Η Ουσία δεν είναι κάτι που πρέπει να βρούμε, αλλά μάλλον κάτι που πρέπει να επιτρέψουμε να εμφανιστεί. Ο τρόπος συνάντησης της Ουσίας είναι επιτρέποντας. Αυτό που επιτρέπουμε είναι οτιδήποτε συμβαίνει. Συμβαίνει, άρα επιτρέψτε το να υπάρχει με τον τρόπο που ήδη το κάνει. Σε τελική ανάλυση, ποια είναι η εναλλακτική αν αυτό είναι που συμβαίνει;
Ο εγωικός νους προτείνει δύο εναλλακτικές: άρνηση και σύγκρουση, ή αγνόηση της Ουσίας. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία πόνου λόγω αυτής της στάσης και όχι λόγω αυτού που πραγματικά συμβαίνει, παρότι είναι πολύ δύσκολο να πειστεί ο νους γι’ αυτό. Ο εγωικός νους αφαιρεί τη χαρά από τη ζωή. Καταστρέφει κάθε εμπειρία, παραπονιέται, κριτικάρει, τα ξέρει όλα, ζηλεύει.
Ο εγωικός νους είναι το μόνο πράγμα που αντιστέκεται σ’ αυτό που υπάρχει. Παρότι κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα, δεν τον εμποδίζει να το κάνει. Αρνείται και αντιστέκεται σ’ αυτό που υπάρχει με πάρα πολλά «δεν πρέπει». «Δεν μπορεί αυτό να συμβαίνει», το οποίο μεταφράζεται σε «Αυτό δεν συμβαίνει» και «Αυτό δεν είναι αποδεκτό», σαν να μπορεί η στάση να αλλάξει αυτό που υπάρχει. Το εγώ προσπαθεί να μας πείσει ότι αν δεν μας αρέσει αυτό που συμβαίνει, έχουμε κάποια επιλογή, όταν στην πραγματικότητα η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να το αρνηθούμε, να το πολεμήσουμε, ή να το αγνοήσουμε.
Ο εγωικός νους αγνοεί αυτό που συμβαίνει αντικαθιστώντας την εμπειρία της στιγμής με σκέψεις, είτε σε σχέση με αυτό που συμβαίνει είτε με κάτι εντελώς άλλο. Του αρέσει πολύ να σκέφτεται για το παρελθόν και το μέλλον, και σίγουρα προτιμά αυτές τις σκέψεις από εκείνες σχετικά με το παρόν.
Αν σκέφτεται σχετικά με το παρόν, συνήθως το κριτικάρει, παραπονιέται γι’ αυτό, ή συγκρούεται μαζί του. Όμως, με την κριτική, με το παράπονο και την αντίσταση, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η καθαριότητα πρέπει να γίνει. Αντιθέτως, η ενέργεια και η προσοχή εστιάζονται σ’ αυτά αντί να εστιάζονται στην ίδια την εμπειρία της καθαριότητας και σε ότι έχει να προσφέρει αυτή.
Ο εγωικός νους δυναμώνει την αντίσταση σ’ αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δημιουργώντας πολλά «πρέπει». Και κατά τη διάρκεια της εργασίας μάς μιλά σαν να είμαστε μικρό παιδί. Ο εγωικός νους είναι ένας αληθινός τύραννος, και μπορεί να μετατρέψει ακόμη και μια ευχάριστη δραστηριότητα σε καταναγκαστική δουλεία.
Ο εγωικός νους με τις σκέψεις του όχι μόνο μάς κρατά μακριά από τη γαλήνη και την ικανοποίηση της παρούσας στιγμής, αλλά μάς δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, πίεση και άγχος. Μας λέει πάντα πότε και πώς να κάνουμε κάτι, και φυσικά πότε το κάνουμε λάθος. Μας υπενθυμίζει συνέχεια το χρόνο και ότι πρέπει να βιαστούμε. Μπορεί εύκολα να γίνει ένα αγενές και σκληρό αφεντικό. Οι χειρότερες ακρότητες σ’ αυτόν τον πλανήτη έχουν γίνει από ανθρώπους κυριευμένους από έναν αρνητικό, τυραννικό εγωικό νου.
Όταν ακόμη και οι ευχάριστες σκέψεις μπορούν να μας βγάλουν από την ομορφιά της παρούσας στιγμής, σκεφτείτε πόσο επώδυνη κάνουν την κάνουν την απώλεια της παρούσας στιγμής οι αρνητικές σκέψεις!
Ο εγωικός νους προτείνει δύο εναλλακτικές: άρνηση και σύγκρουση, ή αγνόηση της Ουσίας. Το αποτέλεσμα είναι η δημιουργία πόνου λόγω αυτής της στάσης και όχι λόγω αυτού που πραγματικά συμβαίνει, παρότι είναι πολύ δύσκολο να πειστεί ο νους γι’ αυτό. Ο εγωικός νους αφαιρεί τη χαρά από τη ζωή. Καταστρέφει κάθε εμπειρία, παραπονιέται, κριτικάρει, τα ξέρει όλα, ζηλεύει.
Ο εγωικός νους είναι το μόνο πράγμα που αντιστέκεται σ’ αυτό που υπάρχει. Παρότι κάτι τέτοιο δεν έχει νόημα, δεν τον εμποδίζει να το κάνει. Αρνείται και αντιστέκεται σ’ αυτό που υπάρχει με πάρα πολλά «δεν πρέπει». «Δεν μπορεί αυτό να συμβαίνει», το οποίο μεταφράζεται σε «Αυτό δεν συμβαίνει» και «Αυτό δεν είναι αποδεκτό», σαν να μπορεί η στάση να αλλάξει αυτό που υπάρχει. Το εγώ προσπαθεί να μας πείσει ότι αν δεν μας αρέσει αυτό που συμβαίνει, έχουμε κάποια επιλογή, όταν στην πραγματικότητα η μόνη επιλογή που έχουμε είναι να το αρνηθούμε, να το πολεμήσουμε, ή να το αγνοήσουμε.
Ο εγωικός νους αγνοεί αυτό που συμβαίνει αντικαθιστώντας την εμπειρία της στιγμής με σκέψεις, είτε σε σχέση με αυτό που συμβαίνει είτε με κάτι εντελώς άλλο. Του αρέσει πολύ να σκέφτεται για το παρελθόν και το μέλλον, και σίγουρα προτιμά αυτές τις σκέψεις από εκείνες σχετικά με το παρόν.
Αν σκέφτεται σχετικά με το παρόν, συνήθως το κριτικάρει, παραπονιέται γι’ αυτό, ή συγκρούεται μαζί του. Όμως, με την κριτική, με το παράπονο και την αντίσταση, δεν αλλάζει το γεγονός ότι η καθαριότητα πρέπει να γίνει. Αντιθέτως, η ενέργεια και η προσοχή εστιάζονται σ’ αυτά αντί να εστιάζονται στην ίδια την εμπειρία της καθαριότητας και σε ότι έχει να προσφέρει αυτή.
Ο εγωικός νους δυναμώνει την αντίσταση σ’ αυτό που συμβαίνει αυτή τη στιγμή δημιουργώντας πολλά «πρέπει». Και κατά τη διάρκεια της εργασίας μάς μιλά σαν να είμαστε μικρό παιδί. Ο εγωικός νους είναι ένας αληθινός τύραννος, και μπορεί να μετατρέψει ακόμη και μια ευχάριστη δραστηριότητα σε καταναγκαστική δουλεία.
Ο εγωικός νους με τις σκέψεις του όχι μόνο μάς κρατά μακριά από τη γαλήνη και την ικανοποίηση της παρούσας στιγμής, αλλά μάς δημιουργεί αρνητικά συναισθήματα, πίεση και άγχος. Μας λέει πάντα πότε και πώς να κάνουμε κάτι, και φυσικά πότε το κάνουμε λάθος. Μας υπενθυμίζει συνέχεια το χρόνο και ότι πρέπει να βιαστούμε. Μπορεί εύκολα να γίνει ένα αγενές και σκληρό αφεντικό. Οι χειρότερες ακρότητες σ’ αυτόν τον πλανήτη έχουν γίνει από ανθρώπους κυριευμένους από έναν αρνητικό, τυραννικό εγωικό νου.
Όταν ακόμη και οι ευχάριστες σκέψεις μπορούν να μας βγάλουν από την ομορφιά της παρούσας στιγμής, σκεφτείτε πόσο επώδυνη κάνουν την κάνουν την απώλεια της παρούσας στιγμής οι αρνητικές σκέψεις!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου