Να μάθεις να τρέφεις την ψυχή σου

Ένας Πέρσης μυστικιστής δήλωνε: «Αν είχα δυο καρβέλια ψωμί, θα πούλαγα το ένα και θα αγόραζα μερικούς υάκινθους για την ψυχή μου». Η φροντίδα και η τροφή του πνεύματός σου είναι πολύ πιο σημαντικές από όλες τις άλλες σου δραστηριότητες· ό,τι άλλο κάνεις εξαρτάται από αυτό.

Όταν η ψυχή σου είναι καλοταϊσμένη, αισθάνεσαι περίφημα. Η υγεία σου είναι λαμπρή· είσαι γεμάτος ενέργεια και ενθουσιασμό· οι σχέσεις σου σου δίνουν μεγάλη ικανοποίηση· ό,τι αγγίζεις μετατρέπεται σε επιτυχία.

Αν η ψυχή σου πάσχει από ασιτία, τίποτε άλλο δεν λειτουργεί. Αισθάνεσαι χάλια· ταράζεσαι για ένα σωρό ανόητα πράγματα· τσακώνεσαι με τους ανθρώπους σε καθημερινή βάση· το καρνέ των επιταγών σου γίνεται τόσο μαντάρα ώστε αναγκάζεσαι να κλείσεις το λογαριασμό, να ανοίξεις καινούργιο και να εύχεσαι ότι δεν θα αποδειχτεί ακάλυπτη καμιά από τις παλιές σου επιταγές· στη δουλειά, ξοδεύεις τον περισσότερο χρόνο σου «σβήνοντας φωτιές»· η ερωτική σου ζωή είναι ταινία φρίκης, επικό δράμα ή έργο χωρίς πράξεις.

Σίγουρα, μπορείς να προσποιείσαι και να ξεγελάς μερικούς ανθρώπους, αλλά αν μέσα σου είσαι άδειος και πονάς, τίποτα απ’ όσα ξεκινάς να κάνεις, δεν θα σου φέρει την ικανοποίηση που αναζητάς. Όταν αναγνωρίζεις ότι το πνεύμα σου μαραίνεται, στάσου και κάνε ό,τι χρειάζεται για να ανανεωθείς. Βγες έξω. Βγάλε τον καλύτερό σου φίλο για φαγητό στο αγαπημένο σου εστιατόριο.

Περπάτα στην παραλία και ρούφηξε τη μαγική στιγμή που ο ήλιος φιλάει τη θάλασσα. Βάλε να σου κάνουν ένα μασάζ με αισθησιακά αρωματικά έλαια. Νοίκιασε τις αγαπημένες σου ταινίες, φτιάξε ένα τεράστιο μπολ ποπ-κορν και κάνε το δικό σου φεστιβάλ κινηματογράφου για ένα Σαββατοκύριακο.

Προγραμμάτισε ή κάνε τις διακοπές που αναβάλλεις εδώ και τόσον καιρό. Θαύμασε τη σκιά σου κάτω από την πανσέληνο. Ό,τι κάνεις για να νιώσεις καλύτερα, θα αλλάξει όλα όσα κάνεις. Όπως είπε και η Άλι ΜακΜπιλ: «Όταν τρώω ζελέ νιώθω καλύτερα. Μη μου ζητάτε να το αναγάγω σε επιστήμη».

Συνήθως, σκεφτόμαστε τη λιμοκτονία σαν σωματικό πρόβλημα και αγνοούμε κάτι που πηγαίνει βαθύτερα: την πνευματική πείνα. Όλοι έχουμε δει τις σπαραχτικές εικόνες των πεινασμένων παιδιών της Αφρικής, με τις πρησμένες κοιλιές και τα τεράστια θλιμμένα τους μάτια. Ωστόσο, βλέπουμε κάθε μέρα στους δικούς μας δρόμους ανθρώπους που είναι σωματικά χορτάτοι, αλλά η ψυχή τους λιμοκτονεί.

Δεν το πολυσκεφτόμαστε επειδή έχουμε καταλήξει να δεχόμαστε την ψυχική λιμοκτονία σαν τρόπο ζωής. Μπορεί να έχεις τεράστιο υλικό πλούτο και να είσαι απίστευτα πεινασμένος πνευματικά. Το να μάθεις να τρέφεις την ψυχή σου είναι ένα από τα πιο σημαντικά μαθήματα μιας ολόκληρης ζωής.