Σούνιο: Τόπος Ιερός, τόπος συμβολικός

Το Σούνιο είναι από τους πιο μαγικούς χώρους που μπορεί να πάει ένας Έλληνας και σαφώς πρόκειται από τους καλύτερους τόπους για τον κάτοικο της Αττικής. Το Σούνιο πρόκειται ουσιαστικά για έναν ιδιαίτερα ενεργειακό τόπο που μπορεί να δώσει στον καθένα κάτι ιδιαίτερο αρκεί να δώσει χρόνο στον εαυτό του. 

Στο Νοτιότερο άκρο της Αττικής το Σούνιο είναι η περιοχή που όλα είναι δυνατά, εκεί που η θάλασσα με τη Γη γίνονται ένα.
Ένα ταξίδι στο Σούνιο μπορεί να έχει έναν ιδιαίτερο χαρακτήρα για τον ταξιδιώτη και για έναν άνθρωπο που ασχολείται με την αστρολογία ακόμη περισσότερο. Το Σούνιο για τον καθένα όμως είναι μία περιοχή που μπορεί να συλλογιστεί πολλά πράγματα και να αλλάξει θέματα που έχουν σχέση με το χαρακτήρα του. Ακολουθείσθε με λοιπόν σε αυτό το συμβολικό ταξίδι και σκεφτείτε ότι είμαι συνοδηγός σας και ανακαλύπτουμε μαζί αυτή τη μαγευτική περιοχή.

Α. Σύντομη Ιστορία του Τόπου.

Η περιοχή κατοικείτε από τα προϊστορικά χρόνια και υπάρχουν στοιχεία εκτεταμένης κατοικήσεως της περιοχής τα Μινωικά και Μυκηναϊκά χρόνια. Κατά τους Γεωμετρικούς χρόνους και τα λεγόμενα σκοτεινά χρόνια από το 1100 π.χ μέχρι το 800 π.χ δεν υπάρχουν στοιχεία ούτε για την περιοχή του Σουνίου όπως και σε πολλές περιοχές της Ελλάδας. Η περιοχή μετέπειτα στα Αρχαϊκά χρόνια άρχισε να κατοικείτε και υπήρχαν μεγάλοι κούροι στο ναό που είχε χτιστεί από πωρόλιθο οι οποίοι ήταν εμφανής από τα καράβια που περνούσαν από τη περιοχή. Με τους Περσικούς πόλεμους οι Πέρσες κατέστρεψαν το ναό και μετέπειτα στην εποχή του Περικλή χτίσθηκε μερικώς ο ναός ο οποίος και σώζετε μέχρι και σήμερα και ήταν σαφώς αφιερωμένος στο θεό Ποσειδώνα. Ποιο δίπλα από αυτό το ναό υπήρχαν δύο μικρότεροι ναοί αφιερωμένοι στη θεά Αθηνά. Λόγω της εγγύτητας με τα λατομεία του Λαυρίου η περιοχή είχε πάντα εξέχοντα ρόλο και λόγω της γεωπολιτικής της θέσης. Στον Πελοποννησιακό πόλεμο η περιοχή οχυρώθηκε ακόμη περισσότερο και θεωρούνταν το ισχυρότερο φρούριο στην Αττική. Κατά τα χρόνια της Τουρκοκρατίας η περιοχή μάγεψε πολλούς ταξιδιώτες και περιηγητές ένας από αυτούς και ο Λόρδος Βύρων που έγραψε ποίημα για την περιοχή. Το κίνημα του φιλελληνισμού οδήγησε ακόμη περισσότερο κόσμο στον τόπο. Σήμερα η περιοχή του Σουνίου αποτελεί τουριστικό προορισμό για αρκετό κόσμο που έρχεται να θαυμάσει τον αρχαίο ναό και την περιοχή.

Β. Οι μύθοι της περιοχής

Σε αυτό ακριβώς το Σημείο ο βασιλιάς Αιγέας αυτοκτόνησε όταν έβλεπε τα μαύρα πανιά του στόλου του παιδιού του να ανεμίζουν και να έρχονται ξανά στην πόλη. Νομίζοντας λοιπόν ότι ο Γιος του πέθανε και δεν γύρισε από την Κρήτη τη περιοχή που η Αθήνα υποχρεώνονταν να στείλει τα παιδιά της για να θυσιαστούν στην Αυλή του πανίσχυρου βασιλέα Μίνωα ο Βασιλιάς Αιγέας έδωσε τέλος στη ζωή του. Πολλοί αναφέρουν ότι ο Αιγέας βέβαια είναι απίθανο να έπεσε από τη Θάλασσα του Σουνίου γιατί είναι αδύνατον ο Βασιλιάς να βρίσκεται σε εκείνο το σημείο και για αυτό και πιστεύετε ότι παρακολουθούσε τα καράβια από την Ακρόπολη και βλέποντας ότι είναι μαύρα έπεσε τελικά από το βράχο. Για αυτό το λόγο οι Αθηναίοι έχτισαν ένα μικρό Ναό το Αιγείον προς τιμήν του. Παρόλα αυτά η επικρατούσα θεωρία για το μύθο είναι ότι ο Αιγέας έπεσε από το βράχο του Σουνίου από τον καημό του. Ο Θησέας ο οποίος είχε νικήσει το Μινώταυρο όταν γύριζε από τη Κρήτη είχε γυρίσει με την αγαπημένη του Αριάδνη η οποία όμως τελικά έμεινε με τον Θεό Διόνυσο στο Νησί της Νάξου. Λόγω όμως του πόνου λένε του Θησέα για αυτό που του συνέβη η λόγο μίας κατάρας της Αριάδνης ξέχασε τα πανιά να τα αλλάξει από μαύρα σε άσπρα και έτσι ο πατέρας του έδωσε αυτό το άσχημο τέλος της ζωής του.

Σε ένα άλλο μύθο όταν ο Μενέλαος γυρνούσε από τη Τροία ο στόλος του πέρασε από το Σούνιο και ο Πηδαλιούχος του πέθανε. Έτσι λοιπόν ο Μενέλαος αναγκάστηκε να προσαράξει στο Σούνιο και να δώσει τις κατάλληλες τιμές στο νεκρό.

Γ. Σημασία των μύθων

Σε αυτό το σημείο λοιπόν το Σούνιο πέρα από την ειδυλλιακή του ατμόσφαιρα είναι και ένα σημείο πόνου, ένα σημείο χαμένων πραγμάτων και λανθασμένων εκτιμήσεων. Πόσες φορές δεν έχουμε ξεγελαστεί από τα φαινόμενα και τελικά έχουμε πάρει βεβιασμένες αποφάσεις χωρίς να το σκεφτούμε ακριβώς γιατί είμαστε πολλές φορές ιδιαίτερα συναισθηματικοί ( Νερό). Πόσες δεν είναι που έχουμε ξεχάσει λόγω κάποιου γεγονότος άλλα σημαντικά πράγματα και τελικά μεγαλώνει ο αριθμός των καταστροφών στη ζωή μας. Το Σούνιο λοιπόν είναι ένα σύμβολο ωριμότητας. Ακριβώς εκεί που η Γη με το Νερό γίνονται ένα και έρχονται σε άμεση επαφή εκεί η λογική και το συναίσθημα πρέπει να ισορροπήσουν. Πρέπει λοιπόν να βλέπουμε πέρα από τις αισθήσεις μας και άλλα πράγματα καθότι δεν μας λένε πάντα την αλήθεια. Ο Ποσειδώνας ίσως μας διδάσκει ότι δεν είναι τόσο ο πλανήτης των ψευδαισθήσεων αλλά ότι εμείς οι ίδιοι είμαστε που βασιζόμαστε μόνο στα φαινόμενα χωρίς να ψάξουμε περισσότερο και σε μεγαλύτερο βάθος. Από την άλλη όμως καλούμαστε να ΘΥΜΟΜΑΣΤΕ τα πράγματα στη ζωή μας, από το πιο απλό μέχρι το πιο δύσκολο και να μην παρασυρόμαστε από τις εκάστωτε συναισθηματικές καταιγίδες οι οποίες μπορεί να μας δημιουργήσουν απεριόριστο πόνο όπως ο Θησέας που έχασε τη γυναίκα που αγαπούσε αλλά και τον πατέρα του. Πόσες φορές για κάτι που έχουμε χάσει αρνούμαστε την επαφή με το οτιδήποτε με αποτέλεσμα να χάνουμε άλλους ανθρώπους από τη ζωή μας που είναι τόσο σημαντικό τις περισσότερες φορές ακόμη και άθελα μας. Ο Άνθρωπος πάντα κλαίει για αυτά που έχασε αλλά ποτέ δεν χαίρετε για αυτά που έχει…

Στο Σούνιο λοιπόν ας έρθουμε σε επαφή με τον εαυτό μας και ας ανακαλύψουμε αυτές τις πτυχές που υπάρχουν σε κάθε άνθρωπο ισορροπώντας με το συναίσθημα. Μην ξεχνάμε ότι η δύναμη της Τρίαινας του Ποσειδώνα κραδαίνει στη μυθολογία και φέρνει σεισμούς, και όντως οι συναισθηματικές υπερβολές μπορούν να διαλύσουν τη λογική και την επαφή με την πραγματικότητα. Ο Ποσειδώνας κραδαίνει στο τέλος της τρίαινας τα στοιχεία πλην του νερού και είναι σημαντικό να μπορούμε να διαχειριστούμε τον συναισθηματικό μας κόσμο.

Πέρα όμως από αυτό το Σούνιο είναι και η περιοχή των τιμών για τους ανθρώπους που είχαμε δίπλα μας. Ο Μενέλαος αναγκάζετε να σταματήσει ολόκληρο το στόλο του για να τιμήσει τον αγαπητό του πηδαλιούχο. Το να τιμήσεις και να σταματήσεις λοιπόν την κίνηση των πραγμάτων γύρω σου έστω και για λίγο είναι σημαντικό για αυτούς που φεύγουν. Αυτό δεν σημαίνει απαραίτητα για το φυσικό θάνατο, αλλά για οτιδήποτε έχει να κάνει με το τέλος καταστάσεων που πια δεν μπορούν να συνεχιστούν για οποιοδήποτε λόγο, σταματήστε λοιπόν και τιμήστε αυτό που έφυγε και μετέπειτα “κάψτε” το όπως έκανε ο Μενέλαος που είναι μία συμβολική μορφή της μετουσίωσης όλων των πραγμάτων που από βίωμα και έγιναν γνώση, εκεί που ποια το σώμα δεν το αντιλαμβάνεται αλλά ο νους.

Δ. Επίλογος

Ένα ταξίδι έχει πάντα προσωπική σημασία για τον καθένα και τίποτα δεν μπορεί να το αντικαταστήσει πόσο μάλλον ένα blog με κάποια άρθρα. Παρόλα αυτά είναι ευκαιρία για τον καθένα μας να ταξιδέψει σε αυτό το μαγικό τόπο. Είναι ίσως μία μοναδική ευκαιρία για τον καθένα να μπορεί να πατήσει και να ζήσει αυτό το έντονο συναίσθημα και βίωμα που προσφέρει η περιοχή. Ανακαλύψτε και μόνοι σας την περιοχή και βρείτε κομμάτια απο εσάς που ίσως ακουστούν και καθώς τα αφουγκράζεστε αφεθείτε…