Πως είναι το φως; Νομίζουμε πως είναι φωτεινό...όμως είναι σκοτεινό και χρειάζεται την ύλη, τη δημιουργία, την πυκνότερη έκφανσή του για να εκδηλωθεί. Όπου υπάρχει απουσία ύλης, είναι σκοτεινά, όπως στα βάθη του ακατοίκητου σύμπαντος...
Κι όταν το φως παραμένει ανεκδήλωτο, έχει άγνοια της υπόστασής του, συρρίκνωση της επίγνωσής του και της συνειδητότητάς του. Παραμένει μια χαωτική δεξαμενή κάθε πιθανότητας.
Για ν' αποκτήσει το φως "αυτογνωσία" χρειάζεται σκοτεινή ύλη, πάνω στην οποία θα προβληθεί και θα εκδηλωθεί. Μ' άλλα λόγια, χτίζει Κόσμους και διασπάται σε άπειρες εκδοχές ύπαρξης και μορφής, παίρνοντας μέρος στο ίδιο το παιχνίδι της Δημιουργίας ώστε να βιώσει την ολότητα του Εαυτού του, μέσα απ' τη διάσπαση...
Και για όσο χρόνο η συνειδητότητα του φωτός διευρύνεται, το οικοδόμημα της Δημιουργίας(σκοτάδι) διαστέλλεται και αναπτύσσεται. Όταν το φως αποκτήσει το ευρος της συνειδητότητας που χρειάζεται, τότε το δημιούργημα σταδιακά αποσυντίθεται και ο "ουροβόρος όφις" τρώει την ουρά του..!
Κι αυτό επαναλαμβάνεται σ' ένα αέναο ταξίδι του "σκοτεινού φωτός", που παίζει με τον εαυτό του, δημιουργώντας "κόσμους σκοταδιού", ύλης, για να φανεί η απαράμιλλη φωτεινότητά του..!
Κι εμείς που είμαστε μια από τις άπειρες εκδοχές του και συγχρόνως το ίδιο το φως στην πληρότητά του, ως ολογραφικές οντότητες, κάνουμε ακριβώς το ίδιο..! Παίζουμε με τους εαυτούς μας αέναα..!
Μήπως χρειάζεται να επαναπροσδιορίσουμε την σημασία του φωτός και του σκότους; μήπως μέσα απ' αυτήν την ευρύτερη οπτική μπορέσουμε να επανατοποθετηθούμε απέναντι στη ζωή και την αληθινή μας φύση κι έτσι να απεγκλωβιστούμε απ' όλες αυτές τις διαχωριστικές πεποιθήσεις της δυαδικότητας;
Ίσως την επόμενη φορά που θα σκεφτούμε με όρους φως-σκοτάδι, θα μας κάνει να γελάσουμε...!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου