Η Επαφική Οντολογική Μαγεία, (ΕΟΜ) ουσιαστικά περιλαμβάνει άπειρες κατηγορίες, ανάμεσά τους τις περισσότερες αρχαίες τελετουργικές θρησκείες, την κατάληψη σώματος από «δαίμονες» (δαίμων σημαίνει θεός στα αρχαία ελληνικά), την χορευτική έκσταση της Σαντερία και του Βουντού, το μεγαλύτερο μέρος της Μεσαιωνικής Μαγείας με τις μαγικές σφραγίδες και τις επικλήσεις της (όπου οι Μάγοι έμπαιναν σε προστατευτικό μαγικό κύκλο για να μην τους κάνει ΕΟΜ η οντότητα που επικαλούνταν), την επικοινωνία με τα πνεύματα στις Πνευματιστικές Σεάνς, την «εξωσωμάτωση» και τα «αστρικά ταξίδια» και τις επαφές στον «αστρικό κόσμο» με «αστρικά σώματα», την επικοινωνία με οντότητες μέσα από μαγικούς καθρέφτες, κρυστάλλους, ή νερό, τις συνδιαλλαγές των «επαφικών» με τις οντότητες που είναι επιβάτες των UFO, το λεγόμενο Channeling (καναλιζάρισμα) με πνεύματα, αόρατους διδασκάλους του αστρικού πεδίου, εξωγήινους, κλπ, αλλά ακόμη και η λεγόμενη «επικοινωνία με τον ανώτερο εαυτό» κι αμέτρητα άλλα πράγματα. Ολ’ αυτά, συμπεριλαμβάνονται στις κατηγορίες του πράγματος που ονομάζονται Επαφική Οντολογική Μαγεία, ή (ΕΟΜ).
Αν κοιτάξετε μέσα από αυτό το πρίσμα, τις πρακτικές των αρχαίων θρησκειών, θα δείτε ότι τις περισσότερες φορές αφορούν επαφές με οντότητες και συνδιαλλαγές αυτών των οντοτήτων με τα ιερατεία και με τους απλούς ανθρώπους που αποκτούν πρόσβαση σ’ αυτά. Οι αρχαίοι δεν ήταν χαζούληδες που λατρεύανε τα είδωλα, ούτε αφελείς που πίστευαν σε ότι τους έλεγε ένας επιτήδειος, ούτε μυθομανείς. Επικοινωνούσαν με όντα, που τότε ήταν ελεύθερα να τριγυρίζουν στον κόσμο, αργότερα περιορίστηκαν από κάποια εξωτερική παρέμβαση και μπήκαν σε ένα είδος καραντίνας, απελευθερώθηκαν γύρω στον Μεσαίωνα για να περιοριστούν και πάλι, και τώρα έχουν πάλι απελευθερωθεί αλλά πλέον λειτουργούν με πιο εκλεπτυσμένες μορφές, συχνά και με τεχνολογίες.
Οι αρχαίοι δεν λάτρευαν τα αγάλματα.
Τα αγάλματα τα έφτιαχναν ειδικοί Μάγοι και εφάρμοζαν επάνω τους την Επαφική Οντολογική Μαγεία, δηλαδή έκαναν (ΕΟΜ) στα αγάλματα (οχήματα «αντιπροσωπευτικά» της ανθρώπινης μορφής) και τα αγάλματα μιλούσαν, ή ακόμη -αν είχε προβλεφθεί μηχανικά- ζωντάνευαν (σας θυμίζω αυτό που οι εβραίοι μυστικιστές ονόμαζαν Γκόλεμ). Κάποια οντότητα (θεός, δαίμων) έκανε ΕΟΜ στο ειδικά προετοιμασμένο άγαλμα, με τον ίδιο τρόπο που μπορούσε να κάνει ΕΟΜ στο σώμα ενός ανθρώπου. Κι έπειτα μιλούσε μέσα από το άγαλμα και επικοινωνούσε με τους ιερείς. Κι εκείνο το άγαλμα ήταν «ιερό», έπρεπε όλοι να το σέβονται, ίσως λειτουργούσε και σαν πομπός ή «ψυχοπομπός», κανείς δεν έπρεπε να το πειράξει, να το «βεβηλώσει».
Οι οντότητες αυτές τρέφονταν με αίμα, ή μάλλον με την ζωτική ενέργεια που υπάρχει στο αίμα, (γι’ αυτό όταν οι αρχαίοι ήθελαν να επικοινωνήσουν π.χ. με τους νεκρούς, έπρεπε να κάνουν σπονδή αίματος για να το πετύχουν, βλέπε στην Οδύσσεια, το αίμα ήταν ο ενεργειακός μεσολαβητής επικοινωνίας. Γι’ αυτό έκαναν θυσίες στους θεούς, σ’ αυτά τα όντα (που κατά την γνώμη μου δεν είχαν καμία σχέση με τους θεούς-δυνάμεις της Ελληνικής Φιλοσοφίας ούτε με το ιερατείο που σήμερα ξέρουμε ως δωδεκάθεο), με τον ίδιο τρόπο που ρίχνεις φαγητό για να μαζευτούν τα κοράκια ή τα σκυλιά, κι έπειτα αυτά θυμούνται τον τόπο που τράφηκαν και τον κάνουν στέκι τους.
Γι’ αυτόν το λόγο για να κατευναστούν οι θεοί έπρεπε να χυθεί αίμα. Γι’ αυτόν το λόγο οι θεοί ερχόντουσαν στους οίκους τους, όπου το αίμα χύνονταν στα θυσιαστήρια, κι έπειτα αφού έπαιρναν την προσφορά τους έκαναν ΕΟΜ στα αγάλματα ή στις ιέρειες, για να επικοινωνήσουν με τους ανθρώπους και να τους δώσουν ως αντάλλαγμα γνώσεις, συμβουλές ή προφητείες, γνωρίζοντας ότι αν δεν το κάνουν κάποτε θα σταματήσουν οι θυσίες σ’ αυτούς.
Ολ’ αυτά κι άλλα πολλά ήταν οι δραστηριότητες της Επαφικής Οντολογικής Μαγείας στον αρχαίο κόσμο και το θέμα είναι τόσο τεράστιο που δεν μπορώ να επεκταθώ εδώ σ’ αυτό. Μιλάμε για μαγικές επαφές με όντα από «αλλού». Κι ήταν αληθινές, αυτά τα πράγματα τα έβλεπαν με τα μάτια τους, αμέτρητοι άνθρωποι σε όλον τον κόσμο ήξεραν με ποιους τρόπους λειτουργούσαν όλα αυτά. Και είναι αφελές να νομίζετε ότι όλοι οι πολιτισμοί της Γης, από άκρη σ’ άκρη σε όλον τον πλανήτη, για χιλιάδες χρόνια, χωρίς να έχουν επαφές μεταξύ τους, έκαναν ακριβώς τα ίδια πράγματα, αλλά ήταν αφελείς μυθομανείς. Θυσίες αίματος, είδωλα και αγάλματα, «οίκοι θεών» περίπου ίδιας νοοτροπίας, επαφές με τους «θεούς», χρησμοί, μηνύματα, καταλήψεις σωμάτων, μαντείες: Αρχαία Ελλάδα, Αίγυπτος, Περσία, Βαβυλώνα, Ασσυρία, Μέση Ανατολή, Αζτέκοι, Μάγιας, Τολτέκοι, Ινκας, Ολμέκοι, Σιβηρία, Μογγολία, Κίνα, Ινδία, Βόρεια Ευρώπη, Ινδιάνοι, ακόμη και οι ιθαγενείς της Αφρικής και της Μελανησίας, παντού τα ίδια.
Το λεγόμενο Altar της τελετουργικής Μαγείας, ο βωμός ή το δωμάτιο το οποίο ετοιμάζεται ειδικά γι’ αυτό το σκοπό για να λειτουργήσει ως «μαγικό ιερό», έχει ως τεχνική τις ρίζες της ακριβώς στις αρχαίες πρακτικές της Επαφικής Οντολογικής Μαγείας. Η τεχνική ονομάζεται «οίκος θεού» και (ή έστω το σώμα του οίκο του «δαιμονίου», του θεού) και συνδυάζει τεχνικές Ψ.Ε.Μ.Α. και τεχνικές Σκεπτομορφικής και Θρησκευτικής Μαγείας -είναι δηλαδή τεχνική ΣΥ.ΜΑ.- για την «Εξοικείωση» (σπίτωμα) της επικαλούμενης οντότητας (θεού) σε συγκεκριμένο αρχιτεκτονικό χώρο που έχει τις απαιτούμενες προδιαγραφές.
