Αυτή η Κατάσταση που «πραγματοποιείται» όταν περνάμε πέραν της σκέψης, του εγώ, της «προσωπικότητας», της μνήμης, των εμπειριών (κι όλων αυτών που νομίζουμε ότι συνθέτουν την ύπαρξή μας), είναι Μια ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ, είναι η Πραγματική Αντικειμενικότητα (που Αντιλαμβανόμαστε με το Σύνολο της Ύπαρξής μας), κι όχι η άμεσα συλλαμβανόμενη εξωτερική αντικειμενικότητα… είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
Αυτή η Κατάσταση ονομάστηκε από τον Λάο Τσε Τάο, ο Αρχαίος Δρόμος του Τάο… ο Βούδας το ονόμασε Ασαμσκρίτα, το Βασίλειο του Αδημιούργητου… κι ο Ιησούς το αποκάλεσε το Βασίλειο των Ουρανών.
Αν στοχαστούμε λίγο πάνω σε όλα αυτά που οι άνθρωποι ονομάζουν Διαλογισμός, Γιόγκα, Προσευχή, κλπ. (δηλαδή στις διάφορες πρακτικές που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι), θα δούμε ότι όλες αυτές οι δραστηριότητες, σε όλα τα επίπεδα, στοχεύουν ακριβώς στην Αποκατάσταση της Φυσικής Ισορροπίας της Ύπαρξης, στην Πραγμάτωση της ΦΥΣΙΚΗΣ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗΣ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ, δηλαδή σε Μια Κατάσταση Ηρεμίας, Πληρότητας Ησυχίας (μη ανάγκης εξωτερικής δραστηριότητας), κι «Ικανοποίησης» (ή μεταφυσικής χαράς).
Όλοι γνωρίζουν τι είναι η Ασάνα. Ποιο είναι το νόημα όμως του να «κάθεσαι έτσι»; Η Ασάνα είναι η κυριολεκτικά η ελαχιστοποίηση, η εξάλειψη, της εξωτερικής δραστηριότητας του σώματος… όπου τα πάντα (στο σώμα) λειτουργούν από μόνα τους και το σώμα «ξεχνιέται», για να μας επιτρέψει να «ανυψωθούμε».
Τι είναι Πραναγιάμα, έλεγχος (ή διαχείριση) της αναπνοής; Η ρύθμιση της αναπνοής και μετά η ελαχιστοποίησή της, ώστε να γίνει «ανεπαίσθητη», στοχεύει στο να γίνει ρυθμική, αυτόματη, φυσική, (και να μην είναι χαώδης όπως αναπνέουν οι άνθρωποι)… Όταν επιτευχθεί αυτό η αναπνοή «ξεχνιέται» για να γίνει «αυτόματη» και να μπορέσουμε να «ανυψωθούμε» πιο ψηλά.
Τι είναι Πρατγιαχάρα, ο έλεγχος της εξωτερικής αντίληψης, των αισθήσεων; Η εξάλειψη του ρεύματος πληροφόρησης από τον εξωτερικό κόσμο μέσω των αισθήσεων; Γιατί απομονωνόμαστε; Γιατί κλείνουμε τα μάτια και καθόμαστε σε ένα ήσυχο μέρος χωρίς ενοχλητικούς θορύβους;… Για να αποκοπούμε, να ανεξαρτητοποιηθούμε, από τον εξωτερικό κόσμο…
Και ΤΩΡΑ; Που βρισκόμαστε; Βρισκόμαστε στον Χώρο της Υποκειμενικότητας όπου εύκολα μπορούμε να γλιστρήσουμε στο χάος της φαντασίας… Χρειάζεται πολύ προσοχή και το μονοπάτι είναι λεπτότερο από την κόψη του ξυραφιού, για να μην παραπλανηθούμε και να κρατηθούμε στον ΑΛΗΘΙΝΟ ΧΩΡΟ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΙΚΟΥ… Για αυτό στην Παράδοση λένε «μην το κάνεις χωρίς οδηγό, κάποιο δάσκαλο, εκπαιδευτή»… αλλά και πάλι χρειάζεται προσοχή για να μην πέσουμε θύματα σε ημιμαθείς απατεώνες, που εμπορεύονται την δήθεν γνώση και την ανθρώπινη ανάγκη για Αλήθεια…
Οι διάφοροι μέθοδοι ελέγχου του νου που αναφέρονται εδώ (στην κατάσταση που βρισκόμαστε) είναι υποκειμενικές πραγματώσεις που για να γίνουν αληθινές πρέπει να συνδεθούν με τον εξωτερικό κόσμο, ή να εφαρμοσθούν εκεί… Όλες οι συγκεντρώσεις, οραματισμοί, κάθε είδους αναδομήσεις του νου, προσήλωση του νου σε συγκεκριμένες αντιλήψεις και δραστηριότητες, όλα, μα όλα, μας κρατούν μέσα στον χώρο του κοσμικού… μπορεί να μας δώσουν δυνάμεις και να πραγματώσουμε «μαγικές πράξεις», αλλά όλα αυτά εξακολουθούν να είναι μέσα στον χώρο των φαινομένων… Δεν είναι αυτός ο Δρόμος… Αν και ο Πανταζάλι, κι άλλοι δάσκαλοι, αναφέρονται σε αυτές τις πρακτικές, τονίζουν ότι δεν οδηγούν στην Απελευθέρωση.
Ο Πραγματικός Διαλογισμός είναι η ελαχιστοποίηση, η εξάλειψη, των διαδικασιών της σκέψης, είναι η επικράτηση ΑΠΟΛΥΤΗΣ ΣΙΓΗΣ… Μόνο τότε Ανοίγεται ο ΟΥΡΑΝΟΣ… Μόνο τότε επιτυγχάνεται η Φυσική Ισορροπία και Πραγματώνεται η ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ.
Αυτή η Κατάσταση του Πραγματικού Διαλογισμού είναι Μια Κατάσταση Υπερβατική Πραγματική κι Αντικειμενική, γιατί το παλιό υποκειμενικό στοιχείο (του νου, της σκέψης, του εγώ) έχει εξαλειφθεί.
Υπάρχουν ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ (όχι πρακτικές, διαδικασίες) για να γίνει αυτό…
Ο Τιλόπα έχει πει:
«Μη φαντάζεσαι, μη σκέπτεσαι, μην αναλύεις,
Μη διαλογίζεσαι, μη συλλογίζεσαι,
Κράτησε το νου στη φυσική του κατάσταση»
(«Τσ’ αγκ - τσ’ εν», «Μαχά Μούντρα», 16).
( Ο Τιλόπα, Ινδός δάσκαλος, του δέκατου αιώνα είναι ο πρώτος δάσκαλος της Λευκής Δυναστείας, των Καργκιούτπα, που ίδρυσε στο Θιβέτ ο Μάρπα, δάσκαλος του Μιλαρέπα).
Οι περισσότεροι άνθρωποι το βλέπουν δύσκολο, αδύνατο, να πραγματοποιήσουν αυτή την Κατάσταση.
Στην πραγματικότητα όταν προχωρήσουμε προσεκτικά κι αναγνωρίσουμε το τι συμβαίνει μέσα μας, τότε μπορούμε να διαχειριστούμε τις δραστηριότητές μας και να επανέλθουμε στην ΦΥΣΙΚΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ μας, της Αιώνιας Υπερβατικής Ύπαρξης, πέρα από τον χρόνο… που είναι ανεξάρτητη από το υλικό σώμα.
Κατά 99% είναι θέμα θέλησης, απόφασης… Δεν το κάνουμε γιατί απλά πλανευόμαστε σε άλλες κατευθύνσεις της Πραγματικότητας, στις άπειρες δυνατότητες της φαντασίας όπου νοιώθουμε θεοί, απόλυτοι άρχοντες, κυρίαρχοι…Αλλά και το σύμπαν να κατακτήσουμε θα έχουμε χάσει το πιο ΠΟΛΥΤΙΜΟ, τον ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΑΥΤΟ μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου