Η Επίγνωση των Σκέψεων

Η συνειδητοποίηση του Εαυτού εμπεριέχει ένα βαθμό ελέγχου του νου, ο οποίος περιλαμβάνει την επίγνωση των σκέψεων και τη διάκριση ανάμεσα σε εκείνες που έχουν κάποια αλήθεια και είναι χρήσιμες και σε εκείνες που δεν είναι. Αυτό απαιτεί εξάσκηση της ευαισθησίας όσον αφορά την ποιότητα των σκέψεων. Δεν αρκεί να έχουμε επίγνωση των σκέψεων, αλλά και της επίδρασης τους πάνω μας ενεργειακά, συναισθηματικά και νοητικά.

Ανεξάρτητα από το πόσο πολύ προσπαθούμε, δεν μπορούμε να ελέγξουμε το πηγαινέλα των σκέψεων. Εμφανίζονται από το πουθενά και εξαφανίζονται στο πουθενά. Ιδιαίτερα όσοι κάνουν σοβαρή εσωτερική εργασία , πολύ συχνά απογοητεύονται έχοντας σκέψεις που δεν θέλουν να έχουν. Όμως αυτό είναι μέρος της κατάστασης άνθρωπος, η οποία περιλαμβάνει την ύπαρξη ενός προγραμματισμένου νου.

Παρότι δεν μπορούμε να ελέγξουμε τις σκέψεις μας, μπορούμε να μάθουμε να έχουμε επίγνωση τους, να τις παρατηρούμε. Κάτι τέτοιο μπορεί να φαίνεται απλό, αλλά στην πραγματικότητα, το να έχουμε επίγνωση των σκέψεων μας αποτελεί ένα πολύ μεγάλο βήμα εξέλιξης. Αυτό που απαιτείται είναι αποταύτιση από τον νου, και αυτός είναι ο λόγος που αποτελεί ένα τόσο μεγάλο βήμα. Όταν δεν έχουμε επίγνωση των σκέψεων μας, το πιο πιθανό είναι να ταυτιζόμαστε μαζί τους και να τις ακολουθούμε χωρίς να τις διερευνούμε και χωρίς να τις αμφισβητούμε. Το αποτέλεσμα είναι αρκετός ψυχικό πόνος και περισσότερες δυσκολίες απ’ όσες είναι αναπόφευκτες.

Όταν ταυτιζόμαστε με τον νου, πιστεύουμε ότι είμαστε αυτό που σκεφτόμαστε ότι είμαστε: η αυτοεικόνα μας και οι ιδέες που έχουμε για τον εαυτό μας. Είναι όμως αυτό που είμαστε; Αν όντως είμαστε αυτό, τότε ποιος είναι αυτός που είναι σε θέση να σκέφτεται αυτό το ερώτημα; Τι είναι αυτό που έχει επίγνωση των ιδεών που σχηματίζουν τις αυτοεικόνα μας; Τι είναι αυτό που έχει επίγνωση του πηγαινέλα των σκέψεων;

Αυτή η ιδέα του εαυτού φαίνεται να εδράζεται στο σώμα ή στον νου ή και στα δυο, αλλά τι είναι αυτό που έχει επίγνωση του σώματος και του νου; Θα μπορούσε αυτό να είναι ο αληθινός εαυτός μας, και το σώμα και ο νους απλά να λειτουργούν μέσα σ’ αυτή την επίγνωση; Σ’ αυτή την περίπτωση, θα ήμασταν περιορισμένοι μόνο στο σώμα και στον νου, ή θα μπορούσαμε να είμαστε αληθινά ένα με κάθε τι που αντιλαμβανόμαστε αυτή εδώ τη στιγμή; Θα μπορούσαν τα πάντα να είμαστε εμείς; Τι θα συνέβαινε αν αυτό ήταν αληθινό; Τι θα σήμαινε αν ήταν αληθινό; Σίγουρα η ζωή θα βιωνόταν μ’ έναν πολύ διαφορετικό τρόπο.

Τα ερωτήματα αυτά μπορούν να μας αφυπνίσουν από την κατάσταση της εγωικής συνείδησης. Η διερεύνηση των υποθέσεων του νου αποτελεί ένα παντοδύναμο εργαλείο αφύπνισης. Αποκτώντας επίγνωση του νου, των σκέψεων του και της αλήθειας ή της πλάνης τους, μπορεί να μας βοηθήσει να ελευθερωθούμε από το δίχτυ της πλάνης που έχει δημιουργήσει ο νους και το εγώ, και η οποία μας κάνει να νομίζουμε ότι είμαστε διαχωρισμένοι από την υπόλοιπη δημιουργία, όταν στην πραγματικότητα δεν είμαστε.