Ο λατρεύων το Παν

Στην αρχαιότητα λέγεται πως υπήρχε ένας σοφός άνθρωπος ο οποίος μάγευε με τα λόγια και με το βλέμμα του. Ήταν ταπεινός και εξέπεμπε ηρεμία. Συμβούλευε όσους έρχονταν κοντά του, να αγαπούν και να λατρεύουν την φύση, δίχως ναούς, δίχως θυσίες. Ένας τεράστιος ναός δίδασκε η φύση, την οποία οφείλουμε να λατρεύουμε και να προστατεύουμε. Αλάνθαστος δάσκαλος και οδηγός η φύση, γεννήτορας και μέντορας μας.

Προέτρεπε τους μαθητές του, να ξυπνούν το πρωί με το φως του ήλιου, και αφού πλυθούν και πιούν μία κούπα δροσερό νερό, να διαλογίζονται στο ζωογόνο φως του ήλιου, στρέφοντας τις παλάμες τους και το πρόσωπο τους προς τον δίσκο του, λέγοντας ανάμεσα σε άλλα και αυτά τα λόγια: 

«ήλιε νοητέ, ήλιε πνευματικέ ήλιε ζωογόνε, αφύπνισε με, φώτισε με, αναζωογόνησε με».

Τους προέτρεπε να γυμνάζονται αμέσως μετά, τόσο σωματικά όσο και πνευματικά. Το σώμα έλεγε είναι τόσο σημαντικό όσο και το πνεύμα. Το σώμα μας είναι ο ναός όπου η Φύση ζητά να τη λατρεύουν. Είναι επίσης ο ναός της ψυχής, και οφείλουμε να το διατηρούμε υγιές, γυμνασμένο και καθαρό πάντα. Του σώματος η εκγύμναση είναι ο σωματικός κόπος, του νου, Ένας και μόνο: η φιλοσοφία! !

Υπάρχουν έλεγε, τριών ειδών άνθρωποι. Εκείνοι που βλέπουν, εκείνοι που βλέπουν όταν τους δείχνουν, και εκείνοι που δεν βλέπουν. Κλείστε έλεγε τα μάτια σας και ξυπνήστε σε άλλο τρόπο θέασης, που τον έχει ο καθένας αλλά λίγοι τον χρησιμοποιούν.

Το να γνωρίσουμε έλεγε τον εαυτό μας, σημαίνει ότι θα γνωρίσουμε την προέλευσή μας. Κι αυτό σημαίνει να φυλάμε το θείο μέσα μας καθαρό και αλώβητο, νικητή πάνω στις ηδονές και τους πόνους, να μην κάνουμε τίποτε στα τυφλά, τίποτε ψεύτικα και προσποιητά, να μην εξαρτιόμαστε από το τι θα πράξει ή τι δεν θα πράξει ο άλλος. Για να αντικρίσει η ψυχή σας το ωραίο υποστήριζε, πρέπει πρώτα να γίνει ωραία η ίδια.

Τον ενάρετο και τον σοφό, έλεγε, ενισχύουν οι δυνάμεις της Φύσεως για να μπορεί να εναρμονίζεται προς τους Νόμους της. Να ακολουθείτε έλεγε, όσους αναζητούν την αλήθεια, και να αποφεύγετε αυτούς που υποστηρίζουν πως την βρήκαν. Το δόγμα δηλητηριάζει το πνεύμα και την ελευθερία της ψυχής.

Τους προέτρεπε να είναι λιτοδίαιτοι, να αποφεύγουν το κρέας, και να κάνουν συχνά αποχή από την τροφή. Να μην αγαπούν τα υλικά αγαθά, αλλά μόνο ότι πλουτίζει την ψυχή, και τον νου τους.

Τους προέτρεπε να δώσουν νόημα σε κάθε στιγμή τους. Να αναζητούν την γνώση, το κάλλος, την αρμονία σε κάθε τους ενέργεια, και να μην κάνουν ποτέ σε άλλος αυτό που δεν θα ήθελαν να κάνουν στους ίδιους.

Να αναλογίζεστε έλεγε πάντα, ποια είναι η Φύση του παντός και ποια η δική σας φύση, πώς σχετίζεται η μια με την άλλη, και ποιο μέρος ποιου συνόλου είναι η δική σας.

Ό άνθρωπος δίδασκε είναι παιδί της φύσης. Εδώ γεννιέται και εδώ πεθαίνει. Το να βρίσκεσαι σε ενότητα με τη φύση, σημαίνει πως είσαι ζωντανός. Το να βρίσκεσαι αποκομμένος από τη φύση σημαίνει πως είσαι νεκρός. Ξάπλωνε στο στήθος της Γαίας, περπάτα ξυπόλητος, γειώσου στην ενέργεια της. Όσο περισσότερο συνδεδεμένος αισθάνεσαι με τα δέντρα για παράδειγμα, αυτά δεν θα σου είναι κάτι ξένο, θα είναι ένα κομμάτι σου, που σου προσφέρει αέρα και τροφή. Τα δέντρα εισπνέουν το διοξείδιο τού άνθρακα και εκπνέουν οξυγόνο. Υπάρχει μία αλληλεξάρτηση παντού στην φύση. Τα πάντα είναι ένας ατελείωτος, ενωμένος ωκεανός. Όταν εισπνέεις παίρνεις το οξυγόνο μέσα σου, όταν εκπνέεις δίνεις διοξείδιο τού άνθρακα. Μάθε να αναπνέεις συνειδητά και με ρυθμό. Η συνειδητή και η ρυθμική αναπνοή με εισπνοές παύσεις και εκπνοές είναι μυστικό μακροζωίας και πνευματικής διαύγειας.

Την ύπαρξή σας την λάβατε έλεγε, ως μέρος ενός συνόλου, του σύμπαντος. Όλα υπάρχουν για να πεθάνουν. Θα εξαφανιστείτε έλεγε, όταν έρθει η στιγμή μέσα σ’ εκείνο που σε γέννησε, την Γαία. Οτιδήποτε γεννιέται μέσα στη φύση έχει ένα χρέος, που το πληρώνει όταν αποσυντίθενται, δίνοντας έτσι καινούργια ζωή.

Τους προέτρεπε το βράδυ πριν κοιμηθούν να αναρωτηθούν και να στοχαστούν στα ακόλουθα ερωτήματα:

«Τι έκανα που δεν έπρεπε; Τι έκανα που έπρεπε; Τι έπρεπε να κάνω και δεν το έκανα;»

Τους προέτρεπε να αποφεύγουν τα άσχημα λόγια και να δείχνουν αγάπη σε όλα τα πλάσματα. Εκείνος που ξεριζώνει τις αδυναμίες και το πάθος, εκείνος που ακολουθεί την αρετή και κτυπά την κακία, την ψευτιά και κάθε δουλεία, εκείνος που κυνηγά, υπηρετεί την αλήθεια και λατρεύει την ελευθερία, την δικαιοσύνη, το φως και τρέφει στην καρδιά του αγάπη για όλους, αυτός νικά την ατέλεια, νικά την αμαρτία, νικά τον 'Αδη και τα σκοτάδια του.

Τους προέτρεπε να συνεχίσουν ευλαβικά το έργο των προγόνων τους οι οποίοι τους προσέφεραν με κόπο όλα όσα αυτοί απολάμβαναν, και να προσφέρουν και αυτοί με την σειρά τους κάτι παραπάνω από αυτά που παρέλαβαν. Μόνο έτσι ο κόσμος μας θα γινόταν καλύτερος.

Ο φιλόσοφος αυτός έγινε γνωστός σε χώρες μακρινές και πολλοί ταξίδευαν από μακριά για να τους αποκαλύψει τα μυστικά των Θεών και του σύμπαντος. Κάποια στιγμή κάποιος ευυπόληπτος και με μεγάλη εξουσία ξένος, ήρθε για να τον δει και του είπε :

-«Θα δωρίσω στην πόλη σου όλη μου την περιουσία, αν μου πεις που βρίσκονται οι Θεοί».

Η απάντηση που πήρε ήταν η εξής:

- «Αλήθεια ξένε, του είπε, που δεν βρίσκονται οι Θεοί; Δεν χρειάζεται να ψάχνουμε τους Θεούς, αλλά να αποφεύγουμε ότι μας κάνει να μην μπορούμε να συνειδητοποιήσουμε την πανταχού παρουσία τους. Ο λατρεύων το Παν λατρεύει και το επιμέρους. Αγάπησε την φύση, παρατήρησε τον κύκλο της ζωής και του Ουρανού, και αυτή θα σου αποκαλύψει τα μυστικά της. Το Θείο δεν ενυπάρχει μόνο παντού στην φύση, αλλά και μέσα μας. Το Θείο ενυπάρχει με ένα γήινο τρόπο μέσα μας, και το μέσα μας, ενυπάρχει με ένα κοσμικό τρόπο στο σύμπαν. Θείο και κοσμικό ταυτίζονται, για αυτό και το κοσμικό ενυπάρχει με ένα Ουράνιο πνευματικό τρόπο, στο γήινο - ύλη, και το γήινο με ένα Ουράνιο πνευματικό τρόπο στο κοσμικό»...!