Θύμα γίνεσαι, δε γεννιέσαι

Κάθε μέρα θα συναντήσεις ανθρώπους που κάπου, κάποτε, έπεσαν θύμα κάποιου άλλου ατόμου. Άνθρωποι που έχουν πληγωθεί, άτομα τα οποία θεωρούν πως σ’ όποιον και να στραφούν θα τους προδώσει ,θα τους καταστρέψει τη ζωή και την εξελικτική τους πραγματικότητα, μπορεί και να αφανιστεί ο λόγος ύπαρξης τους και άλλα τέτοια υπερβολικά.

Αλήθεια πόσο ελπιδοφόρο μπορεί να είναι το ότι τρεις στους πέντε έχουν τόσο χαμηλή αυτοεκτίμηση και πιστεύουν ότι η ζωή τους είναι τόσο χάλια και χωρίς ελπίδα που ακόμη και τους καλύτερους ανθρώπους να έχουν δίπλα τους, θεωρούν πως πάλι θα τους χαλιναγωγήσουν; Δυστυχώς, κάνοντας ένα γρήγορο απολογισμό, επιβεβαιώνουμε τα παραπάνω, συνειδητοποιώντας πως όντως έτσι έχουν τα πράγματα.

Το θέμα χρήζει αναλύσεως, ας μιλήσουμε ανοιχτά, για να είσαι σε μια μόνιμη κατάσταση θύματος πρέπει να έχεις δώσει κάποια αντίστοιχα δικαιώματα. Οι επιλογές, ίσως, που έχεις κάνει μέχρι τώρα, δίνουν τα εναύσματα στους άλλους να σε χειραγωγήσουν και να σε χρησιμοποιήσουν ανάλογα με τις ανάγκες τους. Προφανώς δεν αποφάσισε κανείς πως τη ζωή σου θα την περάσεις μέσα στη μαυρίλα επειδή αξίζεις όλα τα κακά του κόσμου. Εντάξει, μικρό ποσοστό μπορεί να πάρει κι ο παράγοντας «τύχη» αλλά όχι όσο πιστεύεις.

Αρχικά, ας σταματήσουμε επιτέλους να ρίχνουμε ευθύνες μόνο στους θύτες. Δεν είναι υπεύθυνοι μόνο αυτοί. Αν θεωρείς τον εαυτό σου θύμα, που το κάνεις, σκέψου τι δικαιώματα έχεις δώσεις στους γύρω σου που σε έχουν εκμεταλλευτεί. Μήπως ανοίγεσαι ανεξέλεγκτα σε άτομα που εν τέλει, δεν το αξίζουν; Μήπως η κρίση που έχεις για τους ανθρώπους δεν είναι τόσο ώριμη όσο νομίζεις;

Θα πρέπει κάποια στιγμή να σταματήσεις να κατηγορείς τους άλλους για ό,τι σου συμβαίνει. Μη ξεχνάς, υπαίτιοι των πράξεων μας είμαστε εμείς. Έτσι και αλλιώς, κανένας δεν είναι απόλυτα αθώος κι απόλυτα τέλειος. Γιατί κι εσύ έχεις κοροϊδέψει κι εσύ έχεις πει ψέματα κι έχεις επιτηδευμένα ξεφύγει από καταστάσεις που δε γούσταρες. Είτε έχει να κάνει με μία βαρετή αγγαρεία στη δουλειά ή τη σχολή που δεν είχες καμία όρεξη να κάνεις, είτε επειδή η Ρίτσα σ’ έχει πρήξει να βγείτε με το Φοίβο που θεωρείς τελείως γλοιώδη αλλά δε θες ταυτόχρονα να εκθέσεις τη φίλη σου, είτε γιατί ξέρεις πως ο αδερφός του Τάσου ίσως να είναι κάποια ξεχασμένη έκδοση του Homo Habilis και πρέπει να τον τρως στη μάπα κάθε φορά που θες να πας για μπιρόνια με τον κολλητό.

Είναι αλήθεια πως κανείς δεν είναι τόσο αθώος και τόσο θύμα όσο το παρουσιάζει γιατί, για να βρίσκεσαι στη θέση του θύματος, αναμφίβολα πρέπει να έχεις κάνει πέρασμα από το θρόνο του θύτη. Έλα τώρα, παραδέξου το, μη κοροϊδευόμαστε μεταξύ μας. Τουλάχιστον μία φορά, έχεις κάνει όλα όσα αναφέρθηκαν. Δεν έχεις συνειδητοποιήσει ακόμα πως ό,τι κι αν κάνεις σ’ αυτή τη ζωή θα σου γυρίσει πίσω; Αλλά μήπως, λέω μήπως, τελικά, είμαστε έστω και υποσυνείδητα υπαίτιοι των πράξεών μας ;

Σε αυτό το σημείο να πούμε πως δεν πρέπει να είσαι απόλυτος με αυτά που προαναφέρθηκαν, σαφώς και πρέπει να υπάρχει ένα μέτρο. Της τάξεως του ότι δεν υπάρχει μόνο μια πλευρά σε ένα νόμισμα. Είναι κι αυτοί που ζουν με τον πόνο και την ταλαιπωρία του άλλου. Άτομα τα οποία γουστάρουν, ίσως και πέραν του φυσιολογικού, να τάζουν τον ουρανό με τ’ άστρα προκειμένου -σε δεύτερο χρόνο- να κάνουν τον απέναντί τους να πονέσει. Δεδομένο θεωρείται πως δεν υφίσταται καμία αναφορά σε τέτοιου είδους ανθρώπους.

Αντίθετα, όσο αναφερόμαστε σε εσένα –κατά τα’ άλλα- νορμάλ άνθρωπο, κακό δεν είναι να κάτσεις να σκεφτείς κάποια πράγματα μόνος σου με τον εαυτό σου. Τι έχεις κάνει πραγματικά για να βγάλεις τη ταμπέλα του θύματος από πάνω σου; Μήπως τίποτα απολύτως; Μήπως έχεις συνηθίσει να βρίσκεσαι βαθιά μέσα σε αυτό το χάος γιατί σου είναι πιο εύκολο να κατηγορείς τους άλλους; Μήπως ήρθε η ώρα να αντιμετωπίσεις αυτό που είσαι, τις πράξεις σου και κατ΄ επέκταση το επίπεδο της ζωής που τα παραπάνω σε έχουν φτάσει;

Σε έναν ουτοπικό κόσμο, όπου το ψέμα και η προδοσία θα ήταν άγνωστες έννοιες, δε θα ήσουν θύμα. Θα ήσουν φεγγάρι που θα συνόδευε τις νύχτες των όμορφων και καλοσυνάτων ανθρώπων. Αλλά δεν ζούμε σε ουτοπικό κόσμο και δεν είσαι φεγγάρι, ούτε αθώος, ούτε θύμα. Είσαι εσύ, με τις πράξεις και τις επιλογές σου. Αγάπησέ τις.