Και εκατομμύρια άνθρωποι συνεχίζουν να πορεύονται, νιώθοντας βαθιά μέσα τους ότι αν είχαν μείνει μόνοι, αν δεν είχαν ασχοληθεί ποτέ με την αγάπη και τον γάμο… αλλά τώρα τίποτα δεν μπορεί να γίνει. Δεν μπορείς να επιστρέψεις δεν μπορείς να είσαι ξανά εργένης. Στην πραγματικότητα, μπορεί να έχεις συνηθίσει τόσο πολύ τη φυλακή που δεν μπορείς να φύγεις από τη φυλακή. Είναι ένα είδος ασφάλειας έχει θαλπωρή αλλά και δυστυχία. Η κουβέρτα είναι σάπια, αλλά το κρεβάτι διπλό, τουλάχιστον δεν είσαι μόνος στη δυστυχία σου, με κάποιον τη μοιράζεσαι. Γεγονός είναι ότι κάποιος τη δημιουργεί τη δυστυχία για σένα κι εσύ τη δημιουργείς για τον άλλον.
Η αγάπη πρέπει να έχει την ιδιότητα να προσφέρει ελευθερία, όχι νέες αλυσίδες για σένα μια αγάπη που σου δίνει φτερά και σε στηρίζει για να πετάξεις όσο πιο ψηλά γίνεται.
Ο άνδρας κι η γυναίκα που γίνονται ένα από την αγάπη, αδιαχώριστοι, πανομοιότυποι, δικαιούνται στ’ αλήθεια το βραβείο.
Αυτό το βιβλίο του Μιρδάδ είναι ένα από εκείνα τα βιβλία που θα ζήσουν αιώνια, μέχρι να μην υπάρχει έστω και ένας άντ θρωπος πάνω στη γη. Ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο, όμως, έχει ξεχαστεί τελείως. Ο Μιρδάδ είναι μυθοπλασία, Μιρδάδ είναι το όνομα του ήρωα. Ο άνθρωπος που έγραψε το βιβλίο… το όνομά του ήταν Μιχαήλ Νάιμι αλλά το όνομά του δεν έχει σημασία. Το βιβλίο του είναι τόσο σπουδαίο, σπουδαιότερο από εκείνον. Ο ίδιος προσπάθησε όλη του τη ζωή να δημιουργήσει ξανά κάτι παρόμοιο, αλλά απέτυχε. Έχει γράψει πολλά άλλα βιβλία, αλλά το βιβλίο του Μιρδάδ είναι το προσωπικό του Έβερεστ. Τα υπόλοιπα είναι μικροί λόφοι, λίγη σημασία έχουν.
Εάν η αγάπη νοείται ως η συνάντηση δύο ψυχών -όχι μόνο μια σεξουαλική, βιολογική συνάντηση ανδρικών και γυναικείων ορμονών τότε η αγάπη μπορεί να σου δώσει υπέροχα φτερά, μπορεί να σου δώσει μεγάλη ενόραση για τη ζωή. Κι οι εραστές μπορούν να γίνουν για πρώτη φορά φίλοι. Διαφορετικά, ήταν πάντα εχθροί μεταμφιεσμένοι.
Οι θρησκείες κι οι αποκαλούμενοι άγιοι που διέφυγαν από τον κόσμο, δειλοί που δεν μπορούν να δουν κατά πρόσωπο και να αντιμετωπίσουν τη ζωή, έχουν δηλητηριάσει όλη την ιδέα της αγάπης ως τη μοναδική πνευματικότητα. Έχουν καταδικάσει το σεξ και, καταδικάζοντας το σεξ, έχουν επίσης καταδικάσει την αγάπη, επειδή οι άνθρωποι πιστεύουν ότι το σεξ κι η αγάπη είναι συνώνυμα. Δεν είναι. Το σεξ αντιπροσωπεύει ένα πολύ μικρό μέρος της βιολογικής σου ενέργειας. Η αγάπη είναι όλο σου το είναι, η αγάπη είναι η ψυχή σου. Πρέπει να μάθεις ότι το σεξ είναι απλώς μια ανάγκη της κοινωνίας, της φυλής, με στόχο της διαιώνισή της μπορείς να συμμετέχεις αν θέλεις. Αλλά δεν μπορείς να αποφύγεις την αγάπη. Τη στιγμή που αποφεύγεις την αγάπη όλη η δημιουργικότητά σου πεθαίνει και όλες οι αισθήσεις σου αναισθητοποιούνται πολλή σκόνη μαζεύεται γύρω σου. Γίνεσαι ζωντανός νεκρός.
Ναι, αναπνέεις και τρως και μιλάς και πηγαίνεις στο γραφείο κάθε μέρα, μέχρι να έρθει ο θάνατος και να σε απελευθερώσει από την πλήξη που κουβαλούσες όλη σου τη ζωή.
Αν το σεξ είναι το μόνο που έχεις, τότε δεν έχεις τίποτα· τότε είσαι απλώς ένα όργανο της βιολογίας, του σύμπαντος, για αναπαραγωγή. απλώς μια μηχανή, ένα εργοστάσιο. Αλλά αν μπορείς να αντιληφθείς την αγάπη ως την πραγματική σου ύπαρξη και την αγάπη για κάποιον άλλον ως μια βαθιά φιλία, ως έναν χορό δύο καρδιών τόσο συγχρονισμένων που σχεδόν γίνονται μία, δεν χρειάζεσαι άλλη πνευματικότητα. Την έχεις βρει.
Η αγάπη οδηγεί στην απόλυτη εμπειρία πες τη Θεό, πες την απόλυτο, πες την αλήθεια. Αυτά δεν είναι παρά μόνο ονομασίες. Στην πραγματικότητα το απόλυτο δεν έχει όνομα είναι ανώνυμο, αλλά η αγάπη οδηγεί προς αυτό.
Εάν σκέφτεσαι μόνο το σεξ και δεν αποκτήσεις ποτέ επίγνωση της αγάπης, τότε θα πας χαμένος. Ναι, θα γεννήσεις παιδιά και θα ζεις μες στη δυστυχία και θα παίζεις χαρτιά και θα πηγαίνεις να βλέπεις ταινίες και θα παρακολουθείς ποδοσφαιρικούς αγώνες και θα έχεις σπουδαίες εμπειρίες απόλυτης ματαιότητας, πλήξης, πολέμου και ένα σταθερό υπόγειο ρεύμα ανησυχίας που ονομάζεται από τους υπαρξιστές, «άγχος». Αλλά ποτέ δεν θα μάθεις την πραγματική ομορφιά της ύπαρξης, την πραγματική σιωπή και τη γαλήνη του κόσμου.
Με την αγάπη αυτό είναι εφικτό.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου