Υπάρχουν οι έννοιες όπως ελπίδα, πίστη, που βοηθούν και συμπαραστέκονται στο μέσα σου να κρατηθεί, να περιμένει, να κάνει υπομονή για τη συνέχεια, αλλά και η πραγματικότητα παραμένει πολλές φορές βαριά. Γιατί όταν κάτι λείπει, όταν φτάνεις στο σημείο να πρέπει να αλλάξεις στην πράξη… η πίστη, η ελπίδα κρύβονται και αχνοφαίνονται.
Η αλλαγή έρχεται όταν λες… δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, όταν πια ξέρεις ότι ευτυχώς δεν έχεις τον έλεγχο και σε αυτό το σημείο είναι η πρώτη σου νίκη! Αποδέχεσαι αυτά που έχεις, αυτά που μπορείς να κάνεις και γίνεσαι ξανά ένα «ξεχωριστό» άτομο, όχι συνυφασμένο μόνο μαζί με τους άλλους. Βρίσκεις την ατομικότητά σου.
Συνειδητοποιείς ότι αυτό που χρειάζεσαι είναι κάτι άλλο, μια σπίθα στο μυαλό, ένας δυνατός χτύπος στη ψυχή… η έμπνευση. Μια νέα έμπνευση, που θα σου θυμίσει ότι τόσο καιρό προσπαθούσες σκληρά και μόνο αυτό. Πήγαινες κόντρα και όχι όπως κυλούσε η ίδια η ζωή.
Μια έμπνευση μπορεί να είναι διαφορετική σε κάθε άνθρωπο. Μπορεί να είναι μια συνειδητοποίηση που πολύ καιρό δυσκολευόμασταν να δούμε, μια ανάμνηση του παλιού μας εαυτού, ένα όραμα ενός ξεχασμένου ονείρου που αφήναμε κρυμμένο καιρό. Έμπνευση μπορεί να είναι η αποδοχή μας για μια νέα κατάσταση ή και για μας τους ίδιους και για όλα όσα είμαστε αυθεντικοί και ότι μας κάνει να ξαναβρίσκουμε το δρόμο μας.
Όταν νιώθουμε ανικανοποίητοι με αυτά που κάνουμε και με το αποτέλεσμα και απομακρυνόμαστε από τον εαυτό μας, πρέπει να κάνουμε πίσω, να αφουγκραστούμε αυτά που δεν αλλάζουν, αυτά που δεν είναι στον έλεγχο μας. Είναι η ώρα να συμφιλιωθούμε με όλα αυτά και να αναζητήσουμε τότε μια «έμπνευση»… τον σκοπό… το κίνητρο, που θα είναι ο οδηγός να αλλάξουμε βήμα και να εμπνεύσουμε ξανά τη ζωή μας!
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου