Ο Πόλεμος της Γνώσης

Ο Πόλεμος της Γνώσης: Ο σύγχρονος άνθρωπος είναι ένα ον που λατρεύει να γνωρίζει. Ενδιαφέρεται να «διδάσκει» την γνώση που θεωρεί πως κατέχει, τρέχει να προφτάσει να μοιραστεί πρώτος την πληροφορία στον μικρόκοσμό του, που αποτελείται στην χειρότερη περίπτωση από ένα πολύ μικρό κύκλο οικείων ανθρώπων του.

Ο Πόλεμος της Γνώσης

Είναι μία διαδικασία που μπορείς να παρατηρήσεις πιά σε κάθε έκφανση της καθημερινότητάς σου. Η πληροφορία ρέει, και σε συνάρτηση με το μυαλό στο οποίο εισχωρεί, διαμοιράζεται συνήθως έπειτα από μία αναμετάδοση γεμάτη ανακρίβειες και στοχευμένη ή μη παραπληροφόρηση.

Και αν καθίσουμε να αναρωτηθούμε αν μας έχει συμβεί, θα διαπιστώσουμε πως έχουμε υπάρξει δέκτες αλλά και πομποί τέτοιων πληροφοριών. Το πρόβλημα με την διαδικασία αυτή, είναι πως εκείνος που δέχεται την πληροφορία αδιαφορεί σχεδόν για το αυτούσιο περιεχόμενό της, έχοντας ως κύριο υποσυνείδητο στόχο απλά να είναι ο πρώτος που θα την διαμοιράσει, εδραιώνοντας τον εαυτό του ως την πλέον ενδιαφέρουσα και πολύπλευρη προσωπικότητα. Έτσι, μπορούμε εύκολα κυρίως χάριν της ανταγωνιστικής φύσης του Ανθρώπου, να διακρίνουμε την πληροφοριακή διαμάχη που ξεσηκώνεται ανάμεσα σε παρέες, σε μεγαλύτερους κύκλους ανθρώπων και καταλήγει να μετατρέπεται στην μεγαλύτερη «διαμάχη» αυτής της χώρας και του πληθυσμού της.

Ναι, όλοι λατρεύουμε να γνωρίζουμε, και αν γνωρίζουμε τα ίδια με τον άλλο εμείς τα μάθαμε πρώτοι, τα καταλάβαμε περισσότερο, και τα μάθαμε εκ των έσω κατευθείαν από την πηγή.

Info-junkies: Τα πληροφοριακά Βαμπίρ του 21ου αιώνα

Πρόκειται για ένα πρόβλημα που δεν είναι τόσο απλό όσο ακούγεται, μιας και πάντοτε υπήρχε και πάντοτε θα υπάρχει διάσταση απόψεων, και είναι αυτή η διάσταση που υπό σωστές προϋποθέσεις μπορεί να εξελίξει την ανθρωπότητα. Όμως από τον διαμοιρασμό αυτών των πληροφοριών συνήθως λείπει ένα χαρακτηριστικό εξελικτικό στοιχείο. Ο δημιουργικός αντίλογος με ένα κοινό σκοπό: Την επιβεβαίωση ή μη της γνώσης αυτής μέσα από την έμπνευση που θα επέλθει από την ίδια την πληροφορία. Προσπαθώντας να αναλύσουμε το φαινόμενο θα καταλάβουμε πως εμπεριέχει δύο βασικούς παράγοντες που αυτόματα είναι και τα προβλήματα του Πόλεμου της Γνώσης.

Ώσπου να ολοκληρωθεί ο κύκλος της μετάδοσης πληροφορίας στην διαδικασία έχουν εμπλακεί και οι δύο: Ο πρώτος παράγοντας είναι ο δέκτης της πληροφορίας, δηλαδή εμείς. Με την σύγχρονη εποχή να μας βομβαρδίζει κυριολεκτικά με εκατομμύρια ειδήσεις, απόψεις και κάθε είδους νέα, ο άνθρωπος λόγω έλλειψης χρόνου αλλά και λόγω του σύγχρονου εθισμού που έχει προκύψει, αδιαφορεί για την επιβεβαίωση των πληροφοριών που λαμβάνει. Τροφοδοτεί το πληροφοριακό του Εγώ με όση περισσότερη «Γνώση» μπορεί να διαχειριστεί, και αδημονεί για την στιγμή που θα υψώσει το ανάστημά του στους «λιγότερο γνωστικούς» συνανθρώπους του, αποκτώντας την πρόσκαιρη ευχαρίστηση της διδαχής, υποθέτοντας αυτόματα πως μαζί του ξεκολλάνε από τον βούρκο της άγνοιας και εκείνοι που τον ακούν. Μόνο που λόγω της έλλειψης επιβεβαίωσης των πληροφοριών, το πιθανότερο αποτέλεσμα είναι η συνειδητή ή υποσυνείδητη παραπλάνηση που τροφοδοτεί το μοναδικό χαρακτηριστικό που κάθε άλλο παρά μας εξελίσσει ως είδος: Τον Εγωισμό.

Έτσι τροφοδοτείται μία διαμάχη γνώσης μέσα στον κύκλο των συνομιλητών, καθώς σε αρκετές περιπτώσεις οι δέκτες της πληροφορίας ενστικτωδώς επιχειρούν να αναδείξουν και το δικό τους Εγώ και παρασύρονται σε μία γνωσιακή αντιπαράθεση δίχως τέλος. Το σύνολο των πληροφοριών του κάθε ανθρώπου μετατρέπεται σε όπλο που προτείνει για να λαβώσει το πνευματικό επίπεδο του συνανθρώπου, παρά για να το ενδυναμώσει. Εν τέλει, η ουσία της ίδιας της πληροφορίας μένει στο παρασκήνιο και τελικά εξανεμίζεται έχοντας επιτελέσει το έργο της. Πλέον κάπως έτσι λειτουργεί το 70% των πληροφοριών που λαμβάνουμε. Και η παραπάνω διαδικασία αποτελεί ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα για την δράση των «φυτεμένων» ειδήσεων, που μετατρέπουν τον άνθρωπο του 21ου Αιώνα σε Info-Junkie που το μόνο που αποζητά είναι η καθημερινή δόση της ψευδούς αίσθησης της Γνώσης. Και ας βυθίζεται συνεχώς στη σκοτεινή δίνη της άγνοιας.

Ο Δεύτερος παράγοντας είναι και εκείνος που κινεί τα νήματα ηθελημένα ή άθελά του. Πρόκειται για την πηγή της πληροφόρησης, τον διαμοιραστή της Γνώσης…

Πηγές Πληροφόρησης: Ένα παιχνίδι εντυπώσεων

Ο Ρόλος του Ειδικού είναι ένας πολύ ελκυστικός ρόλος για πολλούς εκεί έξω. Και σαφώς υπάρχουν αρκετοί που εξυπηρετούν αυτό τον διαμοιρασμό πληροφοριών υιοθετώντας αυτό τον ρόλο. Μέσα από το Γνωσιακό όργανο που διαθέτουν (Περιοδικό – Κανάλι – Ιστοσελίδα – Εκδοτικό κ.α.), επιλέγουν να πληροφορούν με την ιδιότητα του Ειδήμονα. Μπορείς να το διακρίνεις στις λεζάντες και τους τίτλους, να αναγνωρίσεις τα προστάγματα των «Διδασκάλων» πως μονάχα μέσα από την δική τους πηγή μπορείς να αντλήσεις την γνώση που τόσο λαχταράς.

Στο σημείο αυτό δημιουργείται η ίδια εγωκεντρική αντιπαράθεση αλλά σε μεγαλύτερη κλίμακα, και με διαφορετικούς σκοπούς. Οι πηγές εισχωρούν σε μία διαμάχη μεταξύ τους, προσπαθώντας να παραμείνουν στον αφρό ως το μοναδικό μέσο πληροφόρησης για τον κόσμο. Έτσι καταφεύγουν σε αθέμιτα μέσα για να ξεκολλήσουν από τον «γνωσιακό» ανταγωνιστή τους, εδραιώνοντας το μέσο τους ως την αληθινή πηγή γνώσης. Μέσα από αυτή την διαδικασία μπορείς να διακρίνεις την ίδια πληροφορία από δύο ή και περισσότερα μέσα, αλλά με σημαντικές διαφοροποιήσεις μεταξύ τους. Μία «Αποκλειστική» πληροφορία εδώ, μία κρυφή πληροφορία που δεν γνώριζε κανείς άλλος εκεί, μία αποκάλυψη που δεν έχει γίνει πουθενά, κάπου αλλού. Παιχνίδια δύναμης και εντυπώσεων, που μοναδικό σκοπό έχουν την δημιουργία ενός ανθρώπινου πυρήνα που θα διαμοιράζει με την σειρά του την «ολόδική» τους γνώση.

Μιλώντας για παιχνίδια εντυπώσεων, δεν μπορώ παρά να διαπιστώσω πως στην συγκεκριμένη διαδικασία η λέξη διαθέτει μία διπλή σημασία. Μέσα σε αυτό το παιχνίδι κυριαρχίας των πηγών πληροφόρησης, επικρατεί ο σκοπός της «εντύπωσης» των πληροφοριών που διαμοιράζονται. Με λίγα λόγια, πολλές πληροφορίες δημιουργούνται και στοιχειοθετούνται με τέτοιο τρόπο ούτως ώστε να «εντυπώνονται» κυριολεκτικά στον Συνειδησιακό Νου του Αναγνώστη. Οι Λέξεις και η τοποθέτησή τους παίζουν ένα πολύ σημαντικό ρόλο σε αυτή την εφαρμογή, και είναι μία τεχνική που χρησιμοποιείται σε όλο της το εύρος από όλα τα μέσα πληροφόρησης ανεξαρτήτως επιχειρώντας σε αρκετές περιπτώσεις την χειραγώγηση του Νου. Φανταστείτε τι συμβαίνει λοιπόν όταν τέτοιου είδους πληροφορίες διαμοιράζονται μαζικά και κάθε στιγμή, πλήρως ανεπιβεβαίωτες και εντελώς αόριστες.

Think Free

Οι άνθρωποι είμαστε από την φύση μας διψασμένοι για την γνώση. Αναζητώντας κάθε πληροφορία με σωστό τρόπο, και μέσα από την διαρκή δημιουργική συζήτηση με τους συνανθρώπους μας, μπορούμε να πάμε ένα βήμα παρακάτω πνευματικά, κοινωνικά και ουσιαστικά. Οφείλουμε όμως να αναζητούμε την αλήθεια πίσω από τις λέξεις, ανεξάρτητα από την πηγή ενημέρωσης. Χρειαζόμαστε την εγκυρότητα των πληροφοριών που λαμβάνουμε, μιάς και είναι αυτή που θα επιβεβαιώσει την γνώση, επιτρέποντας την περαιτέρω διερεύνησή της.

Ο Τρόπος βρίσκεται μέσα μας. Όμως για να τον εξασκήσουμε θα πρέπει επώδυνα να αποτινάξουμε τα ανθρώπινα ψεγάδια που παγιώνονται καθημερινά μέσα από τον Πόλεμο της Γνώσης. Πρέπει να σκεφτόμαστε δημιουργικά, να αναζητούμε μαζικά συνενώνοντας τις γνώσεις μας, μετατρέποντας τον Συνειδητό ατομικό Νου σε μία Συλλογική Ασυνείδητη κοιτίδα Γνώσης. Μακριά από εγωισμό και έλεγχο πάνω στους άλλους. Δίχως να κρατάμε την πληροφορία ως τρόπαιο, κραυγάζοντας πως διαθέτουμε κάτι που οι άλλοι αδυνατούν να αποκτήσουν. Μονάχα μέσα από αυτή την δημιουργική διαδικασία θα έχουμε ένα ανώτερο πνευματικό αλλά και φυσικό μέλλον. Γιατί η γνώση δεν είναι προνόμιο των λίγων, γιατί η Γνώση ανήκει σε όλους…