Ουσιαστικά πρόκειται για ΕΟΜ Χώρου (κάτι που συχνά συμβαίνει και στην Φύση, στις περιπτώσεις του φαινομένου Genius Loci, του «στοιχειού του τόπου»), που όταν δεν γίνεται υπό ελεγχόμενες συνθήκες από κάποιους Μάγους, αλλά γίνεται από τις περιστάσεις, τότε λέμε ότι το τάδε οίκημα είναι «στοιχειωμένο» (παρουσιάζει, δηλαδή, παρενέργειες -π.χ. φαινόμενα Poltergeist που είναι επίσης Επόντομα- Περιστασιακής Επαφικής Οντολογικής Δραστηριότητας (ΠΕΡΙ.ΕΠΑΦ.Ο.ΔΡΑΣΤΗ. δηλαδή φιλοξενεί «Περιεπαφοδράστες»). Οι προεκτάσεις του θέματος είναι άπειρες και σημαντικές, αλλά δεν έχω τον απαιτούμενο χώρο για να επεκταθώ πολύ σε όλα αυτά. Στα περισσότερα μπορείτε να καταδυθείτε και μόνοι σας, με τις συντεταγμένες που σας δίνω.
Είναι ολοφάνερο ότι η έλευση του χριστιανισμού λειτούργησε καθοριστικά αν κι όχι ανασταλτικά σε όλα αυτά, και η εκμετάλλευση των τόπων παλαιότερων Εξοικειώσεων για νέα Εποντόματα Χώρου στους νέους ναούς, η «επιφοίτηση του αγίου πνεύματος», τα οράματα, η λατρεία των “αγίων” εικόνων κι άλλα παρόμοια στο λαϊκό και ιερατικό χριστιανικό μυστικισμό, είναι επίσης ΕΟΜ. 'Εχει ενδιαφέρον το γεγονός ότι έγιναν και πολλά «παραστρατήματα» για λόγους λαϊκής προπαγάνδας: ο κόσμος είχε συνηθίσει να πηγαίνει στους μαγικούς «οίκους θεού», κι ενώ οι πρώτοι χριστιανοί χρησιμοποιούσαν τον όρο «εκκλησία» για την συγκέντρωσή τους.
Όπως λέμε εκκλησία του Δήμου: Συνέλευση- οι μετέπειτα χριστιανοί άρχισαν να ονομάζουν «εκκλησίες» τους «ναούς» τους που στήνονταν στις ίδιες τοποθεσίες με τους «οίκους θεού» που παλαιότερα χρησιμοποιούνταν για ΕΟΜ, με τελικό αποτέλεσμα να αντιγράψουν το ίδιο πράγμα. Πολλοί ήταν αυτοί που είχαν εντοπίσει αυτό το θεμελιώδες σφάλμα, αλλά αργότερα πείστηκαν ότι αυτό γινόταν για να «σφραγιστεί» ο θύλακας του παλαιότερου ΕΟΜ, ενώ ταυτόχρονα σφράγισαν και όλα τα αρχαία ιερά ΕΟΜ Σπήλαια).
Το φαινόμενο επανέρχεται στο Μεσαίωνα, με την νέα εξάπλωση της «Μαγείας», που ουσιαστικά -κατά τη γνώμη μου- δεν ήταν παρά η νέα εξάπλωση της Επαφικής Οντολογικής Μαγείας. Μελέτες σχεδόν σε όλα τα αρχεία από τις δίκες των μαγισσών και οι οκτώ στις δέκα περιπτώσεις αφορούν ανθρώπους που ερχόντουσαν σε επαφή με παράξενες οντότητες, ή μετείχαν σε προκαθορισμένες συναντήσεις για ΕΟΜ σε ερημικά μέρη, ή επικοινωνούσαν με τα «ξωτικά», την «βασίλισσα των Νεράιδων», τον «Διάβολο», κι έπειτα εφάρμοζαν τα πράγματα που τους δίδασκαν. Η λεγόμενη ιερά εξέταση και τα συναφή, στην ουσία ήταν πολεμικές επιχειρήσεις του ιερατείου εναντίον αυτών των όντων, των Εποντομάτων τους, των φορέων και των «επαφικών» τους.
Σ’ εκείνες τις χρονικές περιόδους -και από τότε- η τελετουργική Μαγεία λαμβάνει πλέον σχεδόν εξ’ ολοκλήρου το χαρακτήρα της Επαφικής Οντολογικής Μαγείας. Η κάθε οντότητα έχει την δική της μαγική σφραγίδα, την ταυτότητά της που ταυτόχρονα είναι και το αναγνωριστικό συνθηματικό για την επικοινωνία μαζί της (αλλά, όπως είπα, ο Μάγος έπρεπε πάντα να στέκει σε προστατευτικό κύκλο -και κρατώντας όπλα- που δημιουργούνταν με τεχνικές Ψ.Ε.Μ.Α., για να αποφύγει να γίνει ΕΟΜ στον ίδιο, γι’ αυτό και δημιουργήθηκαν τα λεγόμενα «μαγικά συμβόλαια» για να υπάρχει αντάλλαγμα στην επικοινωνία με την οντότητα, το οποίο ήταν είτε ποσότητα αίματος ή σπέρματος που προσφερόταν, είτε η υπόσχεση για Επόντομα της ψυχής και του οχήματός της, κι όλοι αυτοί οι Μάγοι νόμιζαν ότι στο τέλος θα μπορούσαν να ξεγελάσουν αυτά τα όντα, αν και κάποιοι τα κατάφερναν).
Κωδικά ονόματα, επικλήσεις ονομάτων και τίτλων, εξορκισμοί με ονόματα και τίτλους, μαγικές σφραγίδες και μαγικά σύμβολα που αναγνώριζαν οι οντότητες, αυτά ήταν πάντα τα κύρια χαρακτηριστικά της Μεσαιωνικής Μαγείας. Ηταν και είναι Επαφική Οντολογική Μαγεία: Επόντομα.
Σήμερα οι επαφές με τέτοια όντα συνεχίζονται όχι μόνο μέσα από τις παραδοσιακές τεχνικές, αλλά και με Channeling και με «επαφικές» επικοινωνίες με UFO κι «εξωγήινους».
Θεωρώ ότι η Επαφική Οντολογική Μαγεία (όπως επίσης και η Μορφωτική Μαγεία και η Κοσμολογική Μαγεία) είναι τα πιο σημαντικά πεδία μελέτης στο θέμα μας, που η εξερεύνηση τους ξεκλειδώνει πάρα πολλά μυστήρια. Τόμοι ολόκληροι -αν όχι βιβλιοθήκες- θα μπορούσαν να γραφτούν πάνω σε όλα αυτά, αν δεν ήταν αυστηρώς «απαγορευμένα» θέματα. Φανταστείτε ότι ακόμη και οι φευγαλέοι υπαινιγμοί που έχω κάνει σ’ αυτά μέχρι τώρα, σ’ αυτές τις σελίδες, αποτελούν σοβαρές παραβιάσεις αυτής της απαγόρευσης, γι’ αυτό άλλωστε και θα σας τα απορρίψουν όλες οι παρατάξεις κάθε είδους, που έχουν γνώμη πάνω σ’ αυτά, αν τους τα επισημάνετε…
Οι αρχαίοι Τολτέκοι της Κεντρικής Αμερικής, χρησιμοποιούσαν μικρά αγαλματάκια που ήταν «φορτισμένα» με μια ειδική «ατμόσφαιρα», για να μεταφέρουν στον υποσυνείδητο νου του κατόχου τους μαγικές εντολές που σχετίζονταν με το “συνειδητό ονείρεμα”. Αυτά τα αγαλματίδια συνήθως απεικόνιζαν οντότητες που ήταν προσωποποιήσεις της εντολής αυτής, και ονομαζόταν Εncubriros (Ενκουμπρίρος, που σημαίνει: Αυτοί που συγκαλύπτουν). Ο υποσυνείδητος νους χρησιμοποιούσε την ανάμνηση αυτών των μορφών, για να τις χρησιμοποιήσει σαν οδηγούς στο ονειρικό του ταξίδι. Το παράδοξο είναι ότι ο δάσκαλος τις έδινε στον μαθητή, για να τις έχει πάντα μαζί του, χωρίς ο μαθητής να ξέρει τι ακριβώς είναι, αλλά παρ’ όλα αυτά ανταποκρινόταν απόλυτα στην εντολή.
Η ΕΝΕΡΓΕΙΑΚΗ ΜΑΓΕΙΑ (ή Ενέργημα)
Αυτό που ονομάζω Ενεργειακή Μαγεία, σχηματίζεται από την σύνθεση των θεωρήσεων και των τεχνικών της λεγόμενης Σεξουαλικής Μαγείας, της Τάντρα, της Γεωμορφικής Μαγείας ή Γεωμαντείας, της Μαγνητικής Μαγείας ή Μεσμερισμού και των τεχνικών «καναλαρίσματος» ή κινητικότητας της ενέργειας του ανθρώπινου σώματος (όπως ο βελονισμός, η γιόγκα, διάφορες σωματικές ασκήσεις, ακόμη και κάποιες «φυσικοθεραπείες» ή «χειροπρακτικές»).
Πρόκειται για την διαχείριση του δικτύου ενέργειας που διατρέχει το ανθρώπινο σώμα αλλά και τον ίδιο τον πλανήτη. Τις εφαρμογές που προκύπτουν από την δυναμική διαχείριση των ενεργειακών αυτών δικτύων τις ονομάζω Ενέργημα. Το Ενέργημα συνήθως είναι ζήτημα σύνδεσης, ανταλλαγής, ενίσχυσης, ή ροής. Το ανθρώπινο ενεργειακό βιοδικτύωμα μπορεί να συνδεθεί με το αντίστοιχο ενεργειακό βιοδικτύωμα ενός τόπου ή ενός άλλου ανθρώπου. Ακόμη και πολλές εφαρμογές στο Επόντομα ή στο Σκέπτομα συμπεριλαμβάνουν και κάποια μορφή Ενεργήματος, συνήθως κλοπή ενέργειας -βαμπιρισμός- από κάποιο ξένο όν ή από μια δυναμική Σκεπτομορφή, ή ακόμη και από Περιεπαφοδράστες.
Οι Ενεργημάγοι, συνήθως ασχολούνται με το να εντοπίζουν τα ενεργειακά κέντρα ενός σώματος ή ενός τόπου, και να ρυθμίζουν την ροή της ενέργειας στα κέντρα της επιλογής τους για να φέρουν το επιθυμητό ενισχυτικό αποτέλεσμα, ή κάποια ανταλλαγή ενέργειας μέσα απ’ αυτήν την διαδικασία. Πίσω από αυτές τις τεχνικές κρύβονται τα μυστικά της τέχνης που μπορούμε να την ονομάσουμε Σωματογραφία (ένα είδος χαρτογραφίας της ενέργειας σ’ ένα σώμα). Τα μυστικά αυτά προσφέρουν πολλές οπτικές και τεχνικές που εφαρμόζονται σε αμέτρητους τομείς και με αμέτρητους τρόπους: στο σεξ, στην τοπογραφία, στην αρχιτεκτονική, στο τατουάζ, στην υγιεινή, στην θεραπευτική, στην ιατρική, στην γυμναστική, στην σεισμολογία, στην διαιτολογία, στα όνειρα, στην βιοτεχνολογία και σε πολλά άλλα αντιφατικά πράγματα.
Με τον ίδιο τρόπο που εντοπίζουμε τα ενεργειακά κέντρα του ανθρώπινου σώματος και ρυθμίζουμε την επιθυμητή ροή ενέργειας ανάμεσά τους π.χ. με τον βελονισμό, μπήγοντας βελόνες στα συγκεκριμένα κέντρα φανταστείτε ένα πολύπλοκο υδραυλικό δίκτυο από σωλήνες με κλειδιά στις συνδέσεις τους, όπου ανάλογα με το πως γυρνάς τα κλειδιά ρυθμίζεις την ροή του νερού στους επιθυμητούς συνδεδεμένους σωλήνες τοπικών τμημάτων του δικτύου, αποκλείοντας κάποιους από την παροχή και περικλείοντας κάποιους άλλους, με τον ίδιο τρόπο μπορούμε να κάνουμε το ίδιο και στο γήινο σώμα, όπου οι «βελόνες» μας είναι μεγάλιθοι (όπως π.χ. τα Μενίρ ή τα Ντολμέν), κτίρια (όπως π.χ. οι ναοί, ή οι πύργοι), φυσικές ή τεχνητές Γραμμές Λέυ, κεραίες, ιστία, ή ποικίλες αρχιτεκτονικές επεμβάσεις σε ένα φυσικό χώρο, εκμεταλλευόμενοι τη ροή της γήινης ενέργειας.
Ένα ανθρώπινο σώμα κατάλληλα ρυθμισμένο ενεργειακά με την διαχείριση των ενεργειακών του κέντρων, μπορεί να συνδεθεί με έναν Ενισχυτή (π.χ. να καθίσει πάνω σε ένα μεγάλιθο) και να λάβει μια ισχυρή ενεργειακή φόρτιση, και το ίδιο μπορεί να ισχύσει με ειδικά φορτισμένα κτίρια με αυτές τις μεθόδους.
Πολλοί επιστήμονες έχουν μελετήσει και χρησιμοποιήσει εφαρμογές Ενεργήματος με τελείως επιστημονικούς τρόπους, που ξεπερνούν τους «παραδοσιακούς», ενώ το ζήτημα έχει τόσες προεκτάσεις στην εξάσκηση των εφαρμογών του που θα οδηγούσε έναν συνεπή μελετητή στο πως μπορεί να επηρεάσει τα καιρικά φαινόμενα, τις καλλιέργειες, το επιθυμητό ποσοστό διέλευσης δρόμων, να φτιάξει σεισμικά όπλα, ή να κατασκευάσει βαμπιρικά κτίρια που θα απομυζούν την ενέργεια των επισκεπτών τους και θα την διοχετεύουν κάπου αλλού. Το όλο θέμα συνδέεται άμεσα επίσης με την λεγόμενη Σεξουαλική Μαγεία, αλλά και με το ιδιαίτερο ζήτημα που ονομάζεται Megapolisomancy (ο όρος είναι του Fritz Reuter Leiber Jr. (1910 – 1992) Αμερικανός συγγραφέας φαντασίας, τρόμου κι επιστημονικής φαντασίας. Ηταν επίσης ποιητής, ηθοποιός θεάτρου και ταινιών, συγγραφέας και ειδικός στο σκάκι) να αποτελεί ένα νέο ξεχωριστό πεδίο μελέτης που απομένει να ολοκληρωθεί…
Λοιπόν, σημαντική στην κατανόηση των πτυχών του θέματος είναι μια νέα οπτική που μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε για το σώμα και για την σεξουαλική πράξη. Με τους ίδιους όρους που κατανοούμε το σώμα μας, πρέπει να κατανοήσουμε ως σώμα την ίδια την Γη, ένα δάσος, ένα κτίριο, μία πόλη, το φεγγάρι, τον ουράνιο θόλο, μια συσκευή, κλπ. Και να δούμε ότι ένας χάρτης, το αρχιτεκτονικό σχέδιο ενός κτιρίου, ένα οδικό σύστημα, το σχέδιο μιας ηλεκτρονικής πλακέτας, ένα ανατομικό σχέδιο, κλπ, είναι Σωματογραφία, δηλαδή η «δικτυακή» χαρτογράφηση ενός σώματος. Από τη Σωματογραφία μπορεί να προκύψει μια εποπτεία στις δικτυακές δομές ενός σώματος, και συνδέσεις που μπορούν να γίνουν στο ζήτημα της επέμβασης, της σύνδεσης, ή της ανταλλαγής ενέργειας μεταξύ σωμάτων.
Προσπαθώντας να δώσω μερικά απλοϊκά αλλά διαφωτιστικά παραδείγματα για να σας βάλω στο πνεύμα του πράγματος, σκεφτείτε: υπάρχει ένα ηλεκτρικό δίκτυο της πόλης που έχει μια έξοδο στο σπίτι σας, την πρίζα, και δεν πρέπει να βάλετε το δάχτυλό σας εκεί μέσα. Αλλά κάτω από συγκεκριμένες συνθήκες μπορείτε να το κάνετε, π.χ. αν φοράτε λαστιχένια γάντια και παπούτσια, ή αν κλείσετε το γενικό διακόπτη, αλλιώς παθαίνετε ηλεκτροπληξία, αλλά μπορείτε να πάθετε και ελεγχόμενη ηλεκτροπληξία: αν βάλετε το δεξί σας χέρι πάνω σε μια σύνδεση, το αποτέλεσμα δεν θα είναι μοιραίο, ενώ αν βάλετε το αριστερό χέρι (που συνδέεται με την καρδιά) μάλλον θα είναι, σκεφτείτε επίσης τα φαινόμενα του στατικού ηλεκτρισμού πάνω στα μαλλιά του κεφαλιού, ή τις πρακτικές εφαρμογές του ηλεκτροσόκ στην ιατρική, ενώ αν βάλετε το δάκτυλό σας πάνω σε μια μπαταρία δεν καταλαβαίνετε τίποτε, αλλά αν τη βάλετε πάνω στη γλώσσα σας αντιλαμβάνεστε κάτι.
Αν ξέρετε που είναι η έξοδος του υδραυλικού συστήματος στο σπίτι σας, η βρύση, μπορείτε να πιείτε νερό, και το νερό από το υδραυλικό δίκτυο της πόλης θα αρχίσει να κυκλοφορεί στο υδραυλικό δίκτυο του σώματός σας, και λίγο αργότερα θα αρχίσει να κυκλοφορεί στο δίκτυο αποχέτευσης του σώματός σας κι έπειτα στο δίκτυο αποχέτευσης της πόλης. Υπάρχουν άνθρωποι οι οποίοι δεν σας ερεθίζουν σεξουαλικά και άλλοι με τους οποίους ισχύει το αντίθεο, κι αυτό μερικές φορές δεν έχει σχέση με κάτι που κάνουν ή με το παρουσιαστικό τους, υπάρχει δηλαδή μια συμβατότητα (ή ασυμβατότητα) στη «σεξουαλική» ενέργειά σας, (απ’ ότι φαίνεται, αυτό που λέμε «σεξουαλική ενέργεια» είναι χαρακτηρισμός συγκεκριμένου τρόπου διαχείρισης της ζωτικής ενέργειάς μας για την πρόκληση επιθυμητών ενεργειακών φαινομένων, ερεθισμάτων ή συμπτωμάτων).
Όταν δύο άνθρωποι κάνουν σεξ, επιχειρούν μια σωματική και ενεργειακή σύνδεση, είναι Ενέργημα. Ο εντοπισμός των ερωτογενών ζωνών του σεξουαλικού μας συντρόφου είναι Σωματογραφία. Χρησιμοποιώντας κατάλληλες ρυθμίσεις (μέσω ερεθισμών), ενισχύσεις και συνδέσεις, στην ουσία γίνεται μια ανταλλαγή ενέργειας, και αν αυτό συμβεί πολλές φορές έχουμε μια ανάμιξη ενέργειας, ένα συντονισμό, ένα ενεργειακό συγχρωτισμό. Υπό αυτούς τους όρους, μπορείτε να φανταστείτε τον εαυτό σας να κάνει «σεξ» με έναν τόπο; Με ένα κτίριο; Με μια «ξένη» οντότητα; Ολ’ αυτά είναι εφαρμογές της Ενεργειακής Μαγείας, είναι Ενέργημα.
Αλλά Ενέργημα είναι ακόμη και το αντίθετο του «σεξ»: η αποχή (ότι και αν σημαίνει αυτό). (Φανταστείτε ακόμη και ανάποδα Παβλωφιανά συστήματα, όπου χρησιμοποιείται η στέρηση αντί της ανταμοιβής). Είναι Ενέργημα, γιατί με την αποχή δεν παύει η ροή της ενέργειας. Απλά χρησιμοποιείται για άλλους σκοπούς και σε άλλα κέντρα. Οι μοναχοί και οι ασκητές απέχουν από τη σεξουαλική πράξη όχι για μόνο για λόγους «ηθικούς» αλλά γιατί επιχειρούν μια διαφορετική ρύθμιση της ενέργειάς τους, αποκλείοντας τη ροή της από τα σεξουαλικά κέντρα και διοχετεύοντας την για την ενίσχυση πνευματικών κέντρων. Σε κάθε περίπτωση, οι όροι-κλειδιά για την κατανόηση των τεχνικών του Ενεργήματος είναι: Σώμα, Σωματογραφία, δίκτυο, ροή, σύνδεση, ανταλλαγή, κλοπή, ενίσχυση, ρύθμιση, καναλιζάρισμα, διοχέτευση, αποκλεισμός, περικλεισμός, αποθήκευση, μέσο, όχημα, ανίχνευση, συμβατότητα, ασυμβατότητα, κ.ά.
Συνδυαστικό Ενέργημα σε μεγάλη κλίμακα
Ανίχνευση του ενεργειακού δικτύου ενός τόπου, ενός ιδιαίτερα ενισχυμένου τόπου ή τόπου δύναμης, κατασκευή ενισχυτών στον τόπο αυτό ή εντοπισμός παλαιότερων φυσικών ή τεχνητών ενισχυτών (π.χ. το Στόουνχεντζ), Σωματογραφία του τοπικού ενεργειακού δικτύου (π.χ. με ραβδοσκοπία), ανάλογη ρύθμιση της ενεργειακής ροής του ανθρώπινου σώματος ερεθίζοντας συγκεκριμένα κέντρα, σύνδεση του ανθρώπινου δικτύου με το γήινο (με την θέση ή την επαφή σε ειδικά επιλεγμένα σημεία), σε υπολογισμένη χρονική στιγμή επιθυμητής πίεσης στο δίκτυο (π.χ. πανσέληνος) και σ’ αυτές τις συνθήκες, σεξουαλική πράξη μεταξύ συμβατών ανθρώπινων σωμάτων όχι για να φτάσει στην ολοκλήρωση αλλά για να ανοίξει την «έξοδο» του σώματος, κι έπειτα σύνδεση με το κύκλωμα που έχει κατασκευαστεί κατ’ αυτόν τον τρόπο. Σ’ αυτήν την περίπτωση πολυεπίπεδου Ενεργήματος μεγάλης κλίμακας, παρατηρήστε ότι έχουμε να κάνουμε με δυναμικά «ανοίγματα». Μπορεί να γίνει και το ακριβώς ανάποδο, με δυναμικά «κλεισίματα» (σφραγίσματα στον τόπο, αποχή από το σεξ, κλπ) π.χ. για λόγους προστασίας.
Σε γενικές γραμμές και σε πολλά λειτουργικά συμπεράσματα παρατηρώντας τις κάθε είδους «ενεργειακές σχέσεις» που διαγράφονται παντού γύρω μας, σε όλων των ειδών τα Σώματα και τα Δίκτυα, φυσικά ή τεχνητά, αλλά και σε όλες τις σχέσεις συναλλαγής μεταξύ ανθρώπων, τόπων, συσκευών, ροών (και στην ροή πληροφορίας), κατασκευών, συνθηκών, κλπ. Ο ίδιος ο κόσμος μας και ο εαυτός μας, περιβάλλονται από ένα τεραστίων διαστάσεων Ενέργημα, φυσικό και τεχνητό, αλλά ο Ενεργημάγος που ευθύνεται γι’ αυτό μας είναι ακόμη άγνωστος…
Και τέλος, εδώ έχουμε δύο από τις κατηγορίες της Μαγείας, που αποτελούν αχανή θέματα. Η Κοσμολογική Μαγεία ή Κόσμομα, έχει να κάνει με την κατασκευή κόσμων. Η Θρησκευτική Μαγεία ή Θρήμα, έχει να κάνει με την κατασκευή θεοτήτων, μαζικών δογμάτων και προκαταλήψεων, μαζικών μεταφυσικών φοβιών, ακόμη και με την κατασκευή του πεδίου Επιστήμη του Θανάτου ή Νεκρομαντεία (που ασχολείται με το Μόρφωμα αντιλήψεων σχετικά με το θάνατο και τη μετα-θάνατον ζωή ή την νεκρική κατεύθυνσή και με την διαχείριση της εικόνας των νεκρών), ενώ έχει να κάνει και με την κατασκευή ιερατείων και την λειτουργία τους, με την Θαυματουργία, την Ηθολογία, την τέχνη της αγιογραφίας και την δυναμική μαγική ερμηνεία ιερών κειμένων.
Αυτές οι δυο κατηγορίες, η Κοσμολογική Μαγεία και η Θρησκευτική Μαγεία, αποτελούνται από «υψηλές γνώσεις». Κι αυτό ισχύει σε τέτοιο βαθμό ώστε να καθιστά τα επιχειρήματα ανάλυσής τους εξαιρετικά αμφιλεγόμενα για την μέση αντίληψη του μέσου ανθρώπου, αυτή άλλωστε είναι και η «ασφαλιστική δικλείδα» των συστημάτων που τις χαρακτηρίζουν. Η ισχύς της «ασφαλιστικής δικλείδας» είναι αποτέλεσμα Μορφωτικής Μαγείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου