Αυτός που είναι ταυτισμένος με την σκέψη του, το αντιλαμβάνεται αυτό (όταν το ακούει, ή επιχειρεί να το πραγματοποιήσει) σαν κενό, τίποτα, απουσία, και του φαίνεται ανεφάρμοστο ή παράλογο. Σε αυτή την κατάσταση βρίσκονται σχεδόν όλοι οι κάτοικοι του πλανήτη. Στην πραγματικότητα, υπάρχει άγνοια και σύγχυση στην χρήση των όρων, που είναι σύμβολα πραγματικοτήτων κι όχι απλές έννοιες, νοητικές πληροφορίες. Αυτός που έχει Εμπειρία μιλά για πραγματικά γεγονότα, ενώ οι άνθρωποι μιλούν με έννοιες, για έννοιες. Για τον άνθρωπο που ταυτίζεται με την σκέψη του, σιωπή του νου σημαίνει ανυπαρξία. Όμως, στην πραγματικότητα, Σιωπή του Νου δεν σημαίνει αυτό.
Ο Άνθρωπος, η Συνείδηση, δεν είναι σκέψη. Υπάρχει συνείδηση της σκέψης. Η Συνείδηση υιοθετεί την όραση, την θέαση μέσω της σκέψης, αλλά ποτέ δεν γίνεται αυτό, σκέψη. Μπορούμε να αλλάξουμε τον τρόπο όρασης, να υιοθετήσουμε άλλη θέαση, άλλες πεποιθήσεις, άλλους στόχους, άλλες δραστηριότητες… αλλά όλα αυτά εξακολουθούν να είναι σκέψη.
Η Συνείδηση υποστηρίζει απλά όλη αυτή την δραστηριότητα της σκέψης, τις φαντασιώσεις μας. Από την άλλη μπορεί να τα απορρίψει όλα και να βλέπει χωρίς σκέψη, να βλέπει αληθινά. Μόνο όταν βλέπουμε χωρίς σκέψη βλέπουμε πραγματικά αυτό που συμβαίνει, όπως συμβαίνει, εδώ, τώρα, στον πραγματικό χρόνο. Αυτή η ζωντανή άμεση αντίληψη, είναι κάτι πολύ ευρύτερο της σκέψης, δεν είναι το αντίθετο ή η στέρηση της σκέψης.
Διαλογισμός είναι η Απελευθερωμένη Αντίληψη, η Αληθινή Όραση, στον πραγματικό χρόνο. Δεν είναι μια προσπάθεια του εγώ να ελέγξει την σκέψη, να ξεπεράσει την σκέψη, να φτάσει στην Αλήθεια, στο Θεό, μέσα από κάποια δραστηριότητα, γιατί όλες αυτές οι δράσεις είναι επίσης σκέψη. Ο Διαλογισμός είναι το τέλειωμα της σκέψης, η Αληθινή Ζωή, Εδώ, Τώρα, στην Στιγμή που Ρέει.
Διαλογισμός: Το μονοπάτι προς την απελευθερωμένη αντίληψη και το αληθινό όραμα
Στη σφαίρα της πνευματικότητας και της αυτο-ανακάλυψης, ο διαλογισμός αποτελεί μια βαθιά πρακτική που υπερβαίνει τους περιορισμούς της σκέψης και του εγώ. Είναι ένα ταξίδι προς τη σιωπή του νου, όπου ο κατασκευασμένος εαυτός και το ψεύτικο εγώ διαλύονται, επιτρέποντας την ανάδυση μιας κατάστασης εγρήγορσης, πλήρους δραστηριότητας, ολοκληρωμένης προσοχής και αληθινής δράσης. Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο διαλογισμός δεν είναι μια κατάσταση κενού ή απάθειας, αλλά μια κατάσταση συνειδητής προσοχής και δράσης.
