Τα Σκοτεινά Μυστήρια των Πόλεων: Ο ιδανικότερος τρόπος για να αντιμετωπίσεις ένα πρόβλημα, όποιο και αν είναι αυτό, είναι να προσπαθήσεις να βρείς τις λογικές απαντήσεις που το ξεδιαλύνουν. Τι γίνεται όμως όταν το πρόβλημα ξεπερνάει την υπόστασή του κοινού νού, και το λογικό υποχρεούται να τεθεί εκτός των ορίων της αναζήτησης;
Μέσα στις σύγχρονες πόλεις που ζούμε, ανάμεσα στις ψηλές αποπνικτικές πολυκατοικίες και τις τεχνητές διαδρομές της ασφάλτου κρύβονται οι μικρές, τρομακτικές αν ισχύουν, λεπτομέρειες που περνούν απαρατήρητες από το εύρος του ματιού. Όχι όμως και από την φύση του υποσυνείδητου, που εν αγνοία μας καταγράφει και αποθηκεύει τον αρχέγονο αυτό κίνδυνο.
Στο άρθρο αυτό θα επιχειρήσω να θέσω κάποια ερωτήματα που αφορούν εκείνο το παράξενο “παιχνίδι” που έχει απασχολήσει τον Ελληνικό (και όχι μόνο) χώρο της εναλλακτικής αναζήτησης στο πέρασμα των χρόνων. Προσπαθώντας να κατανοήσω την αλλόκοτη φύση του, θα παραθέσω απορίες μα και πιθανές απαντήσεις, αν και είναι πραγματικά δύσκολο να βρεί κανείς απαντήσεις σε σε αυτόν τον μεταφυσικό γρίφο!
Τα Σκοτεινά Μυστήρια των Πόλεων: Εναλλακτικές πραγματικότητες & τρομερές εισβολές
Μέσα από τα άρθρα του Χώρου της αναζήτησης έχουμε διαβάσει κατά καιρούς για το ζήτημα των παράλληλων διαστάσεων. Μια θεωρία που μιλά για πύλες που βρίσκονται σε κομβικά σημεία των τόπων που ζούμε, για εισόδους προς παράλληλες πραγματικότητες που μας οδηγούν σε τόπους μαγικούς, εξίσου αληθινούς με αυτόν που βρισκόμαστε τώρα. Και σύμφωνα με την ίδια αυτή θεωρία, από την ίδιες πύλες που χρησιμοποιούν όσοι “γνωρίζουν” για να εισχωρήσουν σε αυτούς τους άλλους τόπους, παρεμβαίνει στην πραγματικότητά μας ο υπέρτατος τρόμος.
Πού βρίσκονται όμως αυτές οι πύλες; Είναι ορατές; Μα, βρίσκονται παντού. Στην καθημερινή μας ζωή. Διακριτικά “σημαδεμένες”, αναγνωρίζονται από το έμπειρο ένστικτο του ερευνητή σε λίγα μόνο λεπτά. Ένα από τα σημαντικότερα στοιχεία που ενισχύουν την θεωρία αυτή είναι το μυστήριο με τα σύμβολα στα καπάκια των φρεατίων που βρίσκονται διάσπαρτα στα πεζοδρόμια των πόλεων. Άλλα σημαδεμένα με το πεντάκτινο αστέρι, άλλα με το αρχέγονο σύμβολο του Ήλιου μα και πλήθους απόκρυφων συμβόλων. Και είναι αλήθεια πως στο απαίδευτο μάτι είναι πρακτικά αόρατα, μα μόλις αναγνωρίσεις το πρώτο, τα υπόλοιπα ξεπηδούν σαν μανιτάρια τριγύρω. Πάνω σε αυτά τα κατά τα άλλα αθώα καπάκια φρεατίων αναπτύχθηκε μία ολόκληρη συνωμοσιολογία. Που λέει πως χρησιμεύουν ως προστατευτικά σύμβολα ενάντια στις εξωκοσμικές εισβολές για την δική μας πραγματικότητα. Πως ένας μηχανισμός που λειτουργεί αντιστρεπτικά, άνθρωποι που λειτουργούν εν αγνοία τους μέσω του συλλογικού ασυνείδητου, τοποθέτησαν στα κομβικά σημεία (πύλες) αυτά τα καπάκια με σκοπό να αποτρέψουν τις “επιθέσεις από αλλού”… Μία άλλη, πιό ρεαλιστική υπόθεση είναι πως αυτά τα καπάκια, ειδικά εκείνα με το πεντάκτινο αστέρι τοποθετήθηκαν σε οικείες Εβραίων ούτως ώστε εκείνοι να μπορούν να αναγνωρίζονται εύκολα… Τι συμβαίνει τελικά;
