Δεν είναι οι σκέψεις το πρόβλημα, αλλά η σχέση μας μ’ αυτές

Ο νους προσκολλάται με επιμονή στην αιτιολόγηση των κακών συναισθημάτων μας. Όταν μια εξήγηση δεν καταφέρνει να σε κάνει να νιώσεις καλύτερα, το μυαλό σου ψάχνει κάποια άλλη.

Αν η σκέψη «Είμαι δυστυχισμένη επειδή παντρεύτηκα λάθος άνθρωπο» δε βοηθάει, δοκιμάζεις κάποια άλλη: «Είμαι δυστυχισμένη επειδή έζησα φριχτά ως παιδί». Το μυαλό σου θα αναζητά ασταμάτητα τη σωστή απάντηση, ενώ στην πραγματικότητα η σωστή απάντηση είναι πάντα η ίδια: δε φταίνε τα ίδια τα γεγονότα, αλλά οι σκέψεις σου είναι αυτές που τα κάνουν να φαίνονται οδυνηρά.

Αν οι οδυνηρές σκέψεις σου είναι περαστικές, θα βλέπεις όλα τα γεγονότα με την ίδια κατανόηση και ευρεία οπτική γωνία. Η άλλη εναλλακτική σου είναι να προσκολλάσαι στους λόγους της δυστυχίας σου. Αυτή, δυστυχώς, είναι η εναλλακτική που γίνεται τρόπος ζωής για πολλούς ανθρώπους.

Σε κανέναν δεν αρέσει ο πόνος και η δυστυχία και κανείς δε θέλει να νιώθει άσχημα. Η διαφορά ανάμεσα σε ένα άτομο που βιώνει και ξεπερνάει τα οδυνηρά γεγονότα της ζωής του με έναν υγιή και χαριτωμένο τρόπο και σε ένα που παραλύει από παρόμοια γεγονότα, έγκειται στη σχέση τους με τις ίδιες τους τις σκέψεις.

Πρέπει να θέσεις δύο ερωτήματα στον εαυτό σου.
Το πρώτο είναι: μπορείς να κάνεις σκέψεις, ακόμα και αρνητικές, και να τις αφήνεις να περνούν, ή προσκολλάσαι πάνω τους, παρεμποδίζεις τη φυσική τους ροή και καταλήγεις με μια τραυματισμένη συναισθηματική ζωή;

Και το δεύτερο: μπορείς να αναγνωρίσεις ότι οι σκέψεις είναι απλώς δημιουργήματα του μυαλού σου, ή πιστεύεις ότι από τη στιγμή που δημιουργούνται πρέπει να τις ακούς και να τις συμβουλεύεσαι σαν να έχουν κάποια αυτόνομη ύπαρξη;

Οι απαντήσεις σου θα καθορίσουν τη δυνατότητα ελέγχου της συναισθηματικής σου κατάστασης. Αν μπορείς να κάνεις οποιεσδήποτε σκέψεις ενώ ταυτόχρονα έχεις κατά νου ότι δεν είναι πραγματικές και ότι δεν μπορούν να σε επηρεάσουν αρνητικά, είσαι σε θέση να τις αφήνεις να περνούν.

Όταν έχεις μια υγιή σχέση με την ίδια σου τη σκέψη, μπορείς να αφήνεις απεριόριστες αρνητικές σκέψεις να περνούν από το μυαλό σου. Όσο δυνατές, οδυνηρές ή επίμονες κι αν είναι, εξακολουθείς να τις βλέπεις σαν απλές σκέψεις. Αν τις αφήνεις να είναι περαστικές και δεν τις «προσέχεις» περισσότερο από όσο τους αξίζει, θα νιώθεις πάντα καλά και θα διατηρείς μια αίσθηση προοπτικής. Ακόμα και οι δυσκολότερες φάσεις της ζωής σου δεν θα είναι τόσο τραγικές και θα μπορείς να ξεφεύγεις από αρνητικές συναισθηματικές καταστάσεις.