Είναι δειλία να μην μπορείς να αγαπήσεις

Ναι λοιπόν, έτσι είναι.

Είναι δειλία να μην μπορείς να αγαπήσεις.
Είναι δειλία να μην μπορείς να κοιτάξεις τον άλλο κατάματα και να του πεις τι νιώθεις.
Είναι δειλία να μην μπορείς να του πιάσεις το χέρι και να τον αγγίξεις.
Είναι δειλία να μην έχεις μάθει να λες το σ’ αγαπώ με πράξεις.

Είναι δειλία και φόβος μαζί.

Είναι δειλία να μην ξέρεις την αξία της αλήθειας.
Το χάδι για ζεστασιά και το φιλί για αγάπη.
Είναι δειλία να μην ξέρεις πως να φερθείς στον άλλο.
Με ποιον τρόπο θα απαλύνεις τον πόνο, τι λέξεις θα βάλεις και πως θα επουλώσεις την πληγή.

Είναι δειλία, απάτη και άγνοια μαζί.

Είναι δειλία και απρέπεια όταν έχεις μάθει να φέρεσαι με ασχήμια στον άλλο.
Όταν προσπαθείς μέσα από την βία να κερδίσεις τον σεβασμό και την υποταγή.
Όταν δεν έχεις μάθει να δίνεις χρόνο και χώρο.
Χωρίς πίεση και απειλή.

Είναι δειλία και θυμός μαζί.

Είναι δειλία όταν δεν χρησιμοποιείς την ευγένεια για κέρδος.
Όταν δεν έχεις μάθει να την κεντάς, με το λαμπερό της χρώμα.
Όταν δεν χρησιμοποιείς το χαμόγελο σου για να χτίσεις μια σχέση από την αρχή.

Είναι δειλία, αμηχανία και απελπισία μαζί.

Είναι δειλία λοιπόν, να μην μπορείς να αγαπήσεις.
Να μην μπορείς να κάνεις τον άλλο να νιώθει ασφαλής.
Να μην μπορείς να ανοίξεις το μέσα σου και να το μοιράσεις.
Να μην μπορείς να δεις τη φωτεινή πλευρά που έχει η ζωή…

Είναι δειλία και αδράνεια μαζί.

Διότι, η αγάπη δεν είναι δειλία.
Ούτε θυσία που μπορεί να σου έχουν πει.
Μόνο ελευθερία πρέπει δίνει.
Που έχει την δυνατότητα να την απαλλάξει από την ενοχή.

Για αυτό μην αντιστρέφεις την έννοια της…