Υπήρξαν σχετικές έρευνες κατά το παρελθόν, με σημαντικότερη ίσως εκείνη του Θ. Βέμπου σχετικά με τα παράξενα καπάκια. Αναλύθηκε η συνέπεια της κατανομής τους, μήπως και η τοποθέτησή τους στα σημεία των πόλεων σχημάτιζε κάποια μεγαλύτερα αστικά σύμβολα, τα λεγόμενα “Urban Sigils”. Διαπιστώθηκε όμως πως αυτή η κατανομή ήταν καθ’ όλα τυχαία. Αναζητήθηκε η προέλευσή τους, δίχως όμως κάποιο αποτέλεσμα. Σε πρόσφατη σχετική ερεύνα του paranormal.gr διαπιστώθηκε πως ίσως και να προέρχονται από εισαγωγή διακοσμημένων καπακίων από την Κίνα. Όμως σημασία έχει, πως κανείς δεν θυμάται να τα έχει τοποθετήσει στα πεζοδρόμιά μας…
Και πως προσεγγίζουμε αυτές τις πύλες; Ο Γ. Μπαλάνος, που είναι κ ο άνθρωπος που έβαλε στην καθημερινότητα του Απόκρυφου της Ελλάδας την θεωρία αυτή, επισημαίνει πως είναι απολύτως εφικτό, αρκεί να γνωρίζει κανείς τις κατάλληλες τεχνικές. Πως με την διέγερση των κατάλληλων ενεργειακών σημείων, που θα αφυπνίσουν την “όραση” και θα ευθυγραμμίσουν την ενεργειακή ροή του “Μετα-ανθρώπου” με εκείνες των πυλών (Τα επονομαζόμενα Loci) δινοντάς του την δυνατότητα να αντικρύσει τους άλλους τόπους. Καλά όλα αυτά. Ας μιλήσουμε όμως και για εκείνο τον υπέρτατο κίνδυνο. Το έρπον Χάος, τον τρόμο που δεν περιγράφεται, που στην ιδέα του και μόνο ο άνθρωπος χάνει τα λογικά του και εγκλωβίζεται στην αιώνια, υπέρτατη φρίκη…
Το έρπον Χάος & Οι ξενομορφιστές
Έστω και αν έχουμε την δυνατότητα να βρεθούμε σε άλλους τόπους, η φρίκη παραμονεύει έτοιμη να μας δείξει το ανατριχιαστικό της πρόσωπο. Ο Γ. Μπαλάνος το ονόμασε ‘Ερπουσα Σκιά. Ο Π. Γιαννουλάκης που αναδιατύπωσε την θεωρία υπό ένα διαφορετικό, προσαρμοσμένο στην σύγχρονη τεχνολογική εποχή που ζούμε αλλά και κάτω από ένα λογοτεχνικό πρίσμα, το ονόμασε Ξενομορφιστές. Η ουσία είναι η ίδια. Στην δική μας πραγματικότητα αυτή η αλλοκοσμική υπόσταση δεν έχει μορφή. Πιο πηκτή από το ίδιο το σκότος εισέρχεται σαν ομίχλη και παρασέρνει τους τολμηρούς στην απόλυτη τρέλα. Και επειδή ολόκληρη η θεωρία των παράλληλων διαστάσεων βασίζεται στην Περίφημη μυθολογία Κθούλου, μπορούμε να εντοπίσουμε την τρομερή αυτή οντότητα στο πρόσωπο του Νυαρλαθοτέπ. Μιας θεότητας που εκτός των άλλων μορφών παρουσιάζεται στην μυθολογία του Λαβκραφτ και ως η ”έρπουσα ομίχλη”…
Επιστρέφοντας όμως στην θεωρία του Π. Γιαννουλάκη συναντάμε τον ίδιο κίνδυνο διαφοροποιημένο. Οι οντότητες που ονομάζονται ξενομορφιστές (Παρανοητικές Οντότητες) έχουν την δυνατότητα να μεταμορφώνονται σε οτιδήποτε θελήσουν, και να προκαλούν τα ίδια αποτελέσματα με εκείνα της Έρπουσας Σκιάς. Και το παιχνίδι δεν σταματάει εδώ. Σε αυτή την νεο-συνωμοσία, παρουσιάζονται ομάδες που αποκαλούνται “Δυναστείες” που με διάφορες τεχνικές Αστυμαγείας και την βοήθεια απροσδιόριστων τεχνολογικών μέσων προσπαθούν να πάρουν υπό την εποπτεία τους τα “ρήγματα”, τα σημεία δηλαδή όπου οι Πόλεις ανοίγουν τις πύλες για αλλού.. Αυτές οι ομάδες, ακολουθούν διαφορετικές τάσεις Αστικού Σαμανισμού, έχουν διαφορετική φιλοσοφία, μα τον ίδιο ακριβώς στόχο. Να κατακτήσουν τις Άλλες πολιτείες, και να αποτρέψουν την απόλυτη κυριαρχία ενός Σκοτεινού Ιερατείου… Ένα ερώτημα οφείλει να κάνει την εμφάνισή του σε αυτό εδώ το σημείο. Γιατί αυτή η γνώση προσέγγισης αυτών των διαστάσεων μα και του ίδιου του συνωμοσιωλογικού παιχνιδιού, αν και εφόσον υπάρχει, παραμένει στην κατοχή των λίγων και δεν μεταφέρεται απλόχερα στις συνειδήσεις των πολλών; Μήπως η παραπάνω θεωρία, που παρεμπιπτόντως κυκλοφορεί ελεύθερα σε μορφή R.P.G (Παιχνίδι Ρόλων) κρύβει μέσα της πέρα από μερικές αλήθειες και λίγη λογοτεχνική υπερβολή;
Σίγουρα υπάρχει η βάση που και η ίδια η Κβαντική Φυσική έχει αποδεχθεί. Πως όντως, οι εναλλακτικές πραγματικότητες υπάρχουν. Μα ίσως θα πρέπει να προσπαθήσουμε με τα ίδια μας τα μάτια να παρατηρήσουμε αν και εφόσον όλα τα παραπάνω μπορεί να ισχύουν σε όλη τους την έκταση. Δεν είναι δα και τόσο δύσκολο να παρατηρήσεις ανθρώπους που βαστούν κάποιο παράξενο μηχάνημα στις ταράτσες και προσδιορίζουν το ρήγμα στις 4 το ξημέρωμα.
Ερευνώντας τα μυστικά στο σκοτάδι…
Παράλληλες διαστάσεις, Έρπουσα σκιά, μαγικά καπάκια στα πεζοδρόμια των πόλεων, μυστικές ομάδες που δρουν στις πόλεις τις νύχτες στο βωμό της αναζήτησης των ρηγμάτων, Αστυμαγεία, Μυθολογία κθούλου…
Τα παραπάνω είναι μονάχα μια μικρή προσέγγιση της τεράστιας θεωρίας των Παράλληλων Διαστάσεων. Αν προσπαθήσουμε να τοποθετήσουμε στο άρθρο αυτό μόνο τις τεχνικές λεπτομέρειες, τις αμφισβητήσεις και τα ερωτήματα που προκύπτουν, θα χάσουμε την ουσία που είναι και η ατομική αναζήτηση τούτων των υπέργειων μυστηρίων. Ποιός ξέρει, ίσως μέσα από την προσωπική σας έρευνα να βρεθείτε κάποιο βράδυ σε έναν μαγικό τόπο, αντικρύζοντας τους αστερισμούς από άλλη οπτική γωνία. Ίσως να επιβεβαιώσετε πως αυτά τα μαγικά μονοπάτια υπάρχουν κρυμμένα ανάμεσά μας, και πως είναι εφικτό να τα περπατήσουμε ανακαλύπτοντας τους Άλλους τόπους. Μπορεί βέβαια να ανακαλύψετε πως αυτές οι παράλληλες διαστάσεις, είναι κάτι απλούστερο από τον τρόπο που παρουσιάζεται, πιό προσιτό, και αναβλύζει από μέσα μας…
Άλλωστε μην ξεχνάτε, αυτό που στην ουσία μετράει είναι η οπτική γωνία του Παρατηρητή…
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου