Στην Οδό

Καμιά Αλήθεια δεν είναι τόσο Φανερή για τον αγνό άνθρωπο όσο ο Θεός, γιατί Ζει μέσα στην Παρουσία Του. Και καμιά Αλήθεια δεν είναι τόσο μυστηριώδης, ανύπαρκτη σχεδόν, για τον εγωιστή άνθρωπο όσο ο Θεός, γιατί ζει μέσα στην Απουσία Του.

Ο Θεός Ακούει μόνο τις «καρδιές» των ανθρώπων, όχι τις φλύαρες σκέψεις τους ή τα ψεύτικα λόγια τους.

Ο ανόητος άνθρωπος που αρνείται τον Θεό γιατί πιστεύει ότι αυτός γνωρίζει καλύτερα, μοιάζει με το ανόητο νεογέννητο πουλί που εγκαταλείπει την φωλιά πριν μάθει να πετάει… πόσες ελπίδες έχει;

Ο άνθρωπος πρέπει να έχει μοναδικό σκοπό να μάθει την αλήθεια κι όχι να συσσωρεύει άχρηστες μνήμες, που τον κρατούν φυλακισμένο σε ένα ψεύτικο κόσμο, της φαντασίας.

Στην Γιορτή των Τρελών, στο μεθύσι της νύχτας όποιο ρόλο και να παίξεις, του βασιλιά ή του ζητιάνου, κρατά μονάχα όσο κρατάει η νύχτα. Με την Ανατολή όλα φαίνονται όπως είναι πραγματικά, γυμνά και χωρίς κανένα νόημα.

Αυτός που Ακολουθεί την Ευθεία Οδό πορεύεται στον προορισμό του αδιαφορώντας για όσες στροφές κι αν έχει το μονοπάτι.

Η Εγρήγορση είναι για την Συνείδηση ό,τι είναι ο αέρας για το πουλί, την βοηθάει να πετά σε όλο και ψηλότερους ουρανούς.