Κομφούκιος: Αν μισείς κάποιον τότε έχεις ήδη ηττηθεί απ’ αυτόν

Μίσος, ένα συναίσθημα περίπλοκο το οποίο συνοδεύεται από θυμό, οργή και πολύ ένταση. Ένα αρνητικό βίωμα που όταν φωλιάσει μέσα σου, σού προκαλεί έντονη εχθρότητα, και μια αρκετά έντονη και «παθιασμένη» αντιπάθεια. Δε θεωρείται από τα πρωτογενή συναισθήματα, όσο περίεργο κι αν ακούγεται και κανείς δε γεννήθηκε για να μισεί. Για αυτό ορισμένες φορές χρησιμοποιεί κάποιος το μίσος για να διαψεύσει ή και να καλύψει τα έντονα συναισθήματα που αισθάνεται για κάποιον άλλο. Όμως όπως σημειώνει και ο Κομφούκιος: «αν μισείς κάποιον, τότε σημαίνει πως έχεις ήδη ηττηθεί από αυτόν».

Το να μισείς κάποιον σε καθιστά συνδεδεμένο μαζί του με έναν περίεργο τρόπο. Σίγουρα, είναι λογικό και ανθρώπινο συναίσθημα το να μισείς κάποιον που είτε σε έβλαψε είτε το προσπάθησε αλλά από την άλλη ως συναίσθημα σε φυλακίζει και σε βλάπτει περισσότερο από τον άνθρωπο που μισείς. Μάλιστα, συνήθως όταν ένα άτομο σού κάνει κακό ή προσπαθεί να σε προδώσει, ξαφνικά ο μόνος αυτοσκοπός σου είναι να τον απογοητεύσεις και να ταχθείς απέναντί του γιατί θεωρείς πως αυτό του ταιριάζει.

Δεν είσαι σε θέση όμως να αντιληφθείς πως αυτό το αίσθημα μίσους σε κρατά συνδεδεμένο με αυτό το άτομο επηρεάζοντάς σε αρνητικά. Γιατί η πραγματικότητα είναι ότι, μισώντας, είσαι ισοβίως καταδικασμένος, να ζεις σαν να κρατάς έναν καύσιμο στο χέρι σου και να περιμένεις τον άλλο να καεί -ρισκάροντας να καείς κι εσύ. Εσύ ζεις λοιποίν, συνεχώς μέσα σ’ αυτό το σκοτάδι, με πολύ πόνο και επιθετικότητα -πολλές φορές απέναντι σε άτομα που δε σου φταίνε. Και ο μόνος τρόπος να απελευθερωθείς από όλο αυτό είναι να προχωρήσεις παρακάτω αφήνοντας συμβολικά αυτόν τον δρόμο μέσω της συγχώρεσης.

Όταν μισείς είναι σαν να αφήνεις τον άλλο να ζει μέσα σου και να σε τρώει σαν το σαράκι. Και ναι, όπως είπαμε το μίσος είναι φυσιολογικό όταν εμφανίζεται σταδιακά και όχι ως στάση ζωής. Ωστόσο, το συναίσθημα για μεγάλο χρονικό διάστημα, μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες τόσο για το μυαλό όσο και για το σώμα και την ψυχή, άλλωστε όπως έλεγαν και οι Αρχαίοι «Νους υγιής εν σώματι υγιή». Γιατί όταν όλη αυτή η αρνητικότητα κι η οργή συσσωρεύονται τότε επηρεάζεται και η σωματική και φυσική κατάστασή σου και αναπαράγονται περισσότερες τοξικές ορμόνες και περαιτέρω αρνητικά αισθήματα.

Ψυχολογικά το μίσος είναι γνωστό ανά τους αιώνες σαν μια μορφή νεύρωσης, μιας κρίσης αρκετά επιβλαβούς για το άτομο και τις διαπροσωπικές του σχέσεις, αφού έχει την τάση να δημιουργεί εντάσεις και συγκρούσεις. Έτσι κάνει το άτομο να φαίνεται ιδιότροπο και δυσλειτουργικό αλλά και να το απομακρύνει απ’ όσους βρίσκονται δίπλα του.

Λανθασμένα όμως θεωρείται πως το αντίθετο του να μισείς είναι να αγαπάς, όπως λέγεται συχνά. Γιατί ναι μεν έχεις ηττηθεί από κάποιον όταν τον μισείς, αλλά λίγο δύσκολα τον αγαπάς και από τη μια μέρα στην άλλη, όταν μάλιστα οριακά ήθελες να τον κάνεις σουφλέ επειδή όντως σου φέρθηκε άσχημα. Οπότε όχι, κανείς δε θα σου πει να αγαπήσεις το άλλο πρόσωπο. Το πιο σωστό βήμα είναι η συναισθηματική αποστασιοποίηση απ’ εκείνο, η οποία το κρατά εκτός της ψυχής και του σώματός σου και σε βοηθάει να δεις καθαρά.

Αν το μίσος είχε γεύση αυτή θα ήταν γλυκιά και πικρή ταυτόχρονα. Γλυκιά γιατί τονώνει τον εγωισμό σου και σε κάνει να νομίζεις πως φαίνεσαι ανώτερος. Πικρή όμως γιατί επιδεινώνει την ανησυχία που νιώθεις για τη μάχη με το απέναντι στρατόπεδο και επηρεάζει αρνητικά κάθε σου συναίσθημα.

Το πρώτο βήμα για να αναγνωρίσεις την κατάσταση, είναι να παραδεχθείς το πώς νιώθεις στον ίδιο σου τον εαυτό, να αντιληφθείς πως συνήθως το μίσος έρχεται μαζί με φόβο, ανασφάλεια, δυσπιστία και μια σωρεία αρνητικών συναισθημάτων που βλάπτουν σοβαρά την υγεία, εσένα και τους γύρω σου. Μάθε να μιλάς και να τα λύνεις όλα εκείνη τη στιγμή. Μην αφήνεις κάποιον να σε οδηγήσει στην ήττα και να κατοικεί μες στην ψυχή και στο μυαλό σου χωρίς ενοίκιο, γιατί το τίμημα θα είναι μεγάλο. Άλλωστε κάτι παραπάνω θα ήξερε ο Κομφούκιος από τον καθένα.