Τα παιδιά μαθαίνουν αυτά που βιώνουν

Για τα παιδιά μας, οι γονείς είμαστε η κύρια πηγή των πρώτων τους εντυπώσεων. Μετά είναι το σχολείο. Αργότερα οι φίλοι. Και παράλληλα η πολυπαραγοντική πραγματικότητα που ονομάζουμε ''κοινωνία''. Τα παιδια μαθαίνουν μέσα από τα βιώματά τους, τα παραδείγματα γύρω τους, τα πρότυπα: μέσα στην οικογένεια, την παρέα, το σχολικό περιβαλλον και επιπλέον η τηλεόραση, το internet, τα video games...

-Αν ένα παιδί ακούει καβγάδες, επικρίσεις, φωνές, ανταγωνισμούς, θα έχει κι αυτό ένταση και θα τη βγάλει στις δικές του επαφές.

-Αν ένα παιδι πάρει αγάπη
θα μάθει να αγαπά και να δίνει αγάπη.
-Αν σ'ένα παιδί μιλάμε ειλικρινά,
εξηγώντας του κάθε φορά πως έχουν τα πράγματα
θα μάθει να είναι κι αυτό ειλικρινές.
-Αν ένα παιδί ακούει καβγάδες, επικρίσεις, φωνές, ανταγωνισμούς,
θα έχει κι αυτό ένταση και θα τη βγάλει στις δικές του επαφές.
-Αν ένα παιδί το ντροπιάζουμε, το απαξιώνουμε, το υποτιμάμε,
θα μεγαλώσει μέσα στις ενοχές, χωρις αυτοπεποίθηση, χωρίς πίστη στο εαυτό του.
-Αν ένα παιδί ζει σ'ένα περιβάλλον με υπομονή, αποδοχή, δικαιοσύνη,
τότε κι αυτό μαθαίνει να είναι δίκαιο, υπομονετικό και ανεκτικό με τους άλλους.
-Αν έχει επιδοκιμασία και νιώθει ασφάλεια,
μαθαίνει να εκτιμάει και να έχει πίστη στον εαυτό του και τους άλλους.

Για τα παιδιά μας, οι γονείς είμαστε η κύρια πηγή των πρώτων τους εντυπώσεων.
 

Πολλές φορές θυμώνουμε ή απογοητευόμαστε μαζί τους για πράγματα που κάνουν (ολή την ώρα στην τηλεόραση, κολλάνε στο κομπιούτερ... κι αργότερα, μεγαλώνοντας, που δεν μας ακούνε, που μιλάνε άσχημα...)

Εμείς;

Τα παιδιά μαθαίνουν αυτό που βιώνουν.