Δευτέρα 10 Νοεμβρίου 2014

Kάθε σπόρος ξέρει πώς να γίνει δέντρο

Αφιερώνω το εμπνευσμένο ποίημα-συλλογισμό “Ονειρα-σπόροι” σ΄όλους τους φίλους και τις φίλες που – σε πείσμα των ασφυκτικών πιέσεων της εποχής – εξακολουθούν να ελπίζουν, να ονειρεύονται και να κρατούν με πάθος ζωντανή την εμπιστοσύνη πως μια μέρα οι σπόροι των επιθυμιών της καρδιάς τους θα βλαστήσουν, θα δυναμώσουν και θα δώσουν καρπούς:

Μέσα στη σιωπή της σκέψης μου αντιλαμβάνομαι τον εσωτερικό μου κόσμο σαν ένα σπόρο, κατά κάποιον τρόπο μικρό κι ασήμαντο, αλλά και γεμάτο δυνατότητες.

 Και βλέπω μέσα του το σπέρμα ενός θαυμάσιου δέντρου, του δέντρου της ζωής μου, σε διαδικασία εξέλιξης.

 Κάθε μικρός σπόρος περιέχει το πνεύμα του δέντρου που θα γίνει μετά.

Κάθε σπόρος ξέρει πώς να μετατραπεί σε δέντρο πέφτοντας σε γόνιμη γη, απορροφώντας τους χυμούς που τον τρέφουν, απλώνοντας τα κλαδιά και τα φύλλα του, γεμίζοντας καρπούς και λουλούδια για να μπορέσει να δώσει ό,τι έχει να δώσει.

 Κάθε σπόρος ξέρει πώς θα καταφέρει να γίνει δέντρο. Και τόσοι είναι οι σπόροι όσα και τα κρυφά όνειρα.

 (…..) Αυτά τα όνειρα δείχνουν το δρόμο με σημάδια και σύμβολα όλων των ειδών, σε κάθε γεγονός, σε κάθε στιγμή, στα πράγματα και στα πρόσωπα, στον πόνο και στην ευχαρίστηση, στο θρίαμβο και στην αποτυχία.

 Το όνειρο μας μαθαίνει, στον ύπνο ή στο ξύπνημα, να βλέπουμε, να ακούμε, να συνειδητοποιούμε. Μας δείχνει την πορεία με φευγαλέα προαισθήματα ή με εκτυφλωτικά φωτεινές αστραπές.
Κι έτσι μεγαλώνουμε αναπτυσσόμαστε και εξελισσόμαστε…

 Και μια μέρα, ενώ διασχίζουμε αυτό το αιώνιο παρόν που ονομάζουμε ζωή, οι σπόροι των ονείρων μας θα μετατραπούν σε δέντρα και θα ξεδιπλώσουν τα κλαδιά τους, που σαν γιγάντια φτερά θα διασχίσουν τον ουρανό, ενώνοντας σε μία μόνο γραμμή το παρελθόν μας με το μέλλον μας.
Δεν έχουμε τίποτα να φοβηθούμε… Τους συνοδεύει μια εσωτερική σοφία… Γιατί κάθε σπόρος ξέρει πώς να γίνει δέντρο.
 
Χόρχε Μπουκάϊ, “Ονειρα-σπόροι”

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου