Ο έρωτας είναι σαν τη βροχή

1. Lust / Πόθος.
Αναμφίβολα το πρώτο σημάδι του έρωτα είναι ο πόθος. Η έντονη σεξουαλική επιθυμία. Είναι το σημείο που νομίζεις ότι έχεις βρει κάτι ή κάποιον που είναι καλύτερος από όλα και από όλους. Είναι ομορφότερος, εξυπνότερος, σοφότερος. Ερμηνεύεις όλα τα χαρακτηριστικά του σε υπερθετικό βαθμό. Κάπως έτσι συμβαίνει και με την πρώτη δυνατή βροχή μετά από έναν παρατεταμένο καύσωνα, ένα μακρύ και ζεστό καλοκαίρι. Κάθε πρώτη δυνατή βροχή της εποχής νιώθεις ότι σε πλένει, σε καθαρίζει. Σε κάνει να τα βλέπεις όλα καινούργια, καλύτερα και ομορφότερα. Θέλεις να βγεις έξω να βραχείς. Θέλεις να νιώσεις την έντασή της.

 

2. Euphoria / Ευφορία.
Είσαι στο στάδιο που νιώθεις high. Το χαμόγελο είναι αποτυπωμένο στο πρόσωπό σου μονίμως. Περπατάς στο δρόμο και όλα σου φαίνονται ευχάριστα. Όσο κουρασμένος και να είσαι σωματικά, νιώθεις μια απέραντη και ακατάπαυστη δύναμη. Μένεις ξύπνιος σχεδόν 20 ώρες την ημέρα γιατί θέλεις να ζήσεις κάθε ώρα και κάθε στιγμή. Οι πρώτες φθινοπωρινές βροχές προκαλούν και αυτές αυτό το συναίσθημα της ευφορίας. Κοιτάς high στον ουρανό και μέσα από τη μουντάδα και τα σύννεφα βρίσκεις αυτό το κρυμμένο συναίσθημα της χαράς, την απεραντοσύνη της καλής διάθεσης και της όρεξης για νέες περιπέτειες.

 

3.  Fear / Φόβος.
Κάπου εδώ ξεκινούν τα ερωτήματα, οι αμφιβολίες, οι ανασφάλειες και η ζήλεια. Σε μια λέξη; Ο Φόβος. Ο φόβος μην χάσουμε το έτερον ήμισυ. Μετά από ένα διάστημα, όπως και στις ερωτικές σχέσεις, έτσι και με τη βροχή, προκαλείται το συναίσθημα του φόβου. Η πλημμύρα της βροχής και ο χείμαρρος του νερού σε κάνει να φοβάσαι μην σε πάρει μακριά και σε πνίξει κατά τη διάρκεια αυτής της δυνατής ροής.

 

4. Disgust / Απέχθεια.
Μετά το φόβο, τη σύγκρουση και το δηλητήριο της αμφιβολίας νιώθεις την απέχθεια. Την αποστροφή. Θέλεις να απέχεις από κάθε τι που σου θυμίζει την ιστορία αυτή που σου προκάλεσε όλα τα παραπάνω. Αναρωτιέσαι αν όντως συμμετείχες σε αυτό το λούνα παρκ συναισθημάτων ή αν ήταν ιδέα σου. Και αν τα ένιωσες όντως ρωτάς συνέχεια τον εαυτό σου «Γιατί; Υπήρχε λόγος;». Θέλεις αυτός ο κρύος χειμώνας και η δυνατή νεροποντή να τελειώσει και να ξεπροβάλουν οι πρώτες ηλιαχτίδες. Αρχίζεις και νιώθεις αηδία βλέποντας τα πάντα βρεγμένα και αδημονείς για το ουράνιο τόξο. Για το ουράνιο τόξο που θα δεις, αρκεί να έχεις υπομονή.

 

5. Truth / Αλήθεια.
Μετά τα ξεσπάσματα και τα σκαμπανεβάσματα, προκύπτει η ηρεμία της αλήθειας. Και η αλήθεια είναι η αποδοχή όλων των παραπάνω. Το ότι μαθαίνεις να ζεις από αυτά και με αυτά. Τα αποδέχεσαι σαν κομμάτι του εαυτού σου. Και αυτή είναι η Αλήθεια. Και όσο δεν το μετανιώνεις, τόσο πιο αληθινό είναι. Και η βροχή αληθινή είναι. Πολλές φορές δεν το πιστεύεις πόσο δυνατή είναι μέχρι που βγαίνεις έξω και την νιώθεις να πέφτει πάνω σου, στο πρόσωπό σου, στο σώμα σου, σε όλο σου το είναι. Και όσο και να βραχείς δεν σε πειράζει. Γιατί αυτό που ζεις είναι αληθινό.

 

6. Το τέλος / The finale.
Ε, αυτό είναι ο Έρωτας. Απαιτητικός, σκληρός, άδικος, δίκαιος, ανατρεπτικός, θρεπτικός, δύσκολος, εύκολος, τραχύς, οξύμωρος, αντιφατικός, όμορφος, αληθινός…αλλά και…αναγκαίος. Τον έχουμε ανάγκη για να συνειδητοποιούμε ότι Ζούμε.  Χωρίς νερό ζεις…;