ΣΚΕΨΕΙΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΆΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΑ ΖΩΑ

Ο άνθρωπος έχει μυαλό και σκέφτεται. Το ζώο δεν έχει και δεν σκέφτεται.

Ο άνθρωπος ζει και γνωρίζει ότι ζεί, το ζώο ζει αλλά δεν το γνωρίζει.

Ο άνθρωπος γνωρίζει ότι υποφέρει, το ζώο υποφέρει αλλά δεν το γνωρίζει.

Τα ζώα υποφέρουν αλλά δεν μισούν.

Ο άνθρωπος αν σκοτώσει είναι ένοχος, το ζώο κι αν ακόμη σκοτώσει άλλο ζώο, όχι.

Υπάρχουν ζώα, που έχοντας δεχθεί ένα δυνατό βόλι από έναν ασυνείδητο κυνηγό, χωρίς αυτό να είναι καθοριστικό, πληγωμένα καμιά φορά θέλουν να εκδικηθούν στρέφονται προς τον άνθρωπο με επιθετική συμπεριφορά από φόβο ή και γιατί έχουν μνήμη.

Ξέρουν ότι ο άνθρωπος είναι η αιτία που προκάλεσε τον πόνο τους;

Σίγουρα έχουν νοημοσύνη.

Μάλιστα, όταν κάποιος προσπαθήσει να τα βοηθήσει στην αρχή δεν δέχονται την αγάπη του, μπορεί να δαγκώσουν το χέρι του ευεργέτη τους, ύστερα όμως τη δέχονται.

Αυτό έχει συμβεί με το άλογο, με τη γάτα, με το σκύλο.

Ο άνθρωπος όμως σπάνια δέχεται την αγάπη, μισεί τους άλλους όταν ο ίδιος πονά (όχι σωματικά αλλά ψυχικά).

Τους μισεί και τους επιτίθεται.

Η έκφραση κακίας από τον άνθρωπο προς τον άνθρωπο δεν έχει ανάλογο στα ζώα.

Μήπως ο άνθρωπος μισεί πιο πολύ τον ίδιο τον εαυτό του;

Αν και εκφράζει μίσος προς τα έξω, δεν είναι που τον άλλον μισεί αλλά κάτι μέσα του;

Μήπως το μίσος είναι ένδειξη μιας βαριάς αρρώστιας;

Δεν μπορεί να καταλάβει ότι είναι φυλακισμένος και η φυλακή που έχτισε με τις δικές του υποσυνείδητες δυνάμεις και με τις σκέψεις του τις ίδιες, αυτή η φυλακή είναι χειρότερη και από την άλλη του ενστίκτου του ζώου του στερημένου μυαλού και λογικής;