Το ιερό των Δελφών αποτελεί έναν από τους πιο διάσημους αρχαίους ναούς του κόσμου. Δεν είναι άλλωστε τυχαίο, το ότι οι Δελφοί έχουν αποκτήσει το προσωνύμιο «Ομφαλός της Γης».Σύμφωνα με το μύθο, όταν ο Δίας απελευθέρωσε δύο αετούς, τον έναν από την Ανατολή και τον άλλον από τη Δύση, εκείνοι συναντήθηκαν στους Δελφούς, μέρος που θεωρήθηκε το κέντρο του κόσμου. Άλλωστε και το όνομα Δελφοί (Δελφύς – η αρχαιοελληνική ονομασία του χώρου) σημαίνει «μήτρα, κοιλιά» – λόγω του σχήματος του χώρου ή επειδή εκεί λατρευόταν κατά τη μυκηναϊκή εποχή η μητέρα – θεά Γη.
Ήταν το σημαντικότερο μαντείο της αρχαιότητας, όπου η Πυθία, μασώντας φύλλα δάφνης έδινε τους χρησμούς της στους πιστούς. Ήταν αφιερωμένο στον θεό Ήλιο – Απόλλωνα, ο οποίος αφού σκότωσε τον δράκο Πύθωνα με το τόξο του, επέβαλε τη λατρεία του στην περιοχή.
Ο ναός των Δελφών βρίσκεται στους πρόποδες του Παρνασσού πάνω από την πόλη και μακριά από την ακτή. Το Μαντείο των Δελφών ήταν γνωστό σε όλη τη γη και αποτελούσε ένα ιερό μέρος το οποίο επισκέπτονταν οι άνθρωποι για να πάρουν τον πολυπόθητο χρησμό και να λύσουν τα προβλήματά τους.
Ο τρόπος με τον οποίο η Πυθία, η Ιέρεια του Μαντείου των Δελφών επίλυε τα προβλήματά τους δεν είναι πλήρως γνωστός (η εκάστοτε Πρωθιέρεια του Απόλλωνος στο μαντείο των Δελφών, μέσω της οποίας ο θεός έδινε τους χρησμούς του. Οι αρχαίοι συνέδεαν το όνομα Πυθία με το ρήμα πυνθάνομαι = ζητώ να μάθω κάτι, πληροφορούμαι, αλλά και με το ρήμα πύθομαι = σαπίζω, επειδή εκεί αποσυντέθηκε ο Πύθων που φόνευσε ο Απόλλων).
Οι αιτούντες τον χρησμό – «θεοπρόποι» – που επισκέπτονταν το ναό, πρώτα έπρεπε να περάσουν μία τελετή καθαρισμού (κάθαρσις). Στη συνέχεια, ενδύονταν με έναν λευκό χιτώνα ενώ τους φορούσαν πολλά αρωματικά λουλούδια. Μόνο τότε θα μπορούσαν να μπουν στο ναό. Πάντα εισέρχονταν μόνοι. Σύντομα, μετά την είσοδό τους, έπεφταν σε κατάσταση ύπνωσης στην οποία θα έπαιρναν την απάντηση που έψαχναν από την Ιέρεια.
Όταν το άτομο έβγαινε από το ναό, δεν μπορούσε να θυμηθεί σχεδόν τίποτα από αυτό που συνέβη. Το μόνο που είχαν, ήταν κάποιες θολές εικόνες και αποτυπώσεις. Αλλά γι’ αυτό που ήταν σίγουροι, χωρίς να μπορούν να καταλάβουν το γιατί, ήταν ότι είχαν λύση στο πρόβλημά τους. Η λύση δεν ήταν πάντα κάτι απλό.
Κάποιες φορές σήμαινε ότι έπρεπε να αλλάξουν τον τρόπο ζωής τους ή να αναλάβουν την ευθύνη για κάτι. Αλλά ό,τι κι αν ήταν, το άτομο γνώριζε βαθιά ότι αυτή ήταν η λύση, αλλά μια λύση υπό όρους. Θα αποτελούσε λύση μόνο αν έκαναν πράξη την καθοδήγηση που είχαν πάρει.
Οι αναζητητές του Μαντείου των Δελφών συχνά δεν μπορούσαν να θυμηθούν τις οδηγίες που είχαν πάρει, δεδομένου ότι τους δόθηκαν σε κατάσταση ύπνωσης. Αλλά το υποσυνείδητό τους γνώριζε τι χρειαζόταν να κάνουν, και όσο το υποσυνείδητό τους ήταν διατεθειμένο να λάβει υπόψη τις οδηγίες του Μαντείου, τότε η λύση του προβλήματός τους ήταν βέβαιη.
Αυτός ήταν ο λόγος για τον οποίο το Μαντείο των Δελφών είχε τόσο μεγάλη φήμη και αναγνώριση. Οι άνθρωποι ήθελαν σαφώς μια λύση στο πρόβλημά τους: τόσο συνειδητά όσο και υποσυνείδητα. Ποιος άλλωστε θέλει να κουβαλάει ένα βάρος για μεγάλη χρονική περίοδο; Ποιος θέλει να κάνει τη ζωή τόσο καταθλιπτική για τον εαυτό του;
Οι άνθρωποι θέλουν να πετάξουν αυτά τα βάρη. Οι άνθρωποι δεν θέλουν να είναι καταθλιπτικοί. Αντίθετα, οι άνθρωποι θέλουν να είναι ευτυχισμένοι και θέλουν να ζήσουν μία ζωή γεμάτη νόημα! Άλλωστε, με το τρίπτυχο του «γνώθι σαυτόν», του «μηδέν άγαν» και του «μέτρον άριστον» που βρίσκονταν γραμμένα στο ναό του Απόλλωνα στους Δελφούς, ο Απόλλων καθοδηγεί την υγεία μας και μας αποκαλύπτει τον τρόπο της αυτο – θεραπείας.
Όταν υπάρχει κάποιο πρόβλημα το οποίο δεν αντιμετωπίζεται,, τότε υπάρχει ανησυχία. Ως άνθρωποι έχουμε την τάση να κάνουμε δικά μας πολλές φορές και βάρη άλλων ανθρώπων. Καθώς επιφορτιζόμαστε με προβλήματα, αυτά μετατρέπονται σε βουνά πίεσης τα οποία μας ακινητοποιούν. Όλα τα προβλήματα γίνονται μεγάλα προβλήματα. Όλες οι ανησυχίες γίνονται μεγάλες ανησυχίες. Κάθε μέρα γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Και ένας από τους σκοπούς του Μαντείου των Δελφών ήταν να φέρει μία καινούργια προοπτική στο άτομο.
Για το σύγχρονο ταξιδιώτη, οι Δελφοί συνεχίζουν να αποπνέουν ένα μυστήριο αλλά και ένα δέος που αγγίζει τόσο πολύ την ψυχή, που ακόμη και μία μόνο επίσκεψη αρκεί για να χαραχτεί η εμπειρία ανεξίτηλη στη μνήμη.
Δεν υπάρχουν σχόλια :
Δημοσίευση σχολίου