Η αρχή του Νου φαίνεται να μας οδηγεί προς την κατεύθυνση της υγείας, της ισορροπίας, της πληρότητας και της ευτυχίας. Θα μπορούσε να πει κανείς ότι είναι ένα είδος πνευματικού ανοσοποιητικού συστήματος που μας επαναφέρει στην κατάσταση της γαλήνης, όταν χάνουμε την πορεία μας.
Αν έκοβα το δάχτυλό μου, δεν θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό να αναλάβω δράση για να θεραπεύσω το τραύμα. Γιατί, λοιπόν, να αγωνίζομαι τόσο σκληρά για να θεραπεύσω τα ψυχικά μου τραύματα;
Ο λόγος που τόσο λίγοι βιώνουν αυτή τη δύναμη στη ζωή τους είναι ότι είμαστε τόσο απορροφημένοι από την προσπάθειά μας να διορθώσουμε τα πάντα μόνοι μας. Εμείς, με τις συνεχείς επίμονες απόψεις και παρέμβαση μας, παρεμποδίζουμε την επιστροφή του νου μας στην κατάσταση της διαύγειας και της ισορροπίας. Ειρωνικό, έτσι δεν είναι;
Προσπαθούμε τόσο σκληρά να θυμόμαστε διαρκώς ότι πρέπει να ζούμε με βάση τη σοφία και τις επιγνώσεις άλλων ανθρώπων, ώστε ξεχνάμε ότι η πηγή αυτής της σοφίας υπάρχει μέσα μας. Οι επιγνώσεις εκδηλώνονται φυσικά και αβίαστα όταν στη ζωή μας έχουμε έναν πιο ήρεμο νου και ζούμε με την αίσθηση εσωτερικής γαλήνης. Ξεχάστε τα λόγια, μείνετε με την αίσθηση γαλήνης και οι επιγνώσεις θα συνεχίσουν να ξεδιπλώνονται μπροστά μας.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να πάψετε να διορθώνετε οτιδήποτε θεωρείτε χαλασμένο (και είναι ακόμα πιο δύσκολο όταν είστε σίγουροι ότι η κατάσταση χειροτερεύει). Ωστόσο, σε μια στιγμή ησυχίας και ηρεμίας (όλοι βιώνουμε τέτοιες ήσυχες στιγμές), σκεφτείτε την πιθανότητα η ψυχική υγεία να είναι στις αρχικές σας ρυθμίσεις και η γαλήνη η φυσική σας κατάσταση.
Κι αν είστε διατεθειμένοι να απομακρυνθήτε από την προσπάθειά μας να διορθώσουμε τα πάντα μόνοι μας, θα διαπιστώσετε ότι θα επιστρέφετε σε αυτή τη φυσική κατάσταση ολοένα και πιο συχνά.
Αν έκοβα το δάχτυλό μου, δεν θα μου περνούσε ποτέ από το μυαλό να αναλάβω δράση για να θεραπεύσω το τραύμα. Γιατί, λοιπόν, να αγωνίζομαι τόσο σκληρά για να θεραπεύσω τα ψυχικά μου τραύματα;
Ο λόγος που τόσο λίγοι βιώνουν αυτή τη δύναμη στη ζωή τους είναι ότι είμαστε τόσο απορροφημένοι από την προσπάθειά μας να διορθώσουμε τα πάντα μόνοι μας. Εμείς, με τις συνεχείς επίμονες απόψεις και παρέμβαση μας, παρεμποδίζουμε την επιστροφή του νου μας στην κατάσταση της διαύγειας και της ισορροπίας. Ειρωνικό, έτσι δεν είναι;
Προσπαθούμε τόσο σκληρά να θυμόμαστε διαρκώς ότι πρέπει να ζούμε με βάση τη σοφία και τις επιγνώσεις άλλων ανθρώπων, ώστε ξεχνάμε ότι η πηγή αυτής της σοφίας υπάρχει μέσα μας. Οι επιγνώσεις εκδηλώνονται φυσικά και αβίαστα όταν στη ζωή μας έχουμε έναν πιο ήρεμο νου και ζούμε με την αίσθηση εσωτερικής γαλήνης. Ξεχάστε τα λόγια, μείνετε με την αίσθηση γαλήνης και οι επιγνώσεις θα συνεχίσουν να ξεδιπλώνονται μπροστά μας.
Ξέρω ότι είναι δύσκολο να πάψετε να διορθώνετε οτιδήποτε θεωρείτε χαλασμένο (και είναι ακόμα πιο δύσκολο όταν είστε σίγουροι ότι η κατάσταση χειροτερεύει). Ωστόσο, σε μια στιγμή ησυχίας και ηρεμίας (όλοι βιώνουμε τέτοιες ήσυχες στιγμές), σκεφτείτε την πιθανότητα η ψυχική υγεία να είναι στις αρχικές σας ρυθμίσεις και η γαλήνη η φυσική σας κατάσταση.
Κι αν είστε διατεθειμένοι να απομακρυνθήτε από την προσπάθειά μας να διορθώσουμε τα πάντα μόνοι μας, θα διαπιστώσετε ότι θα επιστρέφετε σε αυτή τη φυσική κατάσταση ολοένα και πιο συχνά.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου