«Επί συναθροίσεως πολλού πλήθους εν ω ολίγιστοι διακρίνονται αγαθοί και σπουδαίοι άντρες. Άνθρωπος θεωρείται ο άξιος του ονόματος τούτου, διαστελλόμενος του κοινού όχλου.»
Με παραπλήσια σημασία η ιταλική «Οι άνθρωποι είναι λίγοι αλλά λαός αρκετός.» και η βενετική «Από καλούς ανθρώπους, στους χίλιους ένας, στους εκατό κανένας.»
Ο κυνικός φιλόσοφος Διογένης έλεγε: «Λύχνον μεθ’ ημέραν άψας περιήει λέγων· Άνθρωπον ζητώ.»
Ο ίδιος, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο, «εκ του βαλανείου εξιών τω μεν πυθομένω ει πολύ άνθρωποι λούονται, ηρνήσατο· τω δ’ ει πολύς όχλος, ωμολόγησε.»
Και στον Ηρόδοτο διακρίνονται «άνθρωποι» και «άντρες»: «δήλον έποιευν (τω Ξέρξει οι προς τους εν Θερμοπύλαις μαχόμενοι Μήδοι)…. Ότι πολλοί μεν άνθρωποι είεν, ολίγοι δε άνδρες.»
Κατά τον Ηράκλειτο «Είς εμοί μύριοι, εάν άριστος εί.» – «Για εμένα, ο ένας αξίζει όσο δέκα χιλιάδες, εάν είναι άριστος.»
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου