καλύτερος φίλος μας είναι εκείνος που ταπεινά μας διδάσκει πώς μπορούμε να κάνουμε καλύτερη τη ζωή μας με αξιόλογες αλλαγές.