Για να κατανοήσουμε την ουσία του διαλογισμού, πρέπει πρώτα να αναγνωρίσουμε ότι η ταύτισή μας με τη σκέψη συχνά διαστρεβλώνει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα. Όταν είμαστε εντελώς βυθισμένοι στις σκέψεις μας, αντιλαμβανόμαστε την έλλειψή τους ως κενό, τίποτα ή ακόμα και παραλογισμό. Αυτό είναι ένα συνηθισμένο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν τα περισσότερα άτομα στον πλανήτη μας σήμερα. Η σύγχυση προκύπτει από την κακή χρήση όρων, οι οποίοι προορίζονται να συμβολίσουν τις πραγματικότητες και όχι απλές νοητικές έννοιες ή πληροφορίες.
Είναι κρίσιμο να αναγνωρίσουμε ότι ο άνθρωπος, ή η συνείδηση, διαφέρει από τη σκέψη. Η συνείδηση είναι η μαρτυρική παρουσία που υιοθετεί διάφορες προοπτικές, πεποιθήσεις, στόχους και δραστηριότητες μέσω της σκέψης. Ωστόσο, ποτέ δεν γίνεται σκέψη. Έχουμε την ικανότητα να αλλάξουμε τον τρόπο που βλέπουμε, υιοθετώντας διαφορετικές απόψεις και ιδεολογίες, αλλά στον πυρήνα, όλα αυτά παραμένουν στη σφαίρα της σκέψης.
Η συνείδηση χρησιμεύει ως το θεμέλιο που υποστηρίζει τη δραστηριότητα σκέψης και τις διαδικασίες φαντασίας μας. Ωστόσο, διαθέτει επίσης τη δύναμη να υπερβαίνει αυτές τις νοητικές κατασκευές και να αντιλαμβάνεται χωρίς την παρέμβαση της σκέψης. Όταν βλέπουμε αληθινά χωρίς τη συνεχή φλυαρία του νου, αποκτούμε πρόσβαση σε ένα βαθύτερο επίπεδο αντίληψης - μια ζωντανή, άμεση αντίληψη του τι συμβαίνει σε πραγματικό χρόνο.
Αυτή η απελευθερωμένη αντίληψη, αυτό το αληθινό όραμα, είναι η ουσία του διαλογισμού. Ξεπερνά τις προσπάθειες του εγώ να ελέγξει τη σκέψη ή να φτάσει στην αλήθεια ή τη θεότητα μέσω εξωτερικών δραστηριοτήτων, καθώς αυτές οι ίδιες οι ενέργειες έχουν τις ρίζες τους στη σκέψη. Ο διαλογισμός δεν έχει να κάνει με την υπέρβαση της σκέψης ή την άσκηση ελέγχου πάνω της. Αντίθετα, είναι μια πρακτική που μας επιτρέπει να υπερβούμε τη σκέψη συνολικά.
Μέσω του διαλογισμού, ξεκινάμε ένα βαθύ ταξίδι αυτο-ανακάλυψης. Μαθαίνουμε να ηρεμούμε το μυαλό, να αποσπούμε τις σκέψεις μας και να αγγίζουμε την απεραντοσύνη της συνείδησής μας. Σε αυτή την κατάσταση σιωπής, συνειδητοποιούμε την παρούσα στιγμή, απαλλαγμένοι από τους περιορισμούς που επιβάλλουν τα νοητικά μας κατασκευάσματα. Αποκτάμε διαύγεια, διορατικότητα και βαθιά σύνδεση με τον αληθινό μας εαυτό.
Ο διαλογισμός είναι μια μεταμορφωτική διαδικασία που αποκαλύπτει την εγγενή σοφία και τις δυνατότητες μέσα μας. Είναι μια πρακτική που μας καλεί να εξερευνήσουμε τα βάθη της ύπαρξής μας, να υπερβούμε τις ψευδαισθήσεις του εγώ και να αγκαλιάσουμε την επεκτατικότητα της συνείδησής μας. Καθώς εμβαθύνουμε στις σφαίρες του διαλογισμού, καλλιεργούμε μια κατάσταση βαθιάς ειρήνης, εσωτερικής αρμονίας και σύνδεσης με την παγκόσμια συνείδηση.
Συμπερασματικά, ο διαλογισμός δεν είναι απλώς μια τεχνική ή ένα μέσο για έναν σκοπό. είναι ένας τρόπος ύπαρξης. Είναι ένα ταξίδι που μας οδηγεί στη σιωπή του μυαλού, όπου λάμπει η αληθινή ουσία της ύπαρξής μας. Μέσω του διαλογισμού, ξυπνάμε στην ομορφιά της απελευθερωμένης αντίληψης και της αληθινής όρασης, επιτρέποντάς μας να πλοηγηθούμε στη ζωή με σαφήνεια, αυθεντικότητα και μια βαθιά αίσθηση σύνδεσης με τον κόσμο γύρω μας.
Πνευματικές Ιδέες
Κατανόηση του Διαλογισμού: Ένα Ταξίδι στη Σιωπή του Νου:
Ο διαλογισμός είναι μια βαθιά πρακτική που επιτρέπει στα άτομα να βιώσουν τη σιωπή του μυαλού και να ξεπεράσουν τους περιορισμούς της σκέψης.
Σε αντίθεση με τη δημοφιλή πεποίθηση, ο διαλογισμός δεν είναι μια κατάσταση κενού ή απάθειας, αλλά μια κατάσταση εγρήγορσης, πλήρους δραστηριότητας, ολοκληρωμένης προσοχής και αληθινής δράσης.
Η Φύση του Διαλογισμού:
Ο διαλογισμός είναι η σιωπή του νου, που υπερβαίνει τον κατασκευασμένο εαυτό και το ψεύτικο εγώ.
Είναι μια κατάσταση συνειδητής προσοχής και δράσης, όπου η σκέψη δεν διαστρεβλώνει την αντίληψή μας για την πραγματικότητα.
Η σιωπή του μυαλού δεν είναι απουσία ή ανυπαρξία. μάλλον, είναι μια βαθιά επίγνωση πέρα από τη σφαίρα της σκέψης.
Η Ψευδαίσθηση της Ταυτοποίησης της Σκέψης:
Τα περισσότερα άτομα ταυτίζονται με τις σκέψεις τους, αντιλαμβανόμενοι τη σιωπή ως κενό ή τίποτα.
Η σύγχυση προκύπτει από την κακή χρήση όρων, καθώς οι σκέψεις είναι σύμβολα πραγματικότητας, όχι απλές νοητικές έννοιες.
Η συνείδηση υποστηρίζει τη δραστηριότητα σκέψης, αλλά δεν είναι συνώνυμη με την ίδια τη σκέψη.
Απελευθερωμένη αντίληψη και αληθινό όραμα:
Η συνείδηση μπορεί να υιοθετήσει διάφορες προοπτικές, πεποιθήσεις και στόχους, όλα εντός της σφαίρας της σκέψης.
Ωστόσο, ο αληθινός διαλογισμός υπερβαίνει τη σκέψη και επιτρέπει την άμεση αντίληψη της πραγματικότητας.
Το να βλέπουμε χωρίς την παρέμβαση της σκέψης μας δίνει τη δυνατότητα να γίνουμε μάρτυρες της παρούσας στιγμής όπως είναι πραγματικά, σε πραγματικό χρόνο.
Η ουσία του διαλογισμού:
Ο διαλογισμός δεν είναι μια προσπάθεια του εγώ να ελέγξει ή να ξεπεράσει τη σκέψη, αλλά μάλλον μια παράδοση στη ροή της ζωής.
Είναι η ολοκλήρωση της σκέψης, που οδηγεί σε μια βαθύτερη κατανόηση της αληθινής ζωής και στο ξετύλιγμα της παρούσας στιγμής.
Αυξημένη ευαισθητοποίηση:
Ο διαλογισμός είναι ένα βαθύ ταξίδι που μας οδηγεί πέρα από τους περιορισμούς της σκέψης και ανοίγει την πόρτα στην αληθινή αντίληψη.
Αγκαλιάζοντας τη σιωπή του μυαλού, μπορούμε να βιώσουμε μια κατάσταση αυξημένης επίγνωσης, διαύγειας και εσωτερικής γαλήνης.
Ας ξεκινήσουμε αυτό το μεταμορφωτικό μονοπάτι και ας ανακαλύψουμε την ομορφιά και το βάθος που προσφέρει ο διαλογισμός.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου