ΔΡΑΜΑΤΙΚΗ ΠΟΙΗΣΗ: ΣΟΦΟΚΛΗΣ - Οἰδίπους Τύραννος (132-150)

ΟΙ. ἀλλ᾽ ἐξ ὑπαρχῆς αὖθις αὔτ᾽ ἐγὼ φανῶ.

ἐπαξίως γὰρ Φοῖβος, ἀξίως δὲ σὺ
πρὸ τοῦ θανότος τήνδ᾽ ἔθεσθ᾽ ἐπιστροφήν·
135 ὥστ᾽ ἐνδίκως ὄψεσθε κἀμὲ σύμμαχον,
γῇ τῇδε τιμωροῦντα τῷ θεῷ θ᾽ ἅμα.
ὑπὲρ γὰρ οὐχὶ τῶν ἀπωτέρω φίλων
ἀλλ᾽ αὐτὸς αὑτοῦ τοῦτ᾽ ἀποσκεδῶ μύσος.
ὅστις γὰρ ἦν ἐκεῖνον ὁ κτανὼν τάχ᾽ ἂν
140 κἄμ᾽ ἂν τοιαύτῃ χειρὶ τιμωρεῖν θέλοι.
κείνῳ προσαρκῶν οὖν ἐμαυτὸν ὠφελῶ.
ἀλλ᾽ ὡς τάχιστα, παῖδες, ὑμεῖς μὲν βάθρων
ἵστασθε, τούσδ᾽ ἄραντες ἱκτῆρας κλάδους,
ἄλλος δὲ Κάδμου λαὸν ὧδ᾽ ἀθροιζέτω,
145 ὡς πᾶν ἐμοῦ δράσοντος. ἢ γὰρ εὐτυχεῖς
σὺν τῷ θεῷ φανούμεθ᾽, ἢ πεπτωκότες.
ΙΕ. ὦ παῖδες, ἱστώμεσθα· τῶνδε γὰρ χάριν
καὶ δεῦρ᾽ ἔβημεν ὧν ὅδ᾽ ἐξαγγέλλεται.
Φοῖβος δ᾽ ὁ πέμψας τάσδε μαντείας ἅμα
150 σωτήρ θ᾽ ἵκοιτο καὶ νόσου παυστήριος.

***

ΟΙΔ. Εγώ θα φτάσω στην αρχή
και την αλήθεια μες στο φως
θα φανερώσω.
Δικαίως ο Φοίβος, δικαίως κι εσύ
γυρίσατε το νου στη μνήμη του νεκρού·
δικαίως και μένα θα δείτε
να γίνομαι αυτής της χώρας σύμμαχος
και παραστάτης του θεού στην τιμωρία.
Το μίασμα θα το ξορκίσω στους ανέμους
κι όχι για χάρη φίλων μακρινών
μα για δική μου χάρη.
Το χέρι που τον σκότωσε
μπορεί και μένα να θελήσει
140 να σκοτώσει.
Τον εαυτό μου ωφελώ λοιπόν
προσφέροντας στο Λάιο βοήθεια.
Αφήστε τους βωμούς, παιδιά μου·
σηκώστε τα κλαδιά της ικεσίας
και κάποιος ας συνάξει
της Θήβας το λαό,
σ᾽ αυτόν εδώ τον τόπο.
Με του θεού τη χάρη θα στεριωθούμε·
αλλιώς θα σωριαστούμε.
ΙΕΡ. Σηκωθείτε, παιδιά μου, να φύγουμε.
Υπόσχεται να πράξει
όσα μας έφεραν εδώ
κι όσα παρακαλέσαμε.
Ο Φοίβος που μας έστειλε τέτοιες μαντείες
150 ας δώσει τέλος στο λοιμό κι ας μας λυτρώσει